Vraag
M’n vader is 67. Hij heeft vanaf z’n derde jaar bewust om bekering en een ander leven gesmeekt, meerdere keren per dag. Ik heb het uitgerekend: 64x5x365=116800 keer. Ruim 100.000 keer dus. En nu weet ik en hij heel goed dat wij rechteloze zondaren zijn die niets verdienen. M’n vader zegt vaak dat hij de verharding voelt komen omdat hij echt niet weet wat hij moet doen. Moet hij zichzelf beginnen te bekeren en dan afwachten of God verder gaat met de bekering? Vanaf de preekstoel klinkt het elke zondag (vaak cynisch!): al zo lang in de kerk gezeten en nog geen berouw gehad? Nog geen zondaar voor God geworden? Altijd doorgegaan? Maar m’n vader is niet altijd doorgegaan! Hij wil zo graag de Heere Jezus kennen en Zijn borgliefde voelen. Wat moet hij doen?
Andrew Gray zegt in preek 2 van de grote zaligheid: “U moet Jezus aannemen voordat u dit kerkgebouw verlaat.” James Durham zegt: “Geef uzelf slechts over aan Hem, en ik zeg u in de Naam des Heeren dat u hartelijk welkom zult zijn.” Ebenezer Ersine zegt: “Waarom durft u niet aan te nemen wat God u aanbiedt?” Charles Spurgeon zegt: “Een prediker is niet gekomen om zijn hoorders uit te nodigen tot geloof, maar om tot Christus te komen.” De Purteinen zijn als een warm bad, je voelt de liefde van Christus in hun preken, waarom hoor ik dat zo weinig op onze kansels? M’n vader vind ze verdacht. Zo hoort hij het niet in de kerk en leest ie het niet in De Saambinder, dus hij vindt die nodiging veel te ruim. Wat moet ik doen om hem te overtuigen van de trekkende zondaarsliefde van Christus? Alleen zeggen: doorgaan met bidden totdat u de 125000 keer hebt gehaald? Harder bidden? Langer? Ernstiger?
Antwoord
Beste vraagsteller, wat een ontroerende vraag. Het antwoord is: Je vader bidt verkeerd. Hij moet niet vragen om bekering, maar hij moet zich bekeren. “Bekeert u en gelooft het evangelie”, zegt de Heere Jezus, onze Verlosser en Zaligmaker, die zo lieflijk nodigt en lokt... Met Zijn armen wijd staat Hij te wachten tot je vader zich laat zalig maken door Hem en z'n leven in de handen legt van Hem die barmhartig is, genadig en groot van goedertierenheid. Die niet wil dat een zondaar verloren gaat. Maar je vader vertrouwt het niet. Gelooft het niet. Hij gelooft liever (in) de dominee... totdat het te laat is. De wijze puriteinse oudvaders hebben volkomen gelijk. Gods Woord heeft gelijk: “Naakt tot God en Hij zal tot u naken” (Jac. 4). En: “Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken (Hebr. 11). "Hierin is de liefde Gods jegens ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft in de wereld, opdat wij zouden leven door Hem" (1 Joh. 4:9). Jouw vader wil God niet geloven, maar wel de dominee en De Saambinder. Hij moet echter beseffen dat beiden hem nooit zalig kunnen maken.
Zie ook onderstaande urls en preek:
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/15510
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/16022
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/5247
http://www.uithetoverjordaanse.nl/index.php/geestelijk-leven/105-bidden-vraag-er-maar-veel-om
http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/uploads/2010/01/gij-wilt-tot-mij-niet-komen-joh-5-vers-40.pdf
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
19 reacties
handelingen2_21
20-11-2015
/ 13:19
dit moet een vreselijk leven zijn....
Misschien dat Dordse Leerregels nog wel indruk maken...?
1.4 Maar die het [evangelie] aannemen, en de zaligmaker Jezus met een waar geloof aannemen, die worden van de van de Toorn Gods en het verderf verlost en met het eeuwige leven begiftigtd
H3/4 art.8 Doch zovelen als er door het Evangelie [uitwendig!] geroepen worden, die worden ernstig geroepen. (....) Hij belooft ook met ernst allen die tot Hem komen en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven!
H3/4 art 10: ...komen en bekeerd worden....
H5 art 10: en die verzekerdheid spruit niet voort uit een bijzondere opbaring, buiten of zonder het Woord geschied, maar uit het geloof aan de beloften Gods !
Voor je vader maakt het mischien geen indruk maar hier nog een citaat van Spurgeon:
"Als u spijt hebt dat u niet genoeg spijt over uw zonde kunt hebben, wel, dan hebt u reeds spijt. Als u verdriet hebt omdat u niet genoeg verdriet kunt hebben, wel, dan hebt u al verdriet."
"Dat is geen hard hart, het hart dat zegt: "Heere, ik heb een hard hart; verzacht mijn hart." Het is al een zacht hart."
hier geheek te lezen: http://www.downloadpreken.com/artikelen/A032.pdf
Het is niet brutaal om die genade 'zomaar' uit te nemen, het is veeleer brutaal het genade aanbod te laten liggen! Je vader is kennelijk gergem, en daar belijden toch echt dat het aanbod tot allen komt!
en wat jou betreft: "Alles wat je in geloof bid, zál je ontvangen!' Bid dat je vader het doorkrijgt!
Misschien dat Dordse Leerregels nog wel indruk maken...?
1.4 Maar die het [evangelie] aannemen, en de zaligmaker Jezus met een waar geloof aannemen, die worden van de van de Toorn Gods en het verderf verlost en met het eeuwige leven begiftigtd
H3/4 art.8 Doch zovelen als er door het Evangelie [uitwendig!] geroepen worden, die worden ernstig geroepen. (....) Hij belooft ook met ernst allen die tot Hem komen en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven!
H3/4 art 10: ...komen en bekeerd worden....
H5 art 10: en die verzekerdheid spruit niet voort uit een bijzondere opbaring, buiten of zonder het Woord geschied, maar uit het geloof aan de beloften Gods !
Voor je vader maakt het mischien geen indruk maar hier nog een citaat van Spurgeon:
"Als u spijt hebt dat u niet genoeg spijt over uw zonde kunt hebben, wel, dan hebt u reeds spijt. Als u verdriet hebt omdat u niet genoeg verdriet kunt hebben, wel, dan hebt u al verdriet."
"Dat is geen hard hart, het hart dat zegt: "Heere, ik heb een hard hart; verzacht mijn hart." Het is al een zacht hart."
hier geheek te lezen: http://www.downloadpreken.com/artikelen/A032.pdf
Het is niet brutaal om die genade 'zomaar' uit te nemen, het is veeleer brutaal het genade aanbod te laten liggen! Je vader is kennelijk gergem, en daar belijden toch echt dat het aanbod tot allen komt!
en wat jou betreft: "Alles wat je in geloof bid, zál je ontvangen!' Bid dat je vader het doorkrijgt!
AHHK76
20-11-2015
/ 15:29
Ik moet denken aan wat Jezus tegen de Israëlieten zei over Naäman en de weduwe van Zarfath in Lukas 4: 25-27. De hulp van God was dichtbij voor de mensen in Israël maar zij ontvingen het niet, omdat zij er niet om vroegen of omdat God het niet wilde geven op hun manier maar op Zijn manier...
Naäman vond zich 7 keer wassen in de Jordaan eerst ook geen goed idee. Hij wilde iets moeilijkers, mooiers, beters...
Ik kan niet oordelen over anderen! Maar van mezelf weet ik dat ik ook wist hoe God werkte, tenminste dat dacht ik. Hij deed het anders en ik dank Hem ervoor, hoe Hij in mijn leven werkt... Wij moeten het Woord lezen en ernaar leven. Dat is niet ik bid en goed moet het doen... Maar inderdaad: bekeer u en geloof het Evangelie! Lijdzaam afwachten is geen optie!
Ik hoop met jou dat jouw vader licht en uitzicht krijgt...
Naäman vond zich 7 keer wassen in de Jordaan eerst ook geen goed idee. Hij wilde iets moeilijkers, mooiers, beters...
Ik kan niet oordelen over anderen! Maar van mezelf weet ik dat ik ook wist hoe God werkte, tenminste dat dacht ik. Hij deed het anders en ik dank Hem ervoor, hoe Hij in mijn leven werkt... Wij moeten het Woord lezen en ernaar leven. Dat is niet ik bid en goed moet het doen... Maar inderdaad: bekeer u en geloof het Evangelie! Lijdzaam afwachten is geen optie!
Ik hoop met jou dat jouw vader licht en uitzicht krijgt...
Mona
21-11-2015
/ 21:51
In de vraag van vandaag met de titel 'de Christus prediken', staat het volgende:
Deze nodiging in en door de prediking is méér dan de wens uitspreken om tot God te bidden om een nieuw hart, door de werking van de Heilige Geest; méér dan alleen de oproep om te vragen om bekering. Wanneer de Heere Jezus in Mark. 1:15 zegt: “De tijd is vervuld en het Koninkrijk van God nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie” is dat geen wens maar een bevel. En wanneer de Heere Jezus het zo doet, moeten wij het in de prediking ook zo horen. Terwijl Jezus toch bij uitstek wist hoe onwillig en onmachtig de zondaar was en toch deed Hij het zo. Wat een wonder dat Zijn gezanten, Zijn dienaars, Hem zo mogen, zelfs moeten naspreken. Het Evangelieaanbod is: “Komt tot de bruiloft, want alle dingen zijn gereed” (Matt. 22:4).
Van harte mee eens!
De verlamde man moest om genezen te worden, zijn verlamde hand uitsteken naar Jezus.
Kon hij dat? Natuurlijk niet, hij was immers verlamd!
En toch deed hij het. Hij geloofde Jezus op Zijn Woord, en hij deed wat de Heere Jezus hem bevolen had.
En omdat Jezus het hem had bevolen, daarom kon hij het ook!
Deze nodiging in en door de prediking is méér dan de wens uitspreken om tot God te bidden om een nieuw hart, door de werking van de Heilige Geest; méér dan alleen de oproep om te vragen om bekering. Wanneer de Heere Jezus in Mark. 1:15 zegt: “De tijd is vervuld en het Koninkrijk van God nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie” is dat geen wens maar een bevel. En wanneer de Heere Jezus het zo doet, moeten wij het in de prediking ook zo horen. Terwijl Jezus toch bij uitstek wist hoe onwillig en onmachtig de zondaar was en toch deed Hij het zo. Wat een wonder dat Zijn gezanten, Zijn dienaars, Hem zo mogen, zelfs moeten naspreken. Het Evangelieaanbod is: “Komt tot de bruiloft, want alle dingen zijn gereed” (Matt. 22:4).
Van harte mee eens!
De verlamde man moest om genezen te worden, zijn verlamde hand uitsteken naar Jezus.
Kon hij dat? Natuurlijk niet, hij was immers verlamd!
En toch deed hij het. Hij geloofde Jezus op Zijn Woord, en hij deed wat de Heere Jezus hem bevolen had.
En omdat Jezus het hem had bevolen, daarom kon hij het ook!
Omega
22-11-2015
/ 12:17
@Vraagsteller, je vraagt wat je moet doen. Allereerst dagelijks in je gebed vragen of de Heere de ogen van je vader wil openen. Ten tweede: Lees met hem iedere avond Jesaja 55. Ten derde, laat hem het antwoord van ds. Driessen lezen (derde url). Wat heeft hij te verliezen?
emaildfj1atgmailpuntcom
24-11-2015
/ 09:42
Hallo Vraagsteller,
Ik heb er gedachten over die ik graag met je zou willen delen.
Als je dat wilt, kun je me schrijven:
emaildfj1@gmail.com
Ik heb er gedachten over die ik graag met je zou willen delen.
Als je dat wilt, kun je me schrijven:
emaildfj1@gmail.com
Jeremiah
24-11-2015
/ 12:07
Hallesby: Worden wij niet vermaand ons te bekeren? Hoe kan ik mij dan bekeren? Wij, zondige mensen kunnen ons hart niet veranderen.
Maar wat wij wel kunnen, is heel eenvoudig. Het is dit: wanneer de Geest van God ons begint te overtuigen van zonden, moeten wij ons laten overtuigen van zonden en de waarheid erkennen van hetgeen de Bijbel zegt in betrekking tot ons uiterlijk leven zowel als tot ons hart. Als dit gedaan wordt, vindt een grote verandering plaats; een verandering, die het gevolg is van onze eigen besliste keuze.
Brakel: God roept en nodigt niet alleen met de belofte tot zaligheid, maar Hij gebiedt het ook: Bekeert u en gelooft het Evangelie!
Gray: Ongeloof vertoont zich onder de schone schijn van de ene of andere deugd, als nederigheid en tederheid, hewel men er beter van zou kunnen zeggen, dat het hoogmoed en onwetendheid is onder de dekmantel van nederigheid.
McCheyne: U denkt altijd dat u zich moet bekeren en dat u uw leven moet beteren om uzelf het medelijden van de Zaligmaker waardig te maken. Leer toch dat de Zaligmaker kwam voor goddelozen, voor hen die zich niet bekeren en geloven.
Boston: In feite is het ‘vragen en bidden’ slechts een poging van de mens om vanuit zichzelf iets te bewerkstelligen dat God aangenaam zou zijn. Het zijn mensen die een hoge dunk hebben van hun plichten en de daarmee tot God gaan. Het is niets anders dan het zoeken van het heil in het verbond der werken.
Kohlbrugge: Zuchten om een verbrijzeld hart om genade is niets anders dan zuchten om de zonde in de hand te houden, een zalig willen worden zonder zichzelf te willen overgeven. De mens roept gewoonlijk om genade en verschuilt zich daarbij achter zijn niets-zijn, achter zijn machteloosheid.
Kohlbrugge: ik kan niet, ik heb niets, ik ben niets zeggen is de zwaarste zonde. Het is een teken dat wij ons niet aan het Woord willen onderwerpen.
Bonar: Ik moet wachten, mijzelf voorbereiden, de middelen gebruiken en bidden dat ik in staat mag worden om weer terug te keren (te geloven) Nee! Umoet niet wachten, u moet opstaan en tot uw Vader gaan, en niets anders doen dan geloven in het getuigenis dat God van Zijn Zoon getuigt.
Bonar: Zij willen niet rusten op iets, zonder al hun eigen werken in aanmerking te nemen, maar zij denken dat het een rechte en veilige weg is om op het biddende, werkende en vrome IK te rusten.
Calvijn: Wij moeten geloven eer wij bidden: want met bidden geven wij getuigenis van de genade die God ons belooft van Hem te verwachten. Wie de beloften niet geloofd die bidt geveinsdelijk.
Erskine: Het hoogmoedige en wettische hart kan er echter niet toe komen Christus en het eeuwige leven voor niets aan te nemen.
Erskine: Ongeloof is te herkennen aan dat het voortdurend -en dat onder de schone schijn van nederigheid- opkomt voor de zaak van het ongeloof.
Maar wat wij wel kunnen, is heel eenvoudig. Het is dit: wanneer de Geest van God ons begint te overtuigen van zonden, moeten wij ons laten overtuigen van zonden en de waarheid erkennen van hetgeen de Bijbel zegt in betrekking tot ons uiterlijk leven zowel als tot ons hart. Als dit gedaan wordt, vindt een grote verandering plaats; een verandering, die het gevolg is van onze eigen besliste keuze.
Brakel: God roept en nodigt niet alleen met de belofte tot zaligheid, maar Hij gebiedt het ook: Bekeert u en gelooft het Evangelie!
Gray: Ongeloof vertoont zich onder de schone schijn van de ene of andere deugd, als nederigheid en tederheid, hewel men er beter van zou kunnen zeggen, dat het hoogmoed en onwetendheid is onder de dekmantel van nederigheid.
McCheyne: U denkt altijd dat u zich moet bekeren en dat u uw leven moet beteren om uzelf het medelijden van de Zaligmaker waardig te maken. Leer toch dat de Zaligmaker kwam voor goddelozen, voor hen die zich niet bekeren en geloven.
Boston: In feite is het ‘vragen en bidden’ slechts een poging van de mens om vanuit zichzelf iets te bewerkstelligen dat God aangenaam zou zijn. Het zijn mensen die een hoge dunk hebben van hun plichten en de daarmee tot God gaan. Het is niets anders dan het zoeken van het heil in het verbond der werken.
Kohlbrugge: Zuchten om een verbrijzeld hart om genade is niets anders dan zuchten om de zonde in de hand te houden, een zalig willen worden zonder zichzelf te willen overgeven. De mens roept gewoonlijk om genade en verschuilt zich daarbij achter zijn niets-zijn, achter zijn machteloosheid.
Kohlbrugge: ik kan niet, ik heb niets, ik ben niets zeggen is de zwaarste zonde. Het is een teken dat wij ons niet aan het Woord willen onderwerpen.
Bonar: Ik moet wachten, mijzelf voorbereiden, de middelen gebruiken en bidden dat ik in staat mag worden om weer terug te keren (te geloven) Nee! Umoet niet wachten, u moet opstaan en tot uw Vader gaan, en niets anders doen dan geloven in het getuigenis dat God van Zijn Zoon getuigt.
Bonar: Zij willen niet rusten op iets, zonder al hun eigen werken in aanmerking te nemen, maar zij denken dat het een rechte en veilige weg is om op het biddende, werkende en vrome IK te rusten.
Calvijn: Wij moeten geloven eer wij bidden: want met bidden geven wij getuigenis van de genade die God ons belooft van Hem te verwachten. Wie de beloften niet geloofd die bidt geveinsdelijk.
Erskine: Het hoogmoedige en wettische hart kan er echter niet toe komen Christus en het eeuwige leven voor niets aan te nemen.
Erskine: Ongeloof is te herkennen aan dat het voortdurend -en dat onder de schone schijn van nederigheid- opkomt voor de zaak van het ongeloof.
Omega
24-11-2015
/ 20:01
@Jeremiah Zeer waardevol. Met dank!
Lecram
25-11-2015
/ 22:56
@Jeremiah: En wat als we die overtuiging van zonden dan niet ervaren??
Mona
26-11-2015
/ 09:39
@Lecram,
ik zou met alles wat ik NIET heb ook naar Jezus gaan!
ik zou met alles wat ik NIET heb ook naar Jezus gaan!
Lecram
27-11-2015
/ 19:01
@Mona: Juist!
Er is geen enkele voorwaarde aan het naar Jezus gaan verbonden. De praktijk leert wel dat alleen zij naar Jezus gaan en Hem aannemen die erkennen dat ze zichzelf niet kunnen verlossen, redden en/of helpen en Jezus erkennen als de enige weg tot verlossing.
Er is geen enkele voorwaarde aan het naar Jezus gaan verbonden. De praktijk leert wel dat alleen zij naar Jezus gaan en Hem aannemen die erkennen dat ze zichzelf niet kunnen verlossen, redden en/of helpen en Jezus erkennen als de enige weg tot verlossing.
AHHK76
27-11-2015
/ 21:26
Het probleem zou ook kunnen zijn dat 'wij refo's' vooral bidden om bekering maar vergeten dat er staat: Laat al uw begeerten, door bidden en smeken MET DANKZEGGING bekend worden bij God. Dus wij mogen/moeten gaan danken voor het offer van Jezus voor de verzoening van onze zonden...
karlo
27-11-2015
/ 21:52
In het antwoord hierboven staat, dat deze vader iets niet goed doet, nl. hij moet niet vragen om bekering, maar hij moet zich bekeren. Maar nu staat er in de vraag, dat hij zijn hele leven gesmeekt heeft en dus altijd geworsteld heeft aan de troon van Gods genade, er altijd mee bezig is. Mijn prangende vraag is: wat is zich bekeren anders dan dit? Wat moet deze ziel nog meer?? Als dit niets met bekering van doen heeft, leg mij dan eens uit wat dan concreet de bekering inhoudt. Nogmaals: wat is zich bekeren anders dan datgene waar deze vader mee bezig is??!!
Jaleco
28-11-2015
/ 11:03
@ karlo
Bekering is (volgens mij) je afkeren van je zonde. Ook van de zonde van ongeloof. De Heere vraagt bekering en geloof (overgave aan Jezus Christus). Deze vader bekeert zich wellicht van alle zonden die in de wet genoemd worden. Maar hij gelooft en geeft zich niet over aan Jezus Christus.
Hij doet niet zoals Esther: kom ik om, dan kom ik om. Nee, hij wacht nog, want hij durft niet tot de Koning te gaan. Omdat hij denkt dat het niet voor hem is.
Ik citeer Philpot hierover:
"Wanneer wij in duisternis zijn, onder gewetensangst, of wanneer de schuld hard en zwaar op de ziel drukt, moeten al deze dingen ons van de Heere afhouden, tot zij zijn weggenomen. Maar moeten wij ooit op die vijanden onzer ziel acht geven? Moeten wij nooit door de menigte doordringen? Hoe was het met die man die zoveel jaren lam was geweest? Hij zou altijd hulpeloos op zijn bed hebben moeten blijven liggen, zo hij niet in de tegenwoordigheid van Jezus gebracht was. Hoe was het met de vrouw met de vloeiing des bloeds? Zij zou altijd daarbuiten de schare hebben moeten toeven, als een arme, bevlekte, veroordeelde zondares. Maar zij drong door de menigte heen, totdat zij slechts de zoom van Jezus' kleed had aangeraakt. Zo is het ook met ons. Moeten wij altijd daar buiten, in de voorhof des tempels blijven? Zullen wij alleen wandelen, om de bolwerken van Sion, en aan haar poorten wachten, of zullen wij het wagen het heilige in te gaan? Zullen wij, door vrees gedreven, doen gelijk Kaïn, en 's Heeren aangezicht ontvluchten? Of zullen wij met al onze zonden en moedeloosheid, toch naderbij komen? De Apostel moedigt ons aan om met een heilige vrijmoedigheid tot de troon der genade te komen, en het te wagen in de tegenwoordigheid van de Koning der koningen te verschijnen. Esther zou zich en haar hele volk in het verderf gestort hebben, zo zij aan de zwakheid des vleses gehoor gegeven had; maar zij zeide: "Ik zal tot de koning ingaan, en wanneer ik dan omkom, zo kom ik om". Met dit besluit ging zij tot de koning in. De koning reikte haar de scepter, Esther raakte die aan, en zij en haar volk waren gered. Zo is het ook in de genade."
Bekering is (volgens mij) je afkeren van je zonde. Ook van de zonde van ongeloof. De Heere vraagt bekering en geloof (overgave aan Jezus Christus). Deze vader bekeert zich wellicht van alle zonden die in de wet genoemd worden. Maar hij gelooft en geeft zich niet over aan Jezus Christus.
Hij doet niet zoals Esther: kom ik om, dan kom ik om. Nee, hij wacht nog, want hij durft niet tot de Koning te gaan. Omdat hij denkt dat het niet voor hem is.
Ik citeer Philpot hierover:
"Wanneer wij in duisternis zijn, onder gewetensangst, of wanneer de schuld hard en zwaar op de ziel drukt, moeten al deze dingen ons van de Heere afhouden, tot zij zijn weggenomen. Maar moeten wij ooit op die vijanden onzer ziel acht geven? Moeten wij nooit door de menigte doordringen? Hoe was het met die man die zoveel jaren lam was geweest? Hij zou altijd hulpeloos op zijn bed hebben moeten blijven liggen, zo hij niet in de tegenwoordigheid van Jezus gebracht was. Hoe was het met de vrouw met de vloeiing des bloeds? Zij zou altijd daarbuiten de schare hebben moeten toeven, als een arme, bevlekte, veroordeelde zondares. Maar zij drong door de menigte heen, totdat zij slechts de zoom van Jezus' kleed had aangeraakt. Zo is het ook met ons. Moeten wij altijd daar buiten, in de voorhof des tempels blijven? Zullen wij alleen wandelen, om de bolwerken van Sion, en aan haar poorten wachten, of zullen wij het wagen het heilige in te gaan? Zullen wij, door vrees gedreven, doen gelijk Kaïn, en 's Heeren aangezicht ontvluchten? Of zullen wij met al onze zonden en moedeloosheid, toch naderbij komen? De Apostel moedigt ons aan om met een heilige vrijmoedigheid tot de troon der genade te komen, en het te wagen in de tegenwoordigheid van de Koning der koningen te verschijnen. Esther zou zich en haar hele volk in het verderf gestort hebben, zo zij aan de zwakheid des vleses gehoor gegeven had; maar zij zeide: "Ik zal tot de koning ingaan, en wanneer ik dan omkom, zo kom ik om". Met dit besluit ging zij tot de koning in. De koning reikte haar de scepter, Esther raakte die aan, en zij en haar volk waren gered. Zo is het ook in de genade."
Jeremiah
28-11-2015
/ 14:41
Het overgeven aan Jezus is toch puur genade? Of kunnen wij dat in refokringen tegenwoordig ook zelf?
Omega
28-11-2015
/ 14:57
@Jeremiah Genade sluit de plicht niet uit ;-)
Jaleco
28-11-2015
/ 15:17
@ Jeremiah
Van jou had ik deze vraag niet verwacht :-). Als Jezus tegen de man met de verdorde hand zegt "Strek uw hand uit!" , dan zegt deze niet "dat kan ik niet" (hoewel het heel zeker is dat hij dat niet kon). "en hij strekte ze uit, en zij werd hersteld, gezond gelijk de andere."
Op Jezus bevel zal ik mij bekeren en zal ik geloven. Niet omdat er kracht in mij is, maar omdat er kracht in Hem, in Zijn woorden is.
Van jou had ik deze vraag niet verwacht :-). Als Jezus tegen de man met de verdorde hand zegt "Strek uw hand uit!" , dan zegt deze niet "dat kan ik niet" (hoewel het heel zeker is dat hij dat niet kon). "en hij strekte ze uit, en zij werd hersteld, gezond gelijk de andere."
Op Jezus bevel zal ik mij bekeren en zal ik geloven. Niet omdat er kracht in mij is, maar omdat er kracht in Hem, in Zijn woorden is.
karlo
28-11-2015
/ 17:09
@jaleco, je zegt: hij geeft zich niet over aan Jezus Christus en volgens @jeremiah kunnen we dat niet. Het blijft voor mij net als zo vaak in onze kringen in het wazige hangen. Maak het eens concreet @jaleco wat moet deze worstelende ziel nou toch (meer) doen?!? Moet hij iets speciaals zeggen in het gebed of zo? Vertel eens wat hij concreet moet doen. Vraag is ook aan @omega gericht. Overgave aan Jezus, kunnen wij dat en hoe gaat dat?
Jaleco
28-11-2015
/ 17:27
@ karlo
Volgens mij is je overgeven aan Jezus, in Hem geloven heel concreet.
Niet iets speciaals zeggen, maar met je hart geloven dat Hij de Christus is en machtig jou te redden. Omdat Hij nog nooit iemand weg heeft gestuurd.
Deze worstelende ziel is misschien wel overtuigd van zijn eigen ellende, maar niet van de volmaakte macht én wil van Jezus om hem te zaligen. Calvijn zegt ergens dat het weinig zin heeft als we wel geloven in een goede God, maar niet dat God jegens jóu goed is en wil zijn.
Ja, wat moet ik er nog meer aan toevoegen?
Geloven kan ook vertaald worden met: betrouwen (Ps 2:12), toevlucht nemen (Ps. 36:8), toevlucht hebben (Jes. 14:32), veiligheid zoeken bij God, vluchten tot Hem, een schuilplaats vinden, vertrouwen (Ps 9:11), zich op Iemand verlaten (Jes 42:17), steunen op God (Ps 71:6, Jesaja 20:10), verwachtend vertrouwen, standvastig vertrouwen (Hebr 11:1)
Niet geloven in dat je bekeerd bent, maar geloven dat Hij de Enige is en ook de Enige die jou kan zalig maken.
en let op de Kananese vrouw, om het concreet te maken:
21 En Jezus van daar gaande, vertrok naar de delen van Tyrus en Sidon.
22 En ziet, een Kananese vrouw, uit die landpalen komende, riep tot Hem, zeggende: Heere! [Gij] Zone Davids, ontferm U mijner! mijn dochter is deerlijk van den duivel bezeten.
23 Doch Hij antwoordde haar niet een woord. En Zijn discipelen, tot Hem komende, baden Hem, zeggende: Laat haar van U; want zij roept ons na.
24 Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen van het huis Israels.
25 En zij kwam en aanbad Hem, zeggende: Heere, help mij!
26 Doch Hij antwoordde en zeide: Het is niet betamelijk het brood der kinderen te nemen, en den hondekens [voor] te werpen.
27 En zij zeide: Ja, Heere! doch de hondekens eten ook van de brokjes die er vallen van de tafel hunner heren. (zij liet zich niet wegsturen)
28 Toen antwoordde Jezus, en zeide tot haar: O vrouw! groot is uw geloof; u geschiede, gelijk gij wilt. En haar dochter werd gezond van diezelfde ure.
Deze zoekende ziel zou zoals Jacob met de Heere moeten worstelen. Niet worstelen zo van 'misschien krijg ik het'. Maar: Hij heeft nog nooit iemand weggestuurd, en Hij zal mij redden. Bid en u zal gegeven worden. Heere ik bid, hoor mij! Heere, ik klop, doe mij open! Heere, U kunt toch niet liegen? U heeft gezegd dat U een ieder de Heilige Geest geeft die ze van U bidt. O Heere, doe het dan. Heere, u zegt dat er niemand is die u zoekt, en dat geldt ook voor mij, maar dat staat U toch niet in de weg, want wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij U.
Die tot God komt moet geloven dat Hij is en een Beloner is degenen die Hem zoeken (!!!).
Volgens mij is je overgeven aan Jezus, in Hem geloven heel concreet.
Niet iets speciaals zeggen, maar met je hart geloven dat Hij de Christus is en machtig jou te redden. Omdat Hij nog nooit iemand weg heeft gestuurd.
Deze worstelende ziel is misschien wel overtuigd van zijn eigen ellende, maar niet van de volmaakte macht én wil van Jezus om hem te zaligen. Calvijn zegt ergens dat het weinig zin heeft als we wel geloven in een goede God, maar niet dat God jegens jóu goed is en wil zijn.
Ja, wat moet ik er nog meer aan toevoegen?
Geloven kan ook vertaald worden met: betrouwen (Ps 2:12), toevlucht nemen (Ps. 36:8), toevlucht hebben (Jes. 14:32), veiligheid zoeken bij God, vluchten tot Hem, een schuilplaats vinden, vertrouwen (Ps 9:11), zich op Iemand verlaten (Jes 42:17), steunen op God (Ps 71:6, Jesaja 20:10), verwachtend vertrouwen, standvastig vertrouwen (Hebr 11:1)
Niet geloven in dat je bekeerd bent, maar geloven dat Hij de Enige is en ook de Enige die jou kan zalig maken.
en let op de Kananese vrouw, om het concreet te maken:
21 En Jezus van daar gaande, vertrok naar de delen van Tyrus en Sidon.
22 En ziet, een Kananese vrouw, uit die landpalen komende, riep tot Hem, zeggende: Heere! [Gij] Zone Davids, ontferm U mijner! mijn dochter is deerlijk van den duivel bezeten.
23 Doch Hij antwoordde haar niet een woord. En Zijn discipelen, tot Hem komende, baden Hem, zeggende: Laat haar van U; want zij roept ons na.
24 Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen van het huis Israels.
25 En zij kwam en aanbad Hem, zeggende: Heere, help mij!
26 Doch Hij antwoordde en zeide: Het is niet betamelijk het brood der kinderen te nemen, en den hondekens [voor] te werpen.
27 En zij zeide: Ja, Heere! doch de hondekens eten ook van de brokjes die er vallen van de tafel hunner heren. (zij liet zich niet wegsturen)
28 Toen antwoordde Jezus, en zeide tot haar: O vrouw! groot is uw geloof; u geschiede, gelijk gij wilt. En haar dochter werd gezond van diezelfde ure.
Deze zoekende ziel zou zoals Jacob met de Heere moeten worstelen. Niet worstelen zo van 'misschien krijg ik het'. Maar: Hij heeft nog nooit iemand weggestuurd, en Hij zal mij redden. Bid en u zal gegeven worden. Heere ik bid, hoor mij! Heere, ik klop, doe mij open! Heere, U kunt toch niet liegen? U heeft gezegd dat U een ieder de Heilige Geest geeft die ze van U bidt. O Heere, doe het dan. Heere, u zegt dat er niemand is die u zoekt, en dat geldt ook voor mij, maar dat staat U toch niet in de weg, want wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij U.
Die tot God komt moet geloven dat Hij is en een Beloner is degenen die Hem zoeken (!!!).
Lecram
30-11-2015
/ 13:49
Het overgeven aan Jezus is een wilsbesluit. En uiteraard een enorm grote genade! Maar het grote wonder is dat de vergeving van zonden, het nieuwe leven en de eeuwige erfenis is beloofd aan iedereen die in Jezus Christus gelooft! En alleen geloof is voldoende om Jezus te gaan volgen.
Alles wat we de Vader bidden in Jezus' naam, zal Hij ons geven.
Alles wat we de Vader bidden in Jezus' naam, zal Hij ons geven.
