Vraag
Met het antwoord dat gegeven is op de vraag 'Winter Wonder Rock-festival', ben ik het niet geheel mee eens. Ik kan me wel voorstellen dat ds. H. veldhuizen het niet mooi vindt, maar je kunt niet zeggen dat het niet Bijbels is. Het is andere stijl van muziek. Als we terug gaan in de tijd en kijken naar bekende componisten (waar we vandaag de dag naar luisteren) dan was daar ook veel commentaar op. En waarom? Omdat het anders was. Er was ook veel commentaar op het orgel toen dat werd ingevoerd.
Ik ben van mening dat Winter Wonder Rock een goed iets is. Waarom? Het is een goede manier om je doelgroep te bereiken. Paulus deed dit ook bij de Grieken. Onderzoek de bandleden. Wat is hun motivatie om die muziek te maken? En onderzoek het Woord. Is het Bijbels wat er op dat festival gebeurt. Ik weet dat God een Heilig God is. Maar wie bepaalt dat wat op Winter Wonder Rock niet heilig is? Misschien omdat God wordt groot gemaakt op een manier die ons niet aanstaat? Is dat de reden? Onderzoek het en kijk wat de Bijbel ervan zegt. En in de Bijbel staat niets exact beschreven hoe je God moet groot maken (bijv. dat het moet gebeuren met een orgel/piano/gitaar).
Ik weet dat jongeren op dat festival tot geloof zijn gekomen. En ik prijs en dank God ervoor dat Hij ook die festivals wil gebruiken om jongeren te bereiken. Jesaja 55:12: “Want in vreugde zult gij uittrekken en in vrede geleid worden; de bergen en de heuvelen zullen voor u uitbreken in gejuich en alle bomen des velds zullen in de handen klappen. Prijst Zijn Naam Halleluja Amen.”
Antwoord
Beste vriend(in),
Je hebt een paar vragen gesteld naar aanleiding van mijn antwoord op een vraag over het rockfestival. Ik waardeer dat je je vragen eerlijk stelt. Dat is alleen maar goed. Nu is het niet de bedoeling van Refoweb om een discussie te beginnen. Maar ik wil in dit geval wel eerlijk op je vragen proberen in te gaan. Je schrijft dat je het niet geheel met mij eens bent. Dat is je goed recht. Ik moet je zelfs zeggen dat ik dat ik dat naar de vraagsteller toe ook open had gelaten. Ik heb niet zozeer gezegd: joh, dat mag niet, of dat is zondig, of iets dergelijks (zo ik daar al behoefte aan had), ook niet dat de muziek niet bijbels is, zoals je een beetje suggereert. Ik heb alleen aan aantal kritische vragen gesteld, waarmee ik wat gedachten wilde meegeven waardoor de vraagsteller zelf zijn mening kon bepalen. Die vragen blijf ik ook na jouw mail houden.
Mag ik ze nog eens noemen? Het zijn vooral drie dingen. In de eerste plaats: de hoeveelheid decibels geluid, mede door de elektronica. Ik schreef: ook het O.T. kent de trom en de cimbaal (instrumenten die ook het nodige geluid produceren), en: het is moeilijk om aan te geven of iets al of niet ‘de stijl van de Heilige Geest’ is. Maar in vocale muziek die tot eer van God is, staat vooral de tekst centraal, en dient de begeleiding bescheiden te zijn, zodat de woorden tot hun recht kunnen komen. En dat mis ik vaak (niet altijd) in de gospel/rockmuziek. Laat ik er ook bij zeggen: Het geldt evenzeer de orgelmuziek in de kerk, die in de begeleiding ook bescheiden dient te zijn, ook al mag het orgel (en ook ‘de trom en cimbaal’) van tijd tot tijd jubelend zijn.
In de tweede plaats, schreef ik dat in de rockmuziek dikwijls de artiesten centraal staan (ik schreef dat voorzichtig, ik wil niet generaliseren), terwijl in vocale muziek die tot eer van God is, niet de mens centraal staat, maar God en Zijn boodschap. In de derde plaats wees ik op de diepte van kennis van zonden en belijdenis van zonden, en van Gods genade door Jezus Christus, een diepte die we in de Psalmen en in veel klassiek geestelijke liederen vinden en die ik (ik generaliseer, maar misschien wil je er toch eens over nadenken) in veel rock- en/of gospelliederen mis.
Ik voegde er nog iets aan toe, namelijk de mogelijkheid van vervreemding van jongeren van de muziekcultuur in de kerken. Niet dat die muziekcultuur zaligmakend is. Maar de ontwikkeling van de West-europese zangcultuur, zoals we die bijvoorbeeld in de koralen, zangkoren en kerkmuziek kennen, is van een eigen hoge waarde. Wij zijn geen Afrikanen en Afrikanen zijn geen West-Europeanen, ook al kunnen de muziekstijlen, door de open wereld waarin we leven, soms door elkaar lopen. Maar onze muziek- en zangcultuur is, zeker als het om kerkmuziek gaat, niet zomaar te veranderen.
Ik deel je mening dat het uiterst belangrijk is om (jonge) mensen in onze tijd met het Evangelie te bereiken. Ik ben ook bereid, zoals Paulus, de Joden een Jood en de Grieken een Griek, zelfs allen alles te zijn, om mensen te winnen voor het Evangelie (1 Korinthe 9:20-23). Maar als (jonge) mensen daardoor kunnen vervreemden van de zang- en muziekcultuur van de kerk, is er meer verloren dan gewonnen. Daarom wil ik graag uiterste voorzichtig zijn. Als je schrijft dat je weet dat er jongeren op een festival tot geloof zijn gekomen, is dat alleen maar verheugend. Maar dat is voor mij geen reden om geen kritische vragen te stellen. En, laten we eerlijk zijn, er zijn ook mensen door Gods genade tot geloof gekomen in de gevestigde kerken, van Oud-Gereformeerd tot Evangelisch toe. En er komen er nog tot geloof.
Je besluit je vraag met een prachtige tekst: de heuvels die uitbreken in gejuich en de bomen die in de handen klappen. Een beeldspraak die niet West-Europees, maar wel diep (hoog!) bijbels is. Laten we het op die woorden van Jesaja houden. Ze zijn gezegd tot het volk Israël in ballingschap. En ze staan niet los van de genade van God, Nieuwtestamentisch gezegd: van de genade van Jezus Christus. De vertolking daarvan, in prediking en gesprek, in zang en muziek, is uiterst belangrijk. Daarbij is het van belang ook steeds te kijken naar de vorm waarin dat gebeurt. Vandaar mijn antwoord, waarmee je het natuurlijk niet eens hoeft te zijn, maar waarover je misschien wel wilt nadenken.
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
