Vraag
Als ik om mij heen kijk naar de mooie bloemen in het voorjaar, de zonsondergang en opgang als ik op het strand zit, de bomen die verkleuren in de herfst, enzovoort, dan weet ik dat er ‘iets’ moet zijn, maar wat dat weet ik niet... Hoe weten jullie zo zeker dat het de schepping is?
Antwoord
Beste vragenstell(st)er,
Jouw vraag is al heel oud. En door de eeuwen heen hebben heel veel geleerde mensen, christenen zowel als niet-christenen, hier over nagedacht en met elkaar geredetwist. Ze kwamen er meestal niet uit en dat is ook geen wonder. Want het geloof is weliswaar een vaste grond van de dingen, die men hoopt en een bewijs der zaken, die men niet ziet (Hebreeen 11:1), maar het is ook gegrond op de persoonlijke ervaring van de verbondenheid met de Heere Jezus voor een mens, die door de Heilige Geest van de waarheid van dit geloof wordt overtuigd. Het geloof komt dus voort uit een menselijke en persoonlijke ervaring die door de Heilige Geest en door Gods genade aan elke gelovige afzonderlijk wordt gegeven.
En mensen die deze ervaring niet hebben weten vaak gewoon niet waar je het over hebt. In de belevingswereld van veel ongelovige mensen spreek je daarom als gelovige dan ook wartaal waaraan zij zich niet zelden ergeren.
Maar ook dat is niet nieuw, want daar had de apostel Paulus het al mee te stellen, zoals hij daarover schrijft in 1 Korinthe 2:23: “Doch wij prediken Christus, den Gekruisigde, den Joden wel een ergernis, en den Grieken een dwaasheid.” Dus ook de toenmalige ongelovige mensen ergerden zich al aan het Evangelie van de Heere Jezus.
Dat komt omdat het geloof wel berust op een feit, maar het aanvaarden van de werkelijkheid van dit feit is afhankelijk van een persoonlijke ervaring; met een moeilijk woord heet zoiets een zogenaamd ervaringsfeit. En zo'n ervaringsfeit is alleen maar bewijsbaar en waar voor mensen die deze ervaring zelf ook hebben gehad. Daarom laat het geloof zich, met een ander moeilijk woord, niet objectiviseren. Dat wil zeggen; de waarheid van het Evangelie is niet voor iedereen direct zo duidelijk als bijvoorbeeld de waarheid van een natuurkundige of wiskundige wet. Het kunnen aanvaarden van de waarheid van het Evangelie en het van daaruit tot geloof komen is daarom alleen mogelijk wanneer Gods Heilige Geest in de prediking van dit Evangelie meekomt en een mens, die dit Evangelie hoort, zo laat delen in de ervaring van de persoonlijke geloofsverbondenheid met de Heere Jezus.
Dat is de hoofdzaak waar jouw vraag op vast zit. Want wie de Heere God volledig wil leren kennen moet eerst de Heere Jezus Christus vanuit de persoonlijke ervaring hebben leren kennen en wat Hij voor ons heeft willen doen.
Uit de natuur kunnen wij de Heere God alleen maar in afgeleide en onvolledige zin leren kennen, waarin Hij voor ons tot een onpersoonlijk ‘Iets’, een Idee en een Abstractie wordt. En zo'n Idee/Abstractie is op haar beurt opnieuw betwistbaar, omdat het geloof zich dus niet laat objectiviseren.
Daarom stelt Artikel 2 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis dan ook dat wij God door de ons omringende schepping kunnen leren kennen, maar veel beter en vollediger door de inhoud van Zijn Woord; de Bijbel. Op catechisatie leerde ik het vroeger zo; wij kunnen God leren kennen vanuit de natuur en de Schriftuur, waarbij de Schriftuur ons het antwoord geeft op de vragen die uit de natuur bij ons opkomen. En in deze Schriftuur, de Bijbel dus, is het niet in de eerste plaats de schepping maar het Evangelie van de Heere Jezus waar het om draait als je vragen hebt over het tot geloof komen.
Wendt je naar Hem toe en wordt behouden.
Hartelijke groeten,
Drs. W. H. Hoorn
Dit artikel is beantwoord door
drs. W.H. Hoorn
- Geboortedatum:30-01-1959
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Dedemsvaart
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Niet beroepbare kandidaat
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wij leven in een natuurlijke wereld, voor ons gelden de wetten van de natuur. Denk daarbij aan de zwaartekracht, aan de wet van behoud van energie, de formule E = MC2 van Einstein, etc. Denk ook aan de wetmatigheid dat uit chaos niet vanzelf orde voortkomt en dat uit iets wat qua structuur niet complex is vanzelf iets complex' ontstaat (klei wordt niet vanzelf tot stenen en stenen niet tot huis en huis niet tot stad). Daar is creativiteit en scheppende kracht voor nodig. Dat geldt ook en misschien nog wel meer voor alle levende wezens. De interactie tussen levende wezens en de onderlinge afhankelijkheid tussen verschillende soorten (bijv. bloemen en planten die niet zonder bijen kunnen en omgekeerd) is van een nog hogere orde, is nog complexer en daarvoor is een nog hogere graad van creativiteit en scheppende kracht nodig. In de natuur ken ik niets wat zo creatief en scheppend is, ook wij mensen niet. Dat betekent dat de creatieve, scheppende kracht die dit tot stand heeft gebracht boven-natuurlijk is (letterlijk: boven de natuur staat). De God uit de Bijbel wordt voorgesteld als creatief en scheppend genoeg om dit alles voort te brengen en Hij staat voor iets wat alle mensen het belangrijkst in hun leven vinden: De Liefde (inderdaad, met hoofdletters). Daarom wil ik die God volgen en dienen. Ik hoop jij ook vragensteller; zoek Hem en Hij laat zich door je vinden.
Waar het vandaan komt? Geen idee, daar zijn mensen nog hard over aan het puzzelen, maar dat maakt voor mijn punt niet uit. Geen idee wat je met 'het einde van zwaartekracht' bedoeld.
Het feit is gewoon dat als je begint met een chaotische hoop materie, zwaartekracht daar prachtig geordende sterren van maakt, helemaal vanzelf.
Dat de zwaartekracht ontoereikend is voor de vorming van planeten en sterren is al lang bekend. Simpelweg ontoereikend en daarom zoekt men al lang naar andere verklaringen.
Maar als je al geen antwoord hebt op waar zwaartekracht vandaan komt bouw je met niets op niets. Dan kun je wel van alles speculeren en zeggen dat men het noch niet weet, maar daar dat heeft dan weinig met wetenschap te maken.
Bovendien van levenloze materie naar levende mensen die kunnen denken en liefhebben is nog een hele stap.
Overigens, ik heb net wat laten vallen. Het viel door de zwaartekacht op de grond. Ben beniewd hoelang het duurt voordat dat tot iets prachtig geordends evolueert. Zal wel een paar biljoen jaar duren :)
Zie je zelf ook dat je hier jezelf behoorlijk onderuit haalt? In de natuur gebeurt niets vanzelf, dat is volgens de natuurwetten onmogelijk. Aleen actie geeft reactie; geen actie, geeft geen reactie.
By the way, die chaotische hoop materie waarover je schrijft, moet volgens de natuurwetten ook ergens vandaan komen. Volgens diezelfde natuurwetten (wet van behoud van energie) kan uit niets niet iets worden (en uit iets niet niets). Daaruit volgt dat er nooit "niets" is geweest en er ook nooit "niets" zal zijn. Daaruit volgt weer dat er dus altijd "iets" geweest moet zijn en er altijd zal zijn. Iets zonder begin en zonder eind. Zelf begrijp ik hier niets van, maar ik kan binnen de natuurwetten niet tot een andere conclusie komen: de oorsprong van het universum is boven-natuurlijk. Voor mij is dat God (omdat Hij boven-natuurlijk is kan ik Hem niet begrijpen, ik vertrouw Hem wel). Dat is geloof.
"God is wel onzichtbaar, maar Zijn werk (alles wat Hij heeft geschapen) bewijst Zijn eeuwige kracht. Want sinds het ontstaan van de wereld is Zijn bestaan duidelijk te herkennen uit wat Hij gemaakt heeft. Daarom hebben de mensen geen enkele verontschuldiging."
en
in Hebreeën 3:4 .. Elk huis wordt door iemand gebouwd, maar degene die alles gebouwd heeft, is God.
Tegelijkertijd heb ik uit studie van de Bijbel begrepen dat geestelijk inzicht, kennis en begrip van de Schepper en alles wat betrekking heeft op Hem alléén kan komen als Hij het verstand en hart van iemand opent.
Want hoe kan iemand ooit begrijpen wat er zich in de 'onzichtbare, geestelijke' wereld gebeurt?
Bovendien geven de dingen om me heen meer redenen om in een Schepper te geloven dan in evolutie die naar mijn gedegen onderzoek totaal geen basis heeft, het is ook slechts een theorie gebleken/gebleven.
Mijn levenservaring, onderzoek en Bijbelstudie wijzen maar in één richting "er is een buitengewoon intelligente Schepper die verantwoordelijk is voor zowel de onzichtbare als zichtbare schepping".
Jesaja 42:5 .. De Heer Jahweh zegt: Ik maakte de hemel en zette hem als een tent over de aarde heen. Ik maakte de aarde met alles wat daarop groeit. Ik gaf de volken het leven. Ik gaf een geest aan de mensen die op de aarde wonen.
fijn weekend.
Wat bedoel je precies met 'beperkte doorsnede'. Vergeleken met bepaalde andere sterren is de doorsnede van onze zon namelijk ontzettend beperkt, om maar eens wat te noemen. Het moet gewoon uit te rekenen zijn wat de maximale doorsnede is. Ik zie het graag tegemoet.
@John: de wet van behoud van energie? Oké. Dus is alles er altijd al geweest. Ik zie het probleem niet. Altijd is trouwens lastig omdat er een "moment 0" is geweest, een moment in de geschiedenis waar de tijd begon. Vragen wat daarvoor was is als vragen wat er ten noorden van de noordpool ligt. Ik heb er geen enkele moeite mee dat op dat moment alle energie die nu bestaat ook al bestond, alleen samengeperst in een dimensieloos punt.
We gaan elkaar niet overtuigen, maar ik geniet wel van dit soort gedachtenwisselingen, waarvoor dank.
Je argument dat de "wetmatigheid dat uit chaos niet vanzelf orde voortkomt" zou bestaan, is gewoon vaag en niet te onderbouwen. Je hebt alleen anekdotisch bewijs en probeert dat te veralgemeniseren naar een situatie waarvoor wellicht niet dezelfde omstandigheden gelden.
Ook dat iets dat "qua structuur niet complex is vanzelf iets complex' ontstaat (klei wordt niet vanzelf tot stenen en stenen niet tot huis en huis niet tot stad)" valt daaronder. Water wordt bijvoorbeeld wel 'vanzelf' ijs als het maar koud genoeg is en een sneeuwvlok is 'complexer' en laat meer orde zien dan een druppel water.
En als we het over leven hebben, dan gaat dat argument al helemaal niet meer op. Dat is altijd de crux van dit soort argumenten. Mensen komen met klei, verf, computers en vliegtuigen aanzetten als onderbouwing dat iets complex niet zomaar ontstaat, maar geen van deze zaken LEEFT. Het wonderbaarlijke is juist dat we voor leven wél een verklaring hebben waar die complexiteit vandaan komt.
