Vraag
Ik heb het Prikkelbare Darm Syndroom, dat in tijden van stress en spanningen en bepaalde voedingsstoffen opspeelt. Mijn hele leven ben ik angstig, bang om duivelen of geesten te zien, bang voor occulte dingen. Ik ben bang voor mannen die onder mijn bed zouden liggen, ja, ik kijk nog elke avond onder mijn bed en achter de deur, terwijl ik getrouwd ben en al in de twintig ben. Mijn man maakt er een grapje van, maar hij maakt me niet belachelijk, iets wat vroeger door mijn familie wel vaak werd gedaan. Overal waar ik loop, laat ik een spoor van licht na, want ik haat het donker. Ik ben altijd bang. Niemand weet het, behalve mijn man. Als het Heilig Avondmaal gevierd wordt in onze kerk, ben ik meer bezig met de dingen van God. Ik heb soms zekerheid, maar soms ook totaal niet. In de periode dat ik meer met God bezig ben -ik lees en dank bewuster- word ik angstig; mijn darmen spelen op wat ervoor zorgt dat ik me echt ziek voel. Ik denk dan dat ik een ernstige ziekte heb, bijvoorbeeld darmkanker. Vervolgens ga ik malen... Ik zie tot in detail mijn begrafenis voor me op vijf verschillende manieren. Wat zal iedereen zeggen? Wie zorgt voor ons lieve kind en mijn man? Hyperventilatie is mij niet onbekend. Pas als ik wakker word, het licht is en mijn darmen weer rustig zijn, vergeet ik het. Tot ik weer ga bidden en lezen. Het is zelfs zo erg dat als ik bang ben (als ik bijvoorbeeld een heftig nieuwsbericht heb gelezen) dat het mij meer rust geeft als ik tv ga kijken, dan wanneer ik ga lezen of bidden. De duivel probeert mij van God af te trekken! Wat moet ik doen?! Ik zou zo graag willen dat Gods Woord mij echte rust kon geven. Ik geloof dat God in mij werkt, ik ben veranderd, er is een wonder gebeurd in mijn leven. Tegelijk ben ik ook heel bang voor de toekomst. Ik weet dat ik mijn leven in Zijn handen moet leggen, maar wat gaat er dan met mijn leven gebeuren? Dat vind ik zo eng! Misschien moet mijn man wel sterven, of ons kind, of ikzelf! Vreselijk. Ik zou zo graag zekerheid hebben over mijn leven en over mijn dood. Misschien verduidelijkt deze informatie: ik ben spontaan, vrolijk en expressief, maar ook ongeduldig en agressief. Vroeger ben ik een tijdje misbruikt. Ik ben een aantal jaren onder behandeling geweest van een kinesioloog. Toen hij over levende krachten in stenen begon, ben ik niet meer op consult geweest. Een voorbeeld: ik reed 's avonds naar de kerk en ineens overviel me weer een grote angst, alsof ik op dat moment zo dood neer kon vallen achter het stuur. Ik wilde naar huis terugrijden, maar mijn man zei dat ik naar de kerk moest gaan, omdat die angst van de duivel is en hij me met die angst van God en de kerk wil afhouden. Ik ben naar de kerk gegaan. Al psalmzingend werd ik rustiger en zelfs blij! De duivel had alle reden om te proberen mij dit te laten missen. Gelukkig is God machtiger! Mijn verlangen is groot om aan het Heilig Avondmaal te gaan. Wat denkt u, na het lezen van mijn verhaal? Ben ik psychisch gestoord? Labiel? Occult belast? Normaal? Misschien toch nog onbekeerd?
Antwoord
Beste vraagstelster,
Onze wereld en ons leven zitten erg ingewikkeld in elkaar en allerlei factoren kunnen een rol spelen in ons bestaan. Je noemt terecht veel zaken en het is van belang daar grondiger op in te gaan. Dit lukt echter niet via deze vragenrubriek.
Laat ik een paar zaken hier benoemen. In de beschrijving komt steeds weer het verschijnsel “angst” en “bangheid” naar voren. Dat kan voortvloeien uit allerlei zaken, zoals uit de opvoeding. Was daar een liefdevolle sfeer of juist niet? Waar en wanneer vond het misbruik plaats? Wanneer zijn de angsten ontstaan? Of zijn ze er altijd al geweest, voor zover je weet? Komt dit verschijnsel meer voor in de familie? Angst kan ook een gevolg zijn van occulte belasting. Zijn er in je jeugd contacten geweest met occulte zaken?
Er zijn diverse vormen kinesiologie, maar het lijkt me terecht dat je met de genoemde behandeling gestopt bent. Ik heb echter de indruk dat je daar hulp gezocht hebt vanwege eerdere problemen, zodat daar de oorzaak niet ligt.
Wat het geloof betreft leef je tussen hoop en vrees en heb je met allerlei aanvechtingen te maken. Het is mogelijk om hierop verder in te gaan, in het bijzonder hoe we ons mogen toevertrouwen aan Gods beloften op grond van het volbrachte werk van de Heere Jezus Christus. De manier waarop je met het geloof en het Avondmaal omgaat, is echter verweven met psychische reacties.
Je somt aan het eind diverse mogelijkheden op. Je bent blijkbaar oprecht op zoek en je hebt de moed allerlei zaken onder ogen te zien en te bespreken. Dat is heel belangrijk! Ik wil je adviseren om hulp te zoeken op twee terreinen: op pastoraal en op psychisch gebied. Hopelijk zijn er mensen in je omgeving met wie je deze zaken in vertrouwen door kunt spreken en die je kunnen adviseren. Dit kan leiden tot het beter omgaan met de verwarrende gedachten en gevoelens.
Wat je aan de orde stelt is moeilijk en het is niet mogelijk om met een simpel antwoord te komen. Het is veel beter als in gesprekken de genoemde zaken uitgediept worden.
In alles geldt: bid en werk! Bid om Gods leiding en ga op zoek naar de hulpverleners die je concreet verder kunnen helpen. Laat de duivel je niet weerhouden om het van de Heere te verwachten die mensen verandert, zodat ze niet bezorgd zijn over de dag van morgen (Matt. 6: 25-34).
Prof. dr. M. J. Paul
Dit artikel is beantwoord door
prof. dr. M.J. Paul
- Geboortedatum:13-03-1955
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Oegstgeest
- Status:Actief
Bijzonderheden:
-Eindredacteur Studiebijbel OT
-Senior docent Oude Testament (CHE)
-Deeltijd hoogleraar OT te Leuven (B)
-Directeur-bestuurder THGB
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik zou hier graag eens met je over door willen mailen als je daar behoefte aan hebt, evangelie@live.nl
Omdat ik dit niet in 1 reactie kan neerzetten voor je.
Hartelijke groet,
@vraagsteller: Hopelijk heb je wat aan zijn advies. Ik wil het advies om zowel iemand te zoeken die je kan helpen op pastoraal gebied, als op psychisch gebied, van harte onderstrepen. Pas op voor eenzijdigheid! Niet alles is te verklaren als occulte belasting, niet alles is te verklaren als psychische belasting. Om het nog ingewikkelder te maken; het kan elkaar ook heel goed overlappen.
Nogmaals; kijk uit voor een eenzijdige benadering.
Verdiep je in de volmaakte wet van de Geest des levens en haat de wet van zonde en dood.
Dit is naast een verstandelijk besluit vooral een zaak van het hart.
Naast de noodzakelijke hulp, zoals reeds verwoord, verootmoedig je diep voor Gods aangezicht. Vergeef diegenen die je kwaad berokkend hebben en draag hun (satanische) last niet langer met je mee.
Dat je het donker haat is goed te begrijpen want in het donker hebben zich misstanden afgespeeld die het licht niet kunnen verdragen.
Laat naast het natuurlijke licht ook het geestelijke licht tot je doordringen. Laat dat desnoods onder sterk geroep en geween plaatsvinden en zorg er vooral voor dat een of meerdere betrouwbare medestrijders bij je zijn en met je meebidden. Het gebed overnemen op het moment dat jij het niet meer kunt.
Geweldenaars grijpen ernaar zegt Gods woord.
Wees voorts blij met al het positieve in het leven (man, zoontje, etc.) en dank God onder alles.
Wanneer bij de angst een psychische zwakte meespeelt zijn er goede en juiste methoden voorhanden om je, naast het intense gebed, je leren om met die angst om te gaan.
Gods zegen toegewenst. Heb oprecht medelijden met je (in de goede betekenis van de uitdrukking).
Activeer je man om een burcht te zijn die om je heen staat. Zo hij dat nu al doet laat hem dat nog meer doen.
