Zwanger en het liefst echtscheiding

C. M. Chr. Rots - de Weger / 12 reacties

27-02-2015, 08:04

Vraag

Ik ben een getrouwde vrouw van 23 jaar oud. Ik heb geen leuke verkering gehad. We hadden om de kleinste dingetjes ruzie. Toch wilde ik bij hem blijven, ik hield tenslotte van hem. We zijn getrouwd en wonen in een mooi huis. De eerste paar weken ging het goed tussen ons, maar hoe langer we bij elkaar zijn... ik weet het niet. Maar ik voel niet meer zoveel voor hem en het ergste is dat ik zwanger ben. Ik ben er blij mee en hoopte eerlijk gezegd dat dit misschien onze redding is. Ik ben nu dertien weken zwanger en het lijkt hem allemaal niets te interesseren, wat ik ook doe of zeg over de zwangerschap. Hij zegt dat ik onzin praat, want hij vindt het wel leuk. Zegt hij. Als ik voor meubeltjes aan het kijken ben of dergelijke, dan straalt er nog niks geen enthousiasme van hem af, juist terwijl ik dat wel ben. Ik ben overal blij om. Ik heb een man nodig die dat ook is. Babyzaken vind hij verschrikkelijk. Ik heb met een smoes mijn moeder mee gevraagd. Alles bij alles, sorry dat ik het zo slecht uitleg... ik wil niet meer, ik kan niet meer en wil maar één ding en dat is scheiden. Helaas, mag dat niet. En ik zou het niet eens is durven zeggen tegen onze familie dat we zouden gaan scheiden, maar ik ben zo radeloos. Wat moet ik nu doen? Soms wenste ik dat ik hem niet meer had, dat ik samen met mijn ongeboren kindje verder ga. Maar ik kan het niet. Ik ben zo verdrietig, wat moet ik toch doen?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Best aanstaande moeder,

Een paar opvallende dingen in uw brief: ú wilde met uw man trouwen, ondanks een ongemakkelijke verkeringstijd. Dat was een keuze. En ja, die keuze heeft consequenties. Nu verwacht u sámen een kindje en voldoet de aanstaande vader niet aan uw verwachtingen van ‘de roze wolk’. U bent blij, schrijft u. U bent verdrietig, lees ik iets verder.

Geen idee hoever ik er naast zit, maar spelen hormoonspiegels een rol in wisselende gevoelens? Een zwangerschap duurt niet voor niets negen maanden... zowel de aanstaande moeder als de aanstaande vader moeten toegroeien naar een totaal nieuwe levenssituatie. En ‘toegroeien naar’ doet ieder in eigen tempo. Wellicht is uw man niet zover als uzelf bent. Praat er maar eens met uw moeder over, of met een vriendin. Desnoods gaat u samen met uw echtgenoot naar een hulpverlener voor relatietherapie. Maar denk niet te snel dat scheiden dé oplossing is. Want dat is het níét: juist door uw ongeboren kindje bent u met de vader levenslang verbonden. Nee, gebruik de zwangerschap niet als het redmiddel tot geluk, maar realiseer u dat er mét een kindje nieuwe verantwoordelijkheden komen voor uw beiden. Vechten voor geluk dus. Eventueel met professionele hulp!

Alle goeds toegewenst,
Marijke Rots

C. M. Chr. Rots - de Weger

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af. Lees hier het jubileuminterview.

    Bekijk ook:

12 reacties
Gouwenaar
27-02-2015 / 09:24
Ikzelf ben inmiddels al weer een aantal jaren vader.
We wilden het heel graag, maar toen mijn vrouw net zwanger was was het voor mij erg onwerkelijk, en deed het me niks.
Voor mij als vader ging het pas leven toen ik het kindje kon voelen, op echo's zag en de zwangerschap ook zichtbaar begon te worden.

Inmiddels verwachten we weer een kindje, maar ik blijk er nog niks van geleerd te hebben: het deed me niks tot ik het voor het eerst voelde...

Wellicht lijkt jouw man op mij?
John61
27-02-2015 / 10:17
Vraagsteller, je hebt m.i. onrealistische verwachtingen en rekent je man en je huwelijk daar nu op af. Geef je je man de ruimte om het op zijn eigen manier te beleven? Wil je jouw man zoals hij is of wil je een man die voldoet aan jouw eisen en verwachtingen? In het laatste geval: die zul je nooit vinden. Je zit echt op een verkeerd spoor. Scheiden is dan echt de slechtste oplossing.

Ik heb als man genoten van "onze" zwangerschappen, maar op een heel andere manier dan mijn vrouw; ik genoot vooral van haar en hoe zij er mee omging. Ik hoefde niet aan haar verwachtingen te voldoen en zij niet aan die van mij; we zijn niet hetzelfde. Ik vond het prachtig om te zien hoe zij er op haar manier helemaal in opging. Ik moet echter zelf niets van getut met sokjes, rompertjes, wiegjes, meubeltjes, speeldoosjes e.d. hebben en ga ook nooit mee op kraambezoek, dat vind ik echt verschrikkelijk (verhalen over zoveel cm ontsluiting, inknippen enzo, nee niets voor mij). Dat betekent niet dat het mij niet interesseert, ik uit het op een andere manier (ik heb de babykamer opgeknapt, heb later veel met onze kinderen in het wagentje gewandeld en samen op de muur getekend en snoeppannekoeken gemaakt) .Wees duidelijk in wat je van elkaar verwacht en in hoeverre je aan elkaars verwachtingen kunt en wilt voldoen, laat elkaar in je waarde en accepteer dat niet al je verwachtingen uit zullen komen. Ik houd van mijn vrouw zoals ze is en dat is wederzijds. Dat gun ik jou en je man ook.
Deborah23
27-02-2015 / 22:49
Hoi!

Ik herken mij deels in je vraag!
Ik voelde mij ook erg alleen tijdens mijn zwangerschap! Mijn man wilde er nooit over praten en ging vaak niet mee met afspraken. Daardoor dacht ik dat het hem niets kon schelen, maar voor mijn man was het pas echt, toen onze dochter er was! Hij veranderde gelijk in een trotse vader en hij is nu een super vader! Ik hoop dat jouw man dit ook zo zal ervaren!! Heel veel succes in je verdere zwangerschap! En je staat er heus niet alleen voor!

Groetjes Deborah
naam
28-02-2015 / 14:29
Als je man zegt dat hij het leuk vind trek dat dan niet in twijfel, maar geloof dat. En wat je verwachtingen betreft: mijn man is nog nooit meegeweest naar babyspullen kijken. Lijkt mij ook geen goed idee, dat boeit hem niets. Met de 20weken-echo ging hij mee naar de verloskundige, verder ook niet hoor. Maar nooit 1 moment getwijfeld of hij het kindje wel wou. Hij is de leukste vader die er is! Doe zelf je best, wees positief, steun je man, accepteer hem zoals hij is en je zult zien dat er weer wat moois groeit! Zelf vechten voor jullie geluk en dat van je kindje. Misschien wel met professionele hulp!
AHHK76
02-03-2015 / 09:54
Je zult allebei vader en moeder worden van dit kindje, als het straks levend ter wereld mag komen. Of je gaat scheiden of niet, dat verandert daar niets aan...?!
Daarom zou ik willen pleiten dat jullie in relatietherapie gaan. Wil je man niet mee, ga dan eerst alleen! Mogelijk kun je leren anders met dingen om te gaan of gaat jouw man later wel mee...?!
Scheiden moet je nooit in een opwelling doen, net zo min als trouwen. Dat kan altijd nog overwogen worden als andere mogelijkheden geprobeerd en uitgeput zijn.
Daarbij vergeet niet het belangrijkste om te bidden dat God jullie een goed huwelijk wil geven. Hij kan mensen liefde, geduld en wijsheid geven om met elkaar om te gaan!
Veel sterkte en afhankelijk van Hem toegewenst!
Catherine
02-03-2015 / 14:56
Tegenwoordig hoor ik vaak het gezegde: wij zijn zwanger. Maar een man is toch niet zwanger, dat is de vrouw. En haar veranderende hormonen maakt dat zij zich echt "in verwachting" voelt. Zij voelt het kindje bewegen enz.
Een man moet het de eerste 18 weken doen met eigenlijk niets, soms een echo. Maar voor hem verandert er in eerste instantie niets, dus is het soms lastig om gelijke tred te houden met elkaar.
En soms duurt het tot de bevalling dat het bij sommige mannen pas echt doordringt.
Soms moeten wij, vrouwen, ons verwachtingspatroon bijstellen. Alle mannen zijn niet hetzelfde, sommige zijn vanaf dag 1 superenthousiast, maar de meesten zijn daar waarschijnlijk veel gematigder in.
Probeer wat meer los te laten, ook wat betreft die kleine dingetjes, waar ruzie over was of is. Het is zo jammer als deze bijzondere tijd hierdoor minder mooi wordt. Ik wens je nog een fijne zwangerschap.
ceciel72
27-02-2017 / 17:12
Trouwen doe je voor heel je leven !!! Niet voor even. Je hebben samen trouw beloofd tot de dood scheid in voor en tegen spoed. Wat God samen gevoegd heeft scheide de mens niet. Verantwoording hebben jullie beiden voor het kindje dat recht heeft op beide ouders een vader en een moeder.
Pas was ik op een verwerkingsavond voor christelijke alleen staande ouders en daar vertelde iemand.Iedereen die een scheidding wil is egoistisch... ik heb daar nog eens over nagedacht maar het is wel de werkelijkheid. Scheidding is toch alleen mogelijk geoorloofd door overspel ? Veel sterkte toegewenst !!
Autumn
28-02-2017 / 10:43
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je eenzaam voelt. Je wilt samen graag iets beleven, samen genieten, samen ergens naar toe leven. Maar het zou (zoals andere reacties ook zeggen) goed kunnen dat je man er anders op reageert. Voor mannen kan het nog zo onwerkelijk zijn wat er daadwerkelijk gebeurt en gaat gebeuren.

Dit boek heeft mij wel een stuk verder geholpen in mijn huwelijk. Want het huwelijk is ook een geschenk van God. Je kunt het eerst alleen lezen en daarna aan je man geven. Het kan echt helpen om je huwelijk met nieuw perspectief te bekijken en je (opnieuw) in te zetten voor elkaar. Het kan echt leiden tot een beter huwelijk (zonder ruzietjes) :-) https://www.gideonboeken.nl/ik-heb-je-lief-voor-het-leven

Sterkte! En een goede zwangerschap gewenst!
boulanger
28-02-2017 / 14:09
Je gaat toch met 13 weken nog niet in babymeubelzaken shoppen?
dorpeling
28-02-2017 / 15:30
Vragensteller, het lijkt me niet ongewoon voor mannen. Die van mij ging ook zelden mee, de kleertjes etc kopen, hij vond het allemaal wel goed. Als ik het maar mooi vond. Lekker juist, toch?!
Vrouw123
28-02-2017 / 15:40
Dit is een vraag van 27-02-2015...
Oftewel: de meubels zullen intussen wel gekocht zijn en de baby geboren:-)
boulanger
28-02-2017 / 17:05
Haha Vrouw123 die is goed, dat had ik niet gezien. Hopelijk zijn ze nog steeds in liefde bij elkaar!

Terug in de tijd

Ik zit net een vraag te lezen van iemand begin 20 die ds. Veldhuizen beantwoord heeft. Mijn mond viel bijna open van verbazing, ik had die vraag zelf gesteld kunnen hebben! Altijd maar die angst... ik...
Geen reacties
25-02-2008
In de twee klas van de mavo moest ik naar de schooldokter. Dat moet ongeveer in 1989 zijn geweest. Dat was voor mij een hele nare ervaring. Ik moest in mijn ondergoed wat testjes doen met de assistent...
14 reacties
25-02-2014
Soms heb ik het gevoel in een 'diepe' put te zitten en als ik naar de kerk (Ger. Gem.) ga, kom ik daar maar weinig meer bovenop. En soms als ik heel erg blij ben, en naar de kerk ga, verdwijnt mijn bl...
Geen reacties
25-02-2005
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering