Vagevuur

Kunt u mij de exegese geven (of verschillende exegeses) van de tekst uit 1 Petr. 3:19. Dit wordt namelijk door sommigen gebruikt om het vagevuur te bewijzen. Ikzelf denk dat dit een wat te smalle basis is voor dit dogma. Misschien kunt u hier wat meer over zeggen.

Dank voor deze vraag. De uitleg van deze moeilijke tekst op het eerste gezicht heeft de eeuwen door de gemoederen bezig gehouden en er zijn diverse interpretaties gegeven. Soms hebben die meer te maken met eigen visies en tradities dan met dat wat er werkelijk staat. Om te beginnen is het z.g.n. dogma van het vagevuur echt niet exegetisch uit 1 Petr. 3 af te lezen, maar is het meer een bewerking van visies van Clemens Alexandrinus, Origines e.a. en heeft het te maken met de RK-kijk op zonde en genade met alle diversiteit in deze.
 
In de exegese van 1 Petr. 1:19 en 20  zijn -ik duid dit kort aan- twee lijnen te onderkennen:

a. Christus zou aan het kruis al, of na Zijn sterven op Goede Vrijdag en tussen Pasen, afgedaald zijn in alle delen van het dodenrijk om in het machtsgebied van dood/duivel zelfs aan de meest notoire onbekeerlijke zondaars -de tijdgenoten van Noach staan daarvoor model!- het Evangelie te verkondigen en Zijn overwinning op alle doodsmachten uit te roepen. Over het effect van deze prediking wordt niet gesproken. Er zijn exegeten die 1 Petr. 3:19 en 20 combineren met 1 Petr. 4:6 -wat niet juist is- en menen dat er zelfs in het dodenrijk en door de prediking van Christus daarin alsnog bekering mogelijk is. Dat laatste staat intussen nergens in de Bijbel. Het belangrijkste is, dat gemeld wordt, dat Christus Zijn victorie zelfs in het domein van de dood en over al Zijn vijanden en duistere machten heeft uitgeroepen. Deze visie van de verkondiging in het dodenrijk wordt met name ingegeven door het werkwoord “heengaan”, dat dan de betekenis van afdalen in het rijk van de dood krijgt, verbonden met de proclamatie van Zijn Overwinnaar zijn en van Zijn heerschappij over allen en alles. Luther heeft gezegd: Christus is de sterke Held, een machtig Heer over dood en alles wat dood maakt of ten dode dient. Wie in Hem gelooft, kan noch door hel en duivel gevangen en beschadigd worden.
 
b. Christus is heengegaan. Dat wil zeggen, dat Hij niet afgedaald, maar opgevaren is. Dat slaat -zo wordt in de nieuwere exegese gesteld- op Zijn hemelvaart! En daarin heeft Hij alle demonische krachten, alle boze geesten, alle engelenmachten die zich aan de kant van de satan bevinden, ook in het luchtruim, met de stukken publiekelijk aangetoond dat Hij over hen Triomfator is. Hun oordeel en definitieve ondergang samen met de goddelozen -ook en juist die uit Noachs dagen- is bezegeld. Het Evangelie van de Gekruisigde en Opgestane is dus wijd en zijd bekend gemaakt. De hemelvaart is zelfs wereldnieuws! Dat geldt tot op de dag van vandaag en tot de dag van Zijn wederkomst, ondanks alle demonische beïnvloeding op aarde en in het luchtruim. Voor de onrechtvaardigen wacht met de satan c.s. de eeuwige straf en voor de rechtvaardigen als Noach dankzij Christus de eeuwige zaligheid en heerlijkheid.

De ene lijn sluit op zich de andere niet uit, maar vanuit Christus glorie en victorie geldt vooral de tweede lijn.
 
Ik hoop, dat ik zo voldoende op uw vraag ben ingegaan. Gods zegen gewenst.
 
Met hartelijke groet,
Ds. P. Koeman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Koeman

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven