Vraag
Na veel open en eerlijke gesprekken blijkt seksualiteit voor mijn man zijn grootste behoefte te zijn. Ik wist dat het belangrijk voor hem was, maar ik wist nog niet dat hij er weer helemaal opnieuw verliefd van wordt. Dat merk ik nu ook nu ik meer in zijn behoeftes wil tegemoetkomen. Dat geldt vooral bij orale seks. Probleem is dat ik vroeger misbruikt ben en er moeite mee heb. Het was verwerkt, ik was er overheen (na goede therapie) en we konden samen echt genieten. Na mijn laatste bevalling lijkt het wel of ik psychisch een stuk terug werd geplaatst. Opeens staat het me erg tegen. Vrijen op zich niet, maar wel oraal. Mijn man heeft eerlijk aangegeven dat hij het heel fijn zou vinden als ik dat (veel) vaker wil doen en tegelijkertijd voelt hij zich rot om dat te zeggen gezien mijn verleden. Ik wil graag mijn man behagen. Hoe dat mogelijk is, is me nu na onze gesprekken duidelijk (en voor mijn man ook, hoe hij mij kan behagen) maar ik voel me zo alsof ik zijn liefde moet kopen met mijn lichaam. Dat is geen eerlijke gedachte, want ook als ik nooit meer zou willen vrijen zou mijn man zielsveel van me blijven houden.We hebben jaren geleden uit nieuwsgierigheid een paar keer porno gekeken. Ik heb nog steeds last van die smerige beelden en voel me dan zo'n vieze vrouw als wij intiem zijn, alleen maar goed voor de seks. En ik heb een erg lieve en geduldige man. Hij geeft complimenten enzo, dus aan hem ligt het echt niet. Ik wil zo graag genieten zonder nare beelden en gevoelens! En waar ligt de grens? Is het egoïstisch dat ik aangeef maar een keer in de zoveel tijd orale seks te hebben?
Antwoord
Bij veel vrouwen die in hun jeugd misbruikt zijn, kan seksualiteit, ondanks een goede therapie, een kwetsbaar stukje in hun persoonlijkheid blijven. Regelmatig zie je dat als er ingrijpende gebeurtenissen in het leven plaatsvinden, de moeiten weer wat terug komen. Een bevalling kan zo'n ingrijpende gebeurtenis zijn, mede door de hormoonschommelingen, maar ook bijvoorbeeld het opnieuw geconfronteerd worden met misbruik bij iemand anders. Bij jou uit zich dat in het feit dat je een afkeer hebt gekregen van orale seks. Daarnaast komen de beelden uit pornografie weer boven met de gedachten dat je alleen maar goed bent voor de seks. Die gedachten worden mede in stand gehouden omdat seksualiteit voor je man zo'n belangrijk punt is, alsof hij zijn liefde bijna uitsluitend daarin kan geven en ontvangen. Je zegt in alle eerlijkheid dat dat voor een gedeelte ook aan jou ligt, dat je man ook van je zou houden als er nooit meer gevreeën werd.
Kan het zijn dat je te graag je man wilt behagen, maar daarin onvoldoende rekening houdt met je eigen grenzen? En je je schuldig of egoïstisch gaat voelen als je dan niet aan al zijn wensen kunt voldoen?
Ik ga er van uit dat we allemaal onze wensen en behoeftes hebben op veel gebieden in een relatie. En dat je op al deze gebieden er samen moet uitkomen wat voor elk haalbaar is en wat een goede tussenweg voor jullie samen is. En als dan de één een sterke afkeer heeft van orale seks, zal de ander daarin moeten berusten, er zijn nog zoveel andere mogelijkheden op het gebied van intimiteit en seksualiteit. Als je je min of meer gedwongen voelt tot orale seks wordt de weerzin alleen maar groter. Het is niet egoïstisch, ook omdat je aangeeft het wel eens in de zoveel tijd weer te willen proberen.
Drs. Joke Ronner-Wattel
Dit artikel is beantwoord door
drs. J(oke) Ronner-Wattel
- Geboortedatum:26-06-1960
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:-
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Joke Ronner is GZ-Psycholoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je moet je eigen grenzen niet overgaan. En je man moet je grenzen respecteren!
Orale seks is iets wat niet iedereen wil, sommigen vinden het geweldig, anderen doen het nooit! Het werkt averechts als je dingen doet, die je niet wilt...
Die beelden van die films die je niet kwijtraakt dat is heel lastig, het is begrijpelijk dat je er last van hebt. Misschien kun je hiervoor bidden? Sterkte met alles!
Ik wil zo graag genieten zonder nare beelden en gevoelens! En waar ligt de grens? Is het egoïstisch dat ik aangeef maar een keer in de zoveel tijd orale seks te hebben?
__________________________
Wat fijn, dat jij en je man zo open over seksualiteit, maar vooral ook over jullie gevoelens kunnen praten. Zoals je in je leven al hebt gemerkt veranderen gevoelens en voorliefdes in de loop van de tijd. Sommige omdat je daar bewust invloed op neemt en andere ongemerkt.
Nu je net een kind gekregen hebt, merk je dat sommige gevoelens over gebeurtenissen in het verleden sterker terugkomen. Dat is heel normaal. Door hormonen van zwangerschap, bevalling en borstvoeding ben je na het krijgen van een kind vaak gevoeliger dan daarvoor.
Het kan goed zijn je niet teveel vast te leggen in 'dit zijn mijn gevoelens en zo ben/blijf ik'. Het is goed dat je met je man over bepaalde dingen praat en dat hij je niet onder druk zet. Dan kunnen jullie samen, en ook samen met God, in verloop van jullie huwelijk jullie eigen manieren vinden hoe je met elkaar omgaat.
En dat hoeft niet te betekenen, dat je in elke fase van je huwelijk dezelfde wegen bewandelt.
Seksualiteit en intimiteit zijn door de Heere geschapen om jullie dicht en innig bij elkaar te brengen. Dit is iets dat je alleen met je man op deze liefdevolle manier deelt. Dat heeft niets te maken met beelden die je jaren geleden gezien hebt en dat weet je diep in je hart.
Je bent nu niet dezelfde persoon die je was toen je trouwde en ook niet dezelfde persoon die je was toen je nog geen moeder was en over een paar jaar zul je je weer ontwikkeld hebben. De Bijbel beschrijft, dat jullie vreugdedronken mogen worden van elkaar. En hoe jullie dat beleven, zal steeds anders zijn, omdat je verandert en met de loop van de jaren toeneemt in wijsheid en ook in liefde, zolang jullie samen, naast elkaar, de weg van jullie huwelijk gaan.
Gods zegen wenst jullie DrJ
uit ervaring weet ik dat het zo schadelijk is om dingen te doen die je niet echt wilt. Doe dat dan ook echt niet, zeker niet met jouw verleden. Je man is echt verdrietig als hij weet dat je het zo naar vindt. Hij zal er begrip voor hebben, zoals je al schrijft, omdat hij een goede man is, maar jij moet je eigen grenzen aan gaan geven. Doe alleen die dingen waar je je goed bij voelt. Dan wordt jullie leven samen nog veel mooier. God is erbij en jullie hebben alle drie verdriet als jij je naar voelt. Wees eerlijk, de waarheid zal je bevrijden.
Stuur die gedachtes aan die onreine beelden weg, zodra je ze hebt, in Jezus' naam. Uiteindelijk verdwijnen ze! Alles is overwonnen aan het kruis (tenzij er nog wettige grond is, maar dat is volgens mij niet zo bij jullie, als je alles beleden hebt, sta je heilig en rein voor de troon van onze Vader).
Succes met alles, het komt goed!
