Geadresseerden Petrusbrieven

Ik heb nog een verhelderingsvraag over het adres van de apostolische brieven. Met name over de brieven van Petrus. Petrus schreef die brieven aan de uitverkorenen naar de voorkennis van God en aan degenen die het geloof verkregen hebben door de rechtvaardigheid van onze God en Zaligmaker Jezus Christus. Paulus heeft het in de Efezebrief ook over deze uitverkorenen. Kun je zeggen dat de inhoud van deze brieven voor alle gemeenteleden is bestemd? Hoe moet ik dat nu zien? Hoe moet je de inhoud van zo'n brief nu bepreken aan de mensen die niet weten of ze uitverkoren zijn?

Ik beperk me tot de beide Petrusbrieven.

De eerste lezers van de beide Petrusbrieven worden in beide brieven aangesprokem als: uitverkorenen. Zoals Ef. 1:3vv. Naar de voorkennis van God en degenen die het geloof verkregen hebben door de rechtvaardigheid van onze God en Zaligmaker Jezus Christus. Tevens worden de geadresseerden angesproken als: vreemdeling die vertsrooid zijn in Klein-Azië (Pontus, Galatië, enz.)

Het gaat hier heel duidelijk om uitverkorenen in persoonlijke zin (= zij die door God uit de wereld geroepen zijn) en gelovigen (zij die door een oprecht geloof Christus toebehoren). Het zijn tevens: vreemdelingen (= door hun geloof en levenswandel onderscheiden van de wereld). Het zijn mensen met andere normen en waarden. Zij leven in "diaspora" (d.i. her en der verstrooid in Klein Azië). Daarmee zijn hier niet bedoeld: christenen van Joodse origine  in de Joodse joodse diaspora. Ze heten ook christenen (1 Petr. 4:16); ze zijn  van oorsprong heidenen. Zij worden opgeroepen om eerlijk te wandelen onder de heidenen en om te lijden om Christus wil. Zo de wederkomst des Heeren verwachtende.

Uit dit alles is duidelijk, dat hier christenen worden aangesproken (met een echt en levend geloof). Als we dit willen overbrengen naar de gemeente van vandaag, zullen we inderdaad moeten zeggen dat in deze brieven christenen worden aangesproken die leven in een oprecht geloof; zij worden opgeroepen tot levensheiliging en standvastigheid in het lijden. Dit ligt inderdaad wat anders dan bijv. in Paulus’ brieven aan Korinthe met hun nadruk op  collectivum van de gemeente. In de Petrusbrieven valt voluit het accent op de persoonlijke geloofskennis.

Als wij dit naar onze tijd willen uitleggen aan de gemeente, zullen wij moeten: 1. uitleggen wat het geloof en de verkiezing in persoonlijke zin inhouden; 2. oproepen tot zelfonderzoek en geloofsbeoefening ( hebt u kennis aan Christus en weet zich het in Hem uitverkoren?); hoe rijk is dat; hoe arm, als u dit mist: zoek toch met God verzoend te worden; 3. oproepen tot praktisch christendom: de betekenis van "vreemdelingschap" en "lijden".

Hoe rijk, dat de Schrift beide adresseringen kent (de gemeente als geheel en de gelovigen persoonlijk).

In onze uitleg richten we ons dus tot de kern van de gemeente (de gemeente als ware uitverkorenen). Maar laten we dat wel winnend en wervend doen; m.a.w. allen die daar nog buiten staan jaloers maken op dit leven in geloof en liefde.

Mag ik de vraagsteller (-ster) tenslotte verwijzen naar mijn website, sub: Bijbels-theologische kanttekeningen over: gemeente-zijn in het NT (gemeente-zijn in tweevoudigheden); lees vooral wat ik hier schreef over de gemeente als "congregatio" en als "coëtus"; ook art.27 en 29 van de NGB (het institituaire van het gemeente-zijn en het personele). Bij het laatste mag u vooral denken aan de adressering van de Petrusbrieven.

Uw ds. C. den Boer

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. den Boer

• Geboortedatum:
  20-04-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Inactief

241 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven