Stille tijd afbrokkelen

Ik begrijp het niet. Door genade mag ik weten Gods kind te zijn. Hij heeft mij getrokken met Zijn liefde. Ik mag in en door Hem leven. En ik ben de Heere zo oneindig dankbaar voor dat grote wonder. Dat zorgt dat ik heel dicht bij Hem wil leven, omdat ik weet dat buiten Hem geen rust te vinden is. Maar toch, ondanks dit, zie ik steeds weer opnieuw mijn stille tijd afbrokkelen. Mijn gebed wordt korter. Ik dwaal weer bij Hem weg; geef weer toe aan die zonden. Hoe kan dat toch? God belooft ons toch Zijn Geest? Waarom is er in mij geen kracht om dicht bij Hem te blijven? Waarom is dat verlangen er niet, iedere dag opnieuw, om Hem geen verdriet te doen door de zonden? Hoe kom ik aan Zijn Geest zodat ik hiermee om leer gaan?

Lieve vraagsteller, wat een problemen! Dat meen ik echt. Ik ken het uit mijn eigen leven. En weet je; de grote Paulus had er al mee te maken. Hij schrijft het gewoon open aan de gemeente in Rome, lees maar mee: “Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet. Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik. Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont. Zo vind ik dan deze wet in mij; als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt. Want ik heb een vermaak in de wet Gods, naar den inwendige mens; Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet van mijn gemoed, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is. Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere”. Rom. 7:18-25.

Herken je zijn worsteling? Altijd toch weer die oude mens. Ik hoorde vroeger eens een dominee in zijn preek zeggen: “O gezegende dag dat ik dit lichaam mag afleggen en dat ik niet meer hoef te zondigen.”

Het zijn sowieso niet de slechtste momenten in je leven als je last krijgt van je zondig bestaan. Het kan je ook dichter bij de Heere brengen. Ik vind het zelf altijd heel belangrijk om met mijn zondige aard naar de Heere Jezus te gaan. Hij strijkt je niet liefkozend over je bol: “O, dat is niet zo erg.” Nee! Hij vindt  het vreselijk als Zijn kinderen in de zonde vallen. Het probleem is vaak dat we als we ons zondig bestaan ervaren, dat we dan juist van de Heere vandaan gaan. Bang voor Hem? Bang voor straf?

We zijn toch geen heidenen? Onze God is de God van liefde voor verloren mensenkinderen. Zondige mensenkinderen. Die liefde is zo groot dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft tot behoud van mensen. Tot behoud van jou ook. Daarom kan ik je maar één raad geven: Zoek het bij de Heiland, Hij wacht op je met open armen. Je mag Hem heel je zondigheid belijden en Hij wil je Zijn Geest geven. Dat je gebed korter word, je gedachten wegdwalen hoort allemaal onder diezelfde noemer. De duivel probeert je dan in te fluisteren: “Jij bent helemaal geen kind van God. Dat zie je toch wel. Anders zou je toch zo niet zijn.” Maar hij heeft het mis. Gods kind is verlost en bevrijd van de straf op de zonde, maar hij ervaart nog dagelijks de macht van de zonde. Maar daar wil Jezus ook van bevrijden.

Vergelijk je probleem met een relatie in het mensenleven. Hoe bouw je een goeie relatie op? Door in contact te komen met elkaar, je intieme dingen aan elkaar toe te vertrouwen. Regelmatig elkaar opzoeken. Begrijp je. Datzelfde geldt voor onze relatie met Jezus. Zoek Hem op, vertel Hem alles. Belijd je zonden aan Hem (gebed). Bestudeer Zijn liefde, Zijn barmhartigheid, Zijn vergevingsgezindheid, Zijn liefde voor het verlorene (lezen in de Bijbel). Wat kan er een heerlijkheid in zijn als je dan Zijn vrede en liefde mag ervaren in je hart… zodat er een stille rust over je komt. Langs deze weg zal Hij je Zijn Geest geven en die zal meer en meer je hart verlichten.

Wees ook een trouw getuige van Hem. Dat doet je eigen geloof groeien. Dat maakt je sterker in je worsteling. Volhardt tot het einde en beërf de kroon der heerlijkheid. Wil je doorvragen doe het gerust.

Vriendelijke groeten,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

262 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven