Sportschoenen naar de kerk

@Vraagsteller: Het draait uiteindelijk om een stuk eerbied en respect, zowel voor de Heere als voor de leden van de gemeente.
Als je onverschilligheid wilt uitstalen, realiseer je dan dat je dat ook naar de rest van de gemeente afstraalt. Wil je dat?

Stel je hebt een date met een bloedmooie meid en zij ziet ook wel wat in jou. Je vraagt haar mee uit eten (en niet naar de Mac natuurlijk ;-)). Welke kleding draag je dan?

@Sydneylover, ik denk dat je precies het punt van zijn moeder aandraagt...

Laten we niet op uiterlijkheden zitten en vooral vasthouden aan het feit dat God het hart ziet! En dat is ook vanuit welk hart wil je je sportschoenen dragen? Wil je scheef, of wil je fout.. of om dat je werkelijk wil zijn wie je bent, zoals God naar je kijkt.

@nobodyknow - als het zo overkwam dan bedoelde ik iets anders..

Ik heb het namelijk niet over wel of geen sportschoenen of wat voor kledingstuk, maar met welke intentie je welke kleding aandoet. Maar er is (en dat ben ik met je eens) geen grens te trekken tussen wanneer je domweg moet kiezen wat je zelf wilt, en anderzijds wat je moet laten omwille van een ander.

Met alle respect maar soms komt de opmerking 'God ziet het hart aan' op mij over als een dooddoener, alsof ons gedrag er eigenlijk niet toe doet (niet persoonlijk bedoeld tav je reactie!). Ik ben er van overtuigd dat onze houding er wel degelijk toe doet. Net zoals dat in het dagelijks leven het geval is.

Morgen moet ik een belangrijke presentatie geven voor een prospect. Zou ik in spijkerbroek + sportschoenen kunnen komen? Tuurlijk kan dat, maar ik kijk wel uit ;-)
Waarom trek ik dan morgen wel een pak aan? Om daarmee iets uit te stralen, maar vooral omdat 'being underdressed' een stukje disrespect aan de ander aangeeft. Dan is het toch voor iedreen ook logisch dat ik daar mijn kleding op aanpas? Omdat je door je kleding kennelijk iets uitstraalt, of je dat nu wilt of niet!

@Sydneylover "Stel je hebt een date met een bloedmooie meid en zij ziet ook wel wat in jou. Je vraagt haar mee uit eten (en niet naar de Mac natuurlijk ;-)). Welke kleding draag je dan?
Ja, zo gaat dat.
En het vervolg van het verhaal?
Stel die bloedmooie (ook lieve?) meid is niet zo weg van spijkerbroeken in de kerk. Wat doe je dan? Precies!

Nette kleding = eerbied en respect. Dat begrijp ik niet zo. Het lijkt me veel oprechter te komen zoals je bent, zonder jezelf beter voor te doen dan je bent, zonder die 'facade' van zwarte kleren/nette schoenen.

Natuurlijk zijn er wel situaties denkbaar waarin nette kleding gepast is: professionele situaties over het algemeen. Maar wil je je relatie met God echt gaan vergelijken met die met een potentiële klant waar je vooral een paar centen aan wilt verdienen?

Een hele discussie zeg! Omdat ik nog een andere gedachte heb, wil ik die hier ook toevoegen.
Ik vind het niet heel vreemd om je netjes aan te kleden, wanneer je naar Gods huis wilt gaan. Het is waar dat dat niets over je innerlijk hóeft te zeggen. Het is geen voorwaarde, en er wordt ook echt misbruik van gemaakt. En je mag idd komen zoals je bent, gelukkig wel!
Maar uit respect, eerbied voor Wie de Heere is, zoek ik wel de mooiere dingen uit mijn kledingkast en van de schoenen. Ik wil dat doen voor Hem. soms ook gewoon feestelijke kleding hoor, niet perse donker ofzo. Ik voel die behoefte, om zo te tonen in mijn kleding wat ik voel voor Hem.

Natuurlijk ben ook ik niet perfect en heb ik ook wel eens geen zin om naar de kerk te gaan of zijn er andere zondige gedachten. Maar als je vraagt naar kledingkeuze, is dit mijn gedachte erover. Is als jongere heel moeilijk, want de hersenen zijn dan nog best wel ingesteld op zwart-wit denken. Maar ik wil de vragensteller echt uitdagen om ook eens over deze gedachte te denken. Overigens, het kan moeilijk zijn om dan te doen wat je moeder zo graag wil. Dat voelt als toegeven en zwak zijn. Zeker voor een jongen is dat ondenkbaar. en weer wil ik je dan uitdagen om het wel te doen, juist dan laat je zien dat je in staat bent rekening te houden met de ander, compromis te sluiten, zonder dat je zelf je gezicht verliest.
Succes hiermee!

Justin.

Zo denk ik er ook over uit respect, eerbied voor wie de HEERE is.
We gedenken nu het sterven en de opstanding van Jezus Christus. het lijden wat Hij voor ons heeft gedaan, de straf die wij verdiend hebben heeft Hij op zich genomen door te sterven aan het kruis.
We hebben het niet zo maar over iemand, het gaat om Hem die naar ons omziet, geduld met ons heeft, niemand die ons meer lief heeft dan Hem en bovendien een woning voor ons klaar heeft in het hemels paradijs voor hen die tot geloof tot Hem gaan.
Als dat bij jezelf in gaat werken dan trek je de mooiste kleren aan die je hebt als je tot Hem gaat.
Ben het eens met de vragensteller je mag komen zoals je bent, de vraag aan mij aan jou is hoe kom je dan tot Hem, is je gehele hart voor Hem of heb je ook nog kamers voor je zelf waar Hij niet mag komen.
De HEERE kent je hart en als Hij daar in mag werken met Zijn geest dan veranderd de buitenkant ook.
Weet zeker dat als een zwerver de HEERE alles voor Hem is, en hij heeft oude kleren aan het enige wat hij heeft, dat hij voordat hij de HEERE zou ontmoeten nog proberen zou om vlekken en wat vouwen weg te poetsen.
Het is ook de vraag wat voor waarde geef je er aan.
Toen ik jong was hadden we schoenen voor door de week en schoenen voor de zondag en trouwens kleren ook.
Hoop dat je met de antwoorden verder mag komen die anderen ook hebben geschreven.
Doe je voordeel er mee op.
succes gr.

Overigens, 'Justin' is een vrouwelijke schrijfster ;-). Daarom schreef ik over 'feestelijke kleding'. Even voor de duidelijkheid.

Bedankt Dinand voor je aanvulling! Ook in mijn jeugd (15jr geleden) hadden we kleding voor de zondag. Nu in mijn eigen gezin houd ik daar minder aan vast, maar we zoeken wel de nettere kleding idd.
En ach... het gaat niet om de kleding. Maar uit respect voor Wie God is, wil ik dit wel doen. Maar was NL arm en hadden we niet meer, dan is Gods huis nog steeds toegankelijk, toch? Gelukkig wel!

Hier ook zondagse kleding, zondagse schoenen, zondagse jas.
Om sommige redenen die al genoemd zijn maar ook om te laten zien dat de zondag een bijzondere, feestelijke, eerbiedwaardige, afgezonderde dag is. En ook met kleding geef je uiting aan iets (dat is in heel veel situaties, gelegenheden zo).
En als ze jarig zijn, een bruiloft hebben o.i.d dan mag ook de 'zondagse kleding' aan.

Bedankt allemaal voor de reacties, ik ben de vraagsteller :)

Het zit zo, ik had pas nieuwe schoenen gekocht, zwart met een gekleurd adidas logo en mijn moeder zei dat ze het niet voor de zondag vondt passen. Terwijl ze er vrij netjes uit zien! Nu zitten mijn schoenen anderhalfuur onder de bank en ik weet wel dat ik het niet voor mezelf moet doen en ook niet voor de medemens maar bovenal voor God. Ook ik heb 'zondagse kleding' maar daar passen die schoenen heel goed bij, ik zie er geen probleem in. Het is gelukkig ook geen levensvraag of wat dan ook en ik denk dat als je Romeinen 14 leest, dat bekering vooral duidelijk is dat het voor IEDEREEN nodig is, wat je ook doet/ hoe je je ook kleed!


Hartelijk dank voor de reacties

205179
(18 jaar)

Ha vragensteller, leuk dat je even reageert.
Ok, snap het verhaal. En ik zal niet oordelen. Benieuwd of je wat kunt met de antwoorden en reakties. En of je kunt begrijpen dat je uit respect, eerbied voor Wie God is, je feestelijke of mooiere kleding opzoekt?
Je hebt gelijk dat bekering voor iedereen nodig is, dat zeker in de eerste plaats! Je hoeft je ook niet mooier voor te doen als je bent, zeker als je God niet lief hebt. Dan huichel je gewoon. Maar wanneer je van Hem gaat houden, wil je er soms wel netter uitzien dan je 'werkkleding'.
Groeten!

Ik snap jullie allemaal, maar het zijn geen onfatsoenlijke schoenen om het zo maar te noemen. We kunnen hier lang of kort over doorgaan maar iedereen moet voor zichzelf rekenschap af leggen.

Bedankt voor jullie tijd en moeite

205179

Beste vraagsteller,

Het thema kleding is een lastig onderwerp. Tegelijk ook een boeiend onderwerp. Dat kleding veel met jou of een ander doet, is wetenschappelijk bewezen. Snel verzanden discussies over een kleding in een welles en nietes spelletje. Iets wat nergens toe leid en vaak alleen uit gevoel voortkomt. Juist discussies die vanuit het gevoel worden gevoerd, zorgen ervoor dat het onbegrip stijgt en we elkaar juist steeds minder begrijpen. Belangrijk is om hierbij vooral ook het verstand te laten spreken.

Er kunnen verschillende bepalend voor onze kleding zijn. Wat ik persoonlijk mooi vind is de enorme vrijheid die de bijbel ons juist hierin laat. Eigenlijk is het enige wat de bijbel duidelijk aangeeft is dat we er zedelijk uit moeten zien. Nu wordt dit begrip helaas weleens opgerekt of juist ingekrompen.

Wat mijns inziens belangrijk is, is dat we onze kledingkeus kunnen verantwoorden. In de eerste plaats tegenover God, maar ook tegenover andere gemeenteleden. Er is een bepaalde traditie (overigens niet om daar krampachtig aan vast te houden). Echter als we door enkele kleine concessies te doen, ergernis kunnen voorkomen zou ons dat veel waard moeten zijn. Ten koste van alles? Dat geloof ik niet, er zijn grenzen aan verboden. Wat is zo'n grens? Wel, ik heb heb persoonlijk erg veel last van transpiratie tijdens de lente- en zomermaanden. Voor mij is dat een reden om korte mouwen aan te trekken, alhoewel ik een kostuum/pak erg kan waarderen (heb er zelf drie stuks). Echter met Heilig Avondmaal trek ik wel een pak aan. Alhoewel dit een persoonlijke beproeving genoemd zou kunnen worden, doe ik dit toch. Waarom? Omdat het erg storend zou zijn als er 1 persoon zo aan de tafel zou zitten. Dat is wat Paulus ook zegt over het offervlees. Als iemand zich eraan stoort, zal ik in de nabijheid van die persoon geen offervlees eten. Jawel, Paulus verdedigd het zogenaamde 'toneelspelen' in de kerk. Als jij je kleding aanpast ter wille van de andere kunnen we dat al snel negatief opvatten. Echter (dit besef ik me terwijl ik het schrijf) kunnen we dit juist ook erg positief opvatten. Jij wil bepaalde (onbelangrijk(ere) zaken opofferen, om de andere niet voor het hoofd te zetten. Met andere woorden, jij hebt een groot aanpassingsvermogen en houd rekening met het zwakke geweten van de ander.

Toch is met dit voorlaatste niet alles gezegd. We kunnen ook teveel blijven toegeven aan de andere, met een zwak geloof. Het gevolg is dat we iemand steunen in een wettische levenswandel, die niet gestoeld is op Gods Woord. Dat is de afweging die je moet maken denk ik. Telkens weer opnieuw, kom ik de andere tegemoet of moet hij op dit punt verlost worden van een wettische levenswandel?

Veel sterkte om hierin de juiste beslissingen te maken en het evenwicht te zoeken. Dat zal altijd lastig blijven. Toch denk ik dat het makkelijker wordt als je de minste wilt zijn en blijven. Laat dan je persoonlijkheid maar voor een gedeelte worden afgepakt. God ziet het hart aan. Ik denk zelfs dat Hij je zal belonen, omdat je je wilde aanpassen aan je naaste die minder ruimdenkend is als jijzelf bent.

@Justin Absoluut niet aanvallend of persoonlijk bedoeld, maar je zegt eerst "ik zal niet oordelen". Vervolgens zeg je echter, "En of je kunt begrijpen dat je uit respect, eerbied voor Wie God is, je feestelijke of mooiere kleding opzoekt?" Daarmee oordeel je uiteindelijk de vraagsteller wel. Het zal niet zo bedoeld zijn, maar zie deze reactie als een wake-up.

Als ik de reacties van vraagsteller zelf lees, denk ik dat we het hier veel te zwaar aanzetten. Het zijn geen onfatsoenlijke schoenen, misschien zit bij moeder de argwaan in het woord 'sport'schoenen zijn en ziet ze sport en kerkgang niet zo samengaan ;-) Ergens kan ik dat van je moeder wel begrijpen, maar ik geef jou ook gelijk, het maakt niet uit of we nu bruine of zwarte schoenen aanhebben. Dat je naar de kerk wilt komen, dat is veel meer waard en daar zal je moeder ook wel dankbaar voor zijn. Tal van 18 jarigen keren de kerk op die leeftijd de rug toe. Toch moet je, ook als je al 18 bent, je nog even houden aan de regels van thuis. Nog een paar jaartjes en je mag hierin zelf beslissen, nog even geduld dan maar. Enne, het zijn maar schoenen ;-)