Vraag
Afgelopen week zijn we bij de kerkenraad geweest om een toelichting te geven waarom we naar een andere gemeente (van ons eigen kerkverband, Ger. Gem.) willen overgaan. We hebben de vraag neergelegd of we niet vast over kunnen gaan, toegelicht aan de hand van verschillende punten, waar onder met name de prediking waarbij we ons niet thuis voelen. Het is de bedoeling ons huis te verkopen en dan door verhuizing over te gaan. Maar inmiddels is het bij ons persoonlijk zover dat we met onze kinderen niet langer in deze gemeente kunnen blijven zitten omdat we zo weinig van het Woord horen. In reactie op onze uiteenzetting, waarin we heel concreet hebben aangegeven wat we missen in de prediking, dat het schande is dat er zelfs in de kerkenraadsbank geslapen wordt en dat we naar ons geweten in deze gemeente niet thuis horen, werden twee ambtsdragers boos en begonnen ons de les te lezen. De voorzitter heeft drie kwartier lang niets gezegd! Wat moeten we hier mee? Er is zoveel onrust in de gemeente, mensen uiten hun ongenoegen op huisbezoek en er zijn meer mensen die dezelfde ervaring hebben met de betreffende broeders. Er wordt geen liefde geproefd, maar slechts boosheid en er wordt ook niet inhoudelijk op opmerkingen ingegaan.
Antwoord
Als Daniel bidt (hfd. 9) dan schuift hij de schuld niet af, maar begint met: wij hebben gezondigd en onze vaders tevens. Dat de ene predikant meer aanspreekt dan de andere, dat is de praktijk. Een kerkelijke gemeente verlaten is alleen goed als er ketterijen verkondigd worden en je ziel gekweld wordt. Dat een kerkenraadslid slaapt is een slecht voorbeeld, maar mogelijk zijn er oorzaken waardoor hij zijn aandacht niet bij de preek kan houden. Je ergernis eerst met de man zelf bespreken (Matt. 18: 15-17). Dan pas naar de kerkenraad.
Verder is het goed om met een lid van de kerkenraad de zorgen te delen, daarna met de consulent uw zorgen te bespreken en vragen of hij bemiddelen kan en het gesprek met de kerkenraad weer tot stand kan brengen.
Ik begrijp dat u toch gaat verhuizen. Dan is mijn advies gewoon in de gemeente te blijven tot u gaat verhuizen. Geef de moed niet op, worstel voor het aangezicht van de HEERE en vraag om uitkomst! We hebben een Vader in Christus Die zoveel geduld heeft. Hoeveel jaren klopt de Heere al op uw hart? Doe Mij open, doe Mij open!! En wat is het antwoord? Onderzoek van jezelf is van belang, want waarom roept de prediking zoveel wrevel op? Er wordt mest gelegd rond de levensboom!
In alles Gode bevolen!
Drs. I. A. Kole
Dit artikel is beantwoord door
drs. I. A. Kole
- Geboortedatum:05-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
We moeten afwachten hoe de weg verder leidt, maar nadat we onze zorgen hebben neergelegd bij de kerkenraad, hebben we al meerdere malen vanuit het Woord troost mogen ontvangen.
Kan ook onder een prediking die op zich geen leugenleer is een ziel gekweld worden? Gezien de ontwikkelingen in de gemeente lijkt het wel of de Geest geweken is. We horen ook vaak dat onze predikant elders met opening mag spreken, maar dat wordt hier ter plaatse gemist.
De Geest is er, maar mensen kunnen Hem wel tegenstaan. Hoe waren de volgelingen van Jezus bezig op weg naar Pinksteren? Eensgezind, volhardend in bidden en smeken. Niet in hun eentje, maar gezamenlijk. Daar lijkt het in uw gemeente niet op, als ik uw reactie lees. Je broeders en zusters lopen weg. Het lijkt me eerder een gemeente probleem, dan een voorganger probleem, daar hij elders wel met opening spreekt. Beste vraagsteller, jij maakt onderdeel uit van die gemeente. Dat brengt verantwoordelijkheid met zich mee. Het kan fijn zijn dat je in je uppie troost uit het Woord ontvangt, maar de Geest is met Pinksteren niet op 1 persoon uitgestort, maar op velen. Gezamenlijk. Er is werk aan de winkel.
Wellicht moet je dan ook maar weg gaan...
Maar begin in de andere gemeente wel biddend en positiever.
Ik weet van mensen die steeds negatief over hun gemeente spreken, dan van gemeente veranderen en dan begint het negatieve weer van voren af aan. Dan krijgt je van die kerk-hoppers die het nergens meer vinden. Uiteindelijk drijf je dan steeds verder van God af.
Wees gewaarschuwd!
Tegelijk geldt dat totdat je weggaat je voor deze gemeente en de eredienst mag en moet bidden.
En waar je ook heengaat: je neemt jezelf altijd mee.
u blijft in uw eigen kerkverband begrijp ik.
erg genoeg dat er in gemeentes verschillen zijn in hetzelfde kerkverband.
maar....dat slapen van kerkeraadsleden.
hebben deze mensen soms teveel werk in de gemeente?
is er.... te veel ellende,zorg etc.?
sommige kerkeraden werken zich drie keer in de ronte vanwege ....alle....brrrrrr
en als je dan stil zit,kan de slaap de overhand hebben,toch?
draagt elkanders lasten is best eens zwaar hoor!
u hoort weinig van het Woord ,zegt u.
is het Woord dan zo schaars geworden?
vragensteller,wij als lezer,weten niet ,wat uw concreet hebt aangegeven,wat u precies mist in de preek.
k,hoop dat u,,, hoe kom ik ooit met God verzoend, als ,het belangrijkste mag ervaren,samen met alle mensen die ook hun ongenoegen uiten.
dan keert misschien de rust weer,en....veel gebed,ook voor de kerkeraad is nodig.
liefde zoekt zichzelf niet,toch?.Die heeft toch de ziel van zn naaste op het oog?
ziel verloren=al verloren.is dat de zorg van de,, opmerkers?,, kan toch?
schoon k arm ben en ellendig
denkt God aan mij/ons bestendig!
