Psycholoog wil niet verder met me

Ik heb sinds een tijdje psychologische hulp. Bij de start daarvan werd mij verteld dat ik tussendoor mag insturen wat mij bezig houdt. Dit heb ik één keer gedaan. En één keer heb ik een mailtje gestuurd met de opmerking dat ik me erg rot voelde over een opmerking van de psycholoog. Verder wel eens een korte vraag gesteld. De psych zei toendertijd tegen mij: vragen waar ik vijf minuutjes mee bezig ben, reken ik niet door en als ik er langer mee bezig ben, reken ik daar gewoon tijd voor. Nou prima, duidelijk.

Nu kreeg ik gisteren een mail waarin de psycholoog mij mededeelt per mail dat hij niet verder wil met mij als cliënt, omdat hij uitgeput raakt van mij en veel loopt na te denken over mij tussen de sessies door. En omdat ik in vergelijking met andere cliënten tussendoor veel tijd, aandacht en concentratie van hem vraag. Het zou niet aan mij liggen, mijn behoefte was OK. Ik kreeg hiermee een ontzettende dreun. Al mijn vertrouwen wat ik heb opgebouwd en waarin ik mij heb gegeven, is in één klap omver gegaan. Ik voel me er echt ziek van. Heb samen met mijn man mijn mailtjes die ik allemaal bewaard heb nagekeken. En ik weet zelf ook wel hoe ik daar in sta.

Het thema waarvoor ik behandeling kreeg raakte mijn diepste gevoelens; ik ben niet OK en ik mag er niet zijn. Dit wordt door de mail van hem nu enorm getriggerd, waardoor ik een enorme strijd moet leveren, die zeer veel energie kost om dit oude gevoel eronder te krijgen en deze vervelende mail bij hem te laten liggen. Graag wil ik advies vragen hoe ik hier nu het beste mee kan omgaan.

Wat ontzettend moeilijk dat juist datgene waarvoor je bij de psycholoog onder behandeling bent, voor jou opnieuw bevestigd wordt: ik ben niet OK en ik mag er niet zijn. En mensen aan wie ik vertrouwen geef (en me mogelijk aan gehecht heb) laten me weer in de steek. Terwijl de psycholoog degene zou moeten zijn die jou door zijn houding en handelen het gevoel geeft dat je goed genoeg bent, dat je er mag zijn. 
     
Ik vind het van weinig tot geen professionaliteit getuigen om zo'n boodschap via de mail te brengen. Als je als professional (?) iets degelijks met je patient wilt bespreken, doe dat dan in één of meerdere gesprekken. Het is gewoon heel slechte zorg om zo de behandeling af te sluiten. 

Verder: zoals jij het zegt heb je niet overmatig een beroep gedaan op de psycholoog. Je bent binnen zijn grenzen, zoals hij die zelf aangegeven heeft, gebleven. Als je er al over heen zou zijn gegaan, is dat een punt om te bespreken, niet om zonder enige waarschuwing of gesprek vooraf de behandeling te beëindigen. 

De psycholoog zegt dat het niet aan jou ligt. Het lijkt er op dat hij zelf moeite heeft met jouw problematiek. Dat kan, ook een professional kan tegen de grenzen van zijn behandelmogelijkheden aanlopen. Maar een goede psycholoog bespreekt dit in intervisie met één of meerdere collega's. De meeste ggz-instellingen kennen een vorm van intervisie, waarin dus met een aantal collega's patienten besproken worden maar waarin het vooral gaat om de psycholoog, wat een bepaalde patient of problematiek met hem doet en hoe hij daar op een goede manier mee om kan gaan. Vrijgevestigde psychologen vormen vaak een intervisiegroep met een aantal collega's. Ik vraag me af of jouw behandelaar dit gedaan heeft. 

Als de problematiek van een bepaalde patient dan inderdaad de behandelmogelijkheid van de psycholoog te boven gaat, dan moet hij dat op een zorgvuldige manier met de patient bespreken, de patient de tijd geven om de behandeling op een goede manier af te ronden en de patient overdragen aan of doorverwijzen naar een collega die beter met deze problemtiek uit de voeten kan. En daar lijkt geen sprake van. 

Hoe kun jij hier nu mee om gaan? Bedenk allereerst dat dit echt bij hem ligt. Hij is aan een behandeling begonnen die hij niet aan kan en op een zeer onprofessionele manier heeft hij deze behandeling beeindigd. Dit zegt weinig over jou en heel veel over hem. Jij hebt je op een goede manier als patient gedragen, dan moet je je echt realiseren en zoals ik al eerder aangaf, hij had dit zonodig in een eerder stadium bespreekbaar moeten maken. 

Je zou samen met je man het gesprek met hem kunnen aangaan. Als hij in een ggz-instelling werkt is er waarschijnlijk ook een hoofdbehandelaar bij betrokken, kom je er met je behandelaar niet goed uit, dan kun je aangeven met de hoofdbehandelaar (vaak een psychiater, klinisch psycholoog) een gesprek te willen of met de leidinggevende van de psycholoog. Een klacht indienen is ook mogelijk, maar ga liever eerst het gesprek aan. 

En dan? Ik hoop dat je het aandurft opnieuw in behandeling te gaan. Je vertrouwen, dat nu een klap heeft gekregen, opnieuw te geven. Verder aan het werk te gaan met je problematiek, hoe moeilijk dat ook is. Er zijn gelukkig ook veel psychologen die op een meer professionele manier met hun vak en hun patienten omgaan. 

Drs. Joke Ronner-Wattel

Naschrift redactie: Vraagsteller kan indien gewenst voor nader advies contact opnemen met vragen@refoweb.nl voor het telefoonnummer van Joke Ronner (na 21-8).

Dit artikel is beantwoord door

drs. J(oke) Ronner-Wattel

• Geboortedatum:
  26-06-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerd Vrijgemaakt
• Woon/standplaats:
  -
• Status:
  Actief

150 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven