Scheiding en hertrouwen

Ik ben een aantal jaren geleden gescheiden. In mijn huwelijk van een jaar is er nooit daadwerkelijk gemeenschap geweest, door enerzijds onkunde van mijn kant, en anderzijds zeer afwijzend gedrag (op het terrein van seksualiteit) van haar. Ik heb besloten om vanwege deze reden te gaan scheiden van haar, om mezelf te behoeden voor misstappen, aangezien ik ook mijn gevoelens en behoeften heb. Was dit een bijbels gegronde reden om te scheiden, en mag ik eventueel weer hertrouwen? Ik heb namelijk weer een vriendin en we zouden erg graag willen trouwen. Alleen ik durf niet goed opnieuw te trouwen omdat ik bang ben dat Gods Woord dat niet goedkeurt. Wie kan mij hier een eerlijk bijbels antwoord op geven? Groet, jongen van 25.

Beste vraagsteller,

Laat ik beginnen met te schrijven dat ik het erg lastig vind om antwoord te geven op je vraag omdat ik je niet ken. Ik ken dus alleen maar jouw verhaal uit de ongeveer 125 woorden die je schrijft en het verhaal van de vrouw met wie je getrouwd bent geweest ken ik helemaal niet. Je vraagt om een eerlijk bijbels antwoord. Daar proef ik in dat je de bijbelse weg wilt gaan, een weg die een mens nooit in eigen kracht kan gaan. Het antwoord dat ik je ga geven zal dan ook niet het gemakkelijkste antwoord zijn, voor jou niet om te krijgen en voor mij niet om te geven. Maar om een echt goed en eerlijk antwoord te krijgen, kan je het beste met een pastor spreken die de situatie van jou, en de vrouw aan wie jij je ja-woord had gegeven, kent.

Mijn eerste reactie is een reactie op jouw leeftijd. Je bent 25 jaar en al enkele jaren geleden gescheiden. Dat betekent dat je de beslissing om te scheiden nam toen je hooguit 23 was, terwijl je op misschien 22-jarige leeftijd was getrouwd. Iets anders wat mij opvalt is dat je de beslissing om te scheiden na één jaar huwelijk al hebt genomen. Begrijp je dat dit bij mij een heleboel vragen oproept en dat ik het allemaal nogal wat vind?

De eerste vraag is: Heeft dit jonge stel ter voorbereiding op hun huwelijk wel genoeg begeleiding gehad. Heeft iemand hen verteld dat zij over seksualiteit ook moeten leren praten met elkaar? Kijk, het is gemakkelijk om met een beschuldigende vinger in de richting van twee gescheiden mensen te wijzen. (Het is overigens veel moeilijker om vast te stellen wie (de meeste) schuld heeft.) Maar ik denk dat ook de mensen om jullie heen, ik denk aan ouders en ambtsdragers, kerkelijke gemeenschap een verantwoordelijkheid hebben (gehad).

De tweede vraag is: Is er niet veel te snel besloten om te scheiden? Wanneer er problemen zijn met de gezamenlijke beleving van de seksualiteit –neem van mij aan dat jullie daar echt niet de enigen in zijn– is het allereerst zaak daar samen goed over te leren praten. Mocht je er samen niet uit komen, is het mogelijk om hierbij hulp te zoeken. Ik hoop ook dat er mensen om jullie heen zijn geweest die je in die richting hebben gestuurd. En dan vind ik een echtscheiding na één jaar van zulke jonge mensen ontzettend snel. Is hier niet te lichtvaardig gescheiden? Je schrijft dat je het gedaan hebt om jezelf te behoeden voor misstappen…. Maar je hebt hopelijk ook beseft dat je met een scheiding ook een flinke misstap kan maken. Je verbreekt immers een belofte, die voor het aangezicht van God aan die ene vrouw is gegeven.

Nu komen we bij je eigenlijke vraag. Je hebt een nieuwe vriendin en vraagt of het bijbels verantwoord is om opnieuw te trouwen. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik ook een beetje bang ben dat Gods Woord deze weg niet goedkeurt. Dat is in ieder geval zo, zolang de weg nog open staat naar de vrouw aan wie jij eens je ja-woord gaf. Je beloofde haar om een leven lang trouw te zijn, besef je wel heel goed wat je toen deed? Gods Woord wijst je de weg om naar haar terug te gaan. Wanneer die weg echt onmogelijk is (wanneer zij al weer getrouwd is) dan is er nog steeds sprake van schuld. Bij haar, maar ook bij jou denk ik. Die schuld zal voor de Heere moeten worden beleden. Je zult je voor God moeten verootmoedigen over wat er geworden is van je ja-woord. En niet alleen voor God denk ik, misschien moet je ook wel aan je ex-vrouw belijden dat er ook aan jouw kant wat mankeerde (onkunde schrijf je en misschien nog wel meer) en dat je daarom te vroeg de handdoek in de ring hebt gegooid. Wanneer er sprake is van een oprechte schuldbelijdenis, een onmogelijke weg terug, dan is er denk ik in de kerk ook ruimte voor verzoening. Op grond van de bijbelse leer van de verzoening, kan er dan opnieuw begonnen worden. Dan kan het niet de bedoeling zijn dat iemand zijn hele leven lang ongetrouwd blijft.  Maar zet deze stap alsjeblieft niet te snel. Dan moet wel heel duidelijk zijn dat:

1. De weg terug onmogelijk is.

2. Er sprake is van een oprechte schuldbelijdenis.

3. Er een geruime tijd overheen is gegaan (ik denk aan jaren ) zodat duidelijk zal zijn dat dit tweede huwelijk niet lichtvaardig wordt aangegaan en ook de pijn bij betrokkenen niet nog eens groter zal worden door een nieuw huwelijk.

Ik weet dat ik het met dit antwoord niet gemakkelijk voor je maak, maar ik heb een eerlijke bijbelse benadering willen geven. Ik wens je heel veel kracht van de Heere toe om Zijn weg te gaan. En nogmaals: zoek hulp bij een pastor die jouw situatie kent.

Een vriendelijke groet,
Ds. J. L. de Jong

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.L. de Jong

• Geboortedatum:
  25-11-1972
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Soest
• Status:
  Inactief

29 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven