Vraag
Ik heb eigenlijk een probleem. Wat ik nu ga zeggen, klinkt misschien wel heel raar, maar ik zit er serieus mee. Een voorbeeld: Iemand vraagt: "Hoe gaat het?". Een hele normale vraag en automatisch antwoord ik daar met "goed" op. Later denk ik: Gaat het nou wel echt goed? Het is namelijk zo dat ik het in het geestelijke nogal eens moeilijk vind en het eigenlijk slecht gaat. Dan word ik daar vreselijk bang door, want nu heb ik iets gezegd dat eigenlijk niet klopt. Dan lijkt het wel of iets in me zegt en me dwingt dat ik dan tegen die persoon moet gaan zeggen dat het eigenlijk niet goed gaat. En pas dan kan die zonde vergeven worden. Dus het komt er op neer dat ik iets zeg, of juist iets niet zeg, en me later afvraag of het wel klopt. Dan móét ik, lijkt het wel, tegen die persoon zeggen dat het eigenlijk niet waar was. Dat het anders of net iets anders was. Het lijkt wel een dwanggedachte. Hoe moet ik hier mee omgaan? Want God is rechtvaardig en moet de zonden straffen, dan probeer je toch zo weinig mogelijk zonden te doen? En als ik dan bij mezelf denk: God wil het ook vergeven als ik het niet tegen die persoon zeg, dan zegt iets in me: Ja, maar, dan heeft de Heere Jezus daarvoor dus geleden en is Hij daarvoor dus gestorven terwijl je het nog goed kunt maken. Ik heb dit zo vaak. En het gaat om de allerkleinste dingen. Kan het zijn dat dit van de duivel is, of is dit ook echt zo dat je het goed moet maken? Nog een ander voorbeeld: Met de klas wordt een avond georganiseerd. Iedereen komt, alleen ik niet. Iemand in de klas zegt: "Mevrouw, we hebben vanavond Sinterklaas met de hele klas." Maar, het was dus niet de hele klas, want ik kom niet. En dan zit ik daar weer helemaal over in, dat ik dan had moeten zeggen dat niet de hele klas komt, enz., enz. Het zijn zulke kleine dingen, moet ik me daar druk over maken? Natuurlijk probeer ik zulke situaties te ontlopen en gewoon de waarheid te vertellen, maar mag ik dan geloven dat de Heere deze zonden vergeven wil zonder dat ik naar die persoon ga om te vertellen dat het niet helemaal waar was? Ik weet het, het is iets raars. Maar ik zit er gewoon echt mee. En ik weet niet wat ik er mee moet. Ik heb het dan soms zo vreselijk benauwd, omdat ik het niet wil vertellen tegen die persoon, maar dan zegt iets in me dat het wel moet! Ik word daar zo moe van. Weet u wat ik daarmee aan moet?
Antwoord
Beste vriendin,
Je hebt een heel serieuze vraag gesteld, ook al zeg je dat je vraag misschien raar klinkt. Uit wat je schrijft maak ik op dat je een heel nauw geweten hebt en dat is beter dan een ruim geweten. Het gaat, schrijf je, om het al of niet precies de waarheid vertellen en daarbij noem je twee voorbeelden. Die voorbeelden zijn op zichzelf niet zo belangrijk, want je schrijft dat je het heel vaak hebt, zelfs met de allerkleinste dingen. Je hebt het er soms vreselijk benauwd mee en dan denk je: kan de Heere zo’n zonde wel vergeven zonder dat ik tegen de persoon gezegd hebt dat ik niet de precieze waarheid zei?
Laten we maar eens naar die twee voorbeelden kijken. Iemand vraagt: "Hoe gaat het?" en jouw antwoord is "Goed". Terwijl het, schrijf je, geestelijk eigenlijk niet goed gaat, maar slecht. Had je dat niet eerlijk moeten zeggen in plaats van "goed" te zeggen?
Nu, als ik eerlijk ben, zeg ik: Ik denk dat je geen onwaarheid hebt gezegd. De persoon die jou vroeg "Hoe gaat het?" bedoelde immers niet hoe het geestelijk met je gaat. Het was een heel normale vraag, schrijf je. Misschien verwachtte hij of zij niet eens antwoord, maar was het een zogenaamde "beleefdheidsvraag", waarop je heel gewoon zou kunnen reageren met "Dank je, en met jou?" Zo groeten mensen elkaar dikwijls. Tenzij die persoon echt bedoelde hoe het geestelijk met je gaat, maar uit je vraag maak ik op dat dat niet het geval was. Trouwens, beste vriendin, als je gezond bent en je hebt eten en drinken, kleding en een huis om in te wonen enz., zou je dan niet mogen antwoorden: "Goed"? Je kunt namelijk onderscheid maken tussen "geestelijk (of zaligmakend) goed" en "gewoon goed". Ik denk aan de Dordtse Leerregels die zich (in III/IV,3) heel zorgvuldig hebben uitgedrukt door te zeggen dat alle mensen onbekwaam zijn tot enig "zaligmakend" goed, wat nauwkeuriger is dan "tot enig goed", omdat de mens in zekere zin wel tot wat ("gewoon") goed in staat is. En om een bijbels voorbeeld te noemen: Ik denk aan de Sunamietische vrouw, die tegen de knecht van Elisa zegt: "Het is wel" (2 Kon. 4:26), terwijl het helemaal niet wèl is: haar zoon is gestorven en ze is bitter bedroefd (vs. 27). Daarmee bedoel ik te zeggen: Zonde is het wanneer je met opzet onwaarheid spreekt en daardoor een ander misleid en op een verkeerd spoor zet. Ik denk dat dat in jouw voorbeeld niet het geval is.
Je tweede voorbeeld: Je gaat niet naar een Sinterklaasavond van de hele klas. Maar, schrijf je, "het is niét de hele klas, want ik kom niet". Had je daarom niet moeten zeggen dat niet de hele klas komt? Beste vriendin, til je daar niet te zwaar aan? Misschien heb je gelijk en had je heel gewoon kunnen zeggen: "Nee, niet de hele klas, maar de hele klas min 1, want ík kom niet". Maar ik denk dat degene die tegen jou zei dat de hele klas komt, helemaal niet bedoeld: 100 procent iedereen, maar het woord "hele" gebruikt zoals we dat zo dikwijls doen als we zeggen: het hele land is in rep en roer, het hele dorp liep uit, enz. In zekere zin doet de Bijbel dat ook: "dat de gehele wereld beschreven zou worden" (Lukas 2:1; bedoeld is: de hele toenmalige wereld en daarvan de verantwoordelijke personen), "Zij gingen allen om beschreven te worden" (Lukas 2:3: er zullen heus wel mensen thuis gebleven zijn, zieken bijvoorbeeld of moeders met kleine kinderen. Lukas wil alleen zeggen dat het als het ware de hele wereld is). "Al het volk, antwoordende zei..." (Matth. 27:25; bedoeld zijn natuurlijk de mensen die voor het rechthuis staan, en dan bedoelt Matth: de grootste mogelijk meerderheid), "Zij zeiden allen" (Lukas 22:70, terwijl we in 23:51 lezen dat Jozef van Arimathea niet mee bewilligd had). Daarmee wil ik niet zeggen dat je het maar niet zo nauw moet nemen. Het is goed dat je tegenover iedereen eerlijk bent. Maar je moet wel steeds de juiste bedoeling van iemands vraag of woorden en de juiste situatie in ogenschouw nemen.
En er is nóg iets. Je schrijft dat je het in het geestelijke nogal eens moeilijk vind en het daarom eigenlijk slecht met je gaat. Moet ik daaruit opmaken, dat je geen geestelijke rust hebt en geen vrede met de Heere? Ik ken je niet, maar zou wat het Evangelie zegt, ook geen Evangelie voor jou kunnen zijn? Als je oprecht de Heere nodig hebt, zou Hij dan ook jou niet bedoelen als Hij zegt: "Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt"? (Matth. 11:28). Zou de Heere, wie met oprecht berouw met zijn of haar zonden tot Hem gaat, niet willen aanzien en lezen we niet dat de Heere gaarne vergevend is voor allen die Hem aanroepen? (Psalm 86:5).
Van harte hoop ik dat je in het bijzonder in deze Adventsdagen en, als God het geeft, straks met Kerst, persoonlijk mag zien op de gekomen Heere en Zaligmaker, van Wie Johannes schrijft dat Hij gekomen is voor de zonden van de gehele wereld. Zouden die woorden ook niet gelden voor jou, als je met een oprecht hart tot Hem gaat? Dat geeft zoveel vrede, eeuwige vrede. Dat wens ik je van harte toe.
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
EmeritusDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Onthoud 1 ding: Alleen het werk van Jezus Christus kan verzoening brengen met God, en dat door een eenvoudig komen tot Christus, hoe je ook bent.
In Hem is alle rechtvaardigmaking en Heiligmaking.
Wanneer je voor je gevoel na een bedreven zonde, gedachte, tekortkoming etc twijfelt of je iets moet zeggen, goed maken of recht zetten tegenover de naaste, laat het in eerste instantie bij De Heere. Met deze vaste grond en zekerheid, dat alle zonden vergeven zijn in het bloed van Het Lam. Zonden van verleden, heden en toekomst. Dat kan strijd opleveren!. Maar jouw goedmaken of jou belijden kan nooit geen grond zijn voor de zaligheid.
Terwijl de Heere wel vraagt dat we de zonden moeten belijden aan de naaste, wanneer dat nodig is. Maar hou je dan vast aan Jesaja 30:21.
Vraag aan de Heere Jezus of hij je wil leiden daarin. De dwanggedachten en de benauwdheid daarbij zijn of psychisch of het werk v/d duivel, De Heilige Geest werkt juist rustig en liefelijk en werkt altijd naar Christus toe.
Pleit op de belofte gegeven in de doop: Matt. 11:28 Komt tot Mij allen die vermoeid zijn, want Ik zal u rust geven. Ook in deze dingen.
Gods Zegen toegewenst!
Beste vragensteller, Geestelijke strijd vind voor een groot deel plaats in het hoofd! In de gedachten van een mens. Daar probeert de tegenpartij u te treffen, omdat u vanuit uw gedachten en bewustzijn handelt.
Daar wordt u AANGEKLAAGD over pietluttige en levensbedreigende zonden. Aangeklaagd waarbij er eigenlijk al gesuggereerd wordt dat u een nietsnut christen bent. Een mislukkeling die toch niet voor God kan staan. Dat je zonden veel te ellendig en te groot zijn. Dat je faalt en daarom niet een kind van God kan zijn. Daarom is Christen zijn, alleen maar geconfronteerd worden met ellende, terwijl er een wereld vol met geluk is.... wat ben ik eigenlijk een mislukte Christen...of een nep christen...
BREEK DAN MET DEZE LEUGEN GEDACHTEN - In JEZUS CHRITUS NAAM
Het klopt totaal niet en het is een vorm van aanklagerij die leidt naar eigen leed en verval!!!
Als je geen kind van God bent, weet ik uit ervaring dat alles rooskleurig je gedachten binnen komt. Er is geen strijdt. Je bent niet van gisteren, hebt een goed stel hersens en het pakt veelal uit zoals je in gedachten had. Het resultaat is dat de tegenpartij weet dat je verloren gaat en geeft daardoor nog meer rooskleurige gedachten en succes.
De keerzijde is dat als je een kind van God bent, je gelooft dat Jezus is gestorven voor jou zonden. Dat betekend dat je Hij je gereinigd heeft door zijn bloed. Dat je met en door Hem een plek hebt in zijn eeuwige koninkrijk.
Maar waarom moet je toch de hele dag, je ALS HET WARE verantwoorden voor je misstappen. Je weer rot voelen, je weer neerslag voelen etc tec etc.
OMDAT ER STRIJD PLAATS VINDT
Omdat een tegenpartij wil dat je geen productieve Christen bent. Maar een Nep Christen die ziek zwak en misselijk in elkaar zit, liefst in een hoekje of sterker dat je HEM niet leert kennen maar i.p.d.v. geniet van alle wereldse lust en welvaart. Wie weet kan hij je overhalen.
Gelukkig geeft Jezus Christus kracht en uitkomst en mag je breken met deze leugens en rookgordijnen, want wij hebben (bij de schepping) gezag van God gekregen over de aarde (genesis 2:3, ) De duivel heeft van nature, geen gezag want dat is hem ontnomen (Ezechiël 28:11-19) Echter door zonde maakt de duivel aanspraak op gezag. Mensen geven door zonde, hun eigen gezag, uit handen. Zonden maken dus, dat demonisch gezag mogelijk wordt.
Het Fundament van God om te regeren op Zijn Troon (regering) is gerechtigheid (psalm 98:14) Het fundament van satan om te regeren op zijn troon (regering) is ongerechtigheid. Om een einde te maken aan het recht om te regeren door satan (recht verkregen door zonden van mensen) is Jezus Christus gestorven aan het Kruis.
Hij heeft door het Kruis het fundament van satans troon (recht + regering) opgeblazen (hebreen 9:26) en alle recht afgenomen. Geef hem dat recht ook niet meer door ongeloof, want Jezus zei na de opstanding:
Mij is gegeven alle macht op Hemel en Aarde (math 28 :18)
De mens Jezus Christus heeft de macht weer teruggebracht voor de mens die in HEM gelooft. De macht is dus niet MEER aan Satan op aarde. De prins van de wereld verkrijgt zijn macht op een illegale wijze doordat mensen zonden begaan. Maar het is illegale macht!!!
Daarom als je zonden gewassen zijn door het bloed van de Here Jezus Christus, ben je vrij van satans illegale recht. Hij kan je hierop geen kwaad meer doen!
HIJ heeft alle macht en in Hem hebben WIJ macht gekregen om op alle slangen en schorpioenen te jagen. NIETS zal ons enig kwaad doen. Door het werk en geloof in Jezus Christus bestaat er MACHT en GLORIE.
Door 1 mens is de zonde gekomen (Eva) en door 1 mens zijn we weer verlost van deze zonde (Jezus Christus)
Beste vragensteller, Laat je dan niet meer AANKLAGEN.
Alleen al bij de eerste gedachte mag je denken dat je gereinigd bent door zijn bloed. Zeg maar gelijk. HEERE JEZUS ik heb deze gedachten weer, en u bent gestorven voor mijn zonden. Maak deze woorden en daden dan levend in mij en verlos mij van alle leugengedachten.
Door U ben ik vrijgekocht en bestaat er mijn strafblad meer. Leidt mij dan ook elke dag in uw rechterspoor. Heere Jezus sta mij bij en sterk mij door geloof in u.
Laat je niet leiden door een verstrooid traject. Leg het maar gelijk bij Hem neer. orgt dat je vrij bent. Dat alles is overgeleverd aan hem en dat Jij kan zeggen:
Heere wat wilt u nu dat ik ga doen?
Lees anders eens een boek, bijvoorbeeld: Wat dwang met je doet (christelijk boek). Wat ik nu ga zeggen vind je misschien 'niet kunnen' maar wat wij christenen vaak doen is de lijn van onze gedachten direct doortrekken naar God of de duivel. Probeer het niet zo moeilijk te maken voor jezelf (makkelijker gezegd dan gedaan!!). Dwanggedachten kunnen een biologische en/of psychische aard hebben namelijk. Onderzoek dat eens en je zult zien dat je meer rust krijgt, omdat je merkt dat God echt bij jou is! ;)
