Worden wie je bent, in Christus

De Wittenberg (advertorial) / Geen reacties

04-11-2016, 12:49

“Ik ben Anne-Marieke de Ruiter, 20 jaar. Geboren en opgegroeid in Dirksland - op het eiland Goeree Overflakkee - onder de rook van Rotterdam. Hier heb ik mijn kindertijd en jeugd doorgebracht en in het weekend woon ik nog steeds bij mijn lieve ouders. Als jongste van het gezin – ik heb 2 broers en een zus - ga ik sinds een tijdje in de weekenden als ‘enigst kind’ door het leven. Best een hele verandering om toch een beetje ‘op kamers’ te wonen en door de weeks niet meer thuis te zijn."

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

"Van jongs af aan ben ik met de Bijbel grootgebracht en binnen een gelovig gezin opgegroeid. Qua school en vrienden ben ik steeds met het geloof in aanraking gekomen. Heel wat jaren ging ik onder andere naar de zondagsschool en club van de kerk, ook heb ik catechisatie gevolgd en afgelopen jaar heb ik belijdenis gedaan. Verder ga ik naar de jeugdvereniging van mijn kerk, de Hersteld Hervormde Gemeente van Middelharnis/Sommelsdijk. Ik vind het heerlijk om met deze grote groep jongeren echt meer te hebben dan alleen een gezellige avond. We hebben goede gesprekken over hoe we in het leven en in het geloof staan, we zijn er voor elkaar in vreugde en verdriet, bespreken de preek en zingen samen. We gaan ook graag naar de jongerenavonden van ‘Jij daar’.

Ik weet nog goed dat ik eigenlijk pas in 2010 - ik was toen 14 - meer met het geloof heb gekregen. Op een vakantie in Oostenrijk werd ik zo enorm geraakt door Gods grootheid en macht in de natuur en ik was helemaal overdonderd en verwonderd van wie Hij is. Tijdens deze vakantie heb ik - onder andere door de natuur en ook door bepaalde preken - een diep verlangen in mijn hart gekregen. Juist daarna waren er ook gebeurtenissen in mijn leven waarbij ik God zo ontzettend nodig had en Hem ook mocht ervaren! Bijvoorbeeld tijdens de weg van mijn studie, bij het overlijden van mijn oma en bij de scheiding van mijn zus. Mijn geloof betekent voor mij heel veel, juist de laatste jaren zie ik meer en meer dat ik van God afhankelijk ben en dat ik Hem zo nodig heb. Zeker in alle zorgen van het afgelopen jaar mocht en mag ik God zo steeds persoonlijk ervaren.

In mijn kerk voel ik me enorm thuis. Afgelopen 2e Pinksterdag heb ik hier belijdenis van mijn geloof gedaan en daar ben ik nog steeds enorm dankbaar voor. Ik vind het wel belangrijk om kritisch te kijken naar je eigen kerk en naar andere kerken. Juist ook om na te gaan waarom ik ergens waarde aan hecht of wat verschillen zijn met andere kerken. Ik houd er niet van dat alleen mijn kerk goed zou zijn en ik houd al helemaal niet van het hokjes-vakjes denken. Ik vind het juist belangrijk dat kerkmuren wegvallen en we zo met gelovigen met allerlei achtergronden dezelfde God kunnen eren, prijzen en danken voor Zijn offer! Zo ben ik bijvoorbeeld grootgebracht met Opwekkingsliederen en zijn we jarenlang met Beter-uit op vakantie geweest. Prachtig om op deze manier vanuit allerlei kerken één te zijn in Hem. De gemeentestage (onderdeel van Een Jaar Wittenberg, red.) vond ik hierom ook erg leerzaam. Om mijn eigen blik te verbreden en kritisch naar andere kerken en je eigen kerk te kijken. Van beide kanten kun je dan ook weer dingen meenemen. Op de Wittenberg ervaar ik ook dat je vanuit allerlei stromingen toch één kunt zijn!

Op de Havo heb ik eigenlijk 4 jaar op mijn tenen gelopen en ik ging steeds - met veel moeite - maar net over naar het volgende jaar. Toen ik zakte voor Havo5 ben ik de Mbo-opleiding Sociaal Agogisch Werk, Maatschappelijke zorg gaan doen op het Hoornbeeck College in Rotterdam. Uiteindelijk ben ik op wonderlijke wijze toch ook geslaagd voor mijn Havo-diploma. Het afgelopen jaar was spannend en ik heb tijdens de Mbo-opleiding moeten knokken, maar ik heb het diploma gehaald! Mijn laatste stage was binnen de psychiatrie. Ontzettend mooi, interessant, uitdagend en pittig. Té pittig eigenlijk, omdat ik mezelf extreem tegenkwam…. Het was een moeilijke keuze om door te gaan of niet. Het liep totaal niet lekker liep en eigenlijk moest ik echt dringend aan mezelf werken en denken, ook om aan de slag te kunnen gaan met mijn negatieve zelfbeeld.

Ik was echt toe aan een tussenjaar, om aan mezelf te werken en zekerder te worden. Ik wist nog steeds niet goed of ik nu door wilde leren - weer 4 jaar knokken en op mijn tenen lopen – of niet. Wat wil ik nu eigenlijk, wat past bij mij, wat kan ik en hoe kan ik hierbij dienen in de maatschappij en in Gods koninkrijk? Wat wil God met mijn leven? Ook de gedachte om te gaan werken benauwde me. Ik had het gevoel nog niet stevig genoeg in mijn schoenen te staan. Dus alles kwam bij elkaar en het moest zo zijn om een tussenjaar te gaan doen;  gericht op studiekeuze en toekomst, maar vooral om mezelf weer te ontdekken en te worden wie ik echt ben.

Wat is het dan mooi om het geloof handen en voeten te leren geven. Om je nog meer te verdiepen in je geloof en hieruit te leren leven. Het zou voor iedereen goed zijn om zo een jaar apart te zetten voor God, om Hem te volgen als Zijn discipelen. Het is dan ook erg mooi dat door dit jaar en door de vakken de 3 lijnen van persoonlijke vorming, geloofsontwikkeling en missionaire ontwikkeling lopen. Het missionaire sprak mij erg aan, juist ook omdat ik nog steeds de droom heb en het op mijn hart ligt om ontwikkelingswerk te gaan doen. Dat we hier ook stage mogen doen was voor mij dan ook wel een extra trigger. Een droom zou uitkomen en ik ga er misschien dit jaar ook meer achter komen welke kant ik in de toekomst op mag en moet gaan, wat mijn doel mag zijn en hoeverre dit bij mij past. Echter, ik sta echt open voor van alles. Misschien kom ik dieper in mijn hart en bij mijn passie en ga ik dromen waarmaken, maar misschien komt er ook iets heel anders op mijn pad.

Op de Wittenberg voelde ik me meteen thuis door de fijne en gezellige sfeer. Mensen zijn heel behulpzaam en open. Het is niet een té grote school waardoor je ook echt persoonlijk wordt gekend, voor mij heel belangrijk. Ik voel me veilig, vertrouwd en kan hier ook mijn hart luchten. Ik vind het belangrijk om mezelf persoonlijk te ontwikkelen maar vind het voornamelijk mooi dat Gods Woord in alles centraal staat, dat is wat ik ook steeds weer wil in mijn leven! Ook vind ik het erg prettig om hier intern te zitten. De Community is voor mij echt een groot pluspunt.  Je leert elkaar hierdoor nog beter kennen, niet alleen hoe je het doet het op school en met de studie, maar juist ook persoonlijk! Het wonen op de Wittenberg is heerlijk! Het brengt gezelligheid maar is ook praktisch doordat je hier een eigen kamer hebt. Je woont en studeert hier dus echt samen.

Het is ontzettend bijzonder dat het zo goed klikt in de klas, die bestaat uit 26 studenten met uiteenlopende achtergronden qua leeftijd, werk, studie etc. Dit maakt het juist zo ontzettend leuk! Iedereen heeft een verhaal en je probeert er echt voor elkaar te zijn! Ik merk dat sommige van mijn medestudenten me al goed kennen. Er ontstaan echt vriendschappen voor de toekomst! Ook de omgang met docenten, leefgemeenschappers en kernbewoners is hier erg prettig en ik voel me dan ook echt met hen verbonden en door hen geaccepteerd. Ze zien je echt en tonen oprecht interesse in je!

De lessen zien eruit als een gewone studie. Mensen denken vaak: wat doe je dan heel de dag? Nou, na de dagopening heb je allerlei lessen waar je ook huiswerk en tentamens van hebt. Vakken als apologetiek, geloofsleer, geestelijk leven, oude en nieuwe testament, missiologie, coaching enzovoort. De ene les raakt je soms meer dan de ander, de ene is soms meer onderwijs en theoriekennis opdoen, de ander meer praktijk en oefening. Juist om te kijken hoe het er in je eigen leven aan toe gaat. Een stukje van je geloof en het ‘er voor de ander zijn’ breng je ook daadwerkelijk in de maatschappij in praktijk, onder andere door stages en vrijwilligerswerk.

De Wittenberg is voor mij een hele nieuwe fase van mijn leven en hierdoor een goede basis voor de toekomst. Het is echt goed om jezelf nog beter te leren kennen en bovenal je relatie met God te versterken, zodat dit de basis is waardoor je mag groeien en bloeien, juist ook voor de toekomst. Dat je echt een leven met Hem kan hebben!

Zie een tussenjaar vooral niet als ‘zonde van de tijd’. Dit is heel anders dan tussenjaren die specifiek gericht zijn op studiekeuze, dit gaat veel dieper! En ja, het is een investering voor je leven! Een nieuwe fase, een jaar waar je voor de rest van je leven zoveel aan gaat hebben. Waar je persoonlijk en geestelijk nog meer wordt gevormd en wordt je wie mag zijn, met vriendschappen die je voor je leven opbouwt. Ik raad je zeker aan om eens een dagje in dit heerlijke gebouw te kijken en iets van de sfeer te komen proeven!

Graag wil ik tot slot ‘mijn persoonlijke Bijbeltekst’ uit Romeinen 8:35 meegeven. Ik ben geliefd door God en niets kan mij scheiden van Zijn liefde! Dit sleept mij door alles heen, wat er dan ook in mijn leven mag gebeuren. Ik mag zijn en worden wie ik ben, in Christus!”  

In november en december zijn er diverse open avonden en meeloopdagen op de Wittenberg. Kom zelf de sfeerproeven en kijk of een opleiding op de Wittenberg ook iets voor jou is. Voor meer informatie: www.dewittenberg.nl.

De Wittenberg (advertorial) op 04-11-2016, 12:49
Geen reacties

Meer nieuws

Internet-evangelist Ray Comfort stelt in zijn nieuwste film 'The Atheist Delusion' opnieuw lastige vragen aan atheisten en evolutionisten. De claim van de video ('atheism destroyed with one simple sci...
5 reacties
25-10-2016
Drie bezinningsavonden in één week. Met de hoop en verwachting dat er wonderen gebeuren. Wonderen van genade. Dat jongeren geraakt worden door het Woord, door Gods Geest en zich bekeren. Dat alles tot...
1 reactie
06-10-2016
Op 27 september start Stichting de Vluchtheuvel weer met een mannengroep (vanaf 18 jaar) seksverslaving in Amersfoort. De gemiddelde leeftijd is tussen de 20 en 40. De doelgroep is mannen die worstele...
2 reacties
13-09-2016
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering