Evangelisten-echtpaar Bayense is nog maar kort geleden geinstalleerd in Kerkrade en er zijn al heel wat mensen bezocht. "De kerken lopen leeg, maar het bijgeloof viert nog hoogtij", schrijft het voormalig panellid van Refoweb. "Pas was het mogelijk om aansluitend op de mis bij een tweetal kerken deel te nemen aan een ‘Auto-, motor-, fiets- en brommerzegening’." In de Kerkbode van Apeldoorn beschrijft hij zijn eerste indrukken:
We hebben al heel wat bezoeken afgelegd. Mensen waar we al eerder op bezoek zijn geweest, mensen die op ons lijstje stonden maar waar we nog niet eerder zijn geweest. We zijn overal hartelijk ontvangen en worden verwend met vlaai, tompoes en zelf gebakken koekjes. Om te voorkomen dat de kilo’s toenemen, doen we zoveel mogelijk op de fiets. We wonen vrij hoog, dus de heen weg gaat meestal vanzelf. Terug is het soms kilometers aan een stuk klimmen. Dat is wel even wennen. Zaterdagmiddag was er een bijeenkomst van de gemeente Kerkrade waar bewoners werd gevraagd mee te denken over nieuwbouwplannen in de wijk op de plek waar nu nog drie flats staan die inmiddels leeg zijn. We zijn naar de bijeenkomst toe gegaan om buurtbewoners te ontmoeten en uiteraard denk je dan ook mee over wat je ziet en hoort. Vanuit mijn studeerkamer kan ik de flats zien staan. Dat uitzicht mag best wat aantrekkelijker worden. Tot mijn verbazing werd de vraag gesteld of ik eventueel bereid ben in een commissie mee te denken. Na een week in Kerkrade is dat wel erg snel.
Licht en duister
Tijdens de uitzenddienst sprak ds. Hoek over wandelen in het Licht. Dat dit nodig is, werd in Kerkrade direct weer onderstreept door de confrontatie met de duisternis. Tijdens een bezoek vertelde een mevrouw er van overtuigd te zijn ‘dat er wel iets is’. Ze had in het verleden geesten aangeroepen en ook antwoord gekregen. Daar was ze zo van geschrokken dat ze er weer mee gestopt was.
In een telefoongesprek vertelde een ex-drugsverslaafde dat familieleden nog steeds drugsverslaafd waren. Zijn ouders hadden zijn broer vreemd zien worden en zien vervreemden om vervolgens twee willekeurige mensen neer te steken. Volgens hem is zijn broer van de duivel bezeten en hij noemt Kerkrade een ‘bolwerk van de duivel’.
Gisterochtend was het mogelijk om aansluitend op de mis van 11.00 uur bij een tweetal kerken deel te nemen aan een ‘Auto-, motor-, fiets- en brommerzegening’. Op voorspraak van de H. Christoffel, word zo Gods bescherming afgeroepen over de gebruikers van auto’s en fietsen, aldus de vermelding op de website van de kerk. De kerken lopen leeg, maar het bijgeloof viert nog hoogtij. Wat geweldig om dan te mogen getuigen van die heerlijke Naam, Jezus, Die de Zaligmaker, de Redder is.
Zondag
Vorige week zondag bezochten we ’s morgens de dienst van de CGK in Bunde/Meerssen. ’s Middags om 17.00 uur woonden we de dienst bij van de GKV te Brunssum-Treebeek. Om een indruk te geven van de afstanden: we reden 97 kilometer.
Wat hebben we Apeldoorn gemist. De prediking, de psalmen, de gemeente. We besloten gisterochtend weer naar Bunde/Meerssen te gaan, maar ’s middags mee te luisteren met Apeldoorn. Het liep anders. Om 13.15 uur ging de deurbel. Karel stond voor de deur. Karel kennen we al sinds 2010. Hij is nu 11, heeft altijd trouw de kinderbijbelclub bezocht en zit nu op de tienerclub. Hij vertelde over zijn computerspelletjes, vol van geweld. Een bezigheid waar we grote zorgen over hebben. We hebben al eerder heel betrokken kinderen weggezogen zien worden doordat ze ten onder gingen in deze zogenaamde spelletjes. In de loop van de middag vroeg hij hoe wij onze zondag doorbrengen. Margriet vertelde hem dat het voor ons echt een rustdag is, waarop we ’s morgens en ’s avonds naar de kerk gaan.
‘O, gaan jullie dan nog een stukje motorrijden?’
‘Nee, dat doen we op zondag ook niet’.
‘Mag ik dan straks mee naar de kerk?’
‘Ja hoor, als dat van je moeder mag, mag dat. En zo gingen we toch naar Brunssum. Een korte catechismuspreek over ‘je zult niet moorden’. Een heldere preek over liefhebben van God en de naaste en het nalaten van geweld, kwetsen, enz.
In de auto spraken we er even over door. Het Koninkrijk van God als Koninkrijk van liefde en het koninkrijk van satan als koninkrijk van geweld. Karel, je hoort bij het ene of het andere. Welke koning wil jij dan dienen?
’s Avonds hadden we nog even contact met iemand anders: ‘Ik heb overigens een vraag: ik zou meer tijd willen wijden aan Bijbelstudie, omdat ik steeds meer voel, dat de weg van de Heer hetgeen is wat mij gelukkig maakt. Zouden jullie mij daarbij willen helpen? Ik denk heel veel over een tekst die Jan op een presentatie gebruikt heeft. Dat alleen de gelovige de hemel verdient. Ik wil graag het geloof in mijn hart voelen. Ik ken een aantal mensen bij wie dat zo is en zie hoe gelukkig ze zijn’.
Het woordje ‘verdienen’ heb ik vast niet gebruikt, maar u begrijpt dat we hem graag willen helpen bij het studeren in de Bijbel. Hier zijn we voor naar Kerkrade gezonden. Mensen bekend maken met het Woord van God, omdat Hij Zich daarin openbaart en de Weg tot het leven wijst. Voor ons een bemoedigende zondag waarop de Heere bevestigd waartoe Hij ons geroepen heeft.
Vanaf de eerste zondag van september willen we gaan beginnen met een evangelisatiesamenkomst op zondag. We zijn daarvoor nog op zoek naar een zaaltje wat we hiervoor kunnen huren. Dat is tot nu toe niet gelukt. Deze week hopen we weer iets te bekijken en we worden hierbij geholpen door een vriend uit Kerkrade.
Bidt u mee of de Heere ook hiervoor de deuren en harten zal openen en ons ook hierin de weg zal wijzen?
erik-jan
