Vraag
Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin. Na een poos niet met God bezig geweest te zijn begon ik weer in de Bijbel te lezen. Dat heeft zich steeds meer 'uitgebreid' en God speelt nu zo'n ongelooflijk grote rol in mijn leven! Ik ben dankbaar dat Hij ervoor heeft gezorgd dat ik Hem weer ging zoeken en ik nu in Hem mag geloven. Sinds een wat langere tijd merk ik op dat mijn leven echt niet meer zo is als eerst. Mijn leven is nu anders, ik ben continue met God en het evangelie bezig, het voelt voor mij als een 'tweede leven'.
Nu twijfel ik of ik wedergeboren ben. Ik let veel op mijn zonden en probeer er ver vanaf te blijven. Het idee dat ik God ermee verdriet doet vind ik zo erg... maar heb ik wel berouw genoeg? Ik heb niet heel veel tijd besteed aan het belijden van mijn zonden. Kan ik dan wel christen zijn of moet ik dan meer berouw hebben? Als ik zo naar de 'gevolgen' van de wedergeboorte kijk zie ik die duidelijk in mijn leven maar ik twijfel zo... kan ik wel wedergeboren worden? Heb ik niet te weinig mijn zonden beleden, heb ik niet te weinig berouw gehad tot nu toe?
Antwoord
Enige tijd geleden zag ik beelden van een Amerikaan in Noord-Korea. Hij was daar op bezoek, had een propagandavlag meegenomen en was gearresteerd. Huilend smeekte hij om vergeving. Keer op keer toonde hij berouw. Toch werd hij veroordeeld tot vijftien jaar dwangarbeid. Voor een dictator als Kim Jong Un heb je nooit genoeg berouw. God is gelukkig heel anders. Als God Zich bekend maakt aan Mozes dan zegt Hij dit over Zichzelf: “HEERE, HEERE, God, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid. Die de weldadigheid bewaart aan vele duizenden, Die de ongerechtigheid, en overtreding, en zonde vergeeft” (Ex. 34:6-7). God vergeeft niet op grond van de hoeveelheid berouw, maar op grond van het offer van Jezus Christus. Hij gaf Zijn leven zodat zondaren vergeving kunnen ontvangen. Hij vraagt om oprecht berouw. Hij vraagt om bekering, een verandering van leven. Hij vraagt om geloof in de Heere Jezus Christus. Hij belooft dat wie gelooft in Jezus Christus zalig zal worden (Hand. 16:31) en dat wie zijn zonden belijdt vergeving zal ontvangen (1 Joh. 1:9). God is anders dan een wrede dictator. Dat mag je altijd bedenken als je naar Hem toegaat. Je kunt gerust je zonden aan Hem belijden. Je kunt gerust al je worstelingen en onzekerheden aan Hem voorleggen. Hij legt je niet langs een meetlat waarbij je altijd tekortschiet. God vergeeft uit genade, omdat God Zelf barmhartig, genadig en geduldig is.
Uit je verhaal is op te maken dat de Heere in je leven aan het werk is. Het is iets waar je God voor mag danken! Wanneer je je eigen zonden gaat zien en leert dat je vergeving nodig hebt, is dat Gods genade. De vragen die je hebt zijn heel herkenbaar. Wanneer je Gods grootheid en de ernst van je zonden ontdekt, weet je dat je altijd tekort schiet. Misschien dat die strijd wel altijd blijft. Vergeving is nooit een vanzelfsprekendheid, maar altijd een wonder van genade. Een ander mens kan niet oordelen of je ‘genoeg’ berouw hebt, of je geloof ‘echt’ is. Zeker niet op afstand. Uiteindelijk is dit een vraag die je in het gebed aan de Heere moet voorleggen. De Bijbel is duidelijk: wanneer we zonden bewust voor God achterhouden en niet willen belijden, dan kan Hij deze zonden ook niet vergeven. Wanneer we onze zonden belijden mogen we weten dat Hij ze zal vergeven. Zijn er zonden die je dwars zitten? Belijdt ze aan de Heere. Lees Zijn antwoord in 1 Joh. 1:9. Val je in zonden? Belijdt dit aan de Heere Jezus. Lees Zijn antwoord in 1 Joh. 2:1-2. Wie op Hem vertrouwt zal niet beschaamd uitkomen.
Kand. G. K. Terreehorst
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G.K. Terreehorst
- Geboortedatum:23-05-1986
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:IJsselstein
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Er is dus nooit uiteindelijk genoeg berouw geweest, zodat je kunt stoppen met berouw hebben.
Maar als wij onze zonden belijden en laten, en direct brengen onder Zijn bloed, wil Hij ze vergeven. Dat geeft de echte vreugde in Hem.
Vraag aan de Heere of je Hem beter mag leren kennen, en dat je ook jezelf beter mag leren kennen. Als Hij jou jezelf leert kennen, dan kom je er pas achter hoe noodzakelijk Hij voor je is!
Spurgeon heeft hier ooit een schitterend preek over gehouden!
http://www.downloadpreken.com/artikelen/A032.pdf
" U zult nooit voelen zoals u behoort te voelen totdat u niet voelt wat u behoort te voelen. U zult nooit tot Christus komen totdat u niet voelt dat u kunt komen. Kom zoals u bent; kom in al uw armoede en koppigheid en hardheid, gewoon zoals u nu bent, neem Christus om uw alles in allen te wezen."
Ik vind deze vraag zó herkenbaar, maar Cristus verloste mij, toen ik niet meer op mijn gevoel, berouw of zondekennis, maar op die schitterend beloftes lette. Met name Openb 2217. En als je dat aanmeent, komen al die kenmerken wel!
https://www.youtube.com/watch?v=oOmXqIwrbl8
Daniel Dyke
Predikant te Epping, 1670
Alle God-geleerde werken
Hij had wél door dat hij gezondigd had, maar zijn motivatie was z'n lege maag.
De liefde van zijn vader zal, denk ik, het schaamrood wel op zijn kaken hebben gebracht. Maar oei, heeft hij wel genoeg gebloosd?
't Idee alleen al, alsof berouw Zijn liefde opwekt! Gelukkig niet zeg, Hij had ons al lief toen wij nog vijanden waren.
En Goddelijke droefheid ... wat houdt dat in?
Het klinkt diepzinnig, naar mijn mening wat onzinnig.
In de hemel is er blijdschap over zondaren die zich bekeren.
Johannes zegt: Ieder die gelooft dat Jezus de Christus is, is uit God geboren; (dus niet: ieder die genoeg berouw heeft)
Dat klinkt misschien onzinnig, maar is voluit Bijbels. Mijns inziens bedoelt de predikant met een Goddelijke droefheid de droefheid naar God uit 2 Korinthe 7.
"Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid.."
Dit is een droefheid door God zelf gewerkt, zoals Hij het bedoelt en ook uitdrijft naar Hem.
Stellen dat een wens naar een emotie/hartgesteldheid bekering is, is onjuist.
De Korintiërs waren in tgeheel niet bedroefd omdat ze niet bedroefd konden zijn. Paulus had hen berispt, waardoor ze berouw kregen wat tot bekering leidde. Niks geen vage mystieke taal, gewoon helder en klaar.
De Bijbelse bekering is verandering van denken en doen.
Een geloof zonder werken is een dood geloof, zo verteld Jakobus ons.
Ik had het citaat wat Betje6 postte niet goed gelezen, dus mn post klopt niet als antwoord. Bekering is idd de daad, uit jezelf gaan.
Niemand kan stoppen met zondigen. Het is ook geen vereiste om gered te worden.
Leviticus 5:17Authorized (King James) Version (AKJV)
17 And if a soul sin, and commit any of these things which are forbidden to be done by the commandments of the Lord; though he wist it not, yet is he guilty, and shall bear his iniquity.
1 John 1:8 Authorized (King James) Version (AKJV)
8 If we say that we have no sin, we deceive ourselves, and the truth is not in us.
Om gered te worden zegt God ons het evangelie te geloven.
Acts 16:30-31
30 and brought them out, and said, Sirs, what must I do to be saved? 31 And they said, Believe on the Lord Jesus Christ, and thou shalt be saved, and thy house.
Mona: "Maar als wij onze zonden belijden en laten "
Jij zegt: Niemand kan stoppen met zondigen. Het is ook geen vereiste om gered te worden.
In Spreuken 28 vers 13 staat:
Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat (!), zal barmhartigheid verkrijgen.
We worden op aarde nooit heilig, zoals ik al in mijn eerste reactie aangaf.
Elke dag zondigen we weer. Maar er moet ook een echt verlangen zijn in ons hart om werkelijk die zonden niet meer te doen. De Heere ziet het hart aan. Als daar het oprechte verlangen is om volkomen naar de wil van de Heere te leven, en je vecht tegen de zonde, dan zal Hij je vergeven, ook al struikel je nog steeds.
Zondeloos worden we nooit op aarde, helaas.
Dit heb ik ook in mijn eerste reactie gezegd, lees het nog maar eens na ;-)
" De Heere ziet het hart aan. Als daar het oprechte verlangen is om volkomen naar de wil van de Heere te leven, en je vecht tegen de zonde, dan zal Hij je vergeven, ook al struikel je nog steeds."
Als voorwaarde om gered en wederom geboren te worden? Om Gods kind te worden?
Mag ik jou vragen, wat moet een mens doen om gered te worden van de hel?
Excuus!
