Inzetten voor naaste

Ds. M.F. van Binnendijk / 12 reacties

31-01-2013, 15:49

Vraag

Graag zou ik een paar tips willen krijgen hoe ik me kan inzetten voor de mensen om mij heen. Mijn huidige situatie is dat we een gezin hebben met kleine kinderen. De afgelopen jaren zijn heel zwaar geweest, vanwege ernstige ziekte van een gezinslid. Ik werk vijf dagen per week en heb daarnaast geen andere activiteiten, omdat ik de energie er niet voor heb vanwege de afgelopen periode. Nu zou ik graag wat advies/tips willen krijgen voor het helpen van andere mensen wat niet zoveel tijd kost (minder dan avond per week) en waarmee je mensen toch goed kan helpen.

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vraagsteller,

Het doet me goed te horen dat je iemand wilt zijn die tijd, inzet en gaven wil gebruiken om andere mensen ten diensten te staan. Al is het maar voor een avond in de week. Echter is mijn eerste gevoelen, welke ik achter je vraag proef, er één van schuld.
 
Je gezin heeft de laatste jaren niet alleen te maken gehad met de opvoeding van en aandacht voor jullie kleine kinderen, waaraan je een dagtaak hebt van 24/7 met de ervaring van tropenjaren. Daarnaast zijn er in jullie gezin lange tijd grote zorgen geweest vanwege ernstige ziekte, waardoor jullie het persoonlijk én als gezin extra zwaar hebben gehad. Ik kan me onder de gegeven omstandigheden heel goed voorstellen, dat de aandacht daardoor enorm naar binnen, op je eigen gezin en de ziek(t)e gericht is (geweest), waardoor de aandacht naar buiten toe -voor familie, vrienden, kerk, gemeenschap enz.- daaronder meer heeft geleden dan je lief was. Ondertussen heeft dit alles een forse aanslag gepleegd op je energie, waardoor je niet gemakkelijk tot nieuwe, energieke activiteiten in staat was. Tot het moment dat je tegen je eigen vraag aanliep. Wat nu?

Ik wil je aanraden om dan ook eerst bij jezelf na te gaan óf wat ik boven stel wáár is. Komt je vraag voort uit schuldgevoel en verplichting? Of heb je er werkelijk behoefte aan -niet omdat het moet, maar omdat je het wilt!- om iets te gaan doen met en te betekenen voor anderen? Is het eerste het geval, dan zal het je nog meer energie gaan kosten (in de zin van verlies). Anders is het, wanneer je hart er voor open en achter staat. Alleen in het laatste geval kan het je positieve energie geven.

Daarom wil ik je het volgende ter overweging voorleggen: "Van wie ben jijzelf de naaste?" Ik vraag dit vanuit Bijbels perspectief op het grote gebod: "uw naaste liefhebben als uzelf", met nadruk op die laatste twee woorden: als uzelf. Dat staat er niet voor niets bij, al willen sommigen daar gemakkelijk aan voorbijgaan. Wie zichzelf niet liefheeft -dat is: zichzelf niet ziet in het licht van Gods bedoeling met ons, vanuit de waarde en waardering die God in ons gelegd heeft- die kan voor een ander geen naaste zijn!

Het grote gebod heeft op dit punt niets te maken met egoïsme of narcisme. Het gaat enkel om (het vormen van) een gezonde kijk op jezelf. Ik heb het dan over de balans tussen zonde én genade, schuld én bevrijding, kortom: jezelf (leren) aanvaarden, zoals God ons in Christus aanvaardt. In dit licht wil ik, voorafgaand aan jouw wezenlijke vraag, een vraag voorleggen die éérst gesteld moet worden: Ben jij voor jezelf al een naaste geworden? In je gezin, in je relatie, je omgeving? Onder de genoemde omstandigheden zou ik je willen raden dáár eerst goed naar te kijken, voordat je jezelf onverhoopt ‘verliest’ in een goede bedoeling die uiteindelijk geen vreugde of vrede biedt.

Dat neemt overigens niet weg, dat je elke morgen in je stille tijd bijzondere aandacht mag hebben voor degenen, die je verwacht en vooral onverwacht die dag zult tegenkomen. Een groet bij de supermarkt; een helpende hand van iemand die net even je pad kruist; een vriendelijk woord tegen zomaar iemand die je niet kent... (Denk aan het verhaal van Papa Panov; onwetende engelen geherbergd; "wie is mijn naaste" enz.)

Naastenliefde is in de kern geen zaak van doen, als wel van zijn. Wie ontkent dat deze dingen (waaronder zelfkennis en zelfaanvaarding niet de minste zijn) iets met het grote gebod van naastenliefde te maken heeft, die heeft het naar mijn gevoel toch ‘even’ niet begrepen.

Ds. M. F. van Binnendijk

Ds. M.F. van Binnendijk

Ds. M.F. van Binnendijk

  • Geboortedatum:
    30-11-1963
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Stadskanaal
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Lees ook: het weblog 'Dominee in de bajes'

12 reacties
Daniel
31-01-2013 / 17:14
Mooi antwoord van Ds. M.F, van Binnendijk....ik heb een collega gehad die het moeilijk vond om in de psychiatrie te werken en daar kan ik inkomen. Het is ook niet altijd makkelijk. Ze werd ziek en ging ander werk zoeken.
Als hoofd van de afdeling zocht ik haar nog eens op, en ze ging als start vrijwilligerswerk doen.
Tot zover heel goed van haar tot ik hoorde wat voor werk...:als vrijwilliger in een hospice, sommige mensen zoeken hun ondergang met een raar soort genot tegemoet.

Achter de bar staan bij de zaterdagvoetbalvereniging is natuurlijk geen oplossing voor een vraag gesteld op refoweb, maar ik raad wel vraagsteller/ster wel zoiets aan.

Zoek je eigen ellende niet op, er is zoveel te doen, bij een verpleeghuis koffie schenken, wandelen met met mensen die in een verzorgingstehuis wonen, de hond van je oude buurvrouw uitlaten, boodschappen doen voor mensen die ziek zijn, helpen bij de voedselbank, helpen koken bij mensen die begeleid wonen....., jemig de pemig...zo moeilijk is het toch niet..Gewoon doen!!
Daniel
31-01-2013 / 17:22
Enne trouwens, mensen die werken doen het meeste vrijwilligerswerk, en het hoeft niet persé bij een refo-organisatie te zijn, niet refo's vinden een ondersteuning ook fijn.....
Hanna
31-01-2013 / 20:19
idd, wat een mooi duidelijk antwoord!
nog nooit zo bij stilgestaan, dat dit gebod zoveel in zich heeft...

sterkte vraagsteller, loop jezelf niet voorbij!
Vogel55
31-01-2013 / 21:46
Beste mevrouw; wat fijn dat je nadenkt om tóch iets te doen tbv die ander. Het antwoord is bijzonder duidelijk en waardevol. Misschien toch een tip : meedoen met een collecte voor een goed doel? Dat is 1x per jaar in een bepaalde week. Landelijke collectes vind je op internet wanneer ze zijn, maar er zijn ook plaatselijk collectes, veelal voor christelijke organisaties. Verder : af en toe bejaardenbezoek? Succes én sterkte.
Spatie
01-02-2013 / 08:29
Als ik het goed begrijpt, bedoelt Ds Binnendijk nu juist net het omgekeerde van de reacties. Heel fijn dat hier gelijk allerlei vrijwilligerswerk aangedragen wordt, maar daar heeft deze mevrouw niets aan.

Zij heeft zware jaren achter de rug, een gezin met kleine kinderen, een volledige baan. Waarschijnlijk is het tijd om eens even tot rust te komen.
zandkasteel
01-02-2013 / 08:52
Waarom wordt er direkt van een vrouw uitgegaan? Kan best een vader van een druk gezin zijn en ik heb respect dat ook vaders hun grenzen kennen en zich niet zomaar in allerlei commissies en besturen storten, maar het gezin op plaats 1 zetten.
Daarnaast zijn er natuurlijk ook mensen die helemaal niets aan vrijwilligerswerk doen en wel eens een zetje kunnen gebruiken.
Maar er zijn natuurlijk dingen te bedenken die te combineren zijn met het gezinsleven, bijvoorbeeld eens een eenzame uitnodigen voor een kopje koffie of een boterham uit de kerk (kost niet veel extra tijd, kan wel een heleboel betekenen voor die persoon), kaartjes schrijven aan zieken, eenzamen etc aan de keukentafel (een kaart doet ook vaak meer dan mensen denken). Een keer met de collectebus lopen (1,5 uur), extra maaltijd naar een bejaarde buurman/buurvrouw brengen en een praatje maken. Er zijn veel dingen te bedenken die niet gelijk een avond in de week hoeven te kosten.
MvB
01-02-2013 / 09:32
Er is uit het stuk niet op te maken of het om een man of vrouw gaat. Als het om een vrouw gaat zou ik adviseren: ga eerst wat minder werken als je ook nog vrijwilligerswerk zou willen doen. 5 dagen werken en moeder en echtgenote zijn is al een hele flinke taak waar heel veel tijd in gaat zitten.
Flying
01-02-2013 / 09:51
Ik ben de vraagsteller en ik ben een man. Ik ben blij met het antwoord van ds.Van Binnendijk. Het heeft me aan het nadenken gezet.
AHHK76
01-02-2013 / 11:37
Fijn vraagsteller dat jij blij bent met de reactie van de dominee. Eerlijk gezegd dacht ik al dat je een man was. 5 dagen werken als moeder met kinderen en zorgen erbij dat is best veel. Dus dat leek mij bijna onmogelijk.
Zelf ben ik een vrouw en merk ik dat omzien naar de naaste vaak zit in de kleine dingen! Een kaartje sturen, een bezoekje bij een zieke of eenzame, een bakje met soep voor iemand... enz. Het kan ook zijn dat je wat meer thuis bent en je vrouw dan even weg kan, die steeds de zorg heeft voor de kinderen. God vraagt van ons dat we dingen doen die we kunnen, geen dingen die we niet kunnen!
Zizo
01-02-2013 / 14:16
Een vriendelijk glimlach naar de medewerkers in een winkel. Een oude vrouw helpen de weg over te steken. Een knikje naar iemand op straat, ook al heb je geen idee wie het is. Een vriendelijk praatje beginnen bij de bushalte/carpool/in de rij voor een kassa/met een collega die je amper spreekt. In de trein voor iemand opstaan. Mensen voor laten gaan. Niet mee mopperen met de massa als je in de file staat/je in de verkeerde rij staat/de NS vertraging heeft.

