Vraag
Mijn man is een zware drinker, maar ziet het zelf zo absoluut niet. Voor het avondeten begint hij met een flesje bier, tijdens het eten neemt hij een glas wijn, maar zo vol dat het telt voor twee glazen wijn en 's avonds neemt hij op z'n minst twee flesjes bier en een goed gevuld glas wijn. Dit zijn dus aardig wat glazen en dit echt iedere dag. Geen dag uitgezonderd. In het weekend begint hij zelfs nog vroeger met drinken. Ook door de weeks drinkt hij overdag ook nog wel eens wat op zijn werk. Ik heb het al een paar keer aangekaart bij mijn man, maar hij ziet het dus absoluut niet zo en vindt ook dat ik niet zo moet zeuren. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Ik vind dat hij een heel slecht voorbeeld is voor onze kinderen en ik vind het gewoon onverantwoordelijk wat hij doet, want als hij een avondje weg is geweest, stapt hij ook zo achter het stuur. Je merkt trouwens echt helemaal niets aan hem. Hij loopt net zo recht als anders, praat gewoon normaal, maar zijn drankgebruik is echt niet normaal. Wat moet ik doen? Zo lang hij niet inziet dat hij een zware drinker/alcoholist is, zal hij ook nooit stoppen of minderen met drinken. En ik heb ook geen zin om het constant aan te kaarten want inmiddels is hij er zo geïrriteerd over dat we er echt ruzie over krijgen. Ik bid echt dagelijks tot de Heere, maar ik hoor of merk helemaal niets. Ik heb zo het gevoel dat ik er helemaal alleen in sta. Ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen.
Antwoord
Beste mevrouw,
Ik hoor uw schrijven als een roep uit diepe nood. U ziet voor uw ogen gebeuren dat uw man continue te veel drinkt, een slecht voorbeeld geeft, zijn lever overbelast, zich onverantwoordelijk in het verkeer begeeft etc. en u kunt er niets aan veranderen. U voelt u machteloos. En zelfs in het gebed tot God voelt u zich niet gehoord. Dat maakt ook radeloos, hopeloos, moedeloos.
Dat het geen goed gedrag is wat uw man vertoont, hoeft u niet uitgelegd te worden. We kunnen alleen maar bidden dat het bij uw man een keer naar binnen slaat, dat ook voor hem de oproep geldt: “Wordt niet dronken in wijn, waarin overdaad is, maar wordt vervuld met de Geest” (Ef. 5:18).
Wat u hier praktisch gezien nog meer in doen kunt weet ik ook niet. In het beantwoorden van deze vraag loop ik tegen dezelfde machteloosheid aan, als u. Uw man is volwassen en kiest voor dit gedrag. Zolang hij er niet mee tegen de lamp loopt, omdat hij bijv. agressief wordt en gewelddadig wordt, of gepakt wordt bij een alcoholcontrole in het verkeer, zal hij doorgaan. Hij is één van de velen die (te) veel alcohol gebruiken en het probleem niet (willen) onderkennen. Misschien zijn er onder de medelezers die u vanuit hun ervaring een nuttig advies kunnen doen.
Hopelijk kunt u zijn als Abigaïl, die getrouwd was met Nabal. De naam van de man betekende dwaas en zijn gedrag was dwaas. Egocentrisch en eigengereid had deze Nabal geen waardering en gave voor David en zijn mannen over toen ze op het schaapscheerdersfeest langskwamen. Terwijl David en zijn mannen al een hele tijd bescherming hadden geboden rondom Nabal en zijn bezittingen in de onrustige situatie van het land. Abigaïl onderscheidde zich van Nabal door niet mee te gaan in zijn opstelling. En zij zorgde dat David en zijn mannen toch waardering en gaven ontvingen. Verder beschermde ze zo ook Nabal nog (1 Samuël 25).
Zoek in ieder geval ook voor uzelf de hulp en de kracht van de Heere, want deze situatie vraagt veel van u. Alleen redt u het niet. Maar dat hoeft u niet. Het is nog steeds waar:
“Welzalig hij, die al zijn kracht
en hulp alleen van U verwacht,
die kiest de welgebaande wegen.
Steekt hen de hete middagzon
in ’t moerbeidal, Gij zijt hun bron,
en stort op hen een milde regen,
een regen die hen overdekt,
verkwikt en hun tot zegen strekt.”
Dordrecht, Ds. A. de Lange
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik heb eens de politie ingelicht, zodat ze 'hem' op de weg in de gaten kunnen houden. Beter tevoren controle, dacht ik, dan nadat hij een ongeluk veroorzaakt heeft. En hoewel de politie zei pas in te kunnen grijpen na een verkeersovertreding/ongeluk, voelde het toch goed dat ik het gezegd had. Het was nu mijn verantwoordelijkheid niet meer.
Van harte sterkte gewenst in uw zorgensituatie.
Ik las eens het volgende gedichtje, dat in veel auto’s wel op het dashboard geplakt mag worden:
Gebed van een autobestuurder
Gij hebt mij, Heer’, de macht gegeven
over een droom van chroom en staal,
die eensklaps een demoon kan worden
als ik slechts één seconde faal.
Uw wet heeft mij vanouds geboden
dat ik niet doden mag, maar God,
achter het stuurrad van een auto
verbleekt voor velen dit gebod.
’t Zijn allemaal Uw schepsels, Heere,
die langs mij flitsen, razend snel,
of onverwacht mijn rijbaan kruisen.
Wat is bij tachtig mijl één tel?
Straks kan mijn wiel een doodsnik smoren,
een mens verminken voor altijd,
of kinderen tot wezen maken
door eigen onvoorzichtigheid.
Heer’, geef mij eerbied voor het leven
van mens en dier, dat kruist mijn baan.
Laat naast mijn kilometerteller
Uw streng gebod steeds naast mij staan.
Mijn schoonmoeder heeft wel eens flessen jenever en flesjes bier leeg staan gieten in de gootsteen en dan werd hij woedend, om nog veel meer drank te gaan kopen.
Uiteindelijk moest hij stoppen omdat hij een ernstige vaatvernauwing kreeg. Hij was daar heel verbaasd over, want alcohol verwijdt volgens hem de bloedvaten. Jawel, maar wanneer er kleine hoeveelheden worden genuttigd.
Het is een verslaving en moet als zodanig worden behandeld. Uw man zal dus zelf moeten gaan inzien dat hij met zoveel drank op, een gevaar op de weg is.
Je zou als vrouw kunnen weigeren om in te stappen als man zoveel gedronken heeft. Verder kan ik u alleen maar veel wijsheid en sterkte toewensen.
Ik weet niet goed wat ik u moet aanraden. Wellicht een poos laten rusten en dan nogmaals aangeven wat het u doet en duidelijk zeggen dat u dit niet meer wilt en dat u ongerust bent en dan kijken of uw man een test wil doen. Persoonlijk zou ik bijna de neiging hebben om mijn tassen te pakken en weg te gaan... maar dat komt door eigen ervaringen uit het verleden. Ik weet dat dit makkelijk praten is nu, mijn man drinkt niet veel. Maar altijd maar thuiskomen en afwachten hoe man of in mijn geval vader 'ervoor staat' Ik ben er bij tijden bijna aan onderdoor gegaan.
Wat nog wel behulpzaam kan zijn is dat u hulp zoekt. Er zijn hulpgroepen voor partners van alcoholisten. Dat kan u helpen om er met de situatie om te gaan.
Nogmaals veel sterkte
Ik zal ook de politie bellen als hij gaat rijden, alcohol in het verkeer is onverantwoord, dan wordt hij maar boos, dat is beter als een ongeval veroorzaken met mogelijk letsel.
Op je strepen gaan staan. Dit wil ik niet meer, doe je het toch zitten daar consequenties aan vast.
Leg uw probleem eens bij de huisarts neer, praten erover met een deskundige die ook afstand kan nemen doet vaak al goed.
U bent niet de oorzaak van zijn drankgebruik die zit in uw man. Alcohol verslaving is een psychiatrische ziekte die niet stopt door tegen uw man te 'zeuren'.
Ik wens u veel sterkte en moed, dit is iets wat u en uw gezin raakt en nog veel meer kan gaan raken. Zoek hulp voor uzelf.
Ik ben jammer genoeg ervaringsdeskundige en weet hoe moeilijk het is.
Ik als man en vader voel me niet verslaafd, maar er gaat toch elke week een kratje doorheen. Als het er niet is vind ik het niet zon probleem, maar om op sap of cola over te stappen lijkt mij minder gezond.
En het deelnemen aan het verkeer gaat goed tot aan een ongeluk of een controle. De boetes zijn niet mals. Dit is dus voor iedere drinker echt het domste wat je kan doen. Laat je man deze antwoorden lezen. Hopelijk helpt het hem om het probleem in te zien. Voor mij in ieder geval wel na het lezen van de reacties. Ik voel me niets beter. Ook het voorbeeld geven van ouders naar de kinderen is opvoeden....
( De ene kan er overigens ook veel beter "tegen" dan de ander.
)
Veel sterkte gewenst.
De grondtoon waar het omgaat is liefde. Je wilt niet dat iemand de afgrond ingaat, zichzelf en anderen schade aandoet. U hebt uw man niet over voor ernstige ongelukken en situaties. Daarom horen bij liefde ook grenzen.
Het probleem is dat deze grenzen niet worden geaccepteerd. U geeft aan dat u het niet wilt, maar uw man wordt boos. Dus, om de vrede te bewaren, zwijgt u. Begrijpelijk! En toch helpt het niet. De grenzen staan open.
wat heeft u nodig?
1) Steun van mensen om u heen. Begrip en ook ondersteuning als zich lastige situaties voordoen.
2) ongemerkt geeft u wellicht meer toestemming, dan u beseft. Dat gebeurt snel. Bijvoorbeeld in drank kopen, toch in de auto stappen, niet reageren. Bedenk bij uzelf wat lastige situaties zijn en wat u daarin als grens voelt of waarin u al hebt aangepast.
3) Feitelijk gaat het om innerlijke kracht en externe steun en hulp vinden om deze grenzen vast te houden en aan te dringen op hulp, met als consequentie dat je bijvoorbeeld tijdelijk uit huis gaat. Dat klinkt heel heftig, en dat is het ook. Het is gelukkig niet altijd nodig.
4) Dit proces kun je niet alleen. Daar heb je professionele hulp in nodig, voor jezelf om grenzen te stellen en voor je partner zijn verslaving. Het begin ligt bij u, omdat u het probleem ziet en hij nog niet. Het kan zijn dat het grenzen probleem op meer vlakken ligt, dat is vaak zo een bepaald patroon met elkaar.
5) Bid, bid voor je echtgenoot met dit probleem en of de Heere Zelf hem 'onder handen neemt'. Bid om kracht om liefdevol terecht te wijzen. Bid om een dienstbare en geen slaafse houding. Doe wat in uw vermogen ligt, laat de Heere u leiden.
Boekentips:
Cloud en Townsend: grenzen in het huwelijk.
Omartian: de kracht van de biddende vrouw.
Corine Hotting - Driesnoer
