Wij kerken in de PKN en hebben woorden met kennissen gehad. Zij komen sinds een ...

Wij kerken in de PKN en hebben woorden met kennissen gehad. Zij komen sinds een half jaar bij ons in de kerk. Wij kerken er circa tien jaar fijn. We hebben aan hen vergeving gevraagd, tot drie keer toe. Evenzoveel keren hebben we een gesprek gevraagd met hen. Geen antwoorden; niets. Achter onze rug om zijn ze naar de kerkenraad gestapt. Die belde dat ze onze kant van het verhaal wilden horen. Dat vonden we goed. We zeiden echter, liever niet voor de hele kerkenraad. Daar waren ze erg gepikeerd over, bleek later. Ze kwamen uiteindelijk op bezoek met z’n drieën. Mijn jongste dochter van 20 jaar zat er bij, maar na een paar nare opmerkingen van hun kant gingen ze weg, want ze wilden absoluut niet praten met onze dochter erbij. Wij wilden haar er graag bij omdat ze veel meebeleefd heeft van de hele gebeurtenis. Onze dochter was nog een kind, zeiden ze. Ze gaat nota bene binnenkort trouwen. We kregen de volgende dag een heel scherpe brief, waarbij we onder censuur werden gezet en werden geweerd van het Heilig Avondmaal. Ik heb veel gehuild. Ben er al twee weken verslagen onder. Hoe kun je onder censuur worden gezet als men nog de andere kant nog niet gehoord heeft? Hoort dat zo, is dat de gewone weg? En wat verder te doen? Het liefst gingen we naar een andere kerk, de HHK of anders. Maar in de brief stond ook: “We zullen, waar u denkt te gaan kerken, iedereen inlichten.” Waarom dit alles op deze wijze? Het is ons een raadsel. We willen graag een verzoeningsgesprek, want ik geloof dat de Heere dat van ons allen vraagt. Maar hoe? En onze dochter moet een afspraak maken voor een huwelijksdatum, etc. Hoe nu verder? Ze zou nu het liefst in de HHK trouwen of een ander kerkverband. Kan dat als je lid bent van de PKN? Kan iemand ons goede raad geven? Wij lijden allen hieronder.

Geachte familie,
 
Als ik reageer op uw hartenkreet dan is dat afgaande op uw summiere beschrijving van de gang van zaken. Mijn reactie is dan ook wat formeel. Verschil van mening, of een conflict dringt tot verzoening. U hebt daartoe herhaalde pogingen ondernomen. Dat is goed. Wat beweegt dan uw tegenpartij naar de kerkenraad te gaan? Zit daar een verhaal achter? De eerste reactie van de kerkenraad om u te horen is juist. Uw verzoek om met een deputatie te spreken is redelijk, zelfs wenselijk. Als uw dochter betrokken was bij het conflict, is zij gezien haar leeftijd (boven de 18 jaar), in redelijkheid volwassen gesprekspartner. De handelwijze van de kerkenraad kan niet. Weglopen, zonder nadere aankondiging een tuchtmaatregel, dreigementen, dit samen strijdt met de Schrift en ook met de kerkorde. Ordinantie 10 spreekt andere taal. De vraag is wat u wilt: alsnog uitnodigen tot een verzoenend gesprek of een brief dat u gezien de handelwijze van de kerkenraad overweegt de visitatie te raadplegen of bezwaar te maken bij de kerkelijke rechter.

Wat het huwelijk van uw dochter betreft spreekt u niet over de gevoelens en wensen van haar aanstaande echtgenoot. Nu neigen naar de HHK is in tegenspraak met uw lid zijn van de PKN. Dan ligt eerst overgaan meer voor de hand. Als rechtgeaarde hervormde binnen de PKN zou ik daar niet zo snel toe overgaan. Het vrijwaart u zeker niet van conflicten, leert ook de korte geschiedenis van de HHK.
 
Wenst u nader advies of uitleg dan ben ik bereid u te informeren.

U wijsheid toewensend,
Ds. B. J. van Vreeswijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B.J. van Vreeswijk

• Geboortedatum:
  23-08-1947
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Status:
  Inactief

87 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven