Vraag
Onze broer is sinds 32 jaar verslaafd, woonde tot een een jaar geleden nog bij onze moeder die nu in een verpleeghuis woont, chanteert haar met suïcide, valt ons constant lastig en uit bedreigingen zoals: “ik steek jullie huis en auto in brand”, alleen maar om geld van ons te krijgen, met name van onze moeder. Hij heeft mij ook al geslagen en heeft daar twee jaar voorwaardelijk voor gekregen. Is er geen mogelijkheid om hem verplicht te laten behandelen? Wij als familie voelen ons erg bedreigd. Sommigen durven zelfs niet meer hun boodschappen te doen in de plaatselijke winkels in ons dorp omdat hij daar rondhangt en hij ons uitscheldt en bedreigt. Wij als familie krijgen nergens hulp en hij aanvaardt geen hulp van de hulpinstanties. Wat is een oplossing voor dit probleem?
Antwoord
Dat is een heel lastige situatie. Een situatie die helaas vaak voorkomt. De verslaafde wordt meer en meer afhankelijk van het middel en moet steeds meer gebruiken om voldoende effect te ervaren. Dat maakt het onbetaalbaar. Diefstal, zelf gaan dealen en proberen geld te regelen via familie komen dan bijna als vanzelf binnen. De familie wordt vaak gemanipuleerd, onder druk gezet om de verslaafde te helpen. Met de meest slinkse methoden. “Het is jullie schuld dat ik het nodig heb” of “Als je me niet helpt, maar ik een eind aan mijn leven. Wil je dat op je geweten hebben?” Het maakt je als familie radeloos.
Helaas is het ook niet zo gemakkelijk om aan te pakken. Het beste advies is meteen heel lastig. Ga onder geen beding in op het gesoebat, de manipulatie of de bedreigingen. Het lijkt even te helpen, maar de volgende stap is snel gezet. Het wordt ook van kwaad tot erger. Het klinkt natuurlijk heel gek, maar aarzel niet om je broer aan te geven bij de politie. Zodra er iets gebeurt, zodra er een bedreiging is. Niet dat de politie altijd iets kan doen, maar je geeft zo in elk geval niet toe aan wat de verslaafde wil. En bedenk dat als je wel wilt toegeven, de volgende bedreiging er zeker zal komen. Het helpt immers? Helaas is het heel moeilijk om iemand verplicht te laten afkicken of op te laten nemen.
Ik realiseer me dat dit antwoord beperkt is. Helaas is het niet anders. Heel veel wijsheid en nabijheid gewenst!
Vriendelijke groet,
Henry Valk, Stichting Voorkom
Als aanvulling en misschien als extra middel: Wel eens gedacht over een "echte" interventie? Dus eenmaal opzoeken en confronteren met gedrag. Hulp aanbieden, en als hij dit niet accepteert dan proberen echt afstand te nemen.
Maar misschien allang geprobeerd. Ik weet dat het eigenlijk bijna onmogelijk is om iemand te helpen die dit zelf niet wil. Anderzijds mag ik helemaal vrij leven nu. Dit ervaar ik nog steeds als een wonder. In de eerste plaats door God zelf en vervolgens (en daarnaast) door mensen die samen met mij de lange en moeilijke weg van herstel gingen.
Sterkte gewenst!
