Mormoons gastgezin helpen met ritueel

Ik heb een aantal jaren geleden voor mijn studie een paar maanden in Provo (Utah, VS) gewoond en verbleef daar in een Mormoons gastgezin. Ik ben nog steeds met hen bevriend. Dit mormoonse stel doet vrijwilligerswerk in de tempel van Provo. Ze zijn daar o.a. bezig met het 'dopen voor de doden'. Wanneer er gedoopt wordt, wordt de naam voorgelezen van de overledene. Ook van Nederlanders (o.a. de voorouders van dit stel).

Deze vrouw/vriendin vraagt mij nu hoe ze bepaalde Nederlandse namen moet uitspreken. Ze wil graag dat ik haar daar mee help en heeft mij een heel lijstje met namen doorgemaild. Ik weet niet zo goed wat ik hier mee moet. Ik wil haar graag helpen, maar liever niet met dit. Ik heb eens 'rondgelezen' en geloof niet dat deze dooppraktijk Bijbels is. Ik vind het alleen lastig hoe ik naar haar (onderbouwd en toch als vriendin) kan reageren. Heeft u misschien tips hiervoor?

Beste vrager,

Mag je Mormonen helpen? Wanneer je zo het een en ander er op naleest, dan kom je tot de conclusie dat het weinig met het echte christelijk geloof te maken heeft. Heel de oorsprong is al zeer problematisch en het voorstaan van polygamie moeilijk te verdedigen. Vaak zie je extreme groepen ook op seksueel gebied zich allerlei vrijheden  veroorloven.

De tekst waar zij zich op beroepen is 1 Kor .15:29, waar staat dat er zijn die zich voor de doden laten dopen. Een moeilijke tekst. Grofweg zijn er drie verklaringen.

1. Men laat zich vóór de dood dopen. Men voelt dat het sterven gaat worden en dan vraagt men nog om gedoopt te worden. Meestal betrof het dan mensen die catechumeen waren; dus zich voorbereiden op de doop, maar ondertussen door een ziekte geveld werden. En zo alvast gedoopt werden.

2. Sommige verklaarders zeggen dat Paulus dit voorbeeld even aanhaalt, niet om het te verdedigen, maar om te laten zien dat mensen zich voor de doden lieten dopen (misschien waren die bij de Korinthiërs bekend). Wat zou het voor zin hebben, als men toch niet in de opstanding geloofde?

3. Zelfs zijn er die beweren dat Paulus het oog heeft op mensen die zich al voor de doop opgegeven hadden, maar plotseling stierven. Dan zouden er mensen geweest zijn die zich voor zo iemand lieten dopen.

In ieder geval is duidelijk dat mensen die gedoopt werden zich als christen hadden uitgegeven. Maar wat nu gebeurt bij de Mormonen is totaal anders. Mensen die al lang gestorven zijn en onchristelijk geleefd hebben worden alsnog gedoopt. Dit is enerzijds een grove overschatting van de doop; als je maar gedoopt bent dan zit het wel goed. Dat is niet alleen een overschatting van de doop, maar ook een onderschatting van de zonde. Anderzijds is het tegen de hele Schrift, die leert dat de keuze in dit leven gemaakt moet worden. Paulus schrijft in Rom. 2:12: “Want zovelen als er zonder wet gezondigd hebben zullen ook zonder wet verloren gaan, en zovelen als er onder de wet gezondigd hebben, zullen door de wet geoordeeld worden.”

Het is duidelijk dat deze godsdienst zeer misleidend is. Ik begrijp dan ook dat je moeite hebt om aan hun vraag gehoor te geven. Je zou veel voor hen willen doen, maar deze vraag raakt een van de kernen van het geloof. Dan werk je toch onbewust mee, zij het meer passief, aan een gebruik dat tegen de Schrift ingaat. Als je zelf al twijfelt dan moet je het niet doen.

Maar op welke wijze moet je dat verwoorden, zonder de mensen als vrienden pijn te doen. Allereerst zullen we niet altijd om de pijn heen kunnen. Als we duidelijk zijn wordt ons dat niet altijd in dank afgenomen. Jezus zegt dat wij vrienden kunnen gaan missen vanwege het belijden van Hem. “Wie vader of moeder lief heeft boven Mij, die kan Mijn discipel niet zijn” (Matth. 10:37).

Natuurlijk ben ik het met je eens dat de wijze waarop je deze vraag moet afwijzen, correct en met respect moet gebeuren. Je zou kunnen weergeven dat je haar graag wil helpen, maar dat het ‘dopen voor de doden’ tegen je geloofsvisie ingaat.

Bijvoorbeeld: “Ik hoop dat je dit begrijpt en ik er heel veel moeite mee heb. Ik kan hier onmogelijk achter staan en heb het gevoel dat ik meewerk aan een verkeerd gebruik, dat tegen het geheel van de Schrift ingaat. De keus moet in het leven vóór de dood vallen. Sterven is God ontmoeten. Hij zal vragen: heb je Jezus Christus nodig gekregen? Zo niet dan sta je met de dwaze meisjes (Matth. 25) buiten, voor altijd. Omdat ik je niet van me af wil stoten, maar als het kan toch als vrienden met elkaar blijven omgaan, verwoord ik het op deze wijze. Als vrienden hoef je niet in alles één te zijn, maar mag je ook je eigen visie hebben, denk ik.”

Zo ongeveer zou het kunnen. Ik wens je veel wijsheid toe van de Heere en rust en vrede in je hart. 

Hartelijke groeten, 
Ds. A. K. Wallet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.K. Wallet

• Geboortedatum:
  17-06-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Schoonrewoerd
• Status:
  Actief

206 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven