Vraag
In de afgelopen vier jaren waarin mijn vriend en ik een relatie hebben, hebben we geen seksuele gemeenschap gehad. Als het aan hem lag waarschijnlijk wel, maar ik wilde om een aantal redenen bewust wachten tot het trouwen. Nu ik er op terugkijk ben ik ook heel dankbaar dat ik het op heb kunnen brengen om te wachten. Wel had ik al die tijd al het vermoeden dat mijn vriend met zijn vorige relatie wel verder gegaan is. Nu we over twee maanden gaan trouwen, praten we o.a. veel over het trouwen in de kerk en het huwelijksgesprek met de dominee en nu is hardop uitgesproken dat hij inderdaad wel aan seks heeft gedaan. Hoewel ik het ergens al lang dacht, doet het me toch ontzettend veel pijn. De gedachte eraan maakt dat ik twijfel over de trouwplannen en ik hem niet meer zo vertrouw. Ik ben bang als hij daar zo makkelijk in staat, vreemdgaan ook sneller op de loer ligt.
Daarnaast vraag ik me af of wij nu wel voor God mogen trouwen. God vraagt immers dat we rein het huwelijk in gaan, dus wat dat betreft al een slechte start. Ik ben bang dat als we straks in de kerk staan en het formulier aanhoren, ik ons twee grote huichelaars voel. Ook ben ik bang dat ik me straks lichamelijk niet volledig voor hem kan openstellen, omdat ik steeds voor me zie hoe hij met die ander bezig was. We hebben hier flink woorden over gehad. Hij heeft gezegd dat hij veel spijt heeft van toen, dat hij toen anders was en zijn vriendin ook, dat hij het niet meer ongedaan kan maken, maar dat hij dankbaar is dat hij van mij heeft geleerd hoe je er ook in kunt staan.
Maar waarom vind ik het zo moeilijk om hem te geloven? Het voelt alsof hij met dit antwoord alleen mij tevreden wil stellen. Het doet mij zoveel pijn dat dit vlak voor ons huwelijk gebeurt en ik niet weet of ik verder kan zo met hem. Ik heb er in vertrouwen met iemand over gepraat en zij zei dat het tegenwoordig bijna altijd zo is dat een stel niet meer allebei rein aan een huwelijk begint. Dat het mooi en zuiver is om jezelf te bewaren, maar dat het niet echt realistisch en haalbaar is voor de meeste mensen, zeker na zo'n lange relatie. Kunt u mij helpen hoe ik hiermee moet omgaan? Hoe ik met hem verder moet?
Antwoord
Beste aanstaande bruid,
Mijn oprechte complimenten dat je jezelf vier jaar rein hebt kunnen bewaren, ondanks aandrang van je vriend. Dat heb je in eigen kracht niet kunnen doen. Des te pijnlijker voor je dat je twee maanden voor je trouwdag ontdekt dat je vriend wel aan seks gedaan heeft in een vorige relatie. En ik begrijp je reactie van wantrouwen. Wat ik je zou willen vragen, is het volgende: je vermoedde al dat je vriend in zijn vorige reactie te ver was gegaan. Heb je dat vermoeden tegenover je vriend uitgesproken en/of hem op de man af gevraagd of hij met zijn vorige vriendin naar bed is geweest? M.a.w. hoe komt het dat je nu pas van hem hoort dat hij dat concreet gedaan heeft? Heeft hij jouw vragen hierover in de voorgaande jaren ontweken of ronduit ontkend? Of heb je hem er nu pas ronduit naar gevraagd? Als je je vermoeden nu pas hebt uitgesproken, kun je het hem niet kwalijk nemen dat hij nu pas met zijn verhaal voor de dag komt. Anderzijds: als hij een open en eerlijke relatie met jou wilde opbouwen (vier jaar omgang is niet niks), zou hij er op een moment zelf mee voor de dag zijn gekomen. Het zegt iets over hem dat hij er niet open over is geweest. Praat dat tot de bodem uit. En als jij het hem eerder wel gevraagd hebt omdat je iets vermoedde, en hij jouw vragen ontweken heeft of de feiten ontkend heeft, dan is er alle reden om nu alle lichten op rood te zetten. Want in dat geval denkt hij wel erg makkelijk over een seksuele relatie en heb je alle reden om hem te wantrouwen of te denken dat hij ook wel vreemd kan gaan als hij met jou getrouwd is.
Het lijkt me, ook gelet op de vraag wat je in de huidige situatie moet doen, wijs om alle plannen voor de trouwdag even in de ijskast te zetten. Je kunt toch niet gaan trouwen als je elkaar niet door dik en dun vertrouwt!? Aan de andere kant: een relatie van vier jaar zet je zo maar niet op het spel. Er moet voorlopig veel en tot de bodem toe gepraat worden. Je vriend moet daarvoor begrip hebben. Hij moet kunnen begrijpen dat jouw vertrouwen in hem een knauw heeft gehad en dat er tijd nodig is om dat te herstellen. Wat heeft hij aan een bruid die zich niet of moeilijk aan hem kan geven omdat de gedachte aan bedscènes met een vorige vriendin die overgave blokkeren?
Verder moet hij ook begrijpen dat als hij met een ander geslachtsgemeenschap heeft gehad, dat in bijbels opzicht betekent dat hij met die vrouw getrouwd is. Het is dus meer dan alleen maar met een anders seks gehad hebben. In bijbels perspectief betekende geslachtsgemeenschap van ongehuwden dat er een huwelijk volgde. Zo niet, dan was het dus overspel. Met alle gevolgen van dien. Tenzij de vorige vriendin van je vriend al getrouwd is, zou hij (als dat niet het geval is) naar haar terug moeten om met haar te trouwen. Zo ziet en zegt de Bijbel het.
Jij voelt dat ook zo aan en daarom ervaar je dat jullie grote huichelaars zullen zijn als je nu, in deze omstandigheden, in de kerk voor Gods aangezicht je ja-woord geeft. Dat moet je dus onder deze omstandigheden ook niet doen en daarom een pas op de plaats maken. Of ervoor zorgen dat voor je trouwdag alles uitgepraat is als je naar buiten toe geen commotie wilt veroorzaken. Maar dat zet alles onder hoge spanning. En ik vraag me af of je daarmee voldoende tijd hebt om je beschadigde vertrouwen te herstellen.
Je vriend moet begrijpen dat jouw vertrouwen de tijd moet hebben om zich te kunnen herstellen. Hij moet daarom ver willen gaan. Ik zou je aan willen raden om daarbij de predikant, die jullie huwelijk kerkelijk bevestigt, erbij te betrekken. Of een andere vertrouwenspersoon op geestelijk gebied. Als jouw vriend werkelijk om je geeft en jullie relatie wil voortzetten, zal hij in alle opzichten schoon schip moeten maken. Daarmee bedoel ik dat hij in ieder geval over zijn verleden op dit punt voor God en jou schuld zal moeten belijden, het liefst in bijzijn van een geestelijk vertrouwenspersoon met wie de zaak ook in gebed voor God gebracht kan worden en met wie om vergeving gebeden kan worden. Als je zover niet gaat, garandeer ik je dat deze kwestie altijd in je huwelijk mee zal blijven spelen. In feite leg je daarmee een tijdbom onder je huwelijk. Want bij het minste of geringste dat aanleiding tot vragen geeft, steekt het wantrouwen levensgroot de kop op. Het is een kwestie van nu of nooit. Ga in ieder geval zo niet trouwen. Maar zorg dat alle blokkades zijn opgeruimd. Mocht je behoefte hebben aan gedetailleerder informatie op bepaalde onderdelen, stel me jouw vragen gerust. Sterkte en wijsheid, samen met Gods zegen toegewenst.
Ds. P. van der Kraan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. van der Kraan
- Geboortedatum:06-02-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Arnemuiden
- Status:Actief
