(...)Het maakt me soms moedeloos dat we nu anderhalf jaar verkering hebben en ik...

Ik zit er mee dat ik zo geweldig gesloten ben oven mijn innerlijk. Ik heb nou anderhalf jaar verkering en we zijn echt gek op elkaar. Maar ik kan niet praten over mijn innerlijk. Ik wil het wel, maar ik kan het niet! Als het heel persoonlijk tussen ons wordt, klap ik dicht. Soms na een poos kan ik wel praten, maar dan komen gelijk de tranen. Ik kan mijn innerlijk niet uiten. Ik zit hier mee, omdat ik juist wil dat we alles van elkaar weten en dat we over alles kunnen praten. Soms heb ik het helemaal in m’n hoofd wat ik wil zeggen en dan toch gaat het niet. Het maakt me soms moedeloos dat we nu anderhalf jaar verkering hebben en ik me nog steeds innerlijk niet kan openstellen voor hem. Hebt u misschien tips voor mij hoe ik me open kan stellen voor hem?

Je ziet gelukkig wel in dat het belangrijk is om je open te stellen voor elkaar zodat je elkaar ook echt leert kennen. De een heeft daar meer moeite mee dan de ander. Soms kun je het elkaar ook leren kennen doordat de een vragen stelt aan de ander. Zo kun je elkaar daarin ook helpen. Zou je het wel aan je vriend(in) durven te schrijven? Misschien dat dat helpt. Als je je gevoelens thuis op durft te schrijven, dan kun je er vervolgens alsnog samen over door praten. Misschien dat je het zo leert? Als dat allemaal niet lukt, dan zou ik echt professionele hulp inschakelen die jou durft leren praten over je gevoelens.   

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

---

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven