Vraag
Er is momenteel op Refoweb weer een discussie bezig over Jij daar! Dat is niet verkeerd! Het is juist goed om steeds weer opgescherpt te worden en na te denken waar wij zelf en zij daar bij Jij daar! mee bezig zijn. Gisteravond keek ik de uitzending mee. Ik heb een vraag over de begroeting aan het begin van de avond. Kun je de jongelui in de zaal niet beter oproepen om elkaar te zegenen in Jezus' Naam?
Antwoord
Goeie vraag, bedankt hiervoor. Het geeft ons de gelegenheid om uit te leggen waarom wij dit juist niet doen!
Wie zijn wij en wat is ons huis dat wij de ander kunnen zegenen in de Naam van Jezus!? Wie zegt ons dat wij deze macht hebben? Welke elke autoriteit hebben wij dan? En wie verleent ons deze zo grote gave? Wij (ik) zijn zondige en nietige mensen en als we bekeerd zijn gaan we dat juist zo ervaren: wat is de mens dat Gij hem gedenkt. En deze gestalte groeit naarmate de geloofszekerheid toeneemt. Bescheiden word je, verootmoediging ga je leren, de Bijbel wordt je uitgangspunt van je denken, doen en laten. De Heere Jezus wordt de Nummer Eén in je leven en je wordt bang voor eigen ik. En dan zal ik je gaan zegenen in Jezus Naam!? Waar staat in de Bijbel dat ik dit mag doen? En wat is het dan waard dat ik je zegen in de Naam van Jezus? Ik ben nog niet waard dat ik Zijn schoenveters ontbind! Dus laat ik me niets verbeelden dat ik als particulier gelovige deze autoriteit me aanmeet!
Het is wellicht al duizend keer gezegd, maar dan nog maar een keer. Wij bij Jij daar! 'geloven' in de Kerk (hoe breed en verdeeld dan ook, het doet ons zeer). De Kerk is het Lichaam van Christus en wij zijn daar een klein interkerkelijk onderdeeltje van (en dat is al moeilijk genoeg!). In de Kerk heeft Hij de ambten en bedieningen ingesteld. Daar gebeurt het! Door de door Hem aangestelde herders, leraars en ouderlingen. Daar wordt de zegenbede uitgesproken met de Woorden die onze God heeft gegeven in de Schriften, door de personen die Hij daartoe heeft aangesteld. Jij daar! is niets anders dan een huiskamerinitiatief waarvan niemand ooit heeft kunnen vermoeden dat de HEERE het zo groot ging maken en het zo wil zegenen. En altijd zijn we het op deze manier blijven doen, wetend wie wij zijn en wat onze taak is op het kerkelijk erf: wij zijn en blijven slechts een 'huiskamer'!
Iemand zei eens van ons: Jij daar! is het toefje slagroom op het toetje. Een fantastische omschrijving. We zijn niet de hoofdmaaltijd, maar wij komen na de maaltijd als toevoeging op het dessert. Niet meer en ook niet minder (laat het ons bescheiden maken en houden). Wij bieden jongeren een plek voor een luisterend oor, we lezen veel Bijbel en hebben het verlangen dat de Heere Jezus in dit alles centraal staat. En tevens zeggen we: wees dankbaar voor je eigen gemeente en blijf op de plaats waar God je heeft gesteld. Wij zijn als organisatie onder geen voorwaarde bereid om de autoriteit die God de kerken verleent, over te nemen en uit te spreken.
HEERE bewaar ons voor deze hoogmoed. Dit vragen wij U in Jezus Naam, amen.
Koos de Jong,
Stichting Jij daar!
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ons antwoord: Bij deze het stukje (handje schudden) uit de playlist van één van onze avonden (Jongerenavond Gouda van 21 sept. jl.) met toelichting erbij.
Wij hopen dat het een antwoord is op je vraag, anders vraag je gewoon maar door.
20.27 uur: Bijbellezen: Galaten 4: 4 en 5 (De GROOTSTE missie ooit bevolen en volbracht!)
20.30 uur: We gaan elkaar begroeten en vragen elkaar … wat is jouw missie?
De introtekst (+uitleg hoe en wat) van de gastheer hierbij is deze: We gaan onze omgeving huggen en knuffelen (Handje geven dus! Ludiek momentje om de zaal te ontwapenen, een voorbeeld geven hoe we met elkaar overweg willen gaan; geen formele avond maar een informele sfeer scheppen waar een ieder zich veilig en welkom weet.).
We zitten de hele avond naast elkaar en het is toch te gek voor woorden dat we ons dan ook niet voorstellen aan elkaar. Geef je omgeving een hand en laat merken aan de ander dat je het fijn vindt dat hij of zij er is. Besef ook dat het wellicht de eerste keer van de week is dat hij of zij hartelijkheid ontvangen wordt (wat leven we toch in een koele wereld!). Heet hem of haar hartelijk welkom in jouw huiskamer (want Jij daar! is van jou) en stel elkaar hierna de volgende vraag: wat is jouw missie?
Uitleg hoe en waarom: De vraag die we na het handje schudden stellen heeft altijd met het thema te maken of met het voorgelezen Bijbelgedeelte en heeft als doel: prikkelen (mag best eens confronterend zijn), opdat je na gaat denken waar we die avond mee bezig gaan zijn, dat het voor jou een particuliere hartezaak mag gaan worden.
20.32 uur: We zingen (non-stop deze 2 liederen spelen/zingen)
5- Als een hert ... (Opw. 281) (ook jouw verlangen?)
6- Jezus, wij verhogen U... (Opw. 281) (ook jouw missie?)
Koos de Jong
In vele kerken is het zo dat alleen predikanten de zegen mogen opleggen.
Ik heb nog niet kunnen vinden waar dit in Gods woord staat.
Wel dat de hogepriester de zegen mocht opleggen uit Exodus, de Heere zegene u en behoede u enzovoorts, maar onze predikanten zijn natuurlijk geen vervangers van de hogepriesters.
Vanwaar dan dat alleen menigmaal predikanten en soms ouderlingen de zegen mogen opleggen?
Als ik tegen iemand zeg, Gods zegen bedoel ik dat als wens, zo van ik hoop dat God je wil zegenen, daar zit denk ik geen kwaad in.
Zegenen vanuit God door de mens weet ik nog niet hoe ik daar over moet denken.
