Vraag
Ik zit met een probleem. Ik heb een geweldige lieve vriend, maar ik twijfel verschrikkelijk of hij wel de ware is. Het is mijn eerste verkering (ik ben 26, hij 31) en ben enorm onzeker. Ik heb de diagnose gekregen dat ik depressief ben en loop daarom ook bij een psycholoog. Zij gaf mij het antwoord dat eerste relaties heel vaak stuklopen, omdat je niet weet wat je precies wilt. Bovendien... als ik zo twijfelde moest ik maar stoppen, want dan zit het niet goed. Hij blijft geduldig en wacht op mij en zegt dat hij weet dat wij bij elkaar horen. Dit is ook wat mijn omgeving zegt, dat wij zo goed bij elkaar passen! Ik heb het al tig keer uitgemaakt en elke keer ga ik verschrikkelijk huilen! Hij is ook niet-christelijk, wat ik erg moeilijk vind! Maar hij leest samen met mij de Bijbel en gaat mee naar de kerk en vind de verhalen prachtig! Ik bid elke keer om een teken, maar ik krijg het niet! Maar heb continu die negatieve gedachten en ben bang dat dat dus het teken is en dat wil ik niet, want ik hou van hem. Wat moet ik doen?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Bidden om een teken, maar de tekenen niet willen zien... Wat wil je van míj nog horen als je niet naar je vriend en naar je omgeving wilt luisteren? Volg je hart, dat lijkt me voldoende.
Waar baseert die psychologe haar ideeën op? Zóvele eerste relaties zijn geslaagde huwelijken geworden! Vraag maar eens na in je omgeving, dan zul je waarschijnlijk versteld staan!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zoals die van ondergetekende.
Geef het de tijd, en probeer je te focussen op positieve dingen.
Het is altijd spannend om iemand te leren kennen die misschien wel je levenspartner kan worden. Zelf ben ik ook zo'n twijfelaar. Probeer toch om die twijfels aan de kant te zetten en eerst maar eens te genieten van de tijd die je samen doorbrengt. Daar zal je toch geen spijt van krijgen, of het uiteindelijk tot een huwelijk leidt of dat het toch overgaat. Dus maak samen plezier en na verloop van tijd zul je wel merken of je naar elkaar toe groeit of niet.
(wat trouwens geen regel is! )
Maar volgens mij als je boven de 25 bent (en helemaal boven de 30) zit je er niet echt op te wachten om 'vrijblijvend' relaties aan te gaan omdat je nog niet helemaal weet wat je zoekt.
Dus zo raar is het dan helemaal niet om met je eerste relatie te trouwen!
Waar je denk ik meer naar moet kijken is of je wel wilt trouwen met een niet gelovige partner!
Wat wil je daarin?
Ben je misschien onbewust bang dat je als je de relatie zou verbreken nooit meer een nieuwe relatie zult krijgen?
