Vraag
Deze vraag is gericht aan ds. C. Harinck. In uw boek "Christus en de Christen" heeft u een gedeelte over de openbaring van de Middelaar geschreven. Nu heb ik een brandende vraag, omdat ik het boek erg waardevol en bijbels vind. Ook heb ik duidelijk gevoeld dat dit schriftuurlijk geschreven is. Nadat ik een periode onder ontzettende slagen van de wet heb gelopen en ik uiteindelijk als een verloren en rebellerende zondaar die nergens meer een weg zag, mocht stamelen voor de Heere: "O Heere, hoe moet het dan?", 'viel' er iets in mijn gedachten over wat onze dominee in de preken wel eens zegt: Dat er nu een moment in de eeuwigheid geweest is waar de Heere raad heeft gehouden. Vanaf dat moment, alsof er een sluier werd weggehaald, 'zag' ik opeens hoe het Hem behaagd had om Zijn Zoon te verbrijzelen en hoe Hij hierbij ook mij heeft heeft willen gedenken.
Dit was een kort moment. Heel veel strijd heb ik hier naderhand op gehad, dat ik geen tekst had gehad en me dus bedrogen had. Daar is wel een paar maand overheen gegaan voordat het overging, waarbij ik als het ware dag in dag uit geschopt en geslagen werd. Dat kwam doordat ik in de kerk, tijdens de bediening van het Heilig Avondmaal, dat moment nog weer eens terug kreeg toen de dominee daar de wijn inschonk en het brood brak. Nog weer later kwam het met Pasen onder de prediking nog eens terug, toen de dominee Christus gekruisigd voorspiegelde met de uitroep "Mij dorst!" Waarbij ik voor het eerst in mijn leven begreep dat Hij hier hoofdzakelijk doelde op Zijn dorst naar de gerechtigheid.
Maar het punt zit hier op vast. Ik heb geen tekst gehad en ook zat ik op dat eerste moment niet onder de verkondiging van Zijn Woord. Omdat u in uw boek ook aangaf dat de Heere eerst gaat spreken en Zich dan openbaart in Zijn spreken, werd ik helemaal ontzet. U bent geen oordelaar der harten, dat besef ik heel goed, maar kan het zijn dat als je nog nooit van zoiets gehoord hebt (ik was aangaande geestelijke zaken totaal onwetend, het enige wat ik wist was dat de Heere Mij niet kon vergeven, door over mijn schuld heen te stappen; verbazingwekkend hoe blind ik was) dat je je dan toch bedriegt? Dat de duivel dit dan gedaan heeft? Ik ben erg bang, maar ik wil u ook niet het gevoel geven u aan te vallen op uw boek, want ik vind het erg mooi en pastoraal.
Waar ik wel achterkom is dat ik, mede door veel onwetendheid, altijd erg gericht was op dat de Heere zou gaan spreken als met een stem (waar u ook een passage uit Comrie over heeft geschreven, van die man die dacht dat hij Christus letterlijk moest hebben gezien). Met iemand praten hierover doe ik wel eens en diegene geeft ook wel duidelijke richting, maar ik wil niet altijd zijn tijd vragen. Heb wel eens deze vraag aangegeven, maar toen vroeg hij: is het niet bijbels dan wat er gebeurd is? (deze vraag is me in liefde gesteld hoor, niet uit botheid).
Antwoord
Ik zal trachten je vraag te beantwoorden.
Allereerst moeten we eraan vasthouden, dat God Zich heeft geopenbaard in Zijn Woord. Jezus bad daarom voor Zijn gemeente: "Heilig ze in Uw waarheid, Uw Woord is de waarheid", Joh. 17:17. Verder moeten we voor ogen houden dat ons vestand is verduisterd, ons licht dus niet te vertrouwen is en Satan zoekt te misleiden. De opwekking om ons aan de Bijbel vast te houden is dus zeer legitiem en waar. God openbaart in Zijn Woord de weg der zaligheid en alles wat ons tot onze zaligheid nodig is. Denk aan art. 7 NGB. We leren Christus en de weg der zaligheid dus uit de Bijbel kennen. Vanwege ons verduisterd verstand hebben wij naast de Schrift de verlichting van de Heilige Geest nodig, zodat we belijden, dat Christus en de weg der zaligheid door het Woord van God en de verlichting van de Heilige Geest tot zaligheid gekend worden.
Nu gaat God met sommige mensen een bijzondere weg. Augustinus hoorde in al zijn strijd tegen zijn zondige vlees in de tuin een kinderstem, die sprak: "Neem en lees." Door middel van die kinderstem zocht hij de Bijbel op en sloeg hem open bij Rom. 13:13,14, waar we lezen: "Laat ons, als in de dag eerlijk wandelen, niet in brasserijen en dronkenschappen, niet in slaapkameren en ontuchtigheden, niet in twist en nijdigheid. Maar doet aan de Heere Jezus en verzorgt het vlees niet tot begeerlijkheden." Het werd zo krachtig op zijn hart gebracht, dat de grote omkeer en volldige breuk met de zonde daardoor een feit werd. Ik wijs je op Augustinus, omdat we hier met een betrouwbaar persoon te maken hebben en niet met iemand die geestelijk niet volwaardig is of op stemmen en gezichten afgaat. Wat echter wel steeds opvalt in gelijke gebeurtenissen, is, dat God deze bijzondere voorvallen gebruikt om mensen naar Zijn Woord te brengen. Het echte onderricht geschiedt door Woord en Geest.
En dan nu jouw geval. Ik ben blij dat je mijn boek leest. Niet omdat het 'mijn' boek is, maar omdat daarin op grond van de Schrift en de ervaring en mening van de beste theologen en godvrezende vromen een betrouwbare weg wordt gewezen.
De Heere gebruikt voor de zaligmakende kennis van Christus Zijn Woord, maar ook een boodschap, die op de Schrift is gegrond. De woorden van een dienaar kunnen en moeten het Woord van God nader verklaren en duidelijk maken. In dit opzicht is de gave van de uitleg belangrijk en maakt de Heere gebruik van de prediking. Onderwijs ontvangen, troost en kracht putten uit de prediking, is daarom voluit Bijbels.
Nu draagt Jezus maar één gewaad en dat is het gewaad van de Schrift. Hij is de Christus der Schriften. Maar de Heere kan de schriftuitleg en woorden die naar de Schrift heenwijzen ook als een gewaad gebruiken waarin Hij tot ons komt. Ik geloof dat Jezus Zich aan de kamerling getoond heeft in de verklarende woorden van Filippus. Door Filippus kwan hij tot de kennis Wie dat Lam was, dat ter slachting werd geleid. Ik hoop je hiermee geholpen te hebben.
De echtheid van de kennis die we van Christus hebben ontvangen blijkt vooal uit de vruchten. Indien Jezus Christus je boven alles dierbaar is geworden en je met afzien van alles je gehele zaligheid in Hem zoekt. Indien je begeert Hem te volgen, het kruis van het discipelschap te dragen en jezelf te verloochenen. Kortom, indien het waar is in je hart wat Petrus schrijft: "U dan die gelooft is Hij dierbaar." Indien dit zo is, zou ik mij maar niet te veel verdiepen over de vraag "hoe" Jezus in je hart is gekomen, maar liever met verwondering en vernedering bekennen dat hij met je hart is weggelopen.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het moment van "bekeering" kan beginnen bij het besef dat je God nodig hebt.
Het raakt mij zoals je als zondaar stammelend bad: "O Heere, hoe moet het dan?", omdat ik er herkenning in zie.
De kern, de roep die erin zit, van deze zin is denk ik: HEERE ik weet het niet meer, ik heb U nodig.... als een kloppen op de deur van God, doe mij open!!.. zal God een zondaar laten staan?
Dat is niet wat de Bijbel leert... er is HOOP.
Bid voordat je de Bijbel opent om het verstaanbare licht van de Heilige Geest, Hij zal niet spreken met een enkele tekst maar met hele Bijbelstukken.... het is namelijk het Woord van God... en het Woord van God is Waarheid.
Ikzelf ben ook lid van de Gergem. als je wilt kan je mijn e-mail opvragen om erover te praten(schrijven).
Het is juist zo eenvoudig dat het ook voor de kinderen niet te moeilijk is.
Matt.18:3 ... en wordt gelijk de kinderkens...
Matt.11:25 ... en hebt dezelve den kinderkens geopenbaard.
Het klink me een beetje in de oren alsof je bang bent dat je je kunt bedriegen door 'de kleine lettertjes' over het hoofd te zien.
Hand.16;31 En zij zeiden: Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden...
Rom.10:13 Want ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zal zalig worden.
Aan de vruchten kent men de boom en uiteraard volgen de vruchten op het geloof.
Je hebt niet eerst een appel en daarna de boom.
En het is ook niet de bedoeling dat we in de vruchten geloven en/of in wat we zelf meegemaakt, ervaren en gezien hebben.
We moeten helemaal afzien van onzelf en in Jezus geloven want de redding ligt buiten ons.
Anders zijn we net als iemand in het moeras, die eruit wil komen door zich aan zijn eigen haren op te trekken.
Niet teveel afvragen HOE Hij in je leven is gekomen, maar dankbaar erkennen DAT Hij in je leven is gekomen! Alle gemompel over toeleidende wegen, standen van genade etc: Vergeet het ajb heeeeeeel snel!
Ik lees dat Christus in de preek werd voorgespiegeld?
Predikanten moeten de mensen tot Christus leiden! Voorspiegelen alleen is zwaar onvoldoende.
Als je tijdens de diensten in je gemeente dit soort prediking hoort dan is het misschien tijd om een andere gemeente op te zoeken, waar het Evangelie zuiver(der) wordt gebracht...
En je kunt je inderdaad bedriegen. Neem dat alsjeblieft niet te lichtzinnig op. De Heere Jezus zegt Zelf in de Bergrede (Mattheus 7:14) want poort is eng en de weg is nauw die tot het leven leidt, en weinigen zijn er die dezelve vinden.
En natuurlijk moet je van jezelf af zien en op Jezus zien. Maar leef jij dagelijks op de toppen van je geloof? Dan kan het heel troostvol zijn als uit je leven blijkt, dat je toch een volgeling van Hem mag zijn. Niet om daar in te blijven steken, maar om voort te kunnen en in Hem gevonden te worden.
Als je gewoon, als een kind vertrouwd en gelooft wat Vader zegt is er helemaal geen probleem.
Maar er wordt liever een ingewikkeld systeem bedacht wat alleen toegangeklijk is voor de 'elite' en de 'gewome' mens kan alleen maar klagen dat hij/zij er niet bij kan.
In plaats dat hij/zij gelooft wat God in Zijn Woord zegt wordt er meer geloof gehecht aan sommige dominees en oudvaders en wat zij leren in hun systemen en schema's. (ik heb het niet over ds. Harinck)
En dat: 'een mens kan niet'... soms word ik daar zo moe van, vooral als dat al geleerd wordt nog voordat het evangelie komt, dan staat het bij voorbaat al achter slot en grendel.
Geen wonder dat een mens niet kan, de weg wordt geblokkeerd door zelfbedachte theorieën.
Als je die overboord gooit dan is de enige reden waarom een mens niet zou kunnen het ONGELOOF!!
De poort is eng en de weg nauw...ja ja, da's zeker waar, we zullen al onze eigen gedachten en systemen op moeten geven want die kunnen daar niet door.
En er zijn er maar weinig die dezelve vinden ... die Gods gedachten meer vertrouwen dan hun eigen, of die van hun favoriete dominee's en schrijvers.
Jes.55:8 Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE.
Ik weet dat je jezelf kunt bedriegen dat neem ik echt niet lichtzinnig op, maar als je je aan Gods Woord houdt en gelooft wat Hij zegt hoef je daar niet bang voor te zijn.
God wil helemaal niet dat we in angst en onzekerheid leven: 1Joh.5:13 Deze dingen heb ik geschreven aan u die gelooft in de Naam van de Zoon van God, opdat u weet dat u het eeuwige leven hebt en opdat u gelooft in de Naam van de Zoon van God.
En als bewijs van het geloof zijn er de vruchten: Gal.5:22. ...liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.
