Zwangerschap en negatieve gedachten

A. Kwakernaak / 10 reacties

20-07-2010, 16:26

Vraag

Ik ben zwanger en heb heel veel last van dwanggedachten. Hierdoor voel ik me depressief en erg eenzaam. Ik hoor toch eigenlijk te genieten? Ik weet niet meer wat ik nu moet doen. Zijn hier ook medicijnen voor die je in de zwangerschap mag gebruiken? Ik heb contact gehad met een therapeut, maar daar kan ik over twee weken pas terecht. Ik word wanhopig van deze situatie! Komt dit vaker voor en wat kan ik doen?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

In een zwangerschap zie je soms dat allerlei negatieve gedachten eerder boven komen. Dit komt meestal doordat je wat meer moe en/of labiel bent door alle hormoonschommelingen. Daarnaast is het ook een bovenkomen van gedachten, die je normaliter gemakkelijker zelf kunt corrigeren. Het beeld dat je moet genieten is vaak van de buitenwereld. Zwangeren zelf ervaren deze gevoelens niet altijd. Het is goed om hier met een therapeut over te spreken. met name als er sprake is van dwanggedachten.

Omdat ik natuurlijk niets weet van je voorgeschiedenis en je verdere achtergrond is het moeilijk om hier een pasklaar advies te geven. Er zijn inderdaad medicijnen, namelijk bepaalde antidepressiva, die je in een zwangerschap kunt gebruiken. Dit moet wel in nauw overleg met je huisarts. Hierbij zal dan altijd moeten worden overwogen wat op dat moment het zwaarste weegt. Namelijk je klachten en gedachten en daarnaast het ongeboren leven in jou. Kortom, maak een afspraak op het spreekuur van je huisarts en deze zal je hierin kunnen adviseren.

A. Kwakernaak

A. Kwakernaak

  • Geboortedatum:
    30-11-1999
  • Kerkelijke gezindte:
    Onbekend
  • Woon/standplaats:
    Moerkapelle
  • Status:
    Inactief
  • Bijzonderheden:

    huisarts

Tags in dit artikel:

medisch
10 reacties
Catherine
21-07-2010 / 10:01
Lieve vraagstelster, mijn 1e zwangerschap was verschrikkelijk. Ik voelde me down, moe, zag als een berg tegen de bevalling op. Had geeneens zin om een babykamer in te richten. Ik had ook dwanggedachten en dromen, dat ik de baby iets aan zou doen, hem in de steek zou laten, niet van hem zou kunnen houden. Ik kon en durfde er niet over te praten, tegen niemand. Jaren later heb ik pas tipjes van de sluier opgelicht. En je zag er zo goed en stralend uit, reageerde men verbaasd. Blijkbaar had ik dat goed verborgen. Wel kwam 2 maanden voor de bevalling aan het licht dat ik een zeer ernstige onontdekte ! bloedarmoede had. Op de 1e controle was het geprikt en uitstekend. Maar blijkbaar was het naderhand zo gekelderd, ik kreeg injecties en knapte idd iets op. Maar die gedachten bleven. Ik zocht maar veel afleiding. Maar van binnen bleef ik me eenzaam voelen. Ik was bang dat het bij volgende zwangerschappen weer zou gebeuren, maar niets van dat alles ! Ik was fit, vrolijk, geen rare gedachten. Dus, waar kwam het door ? Ik weet het niet. Misschien de bloedarmoede ? Hormonen ? Veel sterkte en probeer er over te praten met een deskundige. (verloskundige ?)
petra85
21-07-2010 / 10:34
Lieve vraagstelster, zoek direct hulp !
Je hoeft je er echt niet voor te schamen, al lijkt dat wel zo.
Je hoort van je omgeving meestal alleen de positieve verhalen de "roze wolk" dus.
Helaas was die wolk bij mij zwart, inkt zwart.
Ik heb ook via de huisarts hulp gekregen, ook medicijnen.
Sterkte !
Alphonsus
21-07-2010 / 14:48
@Petra,

Speelde hier een hormonenkwestie een rol?
Roos18
21-07-2010 / 15:53
@Vragensteller

Een vriendin van mij is ook voor de 1e keer zwanger en heeft dezelfde klachten als jou. Ik weet niet wat jou voorgeschiedenis is, of je het eerder hebt gehad etc. maar mijn vriendin igg helemaal niet. Ze is (was) juist altijd vrolijk. De gynaecoloog heeft toch echt gezegd dat het om hormonen gaat. Als je zwanger bent, ben je gewoon èèn hormoonbom, dit kan zich uitten in huilen, drang, schoonmaken, en in jou geval erg extreem; dwanggedachten en depr. zijn.
T schijnt dat als je bevallen bent dat het over gaat. Heb bij ons in het ziekenhuis ook regelmatig zulke patienten gezien die toen ze aan het bevallen waren zich nog depressief voelden en dachten; hoe kan ik daar ooit van gaan houden etc. Heel gek maar ze zeiden dat toen dat glibberige mensje op mn buik werd gelegd voelde ik een overweldigende liefde en geluk. Hopelijk gaat dit bij jou ook zo. Veel sterkte in alles en wijheid om goede keuzes te maken. Ik zou (ik hoop dat je arts dat ook is) heel erg terughoudend zijn in het voorschrijven van anti depressivia. Dit is echt een heel zwaar medicijn en hier kan je ook weer bijwerkingen van krijgen.
petra85
21-07-2010 / 16:17
Alphonsus:
Onder andere hormonen.
jettie
21-07-2010 / 21:49
hoi vragensteller.
zelf heb ik tijdens mijn eerste zwangerschap dit ook gehad. bij de tweede werd het nog erger. ik ben naar de huisarts geweest, die mij een lichte dosis anti depressiva voorschreef. het duurde ongeveer twee weken voor ik opknapte. daarna zag ik het veel beter zitten. na de bevalling het ik nog een paar maanden doorgslikt en daarna afgebouwd. zo kan het dus ook. ik zou er echt niet te lang mee blijven lopen. sterkte
Roos71
23-07-2010 / 21:26
Beste vragensteller,

Ik herken mezelf helemaal in jouw verhaal. Ik ben nu zelf 19 weken zwanger.
Toen ik wist dat ik zwanger was (na drie weken) moest ik van mijn huisarts accuut stoppen met medicijnen (ik slikte anti-deppressiva). Dit heb ik gedaan.
Een maand ging het nog goed en daarna kwam ik zo'n diep zwart gat terecht met enorm veel angsten. Kan ik het wel aan? Wat heb ik gedaan? Wil ik het kindje nog wel? Mijn huisarts wilde mij niet terugzetten op anti-deppressiva. Vervolgens heb ik via een psycholoog een verwijzing gekregen naar de poppoli van het Lucas ziekenhuis in Amsterdam. Hier is ook een website van.
Zij begeleiden zwangere vrouwen die anti-deppressiva nodig hebben of gebruiken. Je kunt hier je huisarts op wijzen, want mijn huisartsen wisten niet van het bestaan er van.
Uiteindelijk heeft mijn huisarts mij weer aan een anti-deppresiva gezet, een ander soort welke niet schadelijk is voor de vrucht. Het kindje blijft na de bevalling 24-48 uur ter observatie in het ziekenhuis i.v.m. evt. ontwenningsverschijnselen. Hier is maar 30 % kans op.
Deze anti-depressiva is mijn redding geweest. Ik gebruik het nu een maand. Ik heb geen angstgedachten meer maar rust en kan nu eindelijk na17-18 weken genieten van mijn zwangerschap. Nu heb ik een geschiedenis met anti-depressiva, maar ik weet ook van vrouwen die alleen een prenatale deppressie hebben. Ik zou zeggen, wijs je huisarts op de pop-poli. Er is nog veel onwetendheid op dit gebied. Als je dwanggedachten hebt, dus stress kan dit ook schadelijk zijn voor je kindje. Je kunt dan na de bevalling weer stoppen met de anti-deppressiva. En ik zou al eerder aan de bel trekken bij je huisarts en niet wachten tot je over twee weken bij een therapeut terecht kan. Bij mij is het geen goede inschatting geweest.

liefs, en sterkte Roos
jettie
27-07-2010 / 21:53
roos71
vreemd dat de huisarts je niet terugwilde zetten op anti depressiva. hij moet toch ook weten van andere vormen daar van. had je een hoop ellende gescheeld. ik heb het heel de zwangerschap gebruikt (paroxetine) . na de bevalling moest mijn soontje 48 uur blijven ter observatie. op een beetje slaperigheid na geen problemen gehad. over het algemeen zijn er geen problemen. veel sterkte nog met je zwangerschap
gdv
29-07-2010 / 09:46
Mag je ook borstvoeding geven met Paroxetine??
jettie
29-07-2010 / 21:21
borstvoeding geven mag wel. al kunnen er dan wel bijverschijnselen optreden. paroxetine komt maar in een heel kleine hoeveelheid in de borsvoeding.

Terug in de tijd

Aan iemand van de Gereformeerde Gemeenten. Ik ben een meisje van 18 jaar. Eén ding weet ik zeker en dat is dat ik onbekeerd ben. Als ik mezelf nauwkeurig onderzoek dan kom ik tot de conclusie dat er i...
3 reacties
20-07-2020
Na aanleiding van het antwoord dat ik kreeg op deze vraag, zal ik iets uitgebreider zijn. Ik ben blij met het antwoord dat u, dominee, wilde geven. Toch denk ik dat ik vollediger moet zijn, wilt u mij...
3 reacties
20-07-2012
De eerste vraag gaat over de offeranden die het volk Israël moesten brengen in de tabernakel/tempel. In de woestijn was dat qua reizen geen probleem, immers, de tabernakel was tamelijk dichtbij. Maa...
Geen reacties
20-07-2021
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering