Twee berichten in de krant raakten mij deze week. Winnend beeld van World Press Photo 2011 is een portret van de verminkte Afghaanse tiener Bibi Aisha, gemaakt door de Zuid-Afrikaanse fotografe Jodi Bieber. Op bevel van de Taliban werden bij Bibi Aischa zowel de neus als oren afgesneden, omdat ze haar gewelddadige man had verlaten. De foto schokte de wereld. Aangrijpend is de wijze waarop extremistische moslims met hun geloofsgenoten omgaan.
Het tweede bericht waardoor ik onpasselijk werd, was dat van vier Australiërs die vijf kinderen zo uithongerden dat hun hersens ervan krompen. Het viertal is veroordeeld tot zware celstraffen. De moeder, vader en twee vrienden lieten de kinderen soms de hele dag staan met de handen op hun hoofd, terwijl ze alleen korsten en kruimels te eten kregen, gedurende vier maanden in 2008. De kinderen waren vier tot zeven jaar oud.
De diepe verontwaardiging die ik voelde bij het lezen van deze artikelen maakte plaats voor schaamte toen ik mij twee gebeurtenissen uit eigen kring herinnerde. De vader van een groot reformatorisch gezin uit Apeldoorn die zijn kinderen stelselmatig afranselde met zijn broekriem als iets hem iets niet zinde. En dat met Gods Woord in de hand: "Die zijn roede inhoudt, haat zijn zoon; maar die hem liefheeft, zoekt hem vroeg met tuchtiging." (Spreuken 13.) En zo verwekte hij juist zijn kinderen tot toorn. Eenzijdige schriftuitleg is in onze kringen bepaald niet ongebruikelijk.
De volgende "hand in eigen boezem" heeft te maken met een uitspraak van een predikant die de kinderen die ten doop werden gehouden "brandhoutjes voor de hel" noemde. Want er zijn immers maar weinigen die zullen ingaan... En ondertussen gebruiken we de roede en de zweep van het evangelie om mede-christenen uit te sluiten, te verachten, te vernederen en weg te zetten als te evangelisch, remonstrants, niet zuiver, niet rechtzinnig, of zelfs als aanhangers van satan. We weten het zo goed. Wij zijn immers geboren op het erf van het verbond? Dat geeft ons blijkbaar het recht om de sleutels van de hemelpoort te beheren. En laten we ons vooral niet verdiepen in de visie en motivatie van anderen. We zijn namelijk doodsbenauwd voor besmetting met een 'valse'leer...
Wat zegt Christus Zelf? "En zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem beter, dat een molensteen om zijn hals gedaan ware, en dat hij in de zee geworpen ware." En: "Want wie tegen ons niet is, die is voor ons." (Markus 9.) Dit zit Jezus blijkbaar zeer hoog. Hij zegt in Lucas 11 en Mattheus 12: "Wie met Mij niet is, die is tegen Mij; en wie met Mij niet vergadert, die verstrooit." Hieraan kunnen wij dus onze medebroeders en -zusters herkennen. Ze vergaderen voor Jezus Christus!
Maar een predikant of ambtsdrager is toch een bekeerd mens en als zodanig een verkondiger van het ware evangelie? Niemand is onfeilbaar in het (ver)oordeel over anderen. Ook de paus in onze eigen kringen niet. Voordat we dus kritiek hebben op (de leer van) anderen, dienen we ons er dus eerst van te vergewissen of "deze dingen alzo" zijn. (Handelingen 17.) En dat niet oppervlakkig via derden, maar zelf op onderzoek uitgaan en met betrokkenen spreken. Beproeven dus... alle dingen en mensen waarover wij een oordeel uitspreken. (1 Tessalonicenzen 5.) Wie dat niet doet veracht Gods Woord. Hij kan beter zijn handen en voeten afhouwen en zijn oog uitwerpen. Zo niet, dan wacht hem het onuitblusselijk vuur van de hel. (Marcus 9.) Zo scherp ligt het dus.
Alleen in Gods Woord ligt ons ijkpunt. Bijbelstudie en bijbelkennis is daarom zo ongelooflijk belangrijk. Wat zegt het Woord en is dat in overeenstemming met de boodschap die wij zondag aan zondag horen, of op een andere wijze over ons uitgestort wordt? Welke Geest spreekt er? "Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid." (Galaten 5.)
Er valt eerst nog genoeg te doen in eigen kring alvorens wij ons verontwaardigd mengen in de boosaardigheden van de wereld om ons heen.
Reformatorisch is ook weer dringend aan een her-vorming toe, en net als toen tot: 'alleen het Woord' want reformatorisch is echt niet hetzelfde als Bijbels!!
Bekeren moet iedereen zich, maar het heeft geen enkele zin om je te bekeren van iets wat verkeerd is tot iets anders wat verkeerd is, zoals bijv. tot het hypercalvinisme.
Tenslotte maakt het totaal niet uit in welke moddersloot je verdrinkt, of het er één aan de linkerkant of aan de rechterkant is.
Zodra er iets aan de Bijbel toegevoegd word zit je fout en veel kerken hebben niet alléén de Bijbel als grondslag.
Dat er maar veel 'Bereërs' zullen zijn...
Valt me alles mee dat het hier staat, want als ik het zeg op het forum, kan ik ineens niet meer inloggen door een ban.
