Vraag
Twee weken terug heb ik besloten om komend seizoen belijdeniscatechisatie te volgen. De dominee vroeg aan mij en de andere jongeren waarom wij de keuze voor belijdenis maken. Ik zei dat ik het lange tijd heb uitgesteld, maar dat ik het nu niet meer wil uitstellen en echt veel ‘zin’ heb om te kiezen voor God! Hoewel ik ernaar uitkijk om komend jaar meer te leren en toe te werken naar deze keus, heb ik ook enige twijfels.
Ik twijfel niet aan het geloof, omdat ik zeker weet dat God bestaat. Maar waar ik wel aan twijfel is mijn relatie met God. Ik lees niet meer uit de Bijbel en bidden doe ik veel te weinig. Ik weet dat het heel belangrijk is, maar op de een of andere manier schiet het erbij in. En dat terwijl ik verlang naar een mooie relatie met God waarin ik altijd op Hem vertrouw.
Ik heb ook het idee dat ik mijn eigen keuzes maak, zonder God hierbij te betrekken. Ik vind dit heel moeilijk. Soms houd ik het een paar dagen vol om meer gefocust te zijn op God (in mijn keuzes, Bijbel lezen en bidden). Maar ik zie dit echt als een ‘opgave.’ Tijdens mijn gebed denk ik bijvoorbeeld: ik ‘moet’ ook nog bidden voor die en danken voor dat.
Heeft u misschien tips om te blijven volhouden? Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik mijn relatie met God opbouw en onderhoud, zónder dat ik het telkens als een opgave zie?
Antwoord
Het is belangrijk dat je ernstig nadenkt over het doen van belijdenis. Jozua stelt de keuze centraal om de Heere alleen te dienen. Het is een heel geding dat Jozua voert en Hij stelt het volk steeds achtereen voor de keuze de Heere alleen te dienen door de inhoud steeds sterk aan de orde te stellen bij de verbondsvernieuwing in Jozua 23 en 24: “Kiest dan heden, wie gij dienen zult.” Datzelfde vraagt de Heere ook met ons belijdenis doen. De Heere gebiedt het. Wat de Heere gebiedt, wil de Heere ook geven. Daaraan herinnert ons de bekende Psalmregel: “Al wat u ontbreekt, schenk Ik zo gij het smeekt, mild en overvloedig” (Psalm 81:12).
Echter van onszelf kunnen we niets. Ook in het belijdenis doen hebben we onszelf tegen. Wanneer je op jezelf ziet, is het onmogelijk. Bij de verbondssluiting en vernieuwing, als Jozua tegelijk afscheid neemt van het volk, zegt Jozua (Jozua 24:19) een heel opvallend woord, als ze zeggen de Heere te zullen dienen: “Gij zult de HEERE niet kunnen dienen, want Hij is een heilig God.” Deze woorden heeft Jozua uitgesproken bij al die heerlijke uitspraken die het volk deed om de Heere alleen te dienen. We lijden vaak aan zelfoverschatting. Daarom moeten we onszelf steeds onder handen nemen, omdat we ook lui zijn in de dingen van het Koninkrijk Gods. Er is daarom ook voor ons de vermaning nodig en de ontdekking, wie wij zijn voor God. Er is echt zelftucht nodig om onszelf onder handen te nemen.
Luther nam de geestelijke oefeningen van de middeleeuwen op een Bijbelse wijze over. Hij noemde daarbij drie Latijnse woorden: oratio, meditatio en tentatio. Daarmee bedoelde hij de vaste gebeden (oratio), de meditatie of overdenking van het werk Gods in het Woord geopenbaard (meditatio). Hij noemde ook tentatio, de aanvechting of geloofsstrijd. Ik denk dat deze dingen met het oog op de praktijk van het geestelijke leven ook nu heel belangrijk zijn en Bijbels gefundeerd zijn. We leggen onszelf vaak te weinig zelfdiscipline op. Is er nog een overdenking of meditatie van het Woord Gods? We moeten het Woord Gods niet lezen, maar: “het Woord Gods moet ons lezen!” Juist die vaste lijn in het geloofsleven geeft zegen.
Het zijn natuurlijk best zwaar beladen woorden, die ik noem. Maar toch mij valt op dat op dit ogenblik de gebeden en geschriften van oude kerkvaders trekken. Ook zelfs mensen die weinig band hebben met de kerk hebben zelfs binnen RK-kring. Omdat de kerkvaders zoveel nadruk legden op de praktijk van het geloof en de diepe overdenkingen. Denk maar bijvoorbeeld aan de gebeden van Augustinus, die nog actueel zijn, evenals de werken van de (Nadere) Reformatoren geven zoveel onderwijs om de dingen te overdenken. Neem ook eens een boekje van Spurgeon. Wat had die prediker veel genade om het evangelie dicht aan de harten van mensen te leggen!
Vaste tijden, vaste regelmaat en vooral oefening heb je nodig. Ik bedoel dit niet wettisch, maar wel wat Jezus zei: “Strijd om in te gaan!” Zelf merk ik altijd dat ik ook zelf zo ontzettend lui ben in het geestelijk leven. Daarom moet ik mezelf geducht onder handen nemen. Paulus zei al in Filippenzen 2 “Werkt uwszelfs zaligheid, want het is God , Die in u werkt het willen en het werken naar Zijn welbehagen.” Verslapping in Bijbellezen, gebed, meditatie geeft een lauwheid en dorheid in het geestelijke leven. De voornaamste bron van overdenking is de Bijbel uiteraard. Die moet je boven alle goede schrijvers leggen. Maar uitleg is toch ook goed! De Heere heeft ons de Bijbel gegeven. Vooral de Psalmen is een Bijbel in de Bijbel. “Daarin zie je”, zei Luther al, “de Christus en de christen in het hart.” Daniel bad driemaal per dag. Ik denk dat we mogen staan naar vaste gebedstijden.
De jacht van de sociale media is vaak asociaal. Die media nemen ons zo in beslag dat we geen tijd meer hebben voor stille tijd met God. Vroeger had ik een ouderling die ook op zijn werk bepaalde boekjes meenam met korte stukken of meditaties uit de Bijbel of geestelijke lectuur. Die broeder is dat tot eeuwige zegen geworden. Bedenk bovenal dat de Heere veel meer verlangen heeft naar een zondaar dan een zondaar naar Hem! We hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. Daarom vraag maar om die liefde tot God. Alleen de Heilige Geest werkt het.
Je zei tegen de dominee dat je zin had om te kiezen. Inderdaad je moet kiezen. Maar Jozua zei dus: jullie kunnen het niet. Daarom omhoog zien en vragen of de Heere je zwakheden te hulp wil komen, daar Christus in alles is verzocht geweest, behalve in de zonden. Hij is een medelijdende Hogepriester. Hij voelt met onze zwakheden mee. De droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid!
Ik hoop dat je wat met deze adviezen kunt doen: De Heere laat Zich vinden door hen, die niet naar Hem zochten! Daarom biddend mediteren en strijden tegen je eigen ik! De Heere heeft meer dorst naar een zondaar dan een zondaar naar Hem. Daarom worden we alleen zalig!
Ds. P. Molenaar, Lunteren
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. Molenaar
- Geboortedatum:22-05-1945
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
