Hoe op God vertrouwen?

Hoe op God vertrouwen als je niet geleerd hebt te vertrouwen? Ik heb in mijn leven weinig geleerd en kunnen oefenen in vertrouwen. In tegendeel. Mensen die ik wat vertrouwen gaf hebben het beschaamd, of ik heb deze mensen te snel los moeten laten. Ik heb moeite met vertrouwen in mijzelf en anderen. God vertrouwen is in het geloofsleven toch erg belangrijk. Het wordt zo makkelijk gezegd: “Vertrouw maar op God. Vertrouw er nou maar op dat God Zijn beloften nakomt.” Hoe kan ik nou op God vertrouwen als ik zelf weinig vertrouwen heb? En als ik dingen anders heb gewild dan dat God dat wil, hoe mag ik er dan toch op vertrouwen dat Gods wegen nog beter zijn dan mijn ideeën?

Beste...,

Weet je, het is maar de vraag wat je als uitgangspunt van je denken en geloven neemt. Is dat je eigen beperktheid, of Gods almacht? Dat maakt namelijk nogal uit! Laat ik dat als eerste mogen opmerken.

Zelfvertrouwen heeft te maken met de ervaring die je opgedaan hebt en waaruit is gebleken of je competent bent voor bepaalde taken en werkzaamheden in het leven. Een schoenmaker kan vol vertrouwen aan de reparatie van een schoen beginnen aangezien hij weet dat hij dat kán! Ik werk mijn hele leven al in het onderwijs en ik ga vol zelfvertrouwen voor een groep studenten staan aangezien ik weet dat het mij lukt om een goed contact te maken met hen. En dat lukt, dankzij de gaven die God aan mij toevertrouwd heeft. Zelfvertrouwen begint dus met ontvangen en ontdekken waar God jou in gezegend heeft. Met welke persoonlijkheid, welke talenten en welke kwaliteiten.

God duwt een mens namelijk nooit over het vermogen heen dat Hij hem zelf gegeven heeft. Wij mensen doen dat wel. We vragen soms van onszelf en van anderen meer dan wij en zij aankunnen, maar God doet dat nooit! 

In die zin hebben zelfvertrouwen en vertrouwen op God dus alles met elkaar te maken. Mijn zelfvertrouwen ontleen ik aan mijn vertrouwen in God. Ik weet zeker dat God een mens niet overvraagt. De moeite voor ons is nooit groter dan de kracht onder ons.

Maar jij draait de zaak precies om. Jij zegt: ik vertrouw mezelf niet, dus God ook niet. Dat is echter geen bijbelse redenering. Je moet altijd beginnen bij je Schepper en niet bij jezelf. Jij bent voortgekomen uit de oorspronkelijke gedachten van God. Hij heeft je leven gewild en Hij heeft er een bedoeling mee. Daar mag je naar op zoek gaan in plaats van Hem bij voorbaat te wantrouwen. En als je die zoektocht oprecht en serieus de ruimte geeft, zul je onder de indruk raken van Gods trouw en Zijn zorg over jouw leven.

Dat heeft dan ook gevolgen voor menselijke relaties. Als je fundament goed is, als de Heere God de basis van je bestaan is, heb je ook de ruimte om in vertrouwen je medemens te benaderen. En ook daarin geldt dat wat je zaait, je ook zult oogsten. Als je vriendelijkheid zaait, zul je vriendelijkheid oogsten. Als je liefde en vertrouwen zaait, zul je die ook ontvangen.

Altijd en overal? Nee dat niet. We zijn allemaal onvolmaakte mensen. Jij kunt anderen teleurstellen en anderen jou. Maar als het je verlangen is om te zijn zoals God je bedoeld heeft, zul je heel veel moois terug ontvangen. Mensen die zegen verspreiden, worden gezegend. En het mooie daarvan is dat je dat niet zelf hoeft te organiseren. Bij succes werkt dat wel zo. Daar moet je hard voor werken, dat moet je verdienen. Maar zegen mag je ontvangen, dat doet God. Ik zeg altijd dat ik dat zo’n heerlijke gedachte vind: ik hoef mijn zegen niet te organiseren. Wat God van mij vraagt is dat ik mijn best doe, mijn verantwoordelijkheid neem en dat ik in wat ik doe, het licht op Hem laat vallen. En dan mag ik verder uitzien naar de zegen die God geeft. Dat gebeurt soms op een heel andere manier dan ik had gedacht of verwacht, maar het is altijd beter en mooier dan ik mij had kunnen voorstellen.

Gisteren heb ik tijdens mijn college een prachtig citaat van C. S. Lewis besproken en ik geef je dat graag mee:

“Liefhebben betekent nu eenmaal kwetsbaar zijn... Als je zeker wilt zijn dat je hart niet breekt, moet je het nooit iemand schenken, zelfs niet een dier. Pak het maar flink in, met het papier van je hobby’s en je kleine hebbedingen; vermijd relaties, sluit je hart veilig op in de kist van je zelfzucht. Maar in die kist - veilig, donker, bewegingloos, zonder zuurstof - zal je hart veranderen. Breken zal het niet, het zal onbreekbaar worden, ontoegankelijk, hopeloos verstokt. … De enige plek, ver van de hemel, waar je je volledig kunt beschermen tegen de risico’s van de liefde, is de hel.”

Ik wens je een liefhebben en vertrouwend leven toe!

Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

207 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven