Vraag
Ik ben een meisje van 26, sinds drie jaar getrouwd. Heb een grote fout gemaakt door met iemand (in een bekende kring) te zoenen. Alleen de betrokken partijen weten ervan. Ik heb ongelooflijk veel spijt gehad en het mijn man verteld. Vervolgens heeft de jongen waarmee ik gezoend had het ook aan zijn vrouw verteld. Uiteindelijk is het allemaal niet openbaar gekomen maar heeft zeker wel zijn gevolgen gehad. Nu (een jaar later) heb ik er nog steeds zo'n ontzettende spijt van. Ik weet gewoon niet waar ik het zoeken moet als ik ga slapen. Lig er uren van wakker. Bidden doe ik, of de Heere me het wil vergeven. Gelukkig heb ik een ontzettend lieve man en die heeft het me vergeven. Maar ik blijf met een knagend gevoel zitten. Mijn vraag is: moet ik schuldbelijdenis doen? Of hoeft dat alleen als het openbaar is gekomen? Het liefst niet natuurlijk, maar ik wil het toch graag weten.
Antwoord
Beste vragensteller,
Goed dat je met jouw man gesproken hebt over wat voorgevallen is, ook mooi om te lezen dat jouw man jou vergeven heeft. Je bidt ook of de Heere je wil vergeven. Van je man weet je het dat hij je vergeven heeft, echter de Heere laat het jou ook weten als Hij zegt: “Die zijn overtreding bedekt zal niet voorspoedig zijn, maar die ze bekent (belijdt) en laat die zal barmhartigheid verkrijgen.” Welk een rijk woord voor die uit zwakheid in zonde vallen, maar ook welk een opdracht: ze laten! Als dat ook jouw hartelijke voornemen is hoef je aan de genade, de barmhartigheid van God niet te twijfelen. Vergeving dus ook bij God en dat om Hem, de Heere Jezus Christus, Die in Zijn lijden en sterven, een verzoening is voor onze zonden, waardoor het er zo mooi staat: “Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeeft en ons reinigt van alle ongerechtigheid.” Indien wij dus onze zonden belijden!
Vergeving verkrijgen is echter wat anders dan de zonden vergeten, en hoe kan een bepaalde zonde elke keer weer in je gedachten komen, dat je met spijt er aan terug denkt, dat het aan je knaagt, dat je er zelfs wakker van ligt, en het doet je nu de vraag stellen: moet ik schuldbelijdenis doen? Uit jouw vraag begrijp ik dat je doelt op openbare schuldbelijdenis. Mijn antwoord kan kort zijn: nee. Laat het een zaak zijn tussen jou en God persoonlijk, dat is ook de kern van bovengenoemde teksten, ook al ging in de tijd van het Oude Testament schuldbelijdenis wel gepaard met het brengen van een offer. Hét offer ter verzoening van onze zonden is gebracht in de Heere Jezus Christus, ga zo in Hem met vrijmoedigheid toe tot de troon van Gods genade om barmhartigheid te verkrijgen; dat deed David ook: “Mijn zonde maakte ik U bekend, en mijn ongerechtigheid bedekte ik niet. Ik zei: Ik zal mijn overtredingen belijden voor de HEERE. En Ú vergaf mijn ongerechtigheid, mijn zonde.”
Ik denk hierbij ook nog aan de overspelige vrouw (Joh. 8); hoor wat Jezus zegt: Ga heen en zondig niet meer, Hij zegt zelfs dáár niet dat zij heen moet gaan om openbare schuldbelijdenis te gaan doen over haar openbare zonde, namelijk op heterdaad betrapt bij het plegen van overspel. Er is natuurlijk veel meer te zeggen over deze woorden van de Heere Jezus, maar betrek het nu alleen maar op jouw vraag.
Je schrijft dat je een ontzettend lieve man hebt die je ook vergeven heeft, misschien is het een goede zaak om samen met hem dat wat je nu nog zo bezig houdt en wat zo'n onrust brengt bij de Heere te brengen. Het met elkaar de zaken uitspreken voor de Heere kan ook rust geven.
Een hartelijke groet en Gods zegen in alles toegewenst,
Ds. P. C. van Keulen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.C. van Keulen
- Geboortedatum:17-06-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Bodegraven
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Bedankt Ds van Keulen voor het antwoord. Amen!
Zelf dacht ik nog aan het jezelf vergeven. Dit kan en mag ze doen op grond van het feit dat de Heere het haar heeft vergeven.
Veel zegen!
Aad
Gods zegen toegewenst....!
Als ons eenmaal is vergeven mag hij ons nog graag aan het verkeerde herinneren!
Wat goed dat je met deze vraag komt. Ik kan me alleen maar aansluiten bij de reacties om ermee naar God te gaan. Jezus verlost niet alleen van schuld maar ook van schaamte. Dit zijn twee verschillende dingen die vaak in één adem genoemd worden. Volgens mij is het juist de schaamte waar jij mee tobt.
God wil dit van jou wegnemen. Als je God in zijn liefdevolle hart wil kijken lees dan het verhaal van de verloren zoon. Ik las er laatst een heel mooi stukje uitleg bij:
(Luk. 15:11-32). Bij thuiskomst zegt deze zoon tegen zijn vader: ‘Ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u.’ Hier spreekt hij zijn schuld uit. Vervolgens zegt hij: ‘Ik ben niet meer waard u zoon te zijn.’ Daarin verwoordt hij zijn schaamte. Hij voldoet niet aan de verwachtingen die een vader van zijn zoon mag hebben en hij ontdoet zich zo van zijn identiteit van zoon. Hij schaamt zich voor zijn vader. De reactie van de vader is overweldigend. Hij accepteert zijn zoon volledig. De zoon krijgt nieuwe kleren en wordt in zijn identiteit als zoon bevestigd als hij een ring krijgt. Door de nieuwe kleren krijgt de zoon weer aanzien. Zijn schaamte wordt bedekt. De vader zorgt voor zijn zoon ook als deze zich schaamt.
Gods zegen!
Je bent een "meisje" (van 26) dat met een "jongen" heeft gezoend.
Dit volwassen "meisje" heeft het eerlijk aan haar "man" verteld en die getrouwde "jongen" heeft het eerlijk aan zijn "vrouw" verteld.
Lees je eigen brief nog eens door. Woorden zeggen veel.
Veel over hoe je jezelf ziet of wilt zien. En hoe je denkt over de huwelijkspartners van die jongen en dat meisje, die dachten dat ze met een volwassene waren getrouwd.
Je hebt nog een heel leven voor je. Allemaal denken we wel eens in onze hoogmoed iets in de zin van "Dat zou mij nooit overkomen!". Jij hebt gelukkig al snel gemerkt, dat wij mensen zwak zijn en wilt weer op de smalle goede weg wandelen.
Blijf na een keer struikelen niet in de modder van je fout liggen, maar maak met Gods hulp een beter, leuker en spannender huwelijk dan tevoren samen met je eigen man/vriend/jongen.
