Vraag
Ik ben al een tijdje gelukkig getrouwd. Mijn vrouw is een slimme vrouw die overzicht heeft over de financiën, huishouden en veel andere zaken die geregeld moeten worden. Mijn vrouw trekt de kar bij ons. Als er iets gedaan moet worden, vraagt ze dat aan me en en ik doe het graag. Mijn vrouw verlangt er toch naar dat ik meer verantwoordelijk neem, ik zou eigenlijk de kar moeten trekken i.p.v. mijn vrouw. Ik vind dit lastig omdat mijn vrouw meer overzicht heeft dan ik. Verder ligt het ook in mijn karakter dat ik het wel best vind hoe het nu gaat. Ik zie in dat het bijbels is dat ik de leider ben en dat mijn vrouw erg de behoefte heeft dat ik het voortouw neem. Heeft u misschien praktische tips hoe ik (als minder begaafde leider), het leiderschap kan overnemen van een vrouw met een sterk karakter (die wel gewillig is om het leiderschap af te geven).
Antwoord
Beste vraagsteller,
Tja, daar vraag je me wat. Leiderschap zit ‘m niet persé in de regeling van de financiën of ‘de kar trekken’. Leiderschap in bijbelse zin heeft meer te maken met een Andreashouding, ofwel: zie Johannes 1: 43a, waar staat “en hij leidde hem tot Jezus.”
Maar als het uw beider voornemen is om in praktische zin veranderingen aan te brengen in “het voortouw nemen” zou ik zeggen: doe dingen sámen. Vraag uw vrouw uitleg over de bestedingen in plaats van alles gemakshalve maar goed te vinden (nee, niet doorslaan in controlerend gedrag!). Waar besluiten genomen moeten worden: bespreek ze met elkaar in plaats van alles aan haar over te laten.
Nog al logisch, dat waar ú (te) gemakkelijk bent zíj (te) verantwoordelijk is cq. is geworden. Actie is immers reactie? Zoek balans. En doe dat samen. Door allerlei zaken te bespreken mét élkaar.
Succes er mee,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zo herkenbaar voor mij, ik laat ook veel het initiatief aan mijn vrouw en zij verwijt dan mij dat ik nooit het voortouw neem.
Ze weet wel beter, ik ben trager in het nemen van initiatieven, luiheid denk ik. Maar ik ben tevreden met het leven dat we leven, huisje, boompje, beestje en op zondag naar de kerk.
In het werk heb ik al voldoende sensatie en knopen door te hakken, thuis mag het ietsje minder.
Ik heb we wel verbeterd, als we bijvoorbeeld uit gaan eten doe ik het woord, voor de zaterdag stel ik nu voor wat we kunnen gaan doen.
Dat geeft ook weer reuring, nu ben ik weer aan het manipuleren, we kunnen er wel samen om lachen.
Als ik niet met haar getrouwd zou zijn, zou ik haar nu nog een aanzoek doen. Kortom, het zijn de kleine verschillen in het leven, over de grote verschillen zijn we het meestal eens.
http://plan-point.nl/producten/plan-point-voordeelpakket
vrouwen zijn soms net ezeltjes,bepakt en bezakt,meestal.
een aai op zn tijd,en ia gaat weer vrolijk verder,toch?
liefde zoekt zichzelf niet...
dubbel ai,in uw geval geniet er samen van,beter dan dat het in de soep loopt,door verkeerd beleid
trouwens...aanhangwagentjes zijn toch ook nodig?
