Nog lang wachten op trouwen

Ik ben 20 jaar en ik heb nu twee jaar verkering. We zijn erg gelukkig samen en hebben een goede en open relatie. We zijn allebei nog aan het studeren en ik ben over drie jaar klaar en hij over 5 jaar. Dat betekent dat we praktisch en financieel gezien nog een lange tijd moeten wachten op onze trouwdag. We merken allebei dat het heel onnatuurlijk is om zes jaar te wachten met geslachtsgemeenschap. In het begin van onze relatie hebben wij veel grenzen gesteld en we waren allebei van overtuigd dat we het vol wilden houden. Het is niet gelukt. Nu we de fout al zijn ingegaan, vinden wij het erg lastig om terug te gaan in onze grenzen. Het voelt zo tegen de natuur in. Eigenlijk ben ik ten einde raad. Ik weet niet welke keuze ik moet maken. Zijn we nu bijbels gezien verplicht om te trouwen als we er nu niet voor kiezen om met geslachtsgemeenschap te stoppen? Of is het ook bijbels als we elkaar en God beloven dat we altijd bij elkaar zullen blijven tot de dood ons scheidt?

Beste mensen,

Dank voor je mail. Moedig dat je zo’n intiem onderwerp aan de orde stelt. Dat geeft ook aan dat je er mee zit. Het liefst zou ik het in een persoonlijke ontmoeting met jullie bespreken. Maar dat kan helaas niet. Jammer dat het zo gegaan is. Maar ook begrijpelijk als je echt om elkaar geeft. Het is wel een beetje te vroeg, denk ik. Dat vind je zelf ook. De Bijbel verbindt de geslachtsgemeenschap echt aan het huwelijk. Seksuele gemeenschap is kwetsbaar en daarom heeft deze gemeenschapsbeoefening de veilige omheining van het huwelijk nodig. Geslachtsgemeenschap is de bekroning van de geestelijke eenheid. Heel diep en intens en fijn. Als je die gave goed gebruikt dan is dat een grote zegen voor je relatie.

Nu jullie niet getrouwd zijn, is het mogelijk dat je je er schuldig onder voelt als je het gedaan hebt. Dat het toch een beetje stiekem moet en niet uit mag komen. Ook niet in een zwangerschap. Dus daar moet je ook je voorzorg voor nemen. En eigenlijk moeten zulke sores er niet zijn. Daarom heeft God de seksuele gemeenschap ook geplaatst binnen het huwelijksverbond.

Nu je eigenlijk niet meer met de geslachtsgemeenschap kunt stoppen is ook een gevaar dat je minder met elkaar praat (ik bedoel over wezenlijke dingen als je persoonlijkheid e.d.). Dat de liefde dus al snel ‘lichamelijk’ wordt. Dat daardoor dit bijzondere contact tussen man en vrouw niet meer een persoonlijke, wederzijdse ontmoeting en verdieping wordt/blijft, maar een soort bevrediging van je behoeften, die je nu eenmaal als gezond  mens hebt. En zo heeft God deze grote en mooie gave niet bedoeld.

Ben je nu verplicht om te trouwen? Verplicht vind ik hier een naar woord. Je hebt wel vooruit gegrepen op het huwelijk. Ik denk dat je ook niet alleen elkaar en de Heere trouw moet beloven, buiten overheid en kerk om. Want voor mijn gevoel ga je dan ‘gewoon’ samenwonen in een soort LAT-relatie. Zou je toch niet een huwelijkssluiting (kunnen) overwegen als je zeker bent van elkaars liefde en trouw? Je hoeft toch geen groot feest te geven (voor de mensen?). Je mag eenvoudig en oprecht je zonden bij de Heere brengen en bij Hem opnieuw beginnen. “Hij handelt nooit met ons naar onze zonden!”, Ps. 103, als we er ootmoedig mee naar Hem vluchten. Laat dat je gebed mogen zijn/worden. Persoonlijk en samen.

Ik vind het jammer dat ik jullie niet kan spreken, maar heb geprobeerd om vanuit Gods Woord op je noodvraag een antwoord te geven. Van harte Gods zegen en onder Zijn hoede en heilzame regels een gezegende tijd gewenst – ook als man en vrouw!

Groet, ds. H. H. Klomp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H.H. Klomp

• Geboortedatum:
  05-04-1949
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

132 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven