Derde miskraam

drs. A. Meijer / 3 reacties

08-05-2012, 12:31

Vraag

Sinds vandaag weet ik dat mijn derde miskraam eraan zit te komen. Zoals waarschijnlijk wel valt te begrijpen heb ik emotioneel een zware dreun gehad: eerst was er positief nieuws en nu is het weer negatief. Mijn man en ik hebben in de afgelopen periode drie miskramen te verwerken gekregen en vooral ik ben dusdanig murw dat het voor mij allemaal niet meer hoeft. Wat betreft kinderen/zwangerschap dan. Ik wil er maar gewoon mee stoppen, kennelijk is het krijgen van kinderen voor ons niet weggelegd. Mijn vraag aan een deskundige is, hoe groot de kans is dat het een keer wel goed gaat. De spanning en teleurstelling van nog meer miskramen kan ik niet meer aan vrees ik. Een andere vraag betreft welke onderzoeken nu nog mogelijk zijn. Volgens het ZH valt er bij ons niets meer te onderzoeken, maar uit internetinfo maak ik op dat vooral in het buitenland toch wel meer wordt onderzocht.

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vragenstelster,

Waarschijnlijk zat jij op het moment dat je de vraag stelde in een emotionele achtbaan. En misschien zit je dat nog wel. Althans, dat kan ik me goed voorstellen. Het is ook niet niks: drie miskramen meemaken. Dat drukt wel erg op je gemoed. Bij de vrouw komt het vaak nog harder aan dan bij de man. Ik kan me indenken dat je daarom schrijft dat het allemaal niet meer hoeft voor jou en dat je murw geslagen bent. Aan de andere kant begrijp ik ook dat de vraag vroeg of laat vanzelf weer opkomt of een volgende keer wel goed zal gaan en of er nog meer onderzoek nodig is.

Om met dat laatste te beginnen: daar kan ik weinig over zeggen. Ik weet niet welke onderzoeken gedaan zijn. Die vraag kun je het best aan de begeleidende arts voorleggen.

Het is helaas zo dat de kans op een miskraam toeneemt bij het hebben van een eerdere miskraam. Toch is na drie miskramen de kans dat het de volgende keer goed gaat altijd nog groter dan de kans dat het niet goed gaat. Maar voor jou, als individu, zijn kansen natuurlijk maar kansen. Je wilt graag een voldragen zwangerschap.

Veel sterkte in alles,
vriendelijke groet,
A. Meijer

drs. A. Meijer

drs. A. Meijer

  • Geboortedatum:
    14-12-1978
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Ouderkerk aan de Amstel
  • Status:
    Actief

Tags in dit artikel:

miskraamzwanger
3 reacties
vandijk
08-05-2012 / 16:47
Het volgende is geen advies maar meer ter info:

Wat ik eens van een collega meemaakte is:

enkele miskramen gehad, veel onderzoeken waaruit niets afwijkends naar voren kwam.
Wel had ze een slechte houding vanwege een verschil in lengte van haar benen.

Na bezoek aan een podoloog (niet vanwege de zwangerschap natuurlijk) en het aanmeten van steunzolen (geen grapje) is ze zwanger geraakt en kon ze deze zwangerschap voldragen.

Het is misschien toeval (voor zover je daarover in dezen kunt spreken), maar misschien was er een link met afluiting vaten door verkeerde houding, en daardoor onvoldoende voeding placenta/foetus oid?

Ben het nooit vergeten, collega heeft inmiddels meerdere kinderen. Maar vooral zou ik er moed uit putten, wat de arts al zei: de kans is groter dat je wel een kind krijgt dan dat het weer een miskraam wordt.

Sterkte ermee.
drj
09-05-2012 / 11:08
Beste vragenstelster,

Drie miskramen zijn natuurlijk heel belastend. Voor jou en ook voor je man en jullie relatie. Omdat het verdriet nog zo vers is, is het beter om geen definitieve beslissingen te nemen, totdat je wat meer afstand hebt. Miskramen zorgen voor veel verdriet en pijn. Je kunt je erg eenzaam voelen, vooral als je andere vrouwen met hun kinderen ziet. Kinderloosheid doet ook pijn, maar je kunt het een moeilijk met het ander afwegen.

Medisch gezien bestaat er na drie of meer miskramen een indicatie om verder te kijken of er een oorzaak gevonden kan worden. Daar hoort ook klinisch genetisch onderzoek bij, waar naar de erfelijkheid wordt gekeken.
De reden is, dat bij drie miskramen de kans iets groter is, dat er een erfelijke oorzaak kan worden gevonden. Dat betekent niet dat meerdere miskramen betekenen dat je ziek bent of er iets niet in orde is. Miskramen komen zo vaak voor, dat het meestal echt een kwestie is van pech.

Misschien weet je wel, dat de meeste zwangerschappen in een 'miskraam' eindigen, voordat de vrouw uberhaupt heeft gemerkt dat ze zwanger is. Als een zwangerschap mis gaat nadat je het al wist en nadat je misschien het kindje al op de echo gezien had, maakt dat het natuurlijk extra bitter. Juist dan is het zo goed, dat we weten bij wie we ons verdriet kunnen neerleggen, ook al blijft deze ervaring een wonde plek in je hart.

Dat er verder onderzoek gedaan KAN worden, betekent natuurlijk niet dat je verder onderzoek MOET doen. Dat is een afweging die jij en je man samen kunnen maken, eventueel met huisarts, verloskundige of ander behandelend arts. Aan de andere kant, kan het ook helpen als je weet dat er een oorzaak is, of juist dat alles zover bekend in orde is. Zeker als je zulke gedachten hebt, dat kinderen sowieso niet voor jou weggelegd zijn, kan het een overweging waard zijn wat meer zekerheid te zoeken. Bedenk daarbij, dat bij de meeste paren die meerdere miskramen hadden (85%) geen oorzaak wordt gevonden.
Het komt jammer genoeg voor dat mensen die gewoon gezond zijn op dit gebied, meerdere miskramen krijgen voordat ze een gezond kindje in hun armen kunnen houden.

Ik weet niet wat het ziekenhuis bij jullie onderzocht heeft, maar normaalgesproken vindt klinisch genetisch onderzoek pas plaats na drie miskramen. Meestal wordt dat gedaan aan een universitair ziekenhuis. Vraag het gerust na bij het ziekenhuis waar je onder behandeling bent.

Meer informatie vind je in deze folder:
http://www.nvog-documenten.nl/uploaded/docs/Habituele_abortus_05-11-2007.pdf

Als je er zelf niet uitkomt wat betreft je pijn en zoals je schrijft 'murw' zijn, blijf er dan niet alleen me lopen. Misschien ken je iemand die hetzelfde meegemaakt heeft of heb je wat aan lotgenotencontact (kijk ook maar eens op het internet). Als je merkt dat je geen plezier meer hebt in het leven en als je de toekomst ook na een paar maanden nog hopeloos inziet, ga dan alsjeblieft naar je huisarts om uit te sluiten dat er sprake is van een depressie, waarvoor je misschien op een andere manier moet worden geholpen.


Veel sterkte en Gods nabijheid wenst,

DrJ
Brinky
09-05-2012 / 12:37
Beste vragenstelster,

Af en toe lees ik mee hier, maar ik post eigenlijk nooit.
Toen ik jouw verhaal las, voelde ik me geroepen om te reageren. Je verhaal is namelijk heel herkenbaar, ook wij hebben drie miskramen meegemaakt.
Zeker als het zich zo vaak herhaalt, word je er moedeloos van. Iedere keer weer een teleurstelling, dat doet wat met je en met je relatie.
Ik kan geen antwoord geven op je vraag mbt verder onderzoeken, daar heb ik geen ervaring mee. Waarschijnlijk hebben jullie de standaard onderzoeken inmiddels wel ondergaan?
'k Heb wel ervaring met de onzekerheid en ááálle andere emoties die miskramen met zicht meebrengen. Het gevoel dat het allemaal niet meer zo nodig hoeft en dat het toch nooit zal lukken, is heel herkenbaar! Inmiddels weet ik echter ook dat het, zelfs na alle teleurstellingen, ook goed kan gaan. Ik ben nu namelijk 39 weken zwanger! Jij hebt hier persoonlijk niets aan, het verandert niets aan je situatie. Maar ik wilde je een positief verhaal toch niet onthouden. Het kán, echt!

Terug in de tijd

Voor mij is niet duidelijk hoe men over een zogenoemd onvoorwaardelijk aanbod kan praten binnen de Gereformeerde Gemeenten. Deze term impliceert immers dat gezegd wordt/kan worden: Er is genade voor u...
Geen reacties
08-05-2005
Ik heb een vraag over vergeving ontvangen en schoongewassen worden door het bloed van Jezus als Christen zijnde. Ik ben een jonge vrouw, opgevoed in een christelijk gezin. Ik heb in mijn leven als chr...
Geen reacties
08-05-2019
Wanneer is het nu eigenlijk verantwoord om te gaan trouwen? We hebben een jaar verkering maar willen heel snel trouwen. We zijn enorm naar elkaar toegegroeid in dat jaar, op zowel lichamelijk als psyc...
Geen reacties
08-05-2005
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering