Bang voor Ebola (2)

Ds. J.J. Tigchelaar / 7 reacties

28-10-2014, 12:48

Vraag

Een tijdje geleden stelde ik een vraag over mijn angst voor ebola. We zijn inmiddels zo'n vijf maanden verder en het virus is helaas nog niet ingedamd. Integendeel, er komen steeds meer gevallen bij. Ik weet nog steeds niet goed hiermee om te gaan. Mijn angst blijft, alhoewel ik het nu meer rationeel kan bekijken. Maar wanneer ik weer lees over een nieuwe uitbraak of een hoger percentage dat sterft, slaat de angst weer toe. Want zijn er nu nog mensen die denken dat het niet tot een wereldwijde uitbraak kan komen? In de reacties op mijn vorige vraag was het meestal zo van, het komt zo vaak voor daar, het zal wel meevallen etc. Maar het valt dus niet mee. Zoveel doden al en het gaat maar door. De verwachtingen zijn echt niet positief te noemen en hulp komt zo langzaam op gang! Oeverloze toezeggingen en overleggingen, maar waar blijft de snelle actie? Hoelang moeten we wachten tot het wereldwijd in alle landen tot een uitbraak komt? Waar blijft het medicijn, dat er toch al lang zou moeten zijn? We hebben in Nederland wel vier (!) bedden beschikbaar gesteld. En wat als er meer zijn? Hoe goed zijn we voorbereid? Ook qua voorkomen van besmettingen? Controles op vliegvelden zijn zinloos zegt men, maar waarom? Ik vind iedereen zo laks, alsof we hier het eeuwige leven hebben. Ik kan me echt zorgen maken hierover. Ik ben inmiddels bijna acht maanden zwanger, misschien heeft dat ermee te maken, ik weet het niet. Maar soms houd ik mijn hart vast als ik zie in welke wereld we onze kinderen zetten. Wat voor toekomst is er en is er überhaupt een toekomst? Zoveel ellende, zoveel angst. Ik weet wel dat ik vertrouwen moet hebben en alles bij God neer kan leggen -en doe dat dan ook dagelijks- maar het blijft zo stil. Het gaat maar door, de vluchtelingen, de zieken, de doden. Helpt het dan wel? En wie zegt dat God het juist niet zo wil dat er duizenden, misschien miljoenen zullen sterven? Dan heeft bidden toch geen zin? Het is toch al voorbestemd om te gebeuren. Ik kan er echt moedeloos van worden. De meeste nachten slaap ik niet goed en blijf er tot in mijn dromen mee bezig. Want stel je eens een wereld voor waarin ebola de hoofdrol speelt... Mensen schuilen binnenshuis, durven niet meer naar het werk. Water, stroom en andere voorzieningen komen in gevaar, voedsel gaat ontbreken, de 'gewone' gezondheidszorg gaat plat. Er worden gebedsavonden belegd, inzamelingen gehouden voor Irak en Syrië. Heel goed, begrijp me niet verkeerd. Maar ziet dan niemand het gevaar van een ziekte waar geen medicijnen voor zijn? Waarom wordt daar niet over gesproken? Ik weet het allemaal niet meer.

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Een lange vraag en tegelijk een verzuchting. Over ebola en de toekomst.

Laat ik proberen vraagstelster en eventueel anderen wat doorzicht te geven.

1. Het gaat in de vraag om angst. Dat is een gevoel dat voor de betrokkene een feit is. Ontkenning helpt dan niet. Tenzij er andere feiten zijn. Naast het angstbeeld voor de mogelijke verspreiding van ebola zijn er ook feiten over ebola die anders zijn. Er wordt momenteel geweldig veel over deze ziekte geschreven, gezegd en getoond. Ik ben geen arts maar verwijs dus wat de ziekte en de verbreidingskansen betreft naar de website van het rivm.nl.: Documenten_en_publicaties /Algemeen_Actueel /Veelgestelde_vragen/Infectieziekten/Veelgestelde_vragen_Ebola.

2. Toen vraagstelster in april j.l. ook over haar angst voor ebola een vraag stelde heeft er op Refoweb een uitgebreid pastoraal antwoord gestaan. Ik zie geen noodzaak dat te herhalen.

3. Om niet alleen over ebola als gevaar te denken moeten we ook andere zaken bezien. Je hebt in Nederland meer kans een hoofdprijs in een grote loterij te winnen dan door ebola getroffen te worden. In Afrika stierven de laatste tien jaar ongeveer zes duizend mensen aan ebola. Maar per jaar sterven er daar honderd duizenden aan malaria, tuberculose en aids. Alleen in Zuid-Afrika worden per jaar ongeveer 15.000 mensen door geweld gedood (ik schrijf nu alleen over Afrika omdat ik daar twaalf jaar heb mogen werken). Het verwachte kindje heeft in ons land meer kans als jongen een lover-boy of als meisje een slachtoffer daarvan te worden dan ebola te krijgen. Of minstens zo erg: een ouder te worden van één van de meer dan 30.000 jaarlijks in ons land geaborteerde kinderen.

4. Dat zijn geen leuke feiten. En er zijn er nog veel meer zo. In onze wereld vandaag worden elk jaar vele duizenden christenen (en evenzeer ook anderen) vermoord, vervolgd en op de vlucht gejaagd. We hebben ook geen idee hoe over tien of twintig jaar ons werelddeel er uit ziet: mogelijk weer een oorlog of guerrilla met aanslagen. Er kan een natuurramp plaats vinden of een chemisch ongeluk. Het zou zomaar kunnen gebeuren. Wie alleen een perfecte, veilige wereld voor zijn kinderen wil kan beter kinderloos blijven.

5. Wanneer iemand het bovenstaande leest en er van schrikt en vraagt waarom ik dat sombere beeld zo schets dan is er slechts één antwoord. Wij hebben het recht op een paradijselijke situatie verspeeld. Geen mens is perfect en heeft recht op een mooi leven. Wie in plaats van God en de naaste lief te hebben, zichzelf en het zijne boven alles zet mag niet claimen rustig en ongestoord te kunnen leven en sterven. We sussen onszelf in slaap dat de wereld steeds mooier en beter wordt. Bepaalde politici hebben het daar wel steeds over maar ze proberen met die slogans alleen maar stemmen te trekken.

6. Angst is sterke bezorgdheid. Daarvan zei Jezus Christus dat we niet bezorgd moeten zijn. Zoek eerst het Koninkrijk van God, erken Hem als Koning, en dan komt het andere ook wel. Lees het eind van Mattheüs 6 nog maar eens. En ook Mattheüs 10 vanaf vers 16.

7. Tenslotte nog een andere invalshoek. Maar een niet onbelangrijke. Vraagstelster en mogelijk ook anderen vragen zich af waarom er zo weinig gebeurt aan mogelijke preventie. Laten we dat alleen maar anderen of aan de overheid over? Wie werkelijk bezorgd en bewogen is zoekt mogelijkheden ook zelf wat bij te dragen. Verschillende instanties vragen steun om hulp in Afrika te bieden. De diaconie van uw kerk kan daarbij helpen. Of leven we zelf en voeden we ook onze kinderen op om vooral maatschappelijk en financieel geslaagd te worden en te zijn, of zijn we bereid ons zelf in te zetten om anderen, zieken en hulpbehoevenden om Christus’ wil en in Zijn naam te helpen. Ik hoop dat het te verwachten kindje (met haar of zijn ouders) zo’n volgeling van Jezus Christus zal worden.

Ds. J. J. Tigchelaar

Ds. J.J. Tigchelaar

Ds. J.J. Tigchelaar

  • Geboortedatum:
    05-12-1931
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Putten
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Emeritus predikant en adviseur predikantenopleiding Church of Central Africa

Tags in dit artikel:

angstbezorgdheidziekte
7 reacties
mortlach
28-10-2014 / 13:20
Ebola schijnt nog best lastig te krijgen te zijn - zolang je niet intensief met de symptomatische patiënt in contact komt. Een Amerikaanse arts zei iets van: Als je nu in de metro een vreemd plasje snot/spuug/slijm ziet, moet je dat niet opeten! Dan komt het verder allemaal wel goed.

Het zou bijzonder dubbel zijn dat het westen nu ineens met een medicijn komt. Goed dat er een medicijn is, maar jammer dat er is gewacht geld erin te pompen totdat we er zelf last van kregen.
Pol
28-10-2014 / 13:45
k heb gisteren 2 vrouwen gesproken en hun mannen zijn in die gebieden geweest. Besmetting is alleen door lichaamsvocht dus net als wat mortlach schrijft. En wij maken ons veel drukker om Ebola dan de mensen daar...
drj
28-10-2014 / 14:48
Beste zwangere,

wat vervelend, dat je zoveel zorgen hebt. Een kindje te krijgen is eigenlijk iets heel mooit en het is belangrijk dat je ook van je zwangerschap kunt genieten. Ik kan me goed voorstellen, dat zulke nare berichten je tijdens de zwangerschap meer "onder de huid" gaan. Dat is meestal nuttig, omdat je goed oppast voor eventuele gevaren voor je kind, maar in jouw geval is het heel belastend voor je, omdat je je veel bezighoudt met dingen waaraan je zelf weinig kunt veranderen. Je schrijft, dat het steeds door je gedachten maalt en je er slecht van slaapt.

Ebola en ook andere katastrofen zullen nog een tijd bij ons blijven en je hebt ook energie, aandacht en blijdschap nodig zult hebben voor je kindje en je familie. Bevallen gaat het best als je ontspannen bent en ook in de tijd daarna heb je al stress genoeg met alles wat op je afkomt. Misschien is het een idee, om er met iemand over te praten hoe je het beste met zulke gedachten om kunt gaan. Vaak kunnen eenvoudige technieken je helpen deze gedachten een plaats te geven en te ontspannen. Je kunt je huisarts vertellen wat je bezighoudt en een verwijzing vragen naar bv. een psycholoog. Dat kan verlichting brengen in combinatie met de adviezen van Ds. Tigchelaar

veel sterkte wenst
drj
VrouwkeZondernaam
28-10-2014 / 19:05
Inderdaad zoals "drj" ook zegt: zie dat hier deskundige steun bij komt.
Psycho sociale hulpverlening via Stichting De Vluchtheuvel of zoiets.
Op deze manier je kraamtijd in lijkt me niet zo'n geweldig idee.
Heel veel Sterkte . . . Hoop op God!
cb24
28-10-2014 / 20:02
Geniet aub van je zwangerschap dat je het kindje van de Heere krijgt.
Mijn zwangerschap is helaas afgebroken en wilde er nog graag lang van genieten.

En het allerbelangrijkste is. Ga eens in zitten over de vraag: Kan ik de Heere ontmoeten. Ken ik de Heere.
Dat is belangrijkste al dit aardse. Als je Hem kent dan helpt Hij jou ook met deze dingen. En ook jou kindje.
drernie
29-10-2014 / 19:51
Ik denk dat het bijv. het niet inenten een grotere risico is dan het krijgen van ebola.
Jello
30-10-2014 / 22:24
Misschien is het een idee om vanaf nu even absoluut geen nieuws meer te volgen, maar je puur te gaan richten op een kleinere wereld: je zwangerschap, de voorbereidingen voor de bevalling, jezelf te ontspannen, leuke dingen met je man doen e.d. Deze angst lijkt me schadelijker voor jou (en je baby) dan een ziekte, die je zeer waarschijnlijk nooit gaat krijgen.

Sterkte!

Terug in de tijd

Ik ben een jongeman die heel graag wat mannelijker zou willen zijn. Ik zie bij mezelf veel teveel 'vrouwelijke' eigenschappen. In zekere zin hoeft niet elke man die uitgesproken mannelijke eigenschapp...
Geen reacties
28-10-2004
Een vraag aan prof. dr. M. J. Paul. Alhoewel ik weet dat het geloof een gave van God is en dat het niet een logisch gevolg is van een verstandelijke redenatie, wil ik -vanwege mijn chronisch atheïstis...
Geen reacties
28-10-2022
Ik heb al bijna drie jaar verkering. We hebben een fijne relatie! Toen we verkering kregen wisten we allebei dat we elkaar van God hadden gekregen. Vanaf het begin hebben we samen gebeden, ook voor on...
3 reacties
28-10-2009
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering