Vraag
Wat vindt u van tuchtiging? Ik ben nu 15 en wordt nog door mijn vader of moeder getuchtigd. Ik moet dan bij m'n vader of m'n moeder over de knie en krijg een flink pak slaag. Daarna bidden we. Het boek Spreuken speel een rol in mijn opvoeding. Hoewel ik het snap en ook zo ervaar, schaam ik me òòk, als ik wèèr over de knie lig! Ik ben dol op mijn ouders en het ontbreekt mij verder aan niets.
Antwoord
Beste vraagsteller/ster,
Op jouw vraag is slechts één antwoord: je vader en moeder moeten onmiddellijk met deze bestraffingen stoppen. Voor de Nederlandse wet is het absoluut verboden om zo met je kinderen om te gaan. Het is ook heel duidelijk dat dit gestopt moet worden. De politie is een weg, maar er is ook een andere weg. Veel meer in overeenstemming met Gods Woord.
Een klein echt gebeurd verhaal: een jongen was 18 jaar, had verkering... en waar zijn meisje bij was, wilde zijn vader hem een pak slaag geven met zijn broekriem. Die geseling was wel vaker toegepast in dat gezin. Maar deze keer vluchtte de zoon naar boven en zijn meisje ging achter hem aan. Helemaal verslagen. Halfweg op de trap draaide de jongen zich plotseling om, stak zijn hand recht vooruit naar zijn vader en riep, heel overtuigd: “Dit is de laatste keer!!!!” Het had de kracht van een explosie. En het is ook nooit meer gebeurd.
Het is een verkeerde uitleg van de Bijbel die je ouders toepassen. Lijfstraffen gebruiken bij kleine kinderen is heel erg, maar het wordt misdaad als het bij grotere kinderen gebeurt. Het heeft ook beslist niet de uitwerking die zij er van verwachten. Vroeger of later wreekt het zich in het leven van een kind.
Zet er zelf een punt achter. Zoals die jongen het deed: “Nu is het afgelopen!” Je kunt dat natuurlijk ook op een andere manier aanpakken. Door heel liefdevol met je moeder te praten in de hoop dat zij het opneemt bij je vader. Misschien is de verhouding wel net andersom. Houdt daar dan rekening mee en begin bij je vader. Het gebed na afloop zegt mij niet veel. De Heere werkt zo niet en wil ook niet dat ouders zo met kinderen omgaan. Efeziërs 6:4: “En gij vaders, verwekt uw kinderen niet tot toorn, maar voedt hen op in de lering en vermaning van de Heere.”
Het is voor jouw bestwil dat het niet meer gebeurt. Het kan en het mag echt niet meer! In de praktijk van de samenleving is er voor deze dingen de kindertelefoon. Maar dat is misschien niet direct nodig. Maar jij moet nu stappen ondernemen.
Als je er verder op door wilt praten, kun je bij Refoweb mijn telefoonnummer opvragen. Ik neem dan echt de tijd om naar je te luisteren.
Hartelijke groeten,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
262 artikelen
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
66 reacties
mortlach
08-10-2016
/ 13:55
Nu vind ik kinderen slaan sowieso al niet door de beugel kunnen, maar het op die leeftijd nog doen, is echt ongelooflijk. Ik vraag me af tot welke leeftijd die ouders denken ermee door te gaan. Op een gegeven moment ben je als puber toch sterk genoeg om terug te vechten, hoewel dat mentaal/emotioneel natuurlijk wel lastig ligt.
Ik sluit me helemaal aan bij het antwoord van Dhr Dooijeweert en wil er eigenlijk 1 ding aan toevoegen. Neem je nu, direct, voor zelf je eigen kinderen, mocht je die krijgen, nooit te slaan. Je verleden kun je niet meer veranderen, maar je bepaalt wel de toekomst van je kinderen.
Ik sluit me helemaal aan bij het antwoord van Dhr Dooijeweert en wil er eigenlijk 1 ding aan toevoegen. Neem je nu, direct, voor zelf je eigen kinderen, mocht je die krijgen, nooit te slaan. Je verleden kun je niet meer veranderen, maar je bepaalt wel de toekomst van je kinderen.
denkna
08-10-2016
/ 17:21
De vraag met ongeloof gelezen! 15 jaar en dan nog regelmatig over de knie... Dat moet inderdaad heel snel stoppen.
Maar het probleem zit hem niet eens de slaag zelf, maar in het feit dat je het nog steeds laat gebeuren. Dat wijst op onvoldoende eigenwaarden. Dit raakt je eigenwaarde!
Jij hoeft je volgens mij nergens voor te schamen. Je ouders des te meer.
Je gaat daar verder niet op in, maar wat kan nu de aanleiding zijn om een jongere van 15 te slaan!? Dat gebeurt ook nog eens regelmatig, klinkt in je vraag door.
Er zitten nog al wat tegenstrijdigheden in de vraag.
Eerst slaag, en dan bidden.... Met de Bijbel in de hand je kinderen slaan. Dat riekt naar geestelijke macht! En ja, daar houd je kinderen wel mee klein! Een tik, hoe vervelend ook, vergeet je wel weer. Maar de context van (geestelijke) macht is fnuikend voor je persoonlijke ontwikkeling. En dat neem je jaren mee.... Zou 'dol zijn op mijn ouder', niet gewoon betekenen: ik ben erg onderdanig.
Dat het je verder aan niets ontbreekt, is niet zo relevant. Het zegt alleen maar dat deze praktijken in elk milieu kan voorkomen.
Beste vraagsteller, dit gedrag van je ouders moet je niet willen snappen. Het is echt verkeerd! Ik wens je wijsheid om hierin het initiatief te nemen.
Dat is in het belang van jezelf, en van je eventuele broers en zussen.
Maar het probleem zit hem niet eens de slaag zelf, maar in het feit dat je het nog steeds laat gebeuren. Dat wijst op onvoldoende eigenwaarden. Dit raakt je eigenwaarde!
Jij hoeft je volgens mij nergens voor te schamen. Je ouders des te meer.
Je gaat daar verder niet op in, maar wat kan nu de aanleiding zijn om een jongere van 15 te slaan!? Dat gebeurt ook nog eens regelmatig, klinkt in je vraag door.
Er zitten nog al wat tegenstrijdigheden in de vraag.
Eerst slaag, en dan bidden.... Met de Bijbel in de hand je kinderen slaan. Dat riekt naar geestelijke macht! En ja, daar houd je kinderen wel mee klein! Een tik, hoe vervelend ook, vergeet je wel weer. Maar de context van (geestelijke) macht is fnuikend voor je persoonlijke ontwikkeling. En dat neem je jaren mee.... Zou 'dol zijn op mijn ouder', niet gewoon betekenen: ik ben erg onderdanig.
Dat het je verder aan niets ontbreekt, is niet zo relevant. Het zegt alleen maar dat deze praktijken in elk milieu kan voorkomen.
Beste vraagsteller, dit gedrag van je ouders moet je niet willen snappen. Het is echt verkeerd! Ik wens je wijsheid om hierin het initiatief te nemen.
Dat is in het belang van jezelf, en van je eventuele broers en zussen.
Spatie
08-10-2016
/ 19:08
Het woord tuchtigen in de bijbel betekent opvoeden.
Persoonlijk vind ik het jammer dat zulke woorden niet veranderd worden in de statenvertaling.
Persoonlijk vind ik het jammer dat zulke woorden niet veranderd worden in de statenvertaling.
M71
08-10-2016
/ 23:12
Is dit écht???? Een kind van 15 spreekt toch niet van: ik ben gister weer getuchtigd? Maar die zou zeggen: ik heb weer een pak rammel gehad....
Ouders die slaan die leggen iemand van 15 lijkt mij niet over de knie maar geven één of meerdere tikken (ook belachelijk natuurlijk)....sorry ik vind dit écht ongeloofwaardig. Maar als dit écht is dan heeft dhr van Dooijeweert het enige juiste antwoord gegeven!
Ouders die slaan die leggen iemand van 15 lijkt mij niet over de knie maar geven één of meerdere tikken (ook belachelijk natuurlijk)....sorry ik vind dit écht ongeloofwaardig. Maar als dit écht is dan heeft dhr van Dooijeweert het enige juiste antwoord gegeven!
Samanthi
09-10-2016
/ 10:06
@M71 ik zou dat maar niet te hard zeggen. Ik geloof dit nl wel.
Johnvb
09-10-2016
/ 14:44
Ook ik fronste mijn wenkbrauwen toen ik de vraag met het antwoord las.
Ik wil nog wel de andere kant belichten.
Deze jongen/dit meisje kan ook zijn/haar gedrag aanpassen, dat deze maatregel (hoe buitensporig en bizar ook) niet meer nodig is.
Blijkbaar doet deze jongen/dit meisje iets verkeerd en is hij/zij ongehoorzaam waarom de ouders dit nodig achten.
Nogmaals, ik vind het ook niet kunnen, maar deze jongen/dit meisje kan ook gewoon gehoorzaam worden of lief zijn of wat er dan ook gevraagd/verwacht wordt.
Hij/zij is toch op een leeftijd, 15 jaar, dat dit verwacht mag worden.
De ouders worden nu heel erg als verkeerd gezien (overigens nogmaals ik vind ook dat dit niet kan) maar deze kant van de medaille mag ook gewoon benoemd worden.
Dhr. van Dooijeweert noemt Efeze 6 voor de vaders, maar er staat ook wat voor de kinderen: Kinderen: wees uw ouders gehoorzaam. En dan komt er zelfs een belofte: opdat het u welga en lang leeft op de aarde.
De zonde/ongehoorzaamheid van het kind wekt nu dus ook verkeerde daden op bij de ouders.
Zo is de cirkel rond en heeft satan zijn zin.
Als kinderen de ouders gehoorzaam zijn en hoog achten hoeven de ouders ook niet verkeerde maatregelen te nemen op de ongehoorzaamheid van hun kinderen.
Dan is iedereen blij: kind heeft vrede en rust, want hij doet wat goed is. Ouders hebben vrede en rust, zij hebben een lief kind en hoeven niet te straffen en geen verkeerde maatregelen te nemen en God is blij, want er is rust en vrede en Zijn geboden worden niet overtreden.
Vraagsteller: laat dit inderdaad stoppen, zowel van jouw kant uit dat je ouders je niet meer hoeven te straffen, dat jij gehoorzaam bent en doet wat van jou gevraagd wordt en ook als het toch gebeurt dat je ingrijpt of hulp vraagt.
Wijsheid en sterkte!
Ik wil nog wel de andere kant belichten.
Deze jongen/dit meisje kan ook zijn/haar gedrag aanpassen, dat deze maatregel (hoe buitensporig en bizar ook) niet meer nodig is.
Blijkbaar doet deze jongen/dit meisje iets verkeerd en is hij/zij ongehoorzaam waarom de ouders dit nodig achten.
Nogmaals, ik vind het ook niet kunnen, maar deze jongen/dit meisje kan ook gewoon gehoorzaam worden of lief zijn of wat er dan ook gevraagd/verwacht wordt.
Hij/zij is toch op een leeftijd, 15 jaar, dat dit verwacht mag worden.
De ouders worden nu heel erg als verkeerd gezien (overigens nogmaals ik vind ook dat dit niet kan) maar deze kant van de medaille mag ook gewoon benoemd worden.
Dhr. van Dooijeweert noemt Efeze 6 voor de vaders, maar er staat ook wat voor de kinderen: Kinderen: wees uw ouders gehoorzaam. En dan komt er zelfs een belofte: opdat het u welga en lang leeft op de aarde.
De zonde/ongehoorzaamheid van het kind wekt nu dus ook verkeerde daden op bij de ouders.
Zo is de cirkel rond en heeft satan zijn zin.
Als kinderen de ouders gehoorzaam zijn en hoog achten hoeven de ouders ook niet verkeerde maatregelen te nemen op de ongehoorzaamheid van hun kinderen.
Dan is iedereen blij: kind heeft vrede en rust, want hij doet wat goed is. Ouders hebben vrede en rust, zij hebben een lief kind en hoeven niet te straffen en geen verkeerde maatregelen te nemen en God is blij, want er is rust en vrede en Zijn geboden worden niet overtreden.
Vraagsteller: laat dit inderdaad stoppen, zowel van jouw kant uit dat je ouders je niet meer hoeven te straffen, dat jij gehoorzaam bent en doet wat van jou gevraagd wordt en ook als het toch gebeurt dat je ingrijpt of hulp vraagt.
Wijsheid en sterkte!
choog
09-10-2016
/ 16:08
@Johnvb
Wie zegt dat het als straf gebeurd? Als je tussen de regels doorleest van vraag en antwoord kan er ook best sprake zijn van misbruik zonder dat de katalysator bij het kind ligt. En wie zonder zonde is werpe de eerste steen. En maak(te) jij nooit fouten? Kortom, het maakt niet uit, het is niet toegestaan wat het kind ook gedaan heeft en er zijn ook andere manieren om je kind te corrigeren indien ze iets verkeerds doen. In dit geval is sprake van iets wat volgens de wet in Nederland absoluut niet toegestaan is. Het past daarom niet om mede de schuld hiervan mede bij het kind neer te leggen. Zelfs niet als je drie keer aangeeft dat wat de ouders doen niet mag. Zaken als dit waarbij het Woord misbruikt wordt en antwoorden in de trand die jij net geeft zorgen vaak (later) voor verafschuwing van het geloof en kerkverlating.
Wie zegt dat het als straf gebeurd? Als je tussen de regels doorleest van vraag en antwoord kan er ook best sprake zijn van misbruik zonder dat de katalysator bij het kind ligt. En wie zonder zonde is werpe de eerste steen. En maak(te) jij nooit fouten? Kortom, het maakt niet uit, het is niet toegestaan wat het kind ook gedaan heeft en er zijn ook andere manieren om je kind te corrigeren indien ze iets verkeerds doen. In dit geval is sprake van iets wat volgens de wet in Nederland absoluut niet toegestaan is. Het past daarom niet om mede de schuld hiervan mede bij het kind neer te leggen. Zelfs niet als je drie keer aangeeft dat wat de ouders doen niet mag. Zaken als dit waarbij het Woord misbruikt wordt en antwoorden in de trand die jij net geeft zorgen vaak (later) voor verafschuwing van het geloof en kerkverlating.
mortlach
09-10-2016
/ 16:33
@John, als het nou om 'gewoon' corrigeren ging, dan gaf ik je gelijk, maar het gaat hier om kindermishandeling. Het is een bijzonder gevaarlijke boodschap om te zeggen: als je je nou maar gedraagt, dan krijg je geen slaag. Wat jij hier doet is een schoolvoorbeeld van het slachtoffer de schuld geven.
Bedenk je wel dat je zaken uit je jeugd meeneemt in je volwassen leven. Geldt het straks binnen de (huwelijks)relatie ook dat het de schuld van de ene partner is als de andere partner hem/haar slaat? Had hij/zij zich maar moeten gedragen. Zie je zelf ook in hoe bizar die houding is?
Bedenk je wel dat je zaken uit je jeugd meeneemt in je volwassen leven. Geldt het straks binnen de (huwelijks)relatie ook dat het de schuld van de ene partner is als de andere partner hem/haar slaat? Had hij/zij zich maar moeten gedragen. Zie je zelf ook in hoe bizar die houding is?
vrouw78
09-10-2016
/ 18:22
Danny Kenaston heeft het boek geschreven "streven naar een Godvrezend nageslacht" waarin hij deze manier van opvoeden/tuchtigen adviseert bij jonge kinderen.
Ik heb ooit gedacht dat dit een Bijbelse manier was. Gelukkig ben ik daar anders over gaan denken.
Ik denk dat iedereen gehoord wil worden, zowel ouders als kinderen. Als zijn we als ouder en kind niet gelijk, we zijn wel gelijkwaardig volgens mij. Het lijkt mij handig om in gesprek te gaan en te luisteren naar elkaars behoefte en gevoel.
Ik heb ooit gedacht dat dit een Bijbelse manier was. Gelukkig ben ik daar anders over gaan denken.
Ik denk dat iedereen gehoord wil worden, zowel ouders als kinderen. Als zijn we als ouder en kind niet gelijk, we zijn wel gelijkwaardig volgens mij. Het lijkt mij handig om in gesprek te gaan en te luisteren naar elkaars behoefte en gevoel.
Johnvb
09-10-2016
/ 18:37
@Choog en @Mortlach: Goed lezen wat er staat. Ik zeg meerdere keren dat wat de ouders doen niet goed is.
Ik zeg ook niet dat de schuld bij het kind ligt. Ik zeg wel dat er meerdere kanten aan één zaak zijn. Maar dat is een herhaling van zetten en daar heb ik niet zoveel zin in.
Ik lees dat het kind het snapt en zich schaamt als het gebeurt. Daar haal ik uit dat hij eventueel iets fout heeft gedaan. Daarnaast geeft het kind aan dat hij/zij dol is op de ouders en het hem/haar aan niets ontbreekt.
Ik zeg niet dat het kind fouten maakt en dus de schuldige is, ik benoem de optie, terwijl jullie die optie totaal niet zien of benoemen.
Ik geef steeds aan dat ouders fout zijn.
Maar zoals bij alles: er zijn meerdere kanten van één zaak en waar de Bijbel meerder kanten belicht wil ik dat ook doen.
Met nogmaals: ouders zijn hierin fout.
Ik zeg ook niet dat de schuld bij het kind ligt. Ik zeg wel dat er meerdere kanten aan één zaak zijn. Maar dat is een herhaling van zetten en daar heb ik niet zoveel zin in.
Ik lees dat het kind het snapt en zich schaamt als het gebeurt. Daar haal ik uit dat hij eventueel iets fout heeft gedaan. Daarnaast geeft het kind aan dat hij/zij dol is op de ouders en het hem/haar aan niets ontbreekt.
Ik zeg niet dat het kind fouten maakt en dus de schuldige is, ik benoem de optie, terwijl jullie die optie totaal niet zien of benoemen.
Ik geef steeds aan dat ouders fout zijn.
Maar zoals bij alles: er zijn meerdere kanten van één zaak en waar de Bijbel meerder kanten belicht wil ik dat ook doen.
Met nogmaals: ouders zijn hierin fout.
Albert69
09-10-2016
/ 20:54
Als ik de vraag lees, lopen me de koude rillingen me over de rug en krijg ik weer flash backs van vroeger. Ik ben als kind een keer net zo door mijn vader mishandeld, dit vergeet ik nooit meer. Dit voelde voor mij als een enorme vernedering, wat misschien wel net zo erg is als kindermisbruik. Ik kan me dan ook onmogelijk voorstellen dat je dol bent op je ouders, want dit is echt enorm liefdeloos van je ouders. En als dit niet stopt, zou ik proffesionele hulp zoeken.
Dit heeft niets meer met straffen te maken, maar is pure mishandeling.
Dit heeft niets meer met straffen te maken, maar is pure mishandeling.
tulp
09-10-2016
/ 20:57
In deze vraag valt me vooral de loyaliteit van het kind naar de ouders op en vind ik het verontrustend dat het kind zich schaamt.
De ouders moeten zich schamen, een kind niet.
Slaan heeft niet alleen effect op je lichaam maar ook op je mentale weerbaarheid.
Het is in ieder geval een goed teken dat vraagsteller deze vraag stelt en dus twijfelt aan het gedrag van de ouders.
De ouders moeten zich schamen, een kind niet.
Slaan heeft niet alleen effect op je lichaam maar ook op je mentale weerbaarheid.
Het is in ieder geval een goed teken dat vraagsteller deze vraag stelt en dus twijfelt aan het gedrag van de ouders.
mortlach
09-10-2016
/ 20:58
Nee, aan mishandelingsverhalen is er maar één kant. Die van het slachtoffer. Het idee 'waar er twee strijden, hebben er twee schuld' gaat simpelweg niet op.
Het idee dat jij wilt meegeven is dat als je je maar netjes gedraagt en niets doet wat niet mag, je 'veilig' bent voor lichamelijk geweld. Ik geef liever de boodschap dat lichamelijk geweld in alle gevallen buiten zelfverdediging volledig onacceptabel is.
Dat het kind zegt dol te zijn op de ouders zal een mengeling zijn van Stockholmsyndroom, sociale druk en biologische noodzaak. Dat kun je dus verder niet echt gebruiken om welk punt dan ook te maken. "Ach, ze slaan wel, maar ik houd van ze hoor!" De ouders zullen het vast ook regelmatig zeggen: "Kind, we slaan je omdat we van je houden. Dit doet ons meer pijn dan jou," en dan samen de Bijbel erbij om het even kracht bij te zetten dat opstaan tegen de ouders opstaan tegen God betekent.
Het idee dat jij wilt meegeven is dat als je je maar netjes gedraagt en niets doet wat niet mag, je 'veilig' bent voor lichamelijk geweld. Ik geef liever de boodschap dat lichamelijk geweld in alle gevallen buiten zelfverdediging volledig onacceptabel is.
Dat het kind zegt dol te zijn op de ouders zal een mengeling zijn van Stockholmsyndroom, sociale druk en biologische noodzaak. Dat kun je dus verder niet echt gebruiken om welk punt dan ook te maken. "Ach, ze slaan wel, maar ik houd van ze hoor!" De ouders zullen het vast ook regelmatig zeggen: "Kind, we slaan je omdat we van je houden. Dit doet ons meer pijn dan jou," en dan samen de Bijbel erbij om het even kracht bij te zetten dat opstaan tegen de ouders opstaan tegen God betekent.
Johnvb
09-10-2016
/ 22:41
Ik wil helemaal niet het idee meegeven dat als je je maar netjes gedraagt en niets doet wat niet mag, je 'veilig' bent voor lichamelijk geweld, mortlach.
Jij gaat gelijk uit van mishandeling, wat ik gewoon niet zeker weet, ook al vind ik dat de ouders dit niet mogen en kunnen doen.
Jij benadert het vanuit mishandeling, ik zie die kant zeker ook, maar er kan ook een andere kant aanzitten. Maar goed, daar verschillen onze meningen over.
Ik zeg dus zeker niet: als het slachtoffer niets doet, dan zullen ook ouders niets doen. Ik weet wel beter: denk aan de radiospotjes: het houdt nooit op.
Dus leg me nu geen woorden in de mond die ik niet heb gebruikt of heb bedoeld.
Wij speculeren er wat op los: met eventueel syndromen erbij, en dat kan zeker zo zijn, dat wil ik niet ontkennen. Maar de enige die echt weet hoe een en ander zit is de vraagsteller zelf. Daarom is het goed als meerdere kanten belicht worden zodat vraagsteller een goed beeld krijgt van alles en weet wat er aan de hand is en daarom ook stappen kan ondernemen. Welke stappen dat dan ook zijn.
Jij gaat gelijk uit van mishandeling, wat ik gewoon niet zeker weet, ook al vind ik dat de ouders dit niet mogen en kunnen doen.
Jij benadert het vanuit mishandeling, ik zie die kant zeker ook, maar er kan ook een andere kant aanzitten. Maar goed, daar verschillen onze meningen over.
Ik zeg dus zeker niet: als het slachtoffer niets doet, dan zullen ook ouders niets doen. Ik weet wel beter: denk aan de radiospotjes: het houdt nooit op.
Dus leg me nu geen woorden in de mond die ik niet heb gebruikt of heb bedoeld.
Wij speculeren er wat op los: met eventueel syndromen erbij, en dat kan zeker zo zijn, dat wil ik niet ontkennen. Maar de enige die echt weet hoe een en ander zit is de vraagsteller zelf. Daarom is het goed als meerdere kanten belicht worden zodat vraagsteller een goed beeld krijgt van alles en weet wat er aan de hand is en daarom ook stappen kan ondernemen. Welke stappen dat dan ook zijn.
Samanthi
09-10-2016
/ 23:11
@Johnvb
(Blijkbaar doet deze jongen/dit meisje iets verkeerd en is hij/zij ongehoorzaam waarom de ouders dit nodig achten.) Dit is de meest krenkende zin, een kind verdiend geen slaag.
Als hij of zij jouw opmerkingen leest geef je een geestelijk pak slaag.
@Mortlach Helemaal mee eens
(Blijkbaar doet deze jongen/dit meisje iets verkeerd en is hij/zij ongehoorzaam waarom de ouders dit nodig achten.) Dit is de meest krenkende zin, een kind verdiend geen slaag.
Als hij of zij jouw opmerkingen leest geef je een geestelijk pak slaag.
@Mortlach Helemaal mee eens
Catherine
09-10-2016
/ 23:27
De laatste zin:
Ik ben dol op mijn ouders en het ontbreekt mij verder aan niets, raakt mij tot op het bot.
Hoe komt een puber op het woord tuchtiging?
Noemt pa dit zo? Is het pure onmacht?
Ik vind het ronduit schokkend om te lezen.
En daarna bidden we.... ik ben moeder, ook van pubers, maar begrijp niet wat je daarna bidden moet.
Ik ben dol op mijn ouders en het ontbreekt mij verder aan niets, raakt mij tot op het bot.
Hoe komt een puber op het woord tuchtiging?
Noemt pa dit zo? Is het pure onmacht?
Ik vind het ronduit schokkend om te lezen.
En daarna bidden we.... ik ben moeder, ook van pubers, maar begrijp niet wat je daarna bidden moet.
choog
10-10-2016
/ 00:08
@Johnvb
quote:
"@Choog en @Mortlach: Goed lezen wat er staat. Ik zeg meerdere keren dat wat de ouders doen niet goed is."
quote van mij daarvoor:
"Zelfs niet als je drie keer aangeeft dat wat de ouders doen niet mag.".
En je gaat alleen maar verder in je aanname's, het kind zou zich schamen voor wat zij/hij gedaan heeft? Er kunnen zo veel meer mogelijkheden zijn die nog logischer zijn ook. Ik zou me ook schamen ongeacht mijn leeftijd en wat ik gedaan heb, puur alleen al om het feit dat ik over de knie lig. Of in de situatie zoals uit het voorbeeld van Dooijeweert. Vraagsteller geeft ook aan zich te schamen juist als deze over de knie ligt. Maar het doet er ook niet toe, je weet de exacte situatie niet op basis van de 7 zinnen die gebruikt zijn voor de vraag. Nogmaals, aan jou om even goed te lezen, vraag antwoord en reacties. Wat haar/zijn ouders doen is zo fout als het maar kan want ongeacht de oorzaak, het is bij wet verboden!
En dan nog de mogelijke gevolgen van wat jij schrijft tov vraagsteller. Daarvoor sluit ik me volledig aan bij mortlach e.a. Soms is het gewoon beter om niet te reageren en geen overbodige aanname's te doen over de achtergrond van de tuchtiging. En dan schrijf ik het heel genuanceerd op.
quote:
"@Choog en @Mortlach: Goed lezen wat er staat. Ik zeg meerdere keren dat wat de ouders doen niet goed is."
quote van mij daarvoor:
"Zelfs niet als je drie keer aangeeft dat wat de ouders doen niet mag.".
En je gaat alleen maar verder in je aanname's, het kind zou zich schamen voor wat zij/hij gedaan heeft? Er kunnen zo veel meer mogelijkheden zijn die nog logischer zijn ook. Ik zou me ook schamen ongeacht mijn leeftijd en wat ik gedaan heb, puur alleen al om het feit dat ik over de knie lig. Of in de situatie zoals uit het voorbeeld van Dooijeweert. Vraagsteller geeft ook aan zich te schamen juist als deze over de knie ligt. Maar het doet er ook niet toe, je weet de exacte situatie niet op basis van de 7 zinnen die gebruikt zijn voor de vraag. Nogmaals, aan jou om even goed te lezen, vraag antwoord en reacties. Wat haar/zijn ouders doen is zo fout als het maar kan want ongeacht de oorzaak, het is bij wet verboden!
En dan nog de mogelijke gevolgen van wat jij schrijft tov vraagsteller. Daarvoor sluit ik me volledig aan bij mortlach e.a. Soms is het gewoon beter om niet te reageren en geen overbodige aanname's te doen over de achtergrond van de tuchtiging. En dan schrijf ik het heel genuanceerd op.
Sammie2016
10-10-2016
/ 08:49
Een te letterlijke toepassing van de tekst uit Spreuken 22:15 ... Dwaasheid is aan het hart van een knaap gebonden; de roede van streng onderricht is wat ze ver van hem zal verwijderen.
Dit is geen echte 'roede of stok', er staat 'roede van streng onderricht'.
Het is dus krachtig onderwijs waarom iets slecht is of on-Bijbels.
Er wordt soms ook wel gesproken over 'liefdevol streng onderricht'.
Waarom is streng onderricht liefdevol?
Omdat het bedoelt is om iemand die dwalende is weer terecht te brengen en te richten naar Gods Woord, zodat zo iemand inziet wat de volmaakte wil van God is en zich weer daaraan gaat houden, met eeuwig leven in het vooruitzicht.
groet.
Dit is geen echte 'roede of stok', er staat 'roede van streng onderricht'.
Het is dus krachtig onderwijs waarom iets slecht is of on-Bijbels.
Er wordt soms ook wel gesproken over 'liefdevol streng onderricht'.
Waarom is streng onderricht liefdevol?
Omdat het bedoelt is om iemand die dwalende is weer terecht te brengen en te richten naar Gods Woord, zodat zo iemand inziet wat de volmaakte wil van God is en zich weer daaraan gaat houden, met eeuwig leven in het vooruitzicht.
groet.
mortlach
10-10-2016
/ 12:58
@JohnVB, Ik wil je geen woorden in de mond leggen, maar dan mag je me toch eens uitleggen wat je dan precies bedoelt met het volgende:
- Deze jongen/dit meisje kan ook zijn/haar gedrag aanpassen, dat deze maatregel (hoe buitensporig en bizar ook) niet meer nodig is.
- Blijkbaar doet deze jongen/dit meisje iets verkeerd en is hij/zij ongehoorzaam waarom de ouders dit nodig achten.
- Nogmaals, ik vind het ook niet kunnen, maar deze jongen/dit meisje kan ook gewoon gehoorzaam worden of lief zijn of wat er dan ook gevraagd/verwacht wordt.
Tot drie keer toe kan ik daar alleen maar "Als je je gedraagt zoals de ander wil, ben je veilig" in lezen. Maar dat bedoel je blijkbaar niet. Wat bedoel je dan wel?
- Deze jongen/dit meisje kan ook zijn/haar gedrag aanpassen, dat deze maatregel (hoe buitensporig en bizar ook) niet meer nodig is.
- Blijkbaar doet deze jongen/dit meisje iets verkeerd en is hij/zij ongehoorzaam waarom de ouders dit nodig achten.
- Nogmaals, ik vind het ook niet kunnen, maar deze jongen/dit meisje kan ook gewoon gehoorzaam worden of lief zijn of wat er dan ook gevraagd/verwacht wordt.
Tot drie keer toe kan ik daar alleen maar "Als je je gedraagt zoals de ander wil, ben je veilig" in lezen. Maar dat bedoel je blijkbaar niet. Wat bedoel je dan wel?
Ellenoor
10-10-2016
/ 13:35
Bij deze vraag denk ik niet direct aan mishandeling, mede door de manier waarop de vraagsteller over zijn ouders schrijft. Ik vraag me dan ook af of de vraagsteller geholpen is met antwoorden die adviseren om naar de politie te gaan. Ik ken verschillende oprecht christelijke ouders in mijn omgeving die ik echt niet als mishandelaars zou typeren, maar wel dit soort methodes gebruiken voor jonge kinderen (volgens mij is het uit Amerika overgewaaid, een beetje uit behoudend evangelische kant).
Zelf kiezen we voor andere manieren van corrigeren, maar ik denk wel dat je het wel op een liefdevolle manier kan vormgeven. De gevaren voor uitwassen zijn alleen wel groot. Bijvoorbeeld als ouders hard of vaak slaan, of als ze hun methode, misschien met de beste bedoelingen, ook op tieners toepassen.
In de eerste instantie zou ik dus het gesprek aangaan met je ouders. Hebben ze een boek of een voorganger die ze hierin volgen? Misschien kun je dat boek zelf lezen of die persoon raadplegen en geeft dat al genoeg aanknopingspunten. Bijvoorbeeld als je ouders hun eigen methode niet helemaal blijken te volgen, of als je dingen kunt aanwijzen die duidelijk niet Bijbels zijn.
Zelf kiezen we voor andere manieren van corrigeren, maar ik denk wel dat je het wel op een liefdevolle manier kan vormgeven. De gevaren voor uitwassen zijn alleen wel groot. Bijvoorbeeld als ouders hard of vaak slaan, of als ze hun methode, misschien met de beste bedoelingen, ook op tieners toepassen.
In de eerste instantie zou ik dus het gesprek aangaan met je ouders. Hebben ze een boek of een voorganger die ze hierin volgen? Misschien kun je dat boek zelf lezen of die persoon raadplegen en geeft dat al genoeg aanknopingspunten. Bijvoorbeeld als je ouders hun eigen methode niet helemaal blijken te volgen, of als je dingen kunt aanwijzen die duidelijk niet Bijbels zijn.
