Vraag
Ik heb een vraag aangaande de offers in het Oude Testament. Wanneer de priester een offer bracht, waren de zonden van de zondaar verzoend. Maar was deze zondaar dan ook direct geheel gerechtvaardigd voor God? Mag de zondaar dan door het offer weten dat hij/zij gered is van de eeuwige dood? Ik vroeg mij dit af bij het lezen over de offerdienst.
Verder wilde ik vragen of ook onze zonden vergeven kunnen worden (bijvoorbeeld van de afgelopen dag), zonder dat wij deel hebben aan de Heere Jezus Christus. Want wij bidden elke dag om de vergeving van onze zonden, maar mogen wij dan geloven dat onze zonden vergeven zijn en dat al onze schuld verzoend is of is dan niet al onze schuld verzoend?
Antwoord
Beste vragensteller,
Je stelt twee verschillende vragen, die toch duidelijk elkaar raken en overlappen. Een paar opmerkingen:
1. De schaduwendienst van de offers verwezen naar het (toen nog) te volbrengen werk van Jezus Christus. De mensen brachten hun offers en leefden uit de verzoening die daaruit voortvloeide. Echter, scherp bezien bracht het bloed van lam en bok zelf geen verzoening. Het is een verwijzing naar wat komen moest. De Heere zegt ook verschillende keren dat de offers in zichzelf Hem niet behagen. Nee, het te volbrengen werk van Zijn Zoon alleen brengt ware voldoening. Dat te volbrengen werk van Christus was eeuwig zeker. God is getrouw en almachtig, en daarom zal Hij altijd Zijn Raad volvoeren. De conclusie hieruit moet zijn, dat de offers in het Oude Testament zelf geen verzoening konden brengen, maar dat de verzoening lag in het te volbrengen werk van Christus. En omdat die volbrenging zo zeker was, was de verzoening ook werkelijkheid. De mensen in het Oude Testament waren werkelijk met God verzoend, als 'vooruitbetaling' op het te volbrengen werk van Christus.
2. Het volgende probleem gaat dieper. Elke dag bidden wij om vergeving, zo is dat ons geleerd, en dat is ook goed. Maar, de vraag “of onze zonden ook vergeven kunnen zijn zonder dat wij aan Christus verbonden zijn” moet negatief beantwoord worden. Er is geen vergeving buiten het volbrachte werk van Christus om. Iemand die geen deel heeft aan de Zoon van God, Zijn persoon en Zijn werk, kan vragen om vergeving, maar ontvangt die niet. Waarom niet? Wel, niet omdat God niet wil vergeven, maar omdat de biddende zondaar de verkeerde weg gaat. Met eerbied gesproken zou God kunnen zeggen: “als je verlangt naar vergeving, waarom vlucht je dan niet tot Mijn Zoon, Jezus Christus. Hij kan en wil je zonden vergeven!” Als ons Christus in Woord en Prediking wordt voorgehouden, en wij geloven niet en bekeren ons niet, dan is een gebed om vergeving een slag in de lucht. Wij hebben in het gebed om vergeving onze toevlucht te nemen tot Christus, en gelovend mogen we Hem omhelzen, wanneer wij vragen om vergeving van al onze zonden.
Vragensteller: de enige rust is te vinden waar wij rusten onder het Kruis van Jezus Christus.
Vriendelijke groeten,
Ds. A. Goedvree, Wezep
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Goedvree
- Geboortedatum:16-06-1970
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hellouw
- Status:Inactief