Oftewel: schijn in het rondte voor je naasten. Wees een licht voor je naasten. Kan allemaal tussen je drukke taken door. Soms in slechts enkele secondes gepiept :). En je kan je naaste er zó mee helpen! Ik kan tenminste de hele dag teren op een kort en leuk praatje met een wildvreemde. Menselijk contact. Ga tegen die individualisering in!!!

Met bejaarden wandelen enzo is waarschijnlijk meer iets voor mensen die het een tikkeltje minder druk hebben.
zandkasteel
01-02-2013 / 16:05
hmmm...had ik het toch goed gelezen dat het om een man ging. Ik vindt het advies van oppassen zodat je vrouw iets leuks kan doen goed, maar er zijn ook kleine vrijwilligerstaken waar bijna geen mannen voor te vinden zijn. In onze woonplaats zie ik nml geen man langs de deuren gaan met een collecte bus. De bezoek(st)ers voor de bejaarden in onze gemeente zijn bijna allemaal vrouw, terwijl er ook veel bejaarde mannen zijn die het leuk vinden dat er eens een man langs komt (1,5 uur per maand). Men denkt gelijk aan vrouwen met dit soort taken, maar een man kan het net zo goed doen en ja... een kind meenemen tijdens collecteren kan geen kwaad (bij ons wilden ze altijd wel mee vanwege het lekkers dat ze wel eens toegestopt kregen en ze vonden het leuk de bus vast te houden), je slaat dan 2 vliegen in 1 klap, je leert je kind vrijwilligerswerk, doet een activiteit samen met je kind, ontlast je vrouw even en doet gelijk nog iets voor de maatschappij. Ook tijdens bejaardenbezoek nam ik de (jonge) kinderen mee met wat speelgoed, nu gaat altijd de hond mee, gelijk een leuk aanknopingspunt voor het gesprek (toevallig allemaal ex-hondenbezitters).
Spatie
01-02-2013 / 19:48
Sorry Flying,
Ik had niet helemaal goed gelezen. Maar ook voor een man geld, na zware jaren, met een jong gezin en het werk is het goed eerst tot rust te komen.

Een heel fijn antwoord van de Ds!

Terug in de tijd

Ik ben verliefd geworden op een jongen die het geloof haat. Ik heb het gevoel dat ik niet meer zonder hem kan. Het lijkt wel of ik in een diepe kuil ben gevallen waar ik niet meer uit kan klimmen. Mij...
Geen reacties
31-01-2006
Ik ben (door mijn moeder) hervormd opgevoed. Dat een tijd losgelaten en de meest stomme dingen gedaan die je maar kunt bedenken (geen drank of drugs overigens). Nu ben ik bezig het geloof op te pakken...
Geen reacties
31-01-2019
Ik heb als puber wel eens geld gestolen van mijn broertjes/ouders. Vaak om dan eten te kopen in de kantine op school. Nu weet ik niet zo goed wat ik moet doen, ik heb pas wel aan één van mijn broert...
4 reacties
31-01-2024
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering