Vraag
Ik wil graag een vraag stellen aan ds. R. van de Kamp. Ik ben nu al een behoorlijke tijd in contact met de refowereld en ger. gezindte en kom zodoende ook regelmatig onder de reformatorische prediking. Maar bepaalde zaken zijn voor mij erg onbegrijpelijk. Een hiervan is het volgende. Ik hoorde zondag in een preek zeggen dat het in Gods raad was besloten dat Judas de Heere Jezus verraden zou. Even later werd er gezegd dat Judas voor zijn verraad van het onschuldige bloed volkomen verantwoordelijk was. Maar als het allemaal besloten was, hoe kon Judas dan ooit hier onderuit? Je zou hier toch heel verkeerde gedachten bij krijgen, die je helemaal niet hebben wilt?! Iemand die ik ernaar vroeg zei, dat je je met deze dingen niet bezig moet houden, maar het wordt ons toch letterlijk zo voorgehouden?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Het is een moeilijk kwestie, die je aansnijdt. En aan de andere kant is het goed dat je dit doet. Judas moest de Heere Jezus verraden en toch deed hij het vrijwillig. Hoe zit dat?
Laat ik met een voorbeeld beginnen. Wij stappen samen in de auto. Jij rijdt. We gaan de snelweg op en de auto krijgt snelheid. Dan vraag ik je om eens een ruk aan het stuur te geven. Je zult dat niet willen doen, neem ik aan. Je denkt na over de consequenties en het lijkt je niet verstandig om het te doen.
Vervolgens wijs ik je op Gods voorzienigheid, waarin Hij alle dingen bestuurt. Als de HEERE het zo bestuurt, dat wij veilig aankomen, dan maakt het niets uit of je een ruk aan het stuur geeft. Dus je kunt doen wat je wilt. Als God heeft besloten dat we veilig aankomen, gebeurt dat. En als Hij het zo bestuurt dat wij een ongeluk krijgen, dan gaat het ook gebeuren. Zou je nu een ruk aan het stuur durven geven?
Ik denk, dat je het nog steeds niet durft. Dat heeft te maken met het feit, dat wij onze verantwoordelijkheid hebben. Wij moeten voorzichtig zijn, zodat er geen ongelukken gebeuren. En… we zijn afhankelijk. Daar hebben we geen moeite mee als we in een onbedachtzaam moment onze verantwoordelijkheid even vergaten en iets doms deden. Dan zeggen we: de HEERE heeft ons wonderlijk gespaard.
Nu weer naar Judas. Judas heeft zijn volle verantwoordelijkheid genomen. Hij wist niet dat het besloten was dat Hij de Heere Jezus moest verraden. Hij heeft vrijwillig gekozen om dat te doen. Pilatus had de macht om de Heere Jezus vrij te spreken. Onder de druk van het volk bezweek hij. Hij was verantwoordelijk en maakte zelf de keuze om naar het volk te luisteren. En wij weten dat God van eeuwigheid had besloten dat Pilatus de Heere Jezus zou overgeven om Hem te laten kruisigen.
Het gaat in het leven van de gelovigen om afhankelijkheid en verantwoordelijkheid. Als het goed is, is de gelovige verantwoordelijk in deze afhankelijkheid en afhankelijk in deze verantwoordelijkheid. Dus wij moeten de middelen gebruiken en tegelijk beseffen dat de HEERE de middelen moet zegenen. Dan gaat Zijn leiding voor ons leven. En juist dan mogen wij in afhankelijkheid onze verantwoordelijkheid nemen! Dat leven wens ik je van harte toe!
Met hartelijke groet en Gode bevolen,
Ds. R. van de Kamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. van de Kamp
- Geboortedatum:26-09-1960
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Putten
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik denk vaak: het één sluit het andere niet uit. Dat wij dat niet snappen ligt aan ons, niet aan God. Jezus zegt het zelf hè, de zoon des mensen moet wel lijden maar wee hem die hem verraden zal. God weet dat Judas Jezus verraden zal maar Judas is daar inderdaad ten volle zelf verantwoordelijk voor.
Naar aanleiding van Matheüs denk ik wel eens: vaak staat erbij dat Jezus iets doet of dat er iets gebeurd, OPDAT vervuld zou worden het woord van de profeet ... dat doet Jezus expres of God zet een gebeurtenis in gang. Bij de kindermoord staat het anders: TOEN werd vervuld het woord gesproken door ... Dat gebeurde wel onder Gods voorzienigheid maar Herodes zette dat toch echt zelf in gang.
Stel dat hij zou zeggen: Als God wil, dan krijg ik toch wel graan en een oogst. En hij zaait niet. Je begrijpt dat hij niets zal oogsten. Kan het nu zijn, dat als hij zaait, hij toch niet oogst? Dat zou kunnen, door teveel regen of te weinig. Maar dat is niet zíjn verantwoordelijkheid. Dat is: zaaien en al het werk wat er aan te doen is. Hij zaait en maait. God geeft de zon, de regen, de groei en de rijping. Of je eet niet, want God heeft de dag van je dood bepaald. Nee, God wil dat we eten enz.
