Het is een bijbelse opdracht om open te staan voor kinderen tijdens het huwelijk...

Het is een bijbelse opdracht om open te staan voor kinderen tijdens het huwelijk. Houdt dit op wanneer je bijvoorbeeld al vier kinderen hebt gekregen? Wat mij betreft moeten we het krijgen van kinderen aan Gods leiding overlaten, daarin natuurlijk wel onze eigen verantwoordelijkheid behoudend, zodat de vrouw bijvoorbeeld na haar zwangerschap wel eerst kan herstellen. Maar mijn vriendin ziet het helemaal niet zitten om zoveel kinderen te krijgen. Wat moeten we doen?

Beste,

Je hebt helemaal gelijk dat het een bijbelse opdracht is om tijdens het huwelijk open te staan voor kinderen. God heeft niet voor niets tegen de eerste mensen, Adam en Eva, gezegd (zoals ook trouwens tegen zeedieren en de vogels (Gen. 1: 22)) “Weest vruchtbaar en wordt talrijk ...” (Gen.1:28). Je hebt ook helemaal dat wij ons daarin aan Gods leiding moeten toevertrouwen, maar zo geef je zelf al aan, dat gaat niet buiten onze verantwoordelijkheid. En daar zit ‘em precies de kneep, want wat betekent dat dan dat wij onze verantwoordelijkheid moeten nemen? Je geeft zelf het voorbeeld dat een vrouw moet kunnen herstellen na een zwangerschap, want meteen daarna opnieuw een zwangerschap zou misschien teveel vragen. Maar dat kan dus ook betekenen -als ik even in je redenering meega- dat wanneer zij het niet aankan om meer dan bijv. twee kinderen op te voeden, dat dat dan ook een goede reden is om af te zien van verdere zwangerschap?

Wat versta je onder Gods leiding? Is dat de natuur zijn gang laten gaan? En daarin als getrouwd man en vrouw gewoon in meegaan? Dat proef ik althans in wat je schrijft. Maar dat is Gods leiding niet. Je moet juist onderscheid maken tussen Gods schepping en Gods leiding.

In de schepping heeft God de wereld gegeven die is toegelegd op elkaar. Zo heeft Hij man en vrouw geschapen, die hij de opdracht meegeeft om vruchtbaar te zijn en talrijk te worden. Daaruit kunnen wij afleiden dat wij in het huwelijk open moeten staan voor kinderen, maar niet dat dat er zoveel mogelijk moeten zijn. Dit gebod moet je ook nadrukkelijk lezen in de omstandigheden waarin het is gesproken, in een “lege wereld”, waarin alleen de eerste twee mensen waren. “Talrijk” ziet op het bevolken van de nog lege wereld; en is niet alleen de opdracht geweest van Adam en Eva.

Dat is Gods schepping en de opdracht daaraan verbonden. Maar wat is dan Zijn leiding? Simpel gezegd: dat Hij daarin meegaat; dat is Zijn zegen. “Meegaan”, in dat meegaan zit het samengaan van menselijke verantwoordelijkheid (handelend vanuit Gods opdracht) èn Gods leiding, Zijn zegen. Je verantwoordelijkheid betekent ook, dat je moet meewegen wat je als gezin, als man en vrouw wel en niet aankan. Dus als je vriendin aangeeft iets niet te zien zitten, moet je dat serieus meewegen.

Moeilijkheid is echter dat je vaak niet van tevoren weet hoe de dingen precies zullen gaan. Krijg je gezonde kinderen, of juist kinderen die veel tobben met hun gezondheid; of kinderen die niet zo meegaand zijn? Van te voren denk je dat je de opvoeding wel aankunt, maar wat blijkt dat tegen te vallen. Of, je zag ergens enorm tegenop en het viel allemaal mee.

Daarom denk ik dat je niet teveel van te voren moet “plannen”. Niet alleen omdat je niet weet hoe de dingen gaan, maar vooral omdat je dan zo gemakkelijk vergeet dat God met je mee wil gaan, Zijn zegen, ook in moeilijke omstandigheden. Ik zou jullie willen adviseren om biddend open te staan voor de kinderzegen, en in vertrouwen af te wachten hoe de dingen lopen. Dan geloof ik dat je ook de wijsheid krijgt wat wel en niet verantwoord is in de gegeven omstandigheden. Gods zegen!

Ds. B. A. Belder

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B.A. Belder

• Geboortedatum:
  09-05-1972
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Brakel
• Status:
  Inactief

7 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven