Niet bekeerd willen worden

Ds. D. van der Zwaag / Geen reacties

13-03-2003, 00:00

Vraag

Bij bekeerden kan er een "zeker weten" zijn dat zij bij Gods volk horen. Bestaat er in dit verband ook een zeker weten dat je hier niet bij hoort? Dominee Kersten zegt immers in zijn dogmatiek dat onbekeerden die oprecht vragen, al uitverkoren zijn zonder het zelf te weten. Degenen die niet uitverkoren zijn zullen daar logischerwijs ook nooit oprecht om vragen. Ik merk bij mezelf dingen die ik niet bij anderen zie. Bijvoorbeeld als ik onder de preek bij mijn zonden wordt bepaald, weet ik dan al dat ik ze toch weer zal gaan doen. Ik ben dus gewoon slap. Ik verhinder het niet, maar doe het actief met vol bewustzijn. Ik voel dat ik niet bekeerd wil worden. Ik wil die zonden niet missen. Ik weet dat het absoluut niet van de mens afhangt en alleen genade is.

Maar zo iemand wil God toch niet bekeren? Ik denk dat ik toch anders zou zijn als ik was uitverkoren. Toch kan ik niet echt genieten van de zonden, ik walg er soms van. En als ik een kind van God zie, zou ik dat soms zelf ook willen zijn. Maar het is zo tegenstrijdig, als ik het echt zou willen zou ik wel anders zijn. Ik weet ook niet goed waarom ik deze vraag stel, want ik wil toch zelf niet? Maar ik loop er toch mee en voel me soms wanhopig.

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Je voelt je soms wanhopig, zeg je. Steeds maar weer die zonde. Aan de ene kant wil je er vanaf, aan de andere kant zoek je die juist op. Weet je, dat is nu precies wat de apostel Paulus ook zegt in Romeinen 7:18-24. Hij heeft het daar over een tweestrijd in zijn leven. Ook in Galaten 5:17 spreekt hij over deze dingen en wijst daar op de Geest en het vlees die elkaar bestrijden. Het leven met de Heere is dus een strijdend leven! Daar kom je hier beneden nooit uit. Zelfs de allerheiligsten hebben maar een klein beginsel van de gehoorzaamheid aan God en Zijn geboden (zondag 44 Heidelberger Catechismus).

Wat te doen in deze strijd? Er zijn twee wapens geschonken: die van het gebed en het Woord. Door het gebed mag je tot de Heere Jezus gaan en Hem vragen om vergeving en kracht. En in het Woord antwoordt Hij ons en geeft vermaningen en bemoedigingen. Je begrijpt dat gebed en het lezen van Gods Woord heel erg belangrijk zijn! Op die manier wil de Heilige Geest ons vervullen, zodat we niet steeds hoeven onder te liggen in deze strijd.

Maar helemaal boven de strijd uit zijn zal alleen in de hemel het geval zijn en straks op de nieuwe aarde!

Ds. D. van der Zwaag

Ds. D. van der Zwaag

  • Geboortedatum:
    08-08-1959
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Siegerswoude-De Wilp
  • Status:
    Inactief

Tags in dit artikel:

ongeloof
Geen reacties

Terug in de tijd

Aan een ds. van Ger. Gem. Ik las over je eerste liefde verlaten in het geestelijke leven. Is dat bij iedereen (bekeerde) zo dat ze hun eerste liefde verlaten? Ik kan niet geloven dat de Heilige Geest ...
Geen reacties
13-03-2015
Ik kom uit een heel groot gezin. Toen ik opgroeide, ik hoor bij de ouderen, werd ik heel weinig in de teil gedaan, was er nergens schoon ondergoed te vinden dat paste. Als we de kast opendeden vielen ...
2 reacties
13-03-2013
Er is in mijn kerkelijke gemeente een leuke knul van een aantal jaren ouder, die ik best sympathiek vind. Ik moet erbij zeggen dat we elkaar zeer weinig spreken en áls ik hem dan spreek, dan heb ik ee...
Geen reacties
13-03-2006
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering