Vraag
Sinds november heb ik een nieuwe relatie. Hij is 25 en ik 33. Hij is gelovig, net als ik. Ik al mijn hele leven, hij pas sinds een jaar. Maar nu komen mijn vragen. Hij kijkt naar andere vrouwen en vindt kijken mag, maar aanraken niet. Dat is hem altijd geleerd. Hij vergeet alleen dat zijn ouders niet gelovig zijn. Ook geeft hij toe soms een leuke meid te ontmoeten.
Wat is jullie mening hierover als je gelovig bent en dit soort uitspraken doet? Wat vindt God hiervan? Is mijn vriend wel helemaal klaar om in God te geloven? Moet hij nog dingen leren? Persoonlijk vind ik het nogal oppervlakkig. Of ben ik te jaloers en is het mijn probleem? Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Mijn vriend veranderen wil ik niet en dat zal ook niet lukken. Ik heb zelf niet de behoefte om naar andere mannen te kijken en te denken wat een leuke man. Ze doen mij niets.
Antwoord
Beste vriend en vriendin,
Graag schrijf ik dit antwoord aan jullie beiden. Het gaat over jullie samen. Het zou mooi zijn als je samen dit kunt bespreken.
Een relatie krijgen met iemand is mooi en tegelijk niet eenvoudig. In een relatie is het geven en nemen. Nemen lukt ons van huis uit wel. Geven is lastiger. Soms betekent geven ook iets opgeven. Iets waar je aan vast zat, geef je op voor iets nieuws. Wanneer je met iemand bent, kan je niet dezelfde blijven van voor die tijd.
Dat is in onze huidige maatschappij van zelfontplooiing erg lastig. En zeker als je, zoals jullie, al wat ouder bent. Uit je vraag begrijp ik dat er in elk geval over dit onderwerp wat verschil van mening bestaat. Het is erg belangrijk dat jullie hier samen uitkomen. Het mag nooit zo zijn (en zeker niet zo blijven) dat één van beiden zich op een belangrijk onderwerp als dit niet serieus genomen voelt.
De concrete vraag is of je als man mag kijken naar andere vrouwen. Over aanraken zijn jullie het gelukkig eens, het gaat dus nu over kijken. Voorafgaand aan de vraag wat mag en wat niet, zou ik willen vragen aan je vriend; als jouw blikken je vriendin ongelukkig en onzeker maken, wat trek je daar voor conclusie uit? En, zou je dan je uitingen en blikken niet willen heroverwegen? Aan jou zou ik willen vragen: welke lading leg je in die blikken? Wat voor gevoel krijg je daarbij? Wat doet dat met jou? En, kan je dat laatste eens met haar bespreken?
Dan de vraag, wat vindt God hiervan? Het ligt eraan wat je verstaat onder 'kijken'. Als kijken betekent, 'je blik laten vallen op' dan is de lading anders dan bij 'speuren naar'. Luther zei het zo; je kan niet voorkomen dat er een vogel op je hoofd gaat zitten, wel dat hij er een nest bouwt. Als man zie je soms dat een vrouw er mooi en aantrekkelijk uitziet, dat is je natuur, je oerdrift. Die heeft God je gegeven. Daardoor heb je ook een keer oog gekregen voor je eigen vrouw of vriendin.
Toegeven aan die blik en verder fantaseren is niet goed. Jezus zegt in Mattheus 5:28: “Ik zeg u dat al wie naar een vrouw kijkt om haar te begeren, in zijn hart al overspel met haar gepleegd heeft.” De Bijbel in Gewone Taal vertaalt daar: “Wie naar een andere vrouw kijkt en met haar naar bed wil, gaat vreemd.” Een begerige blik is dus overspel. Dat is niet de mening van de meeste mensen in onze maatschappij, het is wel de norm van onze God. Hij is voor trouw ook in onze gedachten en fantasieën.
Ik blijf even met de vraag zitten, is mijn vriend wel klaar om in God te geloven? Moet hij nog dingen leren? Op die laatste vraag hoop ik dat jezelf ook ja zult zeggen. Ons hele leven is leren en afleren. Dat geldt in het gewone leven, in relaties en zeker in het geloof. Leven met God betekent vaak niet toegeven aan je eigen verlangens, maar de wil van de Ander doen. Geloven in God is niet het hebben van een overtuiging, maar een relatie hebben met Hem. Zoals jullie je aan elkaar moeten aanpassen, zo moet je als gelovige je leven afstemmen op de grote Ander. Hij wil je leven bepalen en leiden, tot in de details toe.
Ik wens jullie veel vreugde toe in jullie relatie. Uiteindelijk krijg je meer dan je geeft. In de relatie met God is dit zeker het geval. Hij vraagt alles, tegelijk geeft Hij nog meer.
Hartelijke groet,
Michel van Heijningen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. (Michel) van Heijningen
- Geboortedatum:08-06-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik ben getrouwd met een man die dat ook deed. Ik twijfelde aan mijzelf of ik niet te jaloers was, maar de interesse lag niet 100% bij mij. Ben toch met hem getrouwd,maar uiteindelijk ging t verder dan alleen kijken (o.a. sms en uitwisselen van mobiele nummers) toen toch overspel en nu liggen we in scheiding.
Overigens vind ik kijken naar andere vrouwen met jou erbij nog erger.
"ook geeft hij toe af en toe eens een leuke meid te ontmoeten" dan gaan er bij mij nog meer alarmbellen rinkelen... Of hij zegt dan "maar nooit zoals jij"
Hopelijk toont je vriend zich alsnog begripvol en zal hij het niet goed praten, maar er mee stoppen,omdat hij je zo waardevol en bijzonder vindt, dat hij je geen pijn wil doen. Als het een zwakte van hem is kunnen jullie het samen in gebed bij de Heere brengen.
sterkte!
