Vraag
Ik sta voor een moeilijke situatie. Mijn broer en ik zijn als voetballiefhebbers geabonneerd op Voetbal International. Nu zijn wij ingeloot als een van de abonnees om bij een live-uitzending van Voetbal International te komen, bij Johan Derksen, Rene van der Gijp, Wilfred Genee en nog een gastspreker. Er worden diverse voetbalactualiteiten in anderhalf uur besproken, met veel humor en grappen. Nu willen onze ouders niet dat wij gaan omdat we daar niet "God kunnen ontmoeten". Wij hebben uit principe geen tv. Kunt u vanuit de Bijbel onderbouwen waarom wij wel/niet zouden gaan? Het is echt enorm moeilijk. Het is zo aantrekkelijk en bizar leuk! Maar je ouders gehoorzamen is ook belangrijk. Wat zegt de Bijbel over de invulling van de avond zelf?
Antwoord
Het feit dat jullie abonnee zijn op een blad als Voetbal International zal m.i. de goedkeuring van je ouders hebben, ook al hebben jullie thuis geen tv. Ik prijs het in jullie dat je dit met je ouders open kunt en wilt bespreken. Het noemen van diverse namen van het forum geeft mij de indruk dat jullie ze kennen. Wellicht heb je ze nooit ontmoet of gezien. Ikzelf ken ze geen van alle, behalve dhr. Johan Derksen (hoofdredacteur van genoemd blad), die –ik spreek voor mijzelf!– vanwege zijn taalgebruik, denkwijze en manieren niet iemand is, bij wie ik direct aan tafel zou willen aanschuiven.
Een vraag als "wat zegt de Bijbel hierover?" –een vraag die ik vele keren in de vragenrubriek tegenkom– is volgens mij een verlegenheidsvraag en acht ik in zekere zin onjuist. De Bijbel zegt namelijk niets over voetballen of het bijwonen van live-uitzendingen. Ik zeg het bewust even op deze chargerende manier, omdat menigeen binnen onze gezindte bewust dan wel onbewust meent/voelt/wil, dat de Bijbel een soort kookboek is met zowel recepten voor gezond eten alsook waarschuwingen tegen vergiftige kruiden, bessen en paddenstoelen. Alsof de urim en de tummim (je weet wel: die ja/nee-stenen van de hogepriester in het Oude Testament) nog steeds functioneren.
Waar het mij om gaat bij dit soort vragen is veel meer het belang van vragen als: Wat leeft er in je hart wat dit aangaat? Ben je van je eigen ja en nee overtuigd? Er is namelijk verschil tussen ergens "je hart op zetten" (begeerte, moeten hebben, onrust, enz.) of iets met overtuiging (van harte) doen, willen, enz. Stel jezelf voortdurend de vraag: Wat beweegt mij? Wat motiveert mij? Wat houdt mij tegen of wat stimuleert mij juist hierin? Word ik er geestelijk (emotioneel, in mijn ervaring) rijker van of doet het afbreuk aan mijn relatie met God, met mijn naaste en met mijzelf? Wat voegt het toe, wat geeft beschadiging? (Nu hoeft voor mij niet alles per definitie iets toe te voegen of te beschadigen, maar je begrijpt mijn intentie.)
Mijn tweede chargerende opmerking betreft de uitspraak "Daar kun je God (niet) ontmoeten." Wat wil iemand met zo’n uitspraak zeggen? Het is helaas mijn ervaring (ik zeg het met spijt), dat in bepaalde kerkelijke gemeenten of bij bepaalde 'christenen' het ronduit onmogelijk is om God te ontmoeten. Het is maar de vraag of de waarschuwing van de Heere Jezus "om je parels niet voor de zwijnen te werpen" bedoeld is met het oog op heidenen en goddelozen alleen. Terwijl ik in toenemende mate mensen ontmoet –onder wie ook zij die beweren agnost, atheïst, ongelovig of ánders gelovig te zijn– die in hun spreken, denken, handelen en omgang met mensen zoals ik en anderen buitengewone vriendelijkheid bewijzen, die de Geest van Christus niet misstaat. Niet anders dan de Maltezers deden aan Paulus en de zijnen.
Hoewel ik de achterliggende gedachte van een vraag als "kun je daar God ontmoeten?" probeer te begrijpen, ervaar ik groeiende mate weerstand tegen het gebruik ervan. Omdat er ongemerkt met twee maten wordt gemeten. Dan zou ik, bij wijze van spreken, ook geen supermarkt meer kunnen binnengaan om daar mijn boodschappen te doen, want of dát nou een plaats is om God te ontmoeten...?! Het is bekend dat prof. dr. A. A. van Ruler zondagmiddag op het voetbalveld was te vinden (voor de Catechismuspreek) en zelfs sprak van heiliging. Zó ver wil ik niet gaan, maar een kern van waarheidservaring kan ik in deze gedachte niet ontkennen.
Misschien moet de vraag over "God kunnen ontmoeten" anders geformuleerd worden. "Als je van de live-uitzending terugkomt, kun je God dan ook blijmoedig en eerlijk, met een open hart danken voor het genoegen, dat je ervaren hebt, zonder gewetensnood of schuldgevoel tegenover jezelf, God en je ouders?" Kortom: Sta je zelf ook in de christelijke vrijheid?
Wat sport betreft (en dat niet alleen) zijn ook binnen onze gezindte de meningen behoorlijk divers. Het is opmerkelijk dat de apostelen heel goed op de hoogte zijn van het gebeuren in de sportarena en op het sportveld. Denk alleen al aan bepaalde voorbeelden die Paulus in zijn brieven gebruikt. Dat heeft hij niet van horen zeggen. Hij was er zeer goed van op de hoogte. "Ik jaag het doelwit na (sportterm)... ik heb de loop volbracht (sportterm)... ik heb de goede strijd gestreden (sportterm)...
Uiteraard geeft Paulus aan deze uitdrukkingen een geestelijke verdieping en verrijking met het oog op Christus en de gemeente, maar dat neemt niet weg dat hij ze voluit laat klinken binnen en vanuit een sportieve context. Niet ván deze wereld, maar er wel degelijk ín, en met beide benen op de grond.
Ik kan er niet omheen om ook een kritische noot te plaatsen ten aanzien van de verwording van de voetbalsport met alles wat erbij en omheen gebeurt. Van alle sporten is voetbal niet alleen de meest populaire, maar m.i. ook de meest verworden sport, waarbij trekjes van een zekere afgoderij en verdwazing niet zijn te ontkennen. Ik heb het niet over een balletje trappen met de kids op het veld achter ons huis, waar we met elkaar van kunnen genieten. Maar ik doel op een zekere sportverdwazing die zichtbaar wordt in bijvoorbeeld supportersrellen met inzet van ME en waterkanonnen, treinvernielingen, relletjes, steekpartijen tussen rivaliserende clubs. Ik denk aan bedragen van zes of meer cijfers waarmee spelers door clubs worden 'gekocht', wat mij toch een onuitgesproken vorm van slavernij of mensenhandel schijnt. Ik denk aan de mate van kleding, gedrag en consumptie, die bij bepaalde wedstrijden zulke extravagante vormen aanneemt, dat je je afvraagt wat nog normaal is, en waar het sportieve element is gebleven. Nog afgezien van de bejubeling van spelers, waarbij niet zelden woorden als "godenzonen" zijn gebruikt.
Terug naar jullie vraag ten aanzien van de live-uitzending Voetbal International:
1. Overleg eerlijk en open met je ouders en met elkaar door je te focussen op de vraag: a. wat jou beweegt en b. wat hén tegenstaat, wanneer jullie een live-debat willen bijwonen.
2. Wil je deze live-uitzending bijwonen enkel omdat je geen tv hebt? Of spelen andere motieven een rol? Zie dit met elkaar boven tafel te krijgen.
3. Wees in alles zuiver in je gemoed, en wees er tegelijk biddend en afhankelijk naar God toe mee bezig.
4. Wanneer je ouders voor jou het laatste woord in deze hebben naar het vijfde gebod (en het gaat niet door!), kun je hun mening dan ook sans rancune aanvaarden? Of zul je hun "nee" in je hart of hoofd met een verongelijkt hart nadragen?!
5. Wees in je gemoed ten volle verzekerd. Dankt God in alles.
Ds. M. F. van Binnendijk, Rotterdam
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M.F. van Binnendijk
- Geboortedatum:30-11-1963
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Stadskanaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Lees ook: het weblog 'Dominee in de bajes'
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Even serieus:
Jullie hier leven volgens mij in een compleet andere wereld dan dat ik doe. Prima geen probleem. Ik erger me wel aan een aantal zaken. Ik ben ook gelovig, zei het in een kerk die laagdrempelig is en eentje waar een ieder zich zal thuisvoelen.
Helaas woon ik in een dorp waarin de zwaar christelijke kerken elke vooruitgang in de tijd en vernieuwing tegengaan. Dit stuk hier is daar ook weer een voorbeeld van. Ik vind het heerlijk om tijdens mijn vakanties (bijvoorbeeld in het buitenland) op zondagmiddag in een winkelcentrumpje te lopen en ergens een biertje te nemen. We mogen toch wel genieten van het leven? Als ik dan weer terugkom dan denk ik elke keer weer. Hetgeen hier gebeurt is niet meer van deze tijd. De denkwijzes van groepen mensen als deze zijn stil blijven staan rond 1950.
In andere delen van het land (bijvoorbeeld het uiterste zuiden) gaan mensen eerst de kerk in en daarna gewoon gezellig met z'n allen wat drinken op een terrasje ofzo. Niks mis mee.
Zelfde met dit hele verhaal. Laat die jongens lekker naar VI gaan. Schaf een tv'tje aan. Niks mis mee. We leven op dit moment in 2012.
Ik snap die denkwijzes echt niet en het voelt beklemmend en benauwend. Het is nog grotendeels hypocriet want dezelfde mensen die op zondag niets mogen doen, zitten wel tot 02:00 in de kroeg. En laat die eerste twee uurtjes van deze dag nou ook zondag zijn. Ik zie het verschil niet.
Nu hoop ik dat de redactie dit laat staan en een open discussie mogelijk is, want ik snap echt werkelijk waar he-le-maal niets van deze denkwijze.
Er is maar één ding leidend: de Bijbel! Alles wat daarin beschreven staat is Gods eigen stem en daarmee absoluut waar! In de Bijbel staan heel veel dingen en in de Bijbel wordt heel nauwkeurig beschreven wat God wel en niet wil. En Gods wil is absoluut heilig en daar mag op geen enkele manier tegenin gegaan worden, omdat diezelfde God in diezelfde Bijbel met de vreselijkste straffen dreigt, wanneer tegen Zijn wil wordt ingegaan.
Als je deze God en deze Bijbel serieus neemt, kun je niet anders dan het van harte met Ds. Van Binnendijk eens zijn!
Maar ik heb nergens gelezen dat God het niet prima vind als ik op zondag lekker een biertje op een terrasje wil drinken? Ik denk dat het meer belangrijk is dat je de hele week gewoon laat zien in het dagelijks leven van elke dag laat zien in hoe jij met je medemens omgaat. Ik kan er gewoon niet bij dat er mensen om zijn die je veroordelen omdat jij op zondags ook gewoon lekker van je weekendje wil genieten. Ik heb dat nergens gelezen. Ik ben ook van mening dat je de Bijbel in de huidige tijd moet lezen en daar naar toe moet vertalen. Het is tenslotte 2012.
Net zo min als elke keer de veroordelingen met non argumenten dat er een vrouw predikant is in onze kerk. Wat een onzin is dat. Deze vrouw heeft toch ook haar papiertje gehaald op de hogeschool theologie.
De zondag is Gods heilige dag. Een rustdag. God verbied elke vorm van werken (behalve de werken der noodzakelijkheid). Dus werken op zondag in een café is tegen Gods wet. Dus dan kun je daar ook geen biertje gaan drinken. En inderdaad ook niet tot 's zondags 2.00u.
Je mag zeker genieten van het leven dat God geeft! Maar wij zijn allereerst geschapen om tot Gods eer te leven. Leef je leven in eeuwigheidslicht. Dus dan vraag je je bij alles of: 'Heere, wat wilt U dat wij doen zullen'? Leven met God aan je zij. En dan ben je een (gelukkige!) vreemdeling hier beneden.
En dat is niet beklemmend of benauwend! 'Uw liefdesdienst heeft mij nog nooit verdroten'.
Dat klopt niet vanuit de Bijbel. Wij hebben een nieuw hart nodig, bekering, wedergeboorte. Dát is belangrijk! Alles wat uit het geloof niet is, dat is zonde. Ook je 'goede werken' kunnen dan niet bestaan voor Gods aangezicht.
Ik neem je reactie heel serieus en daarom zal ik ook proberen heel serieus op je reactie in te gaan. Niet omdat ik het allemaal zo goed weet, maar wel omdat ik hoop dat je de Bijbel op de enige juiste manier zult gaan lezen. Jezelf voor de gek houden, is geen optie! God heeft zijn Woord gegeven en daar moeten we het mee doen. Als we onnauwkeurig de Bijbel lezen, is dat onze eigen schuld en we kunnen ons daardoor ontzettend vergissen.
Het is namelijk niet alleen belangrijk om de Bijbel te lezen, maar ook heel belangrijk om de Bijbel op de juiste manier te lezen. We hebben het niet zelf voor het zeggen hoe we de Bijbel moeten lezen. De Bijbel geeft daar namelijk zelf richtlijnen voor, die we moeten vasthouden.
Vanuit de Bijbel weten we dat alleen de wetten voor de offerdienst niet meer gelden. Die waren tijdgebonden. De andere wetten gelden onverkort en zeker de 10 geboden uit Exodus 20! De Heere Jezus heeft dat in het Nieuwe Testament duidelijk zelf gezegd!
Wat mij opvalt is dat je zegt: 'IK ben van mening'... Ik zou je willen oproepen om studie te maken van de Bijbel en niet alleen te geloven, maar je ook te bekeren! Het hoort bij elkaar. Het één kan niet zonder het ander. Buig voor God en voor Zijn Woord!
Ik snap het punt van laatgaan heel goed, als je in een omgeving woont waar geloof gemarginaliseerd is tot legitimatie om vooral te struikelen over de splinters van uiterlijkheden, die men ziet in andermans oog.
Wie zijn wij om te bepalen of een ander wel volgens de Bijbel leeft? Laat ik het zo zeggen: wie het meent te kunnen bepalen voor een ander, leeft zelf zeer zeker niet vanuit geloof.
Als je nooit een wedstrijd uit bv de eredivisie ziet hoe kan je dan fan zijn van profvoetbal? Maar goed, ik ga altijd uit van het goede in de mens!
Er zal wel een vloek uitgesproken worden bij de live-uitzending. (Zie bijvoorbeeld het filmpje dat gemaakt is bij de Bond tegen het vloeken: "wat zegt u dan als u uw hoofd stoot?" antwoord: "Au". haha) Ik kijk ook altijd graag en denk dat er ongeveer in elke aflevering wel een keer wordt gevloekt (wel afhankelijk van de gasten). Als je daar problemen mee hebt zou ik niet gaan. Het is ook zo potsierlijk om op dat moment hypocriet weg te lopen.
Het schijnt dat jij het allemaal zo goed weet. Hoe we de Bijbel moeten benaderen. Hoe we hem moeten lezen. Hoe we hem moeten uitleggen.
Alles is zeer persoongebonden.
Ik weet niet hoe oud de jongens zijn maar ik ben wel van mening dat er vroeg of laat een moment komt dat je eens tegen je ouders in gaat. Zeker, ze hebben het beste met je voor, maar je hoeft het niet altijd met ze eens te zijn. Als de jongens na het lezen van het antwoord van het pannellid, de reacties eronder en het gesprek van hun ouders denken: we willen tóch gaan. Laat ze dat dan lekker doen. Respect voor je ouders laat je (mijns inziens) ook blijken door je eigen beslissingen te nemen en daar vol achter te staan. En als deze weloverwogen en onderbouwd is hebben ze daar alleen maar meer respect voor.
Veel succes met jullie beslissing! Ik hoop dat jullie gaan en er veel plezier aan beleven.
