Vraag
Ik voel me de laatste tijd heel angstig. Ik denk veel na over de wederkomst en het ontmoeten van God. Het is natuurlijk goed om daar eens over na te denken, maar ik blijf me dan de hele dag somber voelen. 's Avonds word ik echt bang en moet ik vaak huilen. Ik ben namelijk nog niet gereed om God te ontmoeten. Ik bid vaak om bewaring en om bekering. God heeft beloofd in Zijn Woord dat Hij je nooit alleen laat als je bidt. En ook dat als je bidt om bekering, Hij dat schenkt, zoals in Lukas 11:9 en 10: “Bid, en u zal gegeven worden.” Ik maak daar gebruik van en als ik bid dan zeg ik er ook bij dat God het beloofd heeft.
Alleen Hij geeft het op Zijn tijd. En daarvoor ben ik bang. Want stel: ik sterf vannacht, dan ben ik niet bekeerd. Ook deze gedachten maken me aan het bidden, maar er verandert niets. Ik lees ook overal van mensen en kinderen waar de ogen door God geopend zijn en zo is het niet bij mij. Ik heb dan ook zo'n gevoel dat het niet kan bij mij ofzo. Als ik zo onrustig ben, bid ik ook of God mij wil troosten/rustig maken. En dat gebeurt wel. Maar toch komt dat onrustige gevoel steeds weer terug.
Antwoord
Angst voor het gericht dat komt, de rechterstoel waarvoor wij allen moeten verschijnen. De apostel schrijft, als hij het daarover heeft, over de schrik des Heeren. Wees dankbaar dat je niet langer in valse rust als een slaapwandelaar op reis bent naar die grote dag, waarover we in Romeinen 2:16 lezen “wanneer God de verborgene dingen der mensen zal oordelen door Jezus Christus.”
Je wilt graag dat je er alleen maar zo nu en dan over denkt – en vervolgens...? Weer overgaan tot de orde van de dag? Wees dankbaar dat je het niet uit je gedachten kunt zetten, zolang je niet in Christus geborgen bent. Wees dankbaar dat de gedachte aan het rechtvaardig oordeel van God je blijft achtervolgen. Het moet immers in orde komen tussen God en jou?!
En dan komt de vraag hoe dit tot een oplossing komt. Je bidt vaak. Maar waar gaat het je om bij dit bidden? Bewaring en bekering. Wat zou de reden zijn dat God je gebed niet verhoort? Zou het kunnen zijn dat je zelfzuchtig bidt? Dat het je gaat om je eigen bewaring en veiligheid, je eigen hachje, zogezegd? Denk eens na over de vraag: wil ik God ook dienen zonder dat ik verhoring ontvang?
Verder: je bidt om bekering, schrijf je, maar doe je ook wat je kunt om je tot God te keren, te bekeren? Keer jij je af van alle zonden? God zegt namelijk in Zijn Woord niet zozeer dat we om bekering moeten bidden, maar vooral dat we ons tot Hem bekeren, dat we onze zonden aan Hem belijden, één voor één. Dat we ons voor de Heere vernederen, Hem in Zijn heilig oordeel en in Zijn rechtvaardige straf aanbidden.
Op catechisatie leg ik deze weken vraag en antwoord 12 uit, waar de catechisant vraagt of er enig middel is om aan de tijdelijke en eeuwige straf te ontsnappen, en om weer tot genade te komen. Wat is het antwoord van de Heidelbergse Catechismus? Schrijven de opstellers: nee, er is geen middel? Dan zou er alleen zwarte wanhoop overschieten. Schrijven ze dan: ja, er is een middel: Jezus Christus? Nee, ze schrijven: God wil dat aan Zijn gerechtigheid genoeg geschiedt, daarom moeten we daaraan betalen, óf door onszelf, óf door een ander.
En zo stellen zij een onderwerp aan de orde dat wij meestal overslaan, namelijk Gods heilig recht. Daarop je concentreren zou je misschien verder kunnen helpen.
Wat betreft je angst dat het straks te laat zal zijn...: belijd eens eerlijk aan de Heere dat je Hem zó lang hebt laten wachten, dat Hij terecht jou nu ook kan laten wachten. Hij is je niets verplicht. Maar word niet moedeloos terwijl je op Zijn hulp wacht. Doe wat de dichter van Psalm 130 je zegt in vers 5-6: “Ik verwacht de HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord. Mijn ziel wacht op de HEERE, meer dan wachters op de morgen; wachters op de morgen.”
Heb je reden om hoopvol te wachten? Lees de volgende twee verzen en geloof de Heere op Zijn Woord – dan zal je in Hem nooit teleurgesteld worden: “Laat Israël hopen op de HEERE, want bij de HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing. En Hij zal Israël verlossen van al zijn ongerechtigheden.” Denk ook aan vers 4, dat ook in 2015 nog steeds waar is: “Bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.”
Ds. W. Pieters
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. Pieters
- Geboortedatum:27-06-1957
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Elspeet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
website: dspieters.refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Gods beloften zijn ook voor jou!
Als jij God zoekt, dan zal je niet sterven, voordat je Hem gevonden hebt!
Want God heeft geen lust in jouw dood, maar daarin dat jij je bekeert en leeft!
Je vindt het moeilijk om te geloven, toch is het een opdracht van God. Maar met dat Hij het zegt, geeft Hij het ook. Al kun je dat nog niet geloven... probeer het maar aarzelend te doen... Hij zal je helpen!
Als je bang bent, dan is het heel goed als je muziek gaat luisteren of zelf gaat zingen! Daarmee jaag je de duivel op de vlucht. Het kan zijn dat als je zingt, dat God je optilt uit jouw angst en verdriet! Dat heeft Hij bij mij ook vaak gedaan. 'k Zal Zijn lof zelfs in de nacht, zingen daar ik Hem verwacht!
Het kan ook zijn dat je wat overbelast bent en dat je daardoor bang, down en moe bent. Dan kan het nodig zijn, dat je bij al het andere wat ik hierboven schreef, nog iets anders nodig hebt. Als je denkt dat dit misschien zo is, dan is het goed om een arts of christelijke hulpverlener te raadplegen...
Ik wens je sterkte toe en troost van God!
Ik ken een paar verzen die kunnen helpen:
Johannes 14: 15 Als u Mij liefhebt, neem dan Mijn geboden in acht.
21 Wie Mijn geboden heeft en die in acht neemt, die is het die Mij liefheeft, en wie Mij liefheeft, hem zal Mijn Vader liefhebben; en Ik zal hem liefhebben en Mijzelf aan hem openbaren. 22 Judas, niet de Iskariot, zei tegen Hem: Heere, hoe komt het dat U Zichzelf aan ons zult openbaren en niet aan de wereld? 23 Jezus antwoordde en zei tegen hem: Als iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord in acht nemen; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen naar hem toe komen en bij hem intrek nemen. 24 Wie Mij niet liefheeft, neemt Mijn woorden niet in acht; en het woord dat u hoort, is niet van Mij, maar van de Vader, Die Mij gezonden heeft.
In deze verzen staat aan wie God zich openbaart en bij wie Hij Zijn intrek neemt. Wij moeten ernaar streven God lief te hebben, ook als het niet altijd eenvoudig is. Als je in je hart de wens hebt om God te zoeken en Zijn Woord leest en graag doet wat Hij daarin zegt dan brengt dat je steeds dichter bij Hem. Maar als je de wereld liefhebt, kan je niet tegelijkertijd God liefhebben.
Reageer gerust: emaildfj1@gmail.com
