Eetstoornis

Ik ben een jongere (17) met een vraag. Ik heb een eetstoornis, inmiddels een paar jaar. Ik heb al hulp gehad, maar het is niet veranderd. Ik wil graag een kind van God zijn. Maar mijn eetstoornis staat voor mijn gevoel tussen Hem en mij in. Ik ben altijd met lijnen en m'n lichaam bezig, terwijl ik weet dat ik God hiermee verdriet doe omdat Hij me geschapen heeft en mijn lichaam een tempel van de Heilige Geest is. Ik vertel Hem wat ik voel en hoe ik mezelf zie. Maar ik merk dat mijn eetstoornis geen goede invloed op me heeft. Ik luister popmuziek tijdens het sporten, etc. Ik weet dat ik m'n eetstoornis zal moeten loslaten, maar ik kan dit niet, ook niet met hulp. Het is een web, een macht. Mischien wel duivels. Zo voelt het wel soms. Kan ook iemand met een eetstoornis een kind van God worden als dat je zo in de macht heeft en dit ook niet van God is?

Beste vriendin,

Bedankt voor je vraag waarin je vertelt van je eetstoornis en dat je daar maar niet van af kunt komen. En dat je je afvraagt of iemand met een eetstoornis wel een kind van God kan worden, als die stoornis hem of haar zo in zijn macht heeft.

Laat ik met dat laatste beginnen, want dat weegt je het zwaarst: Je wilt zo graag een kind van God zijn, maar je eetstoornis staat voor je gevoel tussen God en jou in, schrijf je. Ik denk, beste vriendin, dat je daar niet helemaal gelijk in hebt. Wel naar je gevoel, maar het gevoel is niet de juiste maatstaf. Dat is alleen wat de Bijbel ons voorhoudt. En de Bijbel zegt dat iemand die graag een kind van God wil zijn wel een geweldige strijd kan hebben tegen bepaalde zonde in zijn leven, maar dat dat niet betekent dat de Heere er voor hem of haar niet is.

Ik denk aan Paulus, in Romeinen 7:14-26, je zult het vast wel kennen. Paulus zegt daar dat hij "verkocht is onder de zonde" (vers 14), dat hij niet doet wat hij zou willen en wel doet wat hij haat (vers 15), dat er in hem geen goeds woont (vers 18) en dat hij het kwade, dat hij niet wil, doet (vers 18). Dat zijn allemaal heel uitgesproken woorden. Maar wat heel belangrijk is: Paulus wíl de zonde niet. Dat is namelijk een van de verschillen tussen een kind van God en geen kind van God: ze zijn allebei zondaren, maar de een loopt de zonde achterna, en de ander wordt door de zonde achterna gelópen.

Is dat laatste, als ik je vraag goed lees, met jou ook niet het geval? Je wilt de zonde (je eetstoornis) niet, maar de eetstoornis komt steeds weer op je af en dan verlies je zo vaak. Ik denk dat dat voor veel mensen, die oprecht in de Heere Jezus geloven, geldt. Voor de een is het misschien dat hij of zij rookt en daaraan verslaafd is, voor een andere bepaalde hartstochten of wellusten of jaloezie of een andere zonde. Lees maar eens welke werken van het vlees (zonden dus) Paulus allemaal opsomt in Galaten 5:19-21. Als jij, beste vriendin, eerlijk tegen de Heere kunt zeggen dat jij je eetstoornis en het altijd met je lichaam bezig zijn niet wilt, maar dat die eetstoornis en het altijd met je lichaam bezig zijn als het ware jou ‘wil’, dan hoeft dat geen verhindering te zijn om een kind van God te zijn.

Ik denk, om één voorbeeld te noemen, aan Simson (Richt.13-16). Wat een slordig leven leidde hij, tot bijna het laatst van zijn leven toe. Toch was hij een kind van God en wordt hij in Hebreeën 11:32 zelfs genoemd onder de geloofshelden. Zo zijn er allerlei kinderen van God: zwakke, lastige, beginnende, struikelende, zwakgelovige kinderen, enz. Wat zegt de Heidelbergse Catechismus: De allerheiligsten hebben maar een klein beginsel van de gehoorzaamheid aan God (antwoord 114). Nee, daar bedoel ik niet mee dat je in de zonde kunt blijven leven. Integendeel: "Zullen wij in de zonde blijven liggen? Dat zij verre", zegt Paulus (Romeinen 6:1-2). Denk nog eens aan zijn woorden dat hij de zonde niet wil (Rom. 7:15 en 18), dat hij de zonde zelfs  haat (vers 15). Hij heeft een geweldige strijd tegen de zonde. En toch een kind van God (vers 25-26). Vraag in je gebed de Heere om kracht, geef niet op, en zoek elke dag de vergevende genade van de Heere Jezus Christus, Die een Heiland wil zijn voor zondaren.

En nog: je moet heel beslist van je eetstoornis af moet, hoe eerder, hoe beter. Ik weet wel dat dat juist je strijd en zwakte is, maar toch moet het. En: niet alleen omdat het je geloof in de weg staat, maar ook omdat een eetstoornis gevaarlijk kan zijn. Eetstoornissen kunnen namelijk ernstige lichamelijke gevolgen hebben. Je schrijft dat je hulp hebt gehad maar dat dat geen verandering bij je bracht. Was dat professionele hulp, bijvoorbeeld van Gliagg De Poort of van een andere christelijke organisatie? En: weet je huisarts ervan. Dat is namelijk heel belangrijk Heb je een goede vriendin of vriend aan wie je je problemen kwijt kunt en die je kan proberen te helpen, want ook dat kan belangrijk zijn. Wat zou trouwens de oorzaak van je eetstoornis zijn? Ben je bijvoorbeeld heel perfectionistisch, dat alles perfect in orde moet zijn, je kamer, je kleding, je school, enz. Ben je, beste vriendin, erg gefocust op je lichaam: je wilt een mooi slank figuur, met precies de juiste maten. Je weet wel dat de reclame ons, vooral jonge meisjes, wijs wil maken dat dat zo ongeveer het belangrijkste in het leven is. Maar weet je wat belangrijk is? Dat je probeert tevreden, zelfs blij, te zijn met het lichaam dat God je gegeven heeft. Misschien vind je het gek, toch zeg ik het: Ga elke dag eens voor de spiegel staan, zeg: dat ben ik, zo ben ik geschapen, zo zie ik er uit, en lach tegen jezelf en aanvaard jezelf zoals je bent. En doe wat David deed. Hij was klein van gestalte, zijn vader vond hem eigenlijk maar niks, je zou bijna zeggen dat hij wat achtergesteld was (1 Sam. 16), maar hij zei tegen de Heere: Ik loof U omdat ik heel wonderlijk gemaakt ben (Psalm 139). Ook jij bent, beste vriendin, heel wonderlijk gemaakt, je bent, als ieder ander, uniek. En dat unieke mensje, dat je bent, wil God graag zien zoals Hij haar heeft geschapen.

Lees ook de antwoorden die ik op Refoweb gaf aan anderen die een eetstoornis hebben. Je vindt die antwoorden op "Eetstoornis en geestelijke strijd" en op "Anorexia".

Eetstoornissen komen soms ook voor bij jongens, maar het meest bij meisjes en jonge vrouwen. Ik ben er maar van uit gegaan dat jij een meisje bent. Daarom heb ik je "beste vriendin" genoemd. Of had ik het mis? In ieder geval hoop ik dat ik je wat geholpen hebt. God sterke je. Ga als een afhankelijk kind elke dag tot Hem.

Ds. H. Veldhuizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

• Geboortedatum:
  02-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wapenveld
• Status:
  Inactief

244 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven