Vraag
Naast mijn opleiding loop ik enkele dagen in de week stage bij een onchristelijke organisatie waar ik met kinderen werk. Ik heb er bewust voor gekozen om een jaar in een onchristelijke omgeving te werken omdat ik het idee had dat ik vrij gemakkelijk leefde in mijn eigen wereldje en dat het juist een taak is van een christen om in de wereld te staan. Tijdens mijn 'sollicitatiegesprek' is dit aan de orde gekomen en is mij duidelijk gemaakt dat binnen deze organisatie alle kinderen welkom zijn en dat alle godsdiensten gerespecteerd worden. Ik heb tijdens mijn werk veel contact met kinderen, maar ik vind het moeilijk dat ik in gesprekken met hen alle godsdiensten gelijk moet behandelen. Vanuit de organisatie gezien mag ik hen niet het christendom 'opdringen': ouders kiezen er bewust voor om hun kind naar deze organisatie te sturen. Anderzijds vind ik het heel erg moeilijk, en voel ik mij wel gedrongen om deze kinderen te vertellen over Jezus. Hoe moet ik hier mee omgaan? Wellicht kan iemand die te maken heeft met evangelisatie hier wat meer over zeggen. Alvast heel hartelijk bedankt voor uw antwoord.
Antwoord
Beste vragensteller,
Verwonder jezelf erover dat je je gedrongen voelt om kinderen te vertellen over de Heere Jezus! Wat een genade is dat, afkomstig en gewerkt door de Heere zelf. Wat is er helaas vaak een twijfel en bangheid in het leven van christenen als het gaat over het belijden van de naam en het werk van de Heere voor andere mensen. Hij is het zo waard om openlijk geëerd en gediend te worden. Wat schieten we dan toch vaak ontzettend tekort, ook als er genade in ons leven gewerkt is.
Ik herinner me een gezegde van iemand die zei dat hij veel met zijn nog jonge kinderen over de Heere sprak, maar dat er ook een tijd aanbrak dat het moeilijk of onmogelijk werd om hiermee verder te gaan (wellicht waren de kinderen het huis uit, of wilden ze niet meer luisteren) en dat deze persoon toen met de Heere over zijn kinderen begon te spreken. Dat doet me denken aan jouw situatie. Het wordt verboden om direct met de kinderen over de Heere Jezus te spreken omdat alle godsdiensten, volgens de regels en het inzicht van de organisatie, gelijk zijn. Dan is er toch een nog betere weg overgebleven, namelijk door die kinderen 's avonds of 's morgens vroeg voor de Heere neer te leggen en Hem te vragen hun harten te openen. De Heere wil naar die gebeden luisteren! Hij zal het gebed van Zijn kinderen nooit, maar dan ook nooit, naast zich neer leggen, zolang zij overeenkomstig Zijn wil bidden.
Dan kun je overdag gewoon getrouw je werk doen en met een stille verborgen glimlach naar die kinderen en medewerkers kijken die, zonder dat zij het weten, elke dag voor onze machtige God in het gebed neergelegd worden. Laat zien dat je ze liefhebt en als ze vragen naar de oorsprong van die liefde, vertel het met eenvoudige woorden, dat er een God is die mensen opraapt uit hun lege en zondige bestaan en ze vervullen wil met Zijn genade en liefde! Maar leg het begin bij de Heere neer, elke dag opnieuw. Zijn daden zijn veel groter dan jouw en mijn woorden.
Veel zegen toegewenst,
Raymond Warnaar
Evangelist Latijns Amerika
Dit artikel is beantwoord door
ir. Raymond H. Warnaar
- Geboortedatum:17-08-1968
- Kerkelijke gezindte:ICF (zendingsgemeente CGK)
- Woon/standplaats:Apeldoorn
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Directeur NET Foundation (wereldwijd voorgangers toerusten), toeruster/spreker, voormalig evangelist in Latijns-Amerika en ouderling ICF Apeldoorn.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 Petrus 3:1 daar gaat het over zonder woorden door je wandel hen te winnen voor Jezus.
Maar ik geef wel eerlijk antwoord als kinderen mij iets vragen! Toen een kind mij vroeg wie alles gemaakt heeft, zei ik dat God dat gedaan heeft. De volgende vraag was: En wie heeft God dan gemaakt??? En pas, zomaar ineens uit het niets, vroeg een kind: Schijnt de zon ook in de hemel? Dan ga ik er niet omheen draaien maar geef ik een bijbels antwoord zonder het er dik bovenop te leggen.
Daarnaast heb ik in de boekenkast een kinderbijbel liggen, waar kinderen zelf in mogen bladeren. Met Kerst en Pasen lees ik er uit voor. Directie vindt dit prima omdat ze vinden dat kennis van de feestdagen bij de algemene vorming hoort. Ik vertel dan wel alleen de feiten en bv niet dat Jezus voor onze zonden is gestorven. Dat vind ik onder evangelisatie vallen en dat kan niet op een openbare school.
Daarnaast kun je wel christelijke waarden als bv vergeving aan bod laten komen door de manier waarop je je opstelt naar anderen, door een voorbeeld te zijn en het inderdaad "voor te leven."
Er zijn genoeg mensen nodig om de blijde boodschap aan kinderen te vertellen.
Jammer dat er gelijk een paar negatieve reacties naar vraagstelster toe komen.
