Vraag
Aan iemand van de Ger. Gem. Geloofszekerheid wordt vaak verkregen doordat een Bijbeltekst op eens gaat 'spreken', doormiddel van een preek of het lezen van een gedeelte uit de Bijbel. Zoals iemand in een andere vraag het mooi verwoorde: "Vaak hoor je in de preek dat je als je een kind van God mag zijn, dat je dit zelf van God gehoord hebt. Ook hoor je wel van mensen dat ze een bepaalde tekst naar zich toe kregen. Zoals het in de Psalmen staat: ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord." (zie hier de link) Maar mag je alleen zekerheid hebben als je een Bijbeltekst hebt 'gehad', of kan het ook zijn dat er langzaam aan steeds meer zekerheid komt doordat er meer vragen beantwoord worden en er daardoor meer rust komt? En dat zo de zekerheid mag groeien zonder een specifiek moment waardoor het geloofd mag worden? En nog over die berijmde Ps. 56: “Ik roem in God; ik prijs 't onfeilbaar woord; Ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord”; het is een mooie zin, maar dat zelf uit Gods mond gehoord hebben kan ik totaal niet terug vinden in de onberijmde versie. Dus eigenlijk zouden we dat toch helemaal niet aan moeten halen? Een jongere.
Antwoord
Beste jongere,
Ik kan je een heel lang antwoord geven. En dan nog zou ik tekort doen aan alle nuances, leerstellingen, bijbelverklaringen en bijzondere ervaringen die er in de loop van de afgelopen eeuwen vanuit verschillende situaties en kerkverbanden over op papier gezet zijn. Dus dat doe ik niet.
Ga vanavond eens wandelen met een goede vriend of vriendin. Misschien vertel je hem of haar waar je de laatste dagen mee gezeten hebt. Je vriend(in) zal naar je luisteren en waar nodig op je verhaal reageren met een luisterend oor, advies, kritische vraag of bemoediging. Daarna lopen jullie verder. Even zonder te praten. De natuur alleen al, met die mooie gekleurde luchtlagen en de verschillende fluitende vogels, geeft al zoveel dankbare gedachten. “Bemoedigend en fijn, dit moeten we vaker doen”, hoor ik jullie denken. Plotseling stoot jij je voet tegen een steen, je verliest je evenwicht en dreigt te vallen. Van schrik roep je wat. Je vriend(in) buigt zich naar je toe en probeert je te helpen. Gelukkig, het ging net goed!
Leven uit het geloof, of wandelen met God, gaat net zo. Hoe? Elke dag ben je als christen onderweg met God in gesprek, door middel van het gebed, over de dagelijkse zorgen en vreugden. Luisterend naar Zijn antwoord, Zijn bemoedigingen en vermaningen door middel van Zijn stem, zoals je die in de Bijbel mag lezen en horen. Af en toe een poosje zwijgend, genietend van Zijn spreken in de dingen om je heen: Zijn schepping, Zijn liefde en andere manieren van Zijn trouwe zorg. En als het moeilijk wordt, je struikelt, dan houdt Hij je tegen of trekt je weer overeind. Dan merk je echt even dat je niet alleen door het leven gaat. Dan ervaar je Zijn nabijheid tot in de kleinste dingen. Dank U Heere!
Wandel met God! Zoek niet de aparte of bijzondere dingen op. Als die komen, dan is het op dat moment nuttig en belangrijk, maar nu nog niet. Dank en aanbid de Heere voor de gewone dagelijkse dingen, voor Zijn liefde, Zijn trouwe zorg en voor Zijn onwankelbare beloften in Zijn Woord. Wandel als een afhankelijk kind, met eenvoudige kinderlijke wederliefde, aan Zijn Vaderlijke hand! Wast op (stapje voor stapje) in de genade en kennis van onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus (2 Petr. 3:18).
Tot slot. Met vele Puriteinen geloof ik dat God de bijzondere momenten van Zijn spreken en aanwezigheid bewaart voor bijzondere omstandigheden. Voor onze ‘gewone’ dagelijkse wandelingen met de Heere mogen we bemoedigingen ontvangen uit de oneindige rijkdom van het Evangelie. Zoals bijvoorbeeld: “Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig zijn zij, die niet zullen gezien hebben, en nochtans zullen geloofd hebben” (Joh. 20:29).Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet (Hebr. 11:1).
Wat de toekomst brengen moge, Mij geleidt des Heeren hand;
moedig sla ik dus de ogen naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen; Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen met een rustig kalmen moed!
Heer, ik wil Uw liefde loven, al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft geloven, ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij Uw wegen duister, zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al Uw luister, als ik in Uw hemel kom!
Hartelijke groet,
Raymond Warnaar
Dit artikel is beantwoord door
ir. Raymond H. Warnaar
- Geboortedatum:17-08-1968
- Kerkelijke gezindte:ICF (zendingsgemeente CGK)
- Woon/standplaats:Apeldoorn
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Directeur NET Foundation (wereldwijd voorgangers toerusten), toeruster/spreker, voormalig evangelist in Latijns-Amerika en ouderling ICF Apeldoorn.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
In de bijbel staan er teksten, die laten zien, hoe je geloofszekerheid kunt hebben:
Bijvoorbeeld:
1 Joh 2: 3-6
1 Joh 3: 14 en 16 (wat de liefde in vers 14 betekent staat in vers 16
Mat. 7: 21 en 24 (tot het einde)
Reageer gerust: emaildfj1@gmail.com
geloofszekerheid,daar is wedergeboorte voor nodig.
dat hadden die puriteinen
dan pas mag en kan je zingen,,ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord,k vertrouw op God,door gene vrees gestoord,wat stervling zou mij schenden etc.
dan haal je dit vers extra aan...jongere
dat wens ik je van harte
Hoe doet de Heilige Geest dat?
Mag ik aan je doorgeven, wat ik daar over las in de Catechismusverklaring over zondag 1 door Joh. vd Kemp?
“Die verzekering geschiedt niet, doordat iemand het boek des levens mag in zien. Ook niet dat hij een stem uit de hemel hoort. Ook niet door inbeelding van zijn eigen geest, maar door een verborgen overreding van Gods Geest door Zijn Woord. Zoals:
a. Soms doet Heilige Geest, hem een gelovige gevolgtrekking maken. Hij houdt hem de rechte merktekenen, van hen die Christus eigendom zijn, uit het Woord voor. Bv. 1 Johannes 3:14
Wij weten dat wij overgegaan zijn uit den dood in het leven, dewijl wij de broeders liefhebben. De Heilige Geest overreedt hem van die waarheid: Want de Geest getuigt, dat de Geest die in het Woord spreekt de waarheid is(1Joh.5:6). Hij heldert de ziel op, dat ze weet de dingen die haar van God geschonken zijn. De H. Geest leert hem het besluit opmaken en getuigt met de geest des mensen, dat hij een kind van God is.
b. Soms geeft de H. Geest, op de zielsuitgangen naar de Heere om verzoening en genade, een stille vrede en kalmte van het gemoed, waardoor de vorige vrees en beroering in de ziel gesust wordt. Hij spreekt tot Zijn volk en gunstgenoten van vrede(Ps. 85:9).
c. Soms spreekt de H. Geest naar het hart van Zijn Volk en zegt bv: Ik ben uw Heil(Ps. 35:3) De zonden zijn u vergeven(Mark.2:5) Ik ken u bij name en gij hebt genade gevonden in Mijn ogen(Ex.33:17). Het welk dan, met zoveel verborgen licht en kracht, de ziel met een wondere blijdschap verrukt, dat ze niet twijfelt, of het is de stem van de H. Geest, die dat haar inboezemt. Zo doet Hij de gelovigen de beginselen der eeuwige vreugde in het hart gevoelen, door zijn ziel liefelijk te omhelzen. En Gods liefde in het hart uit te storten, waardoor hij zeer krachtig verzekerd wordt, dat zijn hoop hem niet beschamen zal.”
Luister naar preken alsof God tot jou spreekt. Spiegel je leven aan de tekst en laat Gods Woord op die manier jouw leven lezen. Dan zal de Heilige Geest jou laten zien dat de zaligheid alleen buiten jezelf te vinden is.
Vertrouw de Heere op Zijn Woord! Hij zegt: “Die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen” (Johannes 6:37).
u schrijft altijd prachtige antwoorden.
alle respect heb ik hiervoor.
even een vraag,,u schrijft,,Zo doet Hij de gelovigen de beginselen der eeuwige...enz.
u zegt gelovige.
mij is vertelt,dat ook ongelovige zoiets mee kunnen maken.
en met die beginselen van de hemelse vreugde voor eeuwig om kunnen komen.
m.i.als je dit ervaart,is er geen gemis..wel als het weg is.
het invullen van mensen uit hun goede richtingen,maakt erg indruk en wekt vreselijke twijfels
voor mij tenminste..Voor hen zelf merk ik nooit onzekerheid, zijn eerder zeer zelfbewust.hebben hun''waarheid'' mee.dan is het geen vergissing,of iets wat men wel voor mij invult.
zo eigenaardig.
k,moet eerlijk zeggen,dan had ik het liever nooit geweten,als die mensen gelijk hebben...
hoe weet u het zeker,dat het gelovige zijn?k,wil van de onzekerheid af. en u hebt er verstand van,daar vergis ik mij niet in
De discipelen vroegen ook aan de Heere Jezus, zijn er ook weinigen die zalig worde, en ze kregen als antwoord, strijd gij om in te gaan!
We kunnen wel zien of een gelovige vruchten van het geloof heeft, nl, liefde, vrede, blijdschap, enz zie galaten 5 vers 22
Overigens, een heel mooi antwoord van dhr Warnaar!
“Zo doet hij de gelovige de beginselen der eeuwige vreugde….”Hoe weet je zeker dat het de gelovige is?
De Heilige Geest kan niet iets verzegelen wat er niet is. Als er geen geloof is( en het geloof heeft een Voorwerp) valt er niets te verzegelen/verzekeren. Men hangt geen zegel aan een lege brief. De geest van de gelovige getuigt dat deze zaken( rechte merktekenen) in hem zijn. Is dit getuigenis van zijn eigen geest altijd even krachtig? Nee, Maar dat geeft zoveel twijfel, want hij ondervindt bij zichzelf ook zoveel het tegenovergestelde van de rechte merktekenen. Ja, soms denkt hij dat hij geheel kaf is en geschikt voor ‘t vuur. Dan is zijn oog gesloten voor de genade die in hem is. Maar als nu de H. Geest komt, door het Woord, dan gaat dat met zoveel licht, kracht en helderheid gepaard, dat hij niet twijfelt. “Want gelijk de bliksem uitgaat van het oosten en schijnt tot het westen, alzo zal ook de toekomst van den Zoon des mensen wezen” Matth. 24:27. Als het weerlicht buiten, twijfelt niemand daaraan, dat is zo duidelijk als wat. Vooral als het donker is, zie je dat alles kortstondig verlicht wordt. Zo gaat dat ook toe in de ziel, als Hij verschijnt. Dan is er geen twijfel. Het is onmogelijk om niet te geloven. Dan wordt de ziel liefelijk omhelsd, en krachtig verzekerd dat zijn hoop niet beschaamd zal worden. Dat is zoet en zalig. Dan is het: hartelijk zal ik U liefhebben, Heere mijn Sterkte. Blijft dat altijd zo, van zijn kant? Was dat maar waar. Wat is er dan veranderd? God niet, maar hijzelf is veranderd. Het is niet de belofte die faalt, maar ons geloof dat faalt(Matthew Henry). Toch blijft er altijd iets van liggen in de ziel, ondanks alle strijd, ongeloof. Hij zal toch trouw houden. Heere, gedenk aan het Woord, waarop Gij mij verwachting hebt gegeven. Tegen hoop op hoop, als bij Abraham.
“mij is vertelt,dat ook ongelovige zoiets mee kunnen maken.
en met die beginselen van de hemelse vreugde voor eeuwig om kunnen komen”
Nee, ongelovigen maken zoiets niet mee. Dat kan niet, want zij hebben geen geloof. Er valt dan niets te verzegelen. Je doelt waarschijnlijk op een tijdgelovige en daar ben je bang voor. Daar spreekt de Bijbel ook over (Matth. 13). Zij hebben ook veel blijdschap in het Woord en ja, wat is nu waarheid? We mogen er wel bang voor zijn. Doorgrond en ken mijn hart. De Bijbel noemt wel een kenmerk van het tijdgeloof. Wat opvalt, is het woord: terstond. Het ging terstond op, terstond met vreugde het Woord ontvangen en als verdrukking komt terstond geërgerd. Het is er allemaal razendsnel en het verdwijnt bij verdrukking ook weer razendsnel. Het tijdgeloof verdraagt geen verdrukking. Kun je jezelf aan toetsen. Die inwendige verdrukking(ongeloof=verdrukking om des Woord wil) is ze vreemd. Niet zoals bij Abraham: tegen hoop op hoop. Het is zo’n wonder, als je aan het eind bent en de Heere komt weer op Zijn eigen werk terug en zo het geloof weer versterkt wordt en de hoop herleefd. “En er was een lange krijg tussen het huis van Saul en tussen het huis van David. Doch David ging en werd sterker, maar die van het huis van Saul gingen en werden zwakker”(2. Sam. 3:1) Er is een weg tot de zekerheid.2 Petrus 1:10
Je wilt van je onzekerheid af? Het doel van de zekerheid is om God meer te kunnen behagen en is er niet voor om te fungeren als een rustbank. Wil je eerst zekerheid en dan geloven? Zo werkt het niet. Hoewel de werking van de Geest waardoor Hij het Woord aan ons opent, aan het geloof vooraf gaat, komt nochtans Zijn verzegelende werking niet vóór, maar ná het geloof. Nadat gij geloofd hebt, zijt gij verzegeld geworden(Ef. 1:13). Lees het boekje van G. Wisse: Uit het zieleleven over geloofsverzekerdheid, er eens op na.
Ik zie dat sommigen van jullie toch weer ijverig begonnen zijn om theologen en theologische uitspraken te citeren. Vast en zeker met de beste bedoeling.
Maar dat heb ik juist in mijn antwoord bewust niet willen doen, omdat we daarmee afgeleid worden van waar het nu echt om gaat.
Het gaat niet om speciale ervaringen en kerkelijke uitspraken hierover, maar om het dagelijks wandelen met God in kinderlijke geloofsovergave en gehoorzaamheid.
Daar geeft de Heere Zijn zegen aan en daar wens ik jullie al het goede in toe!
Hartelijke groet,
Raymond Warnaar
Ik ben er van overtuigd dat God dit gebruiken wil voor Zijn volk, om hen het juiste psalmvers , toepasselijk voor dat moment , in het hart wil leggen. Of een tekst. Vaak wordt dat ook nog bevestigd.
Ik draai het dan maar om: zou Gods volk zonder kunnen??
Ik denk het niet.
God weet wat wij van node hebben, zou Hij ons stenen geven als we om brood vragen?
Nee!
Heilig zijn o God, Uw wegen, niemand spreek'Uw hoogheid tegen.
