Vraag
Een aloud knelpunt, maar voor ons zo actueel dat we herhaaldelijk vastlopen op een bepaald punt: evenwicht vinden tussen de verschillende behoeften tot gemeenschap van man en vrouw. Ik heb het idee dat mijn man vaker behoefte heeft, ook omdat het lichaam vraagt om ontlading. Zelf heb ik die behoefte veel minder en vind ik, zoals het bij vrouwen vaak werkt, mijn 'liefde' ook in gesprekken en lichamelijk contact zonder gemeenschap. Inmiddels groeit het wat scheef en voel ik weerstand opkomen bij pogingen van mijn man om gemeenschap te zoeken. De reactie van mijn man is dan dat hij denkt dat ik niet van hem houd, omdat ik niet zoveel behoefte heb aan gemeenschap (we spreken vast verschillende liefdestalen..). Ik ben me er echter ook wel van bewust dat ik als vrouw hem hierin wel tegemoet moet komen. Maar wat is een juist evenwicht? En wat kan een man zelf in deze situatie doen? Ik weet, dat wanneer mijn man zich niet kan ontladen, zijn 'spanning' ook ophoopt en hij gevoelig wordt voor zelfbevrediging of het kijken van porno. Ik begrijp dat het bij mannen zo kan werken, maar is er iets waarmee een evenwicht bereikt kan worden en vermeden kan worden dat mijn man zijn toevlucht zoekt in die dingen? Als zich zoiets voordoet, moet ik dat vaak zelf ook weer even verwerken voor ik hem weer kan accepteren in lichamelijk contact. Wanneer er een evenwicht kan zijn, verwacht ik dat ik dan zelf ook weer 'zin' krijg om initiatief te tonen, zonder steeds te denken: hij wil toch alleen maar gemeenschap/mijn lichaam en zonder me dan vervolgens 'gebruikt' te voelen. Hartelijk dank voor uw tijd.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Een heel helder herkenbaar verhaal waarin je duidelijk maakt dat er verschil is in seksueel verlangen tussen man en vrouw. Zoals je beschrijft en dat zullen vele vrouwen herkennen, zonder te willen generaliseren, zijn vrouwen vaak wat minder direct gericht op de seksuele daad. Zij kennen vaak, zoals je mooi beschrijft, meerdere liefdestalen waardoor aan het daadwerkelijk gemeenschap hebben minder frequent behoefte is. Het is dan ook belangrijk als dit verschil er is, er wederzijds respect bestaat hiervoor. Dat vraagt om open gesprek.
In jullie geval lijkt het alsof je echtgenoot slechts de eigen behoefte als maatgevend hanteert. Helaas legt hij het verschil uit als "niet houden van." Dat geeft frictie en over en weer spanning. Nu geef je ook aan dat je begrijpt dat hij vaker behoefte heeft en de oplopende spanningen er toe kunnen leiden dat hij gevoeliger wordt voor porno en masturbatie.
Gelukkig is te noemen dat deze mogelijke uitlaatklep bij jullie beiden bekend is en kennelijk wel gespreksonderwerp is. Je terechte vraag is dan ook hoe je het juiste midden kan houden in het omgaan met onderlinge seksualiteit. Het werkt verstorend als oplossingen worden gezocht buitenom het huwelijk. Maar daarmee is nog niet de vraag beantwoord hoe het anders kan waar beiden zich in gerespecteerd en gekend voelen. Ervan uit gaande dat je echtgenoot zelf zijn moeite en "noodoplossingen" met je heeft besproken, moet toch ook bespreekbaar kunnen zijn hoe dit verschil tussen man een vrouw hanteerbaar gemaakt kan worden. Dan is het echter wel nodig dat het verschil in verlangen door beiden geaccepteerd en gerespecteerd wordt en niet gezien wordt als "niet houden van."
Een uitlaatklep zoeken in porno is echt verstorend voor de huwelijksrelatie. Mogelijk is het verschil in verlangen en de oplopende spanningen hierdoor in te bedden in de huwelijksrelatie. Als er open gecommuniceerd kan worden over toenemende behoefte aan ontlading van je man en jij als vrouw hebt op dat moment geen verlangen, kan dit toch worden opgelost binnen de huwelijksrelatie? Ik ken christelijke echtparen die bij "grote nood" elkaar helpen door de echtgenoot bijvoorbeeld met de hand te bevredigen of toe te laten dat echtgenoot zichzelf met medeweten of in het bijzijn van zijn vrouw bevredigt. Dan wordt er een oplossing binnen het huwelijk gezocht en niet daarbuiten. Anderzijds dient ook de echtgenoot moeite te doen om zich te kunnen onthouden als zijn vrouw aan geeft wel aandacht, een knuffel en een goed gesprek te willen, maar op dat moment geen behoefte heeft aan seks.
Het is belangrijk als echtparen zich realiseren dat eten en drinken eerste levensbehoeften zijn, waar men niet zonder kan. Het hebben van seks is echter geen eerste levensbehoefte. Het is een door God gegeven prachtig middel om van elkaar te kunnen genieten en dat mag ook. Belangrijk is echter pas gemeenschap te hebben met elkaar als beiden dit ook daadwerkelijk willen.
Kees den Hamer,
Psychotherapeut/seksuoloog
Dit artikel is beantwoord door
C. den Hamer
- Geboortedatum:15-03-1953
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:Zwolle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Psychotherapeut/Seksuoloog NVVS, GGZ Cruciaal
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
gr Samanthi
(Achterkant van het boek)
Dit boek behandelt 21 vragen van vrouwen over seks. Gesprekken van vrouw tot vrouw. Intiem gaat over Gods gedachten over sexualiteit – en hoe we daar van mogen genieten. Intiem gaat er vanuit dat je gek bent op je echtgenoot, en dat je niets liever wilt dan dat jullie liefdesleven tot volle bloei komt. ‘Waar we ook kijken, overal gaat het over seks. Toch zijn er maar weinig plekken waar je als christen-echtgenote terecht kunt voor bijbelse, eerlijke informatie over dit gevoelige onderwerp, vanuit een vrouwelijk perspectief. Omdat hieraan toch veel behoefte is, hebben wij Intiem geschreven. We zouden het liefst, onder het genot van een kop thee of koffie, samen met jou praten over je vragen en bidden voor de dingen die je bezighouden. Maar omdat dat niet mogelijk is, hebben we God gevraagd of Hij bij je wil zijn als je dit boek leest. We hebben Hem ook gevraagd of Hij je het gevoel wil geven dat je daarin niet alleen samen met Hém bent, maar ook met twee goede vriendinnen die om je geven.’ wil vrouwen behulpzaam zijn zich te ontwikkelen tot een liefhebbende, sensuele echtgenote die in staat (én bereid!) is Gods mooiste geschenk voor het huwelijk op Zijn waarde te schatten.
Be blessed,
Mijn advies: praat hierover met jouw echtgenoot!! Wees eerlijk! Geef aan wat je wel en niet prettig vindt; neem meer tijd voor het voorspel en ga na het klaarkomen niet gelijk ieder weer terug naar de eigen zijde van het bed.
Porno is uit den boze! Het is net zo erg als overspel of misschien nog wel erger. Het geeft immers aan dat een menselijke relatie minder belangrijk dan sex.
Mijn vader heeft lang voor zijn overlijden een ingrijpende operatie ondergaan, waardoor hij niet langer sexueel actief kon zijn. De liefde tussen mijn vader en moeder is er niet minder op geworden!!!
Sex is een complement op de geestelijke liefde, niet andersom!
Ik dacht altijd dat het een forum was over geloofszaken.
Ik vind het nu meer een forum over sexuele problemen en erotiek.
Komen deze vragen hier echt voor omdat dit een refosite is?
Is het dan niet beter om veel van deze vragen te stellen bij de vluchtheuvel of eleos e.d.?
Ik ben echt niet preuts of afkerig op het gebied van sexualiteit en liefde, maar ik vind het toch dikwijls wel te ver gaan hoor...sorry
Tegelijkertijd denk ik dat beide partijen elkaar moeten proberen tegemoet te komen. Waarom vat zij het op als 'zich gebruikt voelen' wanneer hij seks wil? Ik kan me indenken dat dat ook voor hem enorm kwetsend kan zijn, juist wanneer hij seks ervaart als een uiting van liefde.
Een gesprek over de wederzijdse behoeften zou niet puur gericht moeten zijn op acceptatie van de man dat de vrouw minder wil; het zou moeten gaan over wat beiden voor gevoelens en verlangens hebben, en hoe je daar samen een weg in kunt vinden!
@ pompelmoen Deze man lijkt egoïstisch in zijn behoeften. Hij gebruikt het motief van liefde om gemeenschap af te dwingen, hierdoor kan de vrouw het gevoel krijgen dat ze gebruikt wordt. Vooral als hij daarnaast nog op een andere manier zijn behoeften probeert te bevredigen. Beiden moeten rekening houden met elkaars wensen en gevoelens. De man moet zelfbeheersing leren! Je trouwt als het goed is om elkaar gelukkig te maken en niet jezelf…
Als een vrouw liefst iedere dag stamppot eet en haar man maar 1 keer per 2 weken, kunnen ze misschien een compromis sluiten… De vrouw kookt iedere week een of twee keer stamppot en vraagt aan hem welke stamppot hij wil eten! Als de man liefst iedere dag gemeenschap heeft en de vrouw maar eens in de 2 weken, kan er ook een compromis gesloten worden! Bijvoorbeeld iedere week een of twee keer. De man kan dan ook vragen aan de vrouw wat zij daarbij fijn vindt. Dat is allemaal prima. Maar als die man iedere dag stamppot moet eten, krijgt hij er een afkeer van. Zo is dat ook met die vrouw als ze verplicht gemeenschap moet hebben. Ze krijgt een afkeer van haar man en/of seksualiteit. Liefde is rekening houden met elkaars behoeften en respecteren van elkaars grenzen!
Helemaal met je eens, hoor! Zo lang de wensen van beide partijen maar allebei serieus genomen worden. Wat voor hen écht de gulden middenweg is qua stamppotfrequentie, kunnen man en vrouw alleen maar met elkaar bepalen!
En zo geldt het ook qua seksuele behoeften, lijkt mij. Wees open en eerlijk jegens elkaar en probeer samen tot een compromis te komen, zonder bij voorbaat vast te houden aan normatieve opvattingen over wat normaal is.
