Heerlijke oordeelsdag

ds. D.M. Elsman / 4 reacties

05-11-2011, 14:18

Vraag

Al enige tijd loop ik rond met een voor mij prangende vraag. Deze vraag betreft de verhouding tussen het volmaakt zijn en het zonde- en schuldbesef. De aanleiding hiervoor vormt datgene wat de Bijbel zegt over de oordeelsdag. Nu zijn er veel mensen die spreken over de oordeelsdag als een gebeurtenis die alle voorstellingsvermogen te boven gaat. Niettemin weiger ik hier genoeg mee te nemen, vermits de Bijbel spreekt over deze dag en God ons in Zijn Woord heeft geopenbaard dat die dag voor de uitverkorenen -de gelovigen- een gelukkige dag zal zijn. Hun schuld is immers betaald. Toch vind ik het verwarrend. Als Christus voor ons zal gestorven zijn, zal die dag heel de eeuwigheid voor ons gelukkig zijn. Maar hoe zit het dan met onze zonde en schuld? Als we sterven, gaan we God ontmoeten. Als we geoordeeld worden, zullen wij publiekelijk worden geoordeeld door de Allerhoogste. Toch vind ik het moeilijk te geloven dat dit voor de gelovigen een heerlijke dag zal zijn. Ik zeg het maar zoals het is. Hoe kan het voor ons heerlijk zijn en volmaakt als we dan ten volle en ten aanschouwen van een ieder rekenschap zullen afleggen van goed en kwaad? De gelovigen zullen dan toch in die wetenschap en staande tegenover de Wijsheid en Waarheid niet denken dat ze het goed hebben gedaan? Toch zou bij de wederkomst die volmaakte heerlijkheid moeten zijn aangebroken. De volkomen zaligheid begint toch niet pas na de oordeelsdag? Ik vind dus dat er een grote spanning zit tussen de schuldbelijdenis die wij dan moeten uitspreken over onszelf en ons leven en de volmaakte heerlijkheid van de eeuwige gelukzaligheid van het koninkrijk der hemelen. Die spanning zou ik graag opheffen, want het lijkt me toch niet goed zo te reizen naar de oordeelsdag. Zal die verschrikkelijke dag heerlijk en volkomen gelukkig zijn voor de gelovigen? Zal er nog schaamte zijn? Is schaamte geen teken van onvolmaaktheid en gebrek en zonde?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vraagsteller,

Bedankt voor je vraag; ik wil proberen wat met je mee te denken en op een rij te zetten: God schenkt in de belofte van het Evangelie Zijn wondere genade van de vergeving der zonden en het eeuwige leven reeds nu. Wie de belofte van het Evangelie met een waar geloof aanneemt, zíjn zijn zonden om de verdiensten van Christus vergeven, 2 Kor.5: 21: "Want Hem, Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem." De Heere Jezus Christus heeft Zichzelf in onze naam/plaats voor Zijn Vader gesteld om Diens toorn te stillen met volle genoegdoening, door Zichzelf aan het kruishout te offeren en Zijn dierbaar Bloed te vergieten tot reiniging van onze zonden. Door het ware geloof wordt de volkomen gerechtigheid van Christus ons toegerekend. Dit werk van de Heere Jezus Christus is zo vol(komen), dat wij in het geloof de verzekerdheid mogen ontvangen: "De schuld Uws volks hebt G’ uit Uw boek gedaan, ook ziet Gij geen van hunne zonden aan." 

In het klassieke Avondmaalsformulier klinkt de tweede vraag van het zelfonderzoek: "Onderzoeke een ieder zijn hart, of hij ook deze gewisse belofte van God gelooft, dat hem al zijn zonden alleen om het lijden en sterven van Jezus Christus vergeven zijn, en de volkomen gerechtigheid van Christus hem als zijn eigen toegerekend en geschonken is. In het daarop volgende gebed klinken de woorden: ons onze zonden nimmermeer toerekenende. Zie ook Zondag 26 (H.C.) over de Heilige Doop: dat ik zo zekerlijk met Zijn Bloed en Geest van de onreinheid mijner ziel, dat is van al mijn zonden, gewassen ben."

In het hier en nu valt de beslissing: of wij de belofte van het Evangelie door het geloof hebben aangenomen, of hebben verworpen. Wie gelooft, heeft het eeuwige leven; dit kan door de dood niet worden teniet gedaan. Maar wie niet in de Zoon gelooft, wie Hem ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem.

Hoe zal het zijn als wij sterven? Bij het sterven wordt de band tussen lichaam en ziel verbroken, en keert het lichaam tot stof, tot verbrijzeling weder. De ziel keert tot God, naar het eeuwig huis: de rechtvaardigen worden opgenomen in Gods zaligheid, maar zij die geen verzoening vonden, verkeren in de duisternis der ellende van Gods toorn, die een eeuwige gramschap is. Voor de gelovigen -allen die in Christus sterven- treedt dus de zaligheid terstond bij het sterven in als een bewuste zaligheid in de gemeenschap met God. Zo-ook de H.C. antw. 57: "Dat niet alleen mijn ziel na dit leven van stonden aan tot Christus, haar Hoofd, zal opgenomen worden (…)."

Maar de volle heerlijkheid wacht dan nog, en zal openbaar worden in de opstanding der doden. Dit zal geschieden bij de wederkomst van de Heere Jezus Christus: "Dat ook dit mijn vlees, door de kracht van Christus opgewekt zijnde, wederom met mijn ziel verenigd en aan het heerlijk lichaam van Christus gelijkvormig zal worden" (antw. 57). De Heere Jezus Christus zal wederkomen om te oordelen de levenden en de doden. Hij zal als Rechter rechtspreken. Dan zal Zijn oordeel niet meer verborgen, maar openbaar zijn, 2 Kor.5:10: "Want wij allen moeten geopenbaard worden voor den rechterstoel van Christus, opdat een iegelijk wegdrage, hetgeen door het lichaam geschiedt, naardat hij gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad." Onze werken zijn dan niet een verdienende oorzaak van de zaligheid -hoe zouden ze!- maar liefdewerken door het geloof, immers het geloof zonder de werken is dood (Jak.2).

Hopelijk kom je met dit antwoord wat verder. Tot slot nog een paar verzen uit Gods Woord: Rom. 8:38, 39: "Want ik ben verzekerd, dat noch dood, noch leven, (…) ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Heere. En Rom.14: 8: Want hetzij dat wij leven, wij leven den Heere; hetzij dat wij sterven, wij sterven den Heere. Hetzij dan dat wij leven, hetzij dat wij sterven, wij zijn des Heeren."

Van harte wens ik je Gods wijsheid toe, en Zijn liefde, welke is in Jezus Christus!

Ds. D. M. Elsman

ds. D.M. Elsman

ds. D.M. Elsman

  • Geboortedatum:
    16-04-1961
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Rijssen
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Bekijk ook:

Tags in dit artikel:

oordeelsdagwederkomst
4 reacties
MUS
06-11-2011 / 15:26
Voor de helderheid nog een paar opmerkingen:
- Gelovigen verwachten de wederkomst van Christus, waarbij hij verschijnt op de wolken om de gelovigen thuis te halen. (1 Thess. 4:13-16, de eerste opstanding)
- De oordeelsdag volgt daarna voor de ongelovigen (Openbaring 20, de tweede opstanding). Gelovigen komen namelijk niet meer in het oordeel! Zo is er dan nu geen veroordeling voor hen, die in Christus Jezus zijn (Rom. 8:1 NBG).

Wij (ik hoop dat jij er ook bij hoort) gelovigen zullen wel voor de rechterstoel van Christus verschijnen (2 Kor. 5:10) '...opdat een ieder wegdrage wat hij in zijn lichaam verricht heeft, naardat hij gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad.' Maar dat draagt meer het karakter van 'beoordelen' dan 'veroordelen'.

Onze zonden worden (dankzij het oordeel dat Jezus gedragen heeft) in de diepten der zee geworpen. (Micha 7:19). God gaat ze er (met eerbied gesproken) niet meer 'uitvissen'.

Lees het geweldige zegelied uit Romeinen 8!
dijna61
06-11-2011 / 20:09
Zonet deze tekst nog gelezen: Joh. 5:24 daar staat het volgende:
" Waarachtig, ik verzeker u: wie luistert naar wat ik zeg en hem gelooft die mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven; over hem wordt geen oordeel uitgesproken, hij is van de dood overgegaan naar het leven.
Lijkt me duidelijk!
janvanverweg
07-11-2011 / 04:26
waar heidenen God als rechter zullen ontmoeten zullen wij God als Vader tegenkomen.
Swimmie
07-11-2011 / 10:23
@janvanverweg: Ik ben ook een heiden, maar mag door het geloof in Jezus Christus toch God ontmoeten als mijn hemelse Vader.

Verder ben ik het helemaal met MUS eens. Het is goed om eens stil te staan wat onze beoordeling zal zijn. Ik bedoel: wat blijft er van onze werken over als God ze beoordeelt heeft? Lees 1 Kor. 3 : 11 - 15 eens door.
Daarom is het niet om het even wat we met ons leven doen!

Terug in de tijd

Als je veel aan iemand denkt en elke keer als je ergens heengaat denkt van: zal ik diegene tegenkomen? Ben je dan verliefd op die persoon?
Geen reacties
05-11-2007
Moet ik als moeder "amen" kunnen zeggen op wat staat in zondag 1 vraag en antwoord 1; oftewel,: moet ik weten dat mijn zonden vergeven zijn om mijn kind te kunnen laten dopen? De doop is toch een sacr...
1 reactie
05-11-2012
Ik ben na een aantal relaties die stuk zijn gegaan (waar twee vechten hebben ook twee schuld) opnieuw verliefd op mijn allereerste jeugdliefde. Ik kijk daar nu wel anders tegenaan, omdat ik nu drie ja...
Geen reacties
05-11-2007
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering