Vraag
Ik heb een vraag over mijn situatie. Ik ben nu bijna twee jaar getrouwd. Iets langer dan twee jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden. Nu heeft mijn moeder sinds kort een nieuwe relatie. Dit terwijl de zelfhulpboeken nog op haar nachtkastje liggen. Eerst wilde ze helemaal geen relatie en zat ze op een datingsite voor gewoon contact met mensen. Toen begon deze man een praatje met haar. Dit speelt sinds augustus. Toen is ze ook op date geweest. Mijn moeder vond hem toen niet haar type, niet alleen qua uiterlijk maar ook vond ze zijn stem onaantrekkelijk. Maar na advies van mijn man om op nog een date te gaan, “je weet het nooit”, vond ze hem ineens helemaal het einde.
Nu ruim een half jaar later zie ik haar weer veranderen in de vrouw die ze tijdens het huwelijk met mijn vader was. Namelijk een onderdanige vrouw met een dominante man. Ze laat hem zelfs mijn jongere broertjes commanderen. Ik zie dat mijn broertjes niet gelukkig zijn met deze situatie en ikzelf sta er dan ook niet achter. Ik moet hem nog wel ontmoeten, maar de verhalen schrikken mij al aardig af Hierover zal ik niet teveel in details treden, maar ze schijnen het bed al met elkaar te delen. En dit terwijl mijn moeder voor de scheiding en alles een erg gelovige vrouw was. Ik vind het te snel voor een relatie. Heeft u misschien goed advies voor mij hoe ik dit het beste kan aanpakken. Mijn man vindt namelijk dat ik de man in kwestie moet ontmoeten. Ikzelf heb hier totaal geen behoefte aan, maar ik wil mijn moeder ook niet kwijt!
Antwoord
Beste vraagstelster,
Wat een moeilijke situatie waar je ineens in verzeild bent geraakt. Het lijkt nu wel een rolomkering: alsof je moeder een dochter is geworden en jij de moederrol hebt moeten aannemen. Ik kan me trouwens goed voorstellen dat je je bezorgd maakt om je moeder. Ik denk dat je moeder erg gekwetst is geraakt door de echtscheiding, dat het veel met haar zelfbeeld en zelfvertrouwen heeft gedaan. Je vader is een dominante man en zijzelf een onderdanige vrouw, zo schrijf je. Ze heeft dus erg op haar man geleund en is nu waarschijnlijk helemaal de weg kwijt nu ze alles zelf moet doen. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat ze weer op een dominante man valt. Want ze kan er voor haar gevoel toch op steunen ook al zitten er negatieve kanten aan (zoals dat ze zelfs toelaat dat haar vriend je jongere broertjes commandeert).
Is er niet iemand in haar omgeving in wie ze vertrouwen heeft (misschien haar predikant?) die eens met haar kan praten? Het zou helemaal niet verkeerd zijn als ze eens naar een psycholoog zou gaan die haar haar sterke en zwakke kanten laat zien. Dat zou je ook met haar kunnen bespreken. Misschien wel goed dat jijzelf in je omgeving informeert of er een psycholoog is die bij haar past en haar zou kunnen begeleiden. Dan kun je haar daar naar toe verwijzen. Als ze er tegenop ziet, zou ze in ieder geval eens een kennismakingsgesprek kunnen aangaan. Het zou ook veel beter zijn als ze eerst haar echtscheiding verwerkt, alvorens weer open te staan voor een nieuwe relatie. Ik vrees dat het anders een herhaling van zetten wordt.
Heel veel sterkte!
Alie Hoek-van Kooten
Dit artikel is beantwoord door
Alie Hoek - van kooten
- Geboortedatum:27-08-1949
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Auteur van o.a.
- 'Vonk of vuur' (als je verliefd bent...)
- 'Trouw en teder' (seks in het huwelijk)
- 'Verkeringsperikelen' (50 vragen)
- 'Tiener op weg' (seksuele opvoeding)
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Aan de andere kant mag de moeder haar eigen fouten maken, hoewel het natuurlijk wel zwaar is om te zien gebeuren. Misschien als je haar wijst op het effect op de nog thuiswonende kinderen, dat het haar de ogen opent en ze het heft weer in eigen hand neemt. Maar uiteindelijk beslist zij zelf over met wie ze een relatie aangaat en wanneer.
Een psycholoog is zeker wel een goed idee, maar je moet wel heel erg uitkijken met hoe je dat idee ter sprake bent.
